กลิ่นดิน [6] -จบ-

“อ๊อกส์!!! อ๊อกส์!!! อึ๊ก!!! อ๊อกส์!!!” เป็นช่วงเวลาที่โฟมกำลังใช้ปากกลืนองคชาตให้ปู่เชยอยู่นั้น ปากเธอคาบของใหญ่ดำเข้มเอาไว้ และเรือนร่างช่วยล่างกำลังสั่นไหว เพราะแรงกระแทกจากลุงเด่น โดยมีลุงคำกำลังรอคิวคนต่อไป

หญิงสาวกำลังสำลักน้ำตาเล็ด เมื่อแรงหัวบากกระทุ้งเข้าลิ้นไก่ ซอยรัวๆ เสียเธอไม่สามารถหุบปากลงได้ ท่อนองคชาตยาวใหญ่แน่นคับปาก และลุงเด่นกำลังซอยองคชาตอัดร่องเธอเสียฉ่ำใจ

“หลานเคยนอนกับผู้ชายคนไหน บอกปู่ได้มั๊ย?” เขาแค่รู้สึกแปลกใจว่า หลานสาวยังไม่มีแฟน แต่กลับเคยของแบบนี้มาแล้ว เขาแค่รู้สึกอยากรู้ว่า เจ้าหนุ่มคนไหนกันที่แอบฟาดหลานสาวก่อนเขา

“อื้อ!!!” โฟมจะตอบออกไปได้ยังไง ในเมื่อเธอกำลังใช้ปากรับของใหญ่จากปู่เชย สอดองคชาตลากยาวๆ แล้วกระแทกกลับเข้ามาจนเธอสำลักแทบอ๊อกส์อ้วกออกมา

กายบางๆ ช่วงล่างสั่นไหวระริ้วรัวกระเพื่อม เพราะลุงเด่นซอยกระแทกหลังอัดร่างหลานสาวจนเขาเสียวเกร็งขนลุกซู่ นี่ขนาดหลานสาวผ่านนอนกับผู้ชายมาแล้ว ยังคับรัดหนีบท่อนยาวๆ ของเขาได้ยกลำ เอ็นยังแข็งแรง ทำงานซอยโค้งงอนได้สวยงาม

“เสร็จรึยัง...ล่ะช้าชะมัด” ลุงคำแอบบ่นเพราะยืนชักว่าวรอนานแล้ว ร่างคล้ำๆ สูงใหญ่ ทำให้โฟมรู้สึกกลัวใจว่า พวกเขาจะรุมเธอพร้อมกัน แค่แมนกับนิคสองคน เธอก็แทบเสียวสะท้านแทบแย่ สั่นไปทั่วกายจนแน่นคับอึดอัดไปหมดท้อง

“อูย!!! มันตอดรัดไปหมด ลุงของมุดลึกๆ เลยล่ะกันนะ” ลุงเด่นออกแรงตอกหนักๆ อัดองคชาตกระแทกทะลุทางตัน ทำให้หญิงสาวเจ็บจุกแทบท้องปริ เสียวซ่านสุดๆ น้ำตาไหลอาบแก้ม

ปู่เชยใช้มือกดหัวซอยองคชาตในปากโฟมรัวๆ มิให้เธอส่งเสียงคราง นอกจากรองรับแรงกระแทกจากองคชาตยาวกว่าเจ็ดนิ้ว แต่รัศมีกว่าห้านิ้ว เขาเลี้ยงมันพอสมควร เพื่อจัดหนักกับหญิงสาวที่มานอนกับเขาหลังเลิกงาน

ของเหลวแตกกระฉูดอัดร่องเปียก เสียปากกลีบอวบหนีบดูดรัดองคชาตออกมาช้าๆ น้ำขุ่นหลั่งไหลกระเฉาะออกมา และลุงคำก็ได้โอกาสต่อคิวคนต่อไป ส่วนลุงเด่นได้ไปพักก่อนจะขอต่อในยกถัดไปอีก เขายังยิงน้ำไม่สุด...

“อื้อ!!!” โฟมกรีดร้องอีกครั้งเมื่อลุงคำออกแรงกระแทกซอยไวๆ ตบตีกลีบอวบด้วยก้อนกลมๆ สองลูกที่ใหญ่บวมกลม ท่อนเนื้อของเขาร้อนผ่าวจนเธอรู้สึกถึงภายในช่องท้องได้ สายน้ำกระเฉาะแตกฉ่ำ เมื่อลุงคำกระแทกหนักๆ เสียเต็มที่

******

หัวบากกลมใหญ่คับแน่น กระทุ้งสุดลำคอโฟมจนเธอเหลือกตากรอก พร้อมๆ กับน้ำขุ่นเหลวกำลังหลั่งไหลออกทะลักล้น สาดอาบเรือนหน้า เมื่อปู่เชยเสร็จเสียวน้ำแตกอัดปากหลานสาว

ยิ่งดูเรือนหน้าเธอยามนี้ ก็ยิ่งได้อารมณ์ จากแรงกระแทกรัวๆ เสียกายเธอสั่นกระเพื่อม โฟมได้โอกาสหายใจและครางเสียงกรีดร้อง ทำให้ลุงคำกลับมาอีกครั้ง เพื่อจัดท่าใหม่ให้โฟมเสีย

พวกเขากำลังเสียบซ้อนกับโฟม ปล่อยให้หลานสาวกลายเป็นไส้แซนวิช เมื่อลุงคำกำลังนอนอยู่เบื้องล่างหงายขึ้นมา และโฟมนอนหงายซ้อนอยู่บนตัวลุงคำ

และลุงเด่นกำลังจัดท่าซอยคร่อมเหนือร่างหลานสาว พร้อมใช้สองมือขย้ำหน้าอกหน้าใจเธอ หลานสาวกำลังตกตะลึง ที่ลุงสองคนจัดท่าให้เธอ คล้ายๆ กับแมนและนิค

ส่วนปู่เชยกำลังพักผ่อน และถ่ายรูปนี้เอาไว้เป็นที่ระลึก โดยที่โฟมไม่ทันตั้งตัว...

ลุงเด่นและลุงคำซอยถี่เสียหญิงสาวเสียวครวญคราง ให้มาทำงานปลูกต้นไม้ ขุดดิน แล้วมารับรางวัลแบบนี้เองรึ เงินจำนวนไม่น้อยส่งผ่านมือเธอได้ แต่วันนี้โฟมคงจะกลับบ้านไม่ได้ นอกจากนอนค้างอยู่กับลุง และปู่จนถึงวันพรุ่งนี้

******

เมื่อโฟมหลับไปโดยไม่รู้ตัว เธอพบว่ามีสายน้ำขุ่นสาดกระเซ็นอาบทั่วร่างกาย และยามนี้เป็นเวลากว่าสามทุ่ม วนันท์มิได้โทรเข้ามา เพราะปู่เชยโทรไปบอกแล้วว่า งานเสร็จช้าคงให้โฟมนอนค้างที่นี่ โดยมีห้องว่างจัดไว้ให้แล้ว

ซึ่งในความเป็นจริง เธอนอนเปลือยกายอยู่ห้องรวมกับปู่เชย และลุงเด่นลุงคำ กำลังเพิ่งตื่น พร้อมจะจัดหนักกับเธอในดอกถัดไป ให้สมกับที่ลงเงินจำนวนกว่าร้อยใบแบงค์เทา เพื่อให้เธอเป็นของระบายแก้เหงาของพวกเขาเวลานี้

“ลุงคะ... หนูเพลีย!!!” โฟมจะร้องไห้ออกมา เพราะเริ่มกลัวพวกเขาแล้ว แต่ว่าลุงคำและลุงเด่นปลอบใจเธอ และจัดท่าให้โฟมนอนคร่อมบนตัวลุงคำ และลุงเด่นตั้งใจจะทะลวงทวารเธอ

“ไม่เอานะคะ ลุง!!! มันเจ็บ... อย่าค่ะ ลุง!!!” โฟมรู้สึกว่าหัวบากของลุงเด่นกำลังทแยงทิ่มหัวบากมุดหัวทวารเธอ แต่ทว่า ปู่เชยเป็นคนดึงหัวไหล่ลุงเด่นออกไป และลุงคำยังคงสอดใส่กระแทกร่องสวาทคาอยู่ ซอยถี่ๆ เสียหญิงสาวสั่นสะท้าน

ปู่เชยเข้ามาสวมใส่เสียบทวาร มุดหัวบากดันเข้าไปอย่างช้าๆ จนมันเข้าไปได้แค่ส่วนหัว ทำให้โฟมกรีดร้องอย่างเจ็บปวด แสบก้นระบมในขณะที่ลุงคำกำลังกอดรัดหลานสาวมิให้ดิ้นหลุดมือหนี

ปู่เชยค่อยๆ ยัดองคชาตตนเสียบเข้าทวารเข้าไปเลื้อยๆ จนมันมุดหมดลำ และค่อยๆ ซอยลากออกมาช้าๆ กระแทกกลับเข้าไปลึกๆ สอดคล้องกับองคชาตของลุงคำ

“ก้นหลานสาวนี่ยังสดจริงๆ มันรัดตอดปลายปู่เสียวมาก!” ปู่เชยหน้าบานยิ้มแย้ม เมื่อยัดองคชาตเสียบทวารหลานสาวเข้าไปได้ ถึงกับออกปากชอบใจ แม้ว่าโฟมกำลังเจ็บปวกน้ำตาไหลร้องไห้ และรองรับแรงกระแทกจากลุงคำอยู่เนื่องๆ

แต่ลุงเด่นไม่ยอมยืนชักว่าวเฉยๆ จึงเข้าไปด้านหลังปู่เชย เพื่อพยายามสอดองคชาตตนบดเบียดแย่งพื้นที่กับลุงคำในร่องเปียก ได้รับของใหญ่อีกท่อนหนึ่ง

หญิงสาวเสียวครวญครางกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด และเสียวสุดยอดจนควบคุมตัวเองไม่อยู่ เมื่อองคฃาตสองอันเสียบกระแทกกระหน่ำรัวๆ บดเบียดสอดใส่เสียร่องสวาทกระเฉาะน้ำแตกหลั่งไหล เพราะโฟมเสร็จจนถึงจุดสุดยอดเกินการควบคุม

ในขณะที่ปู่เชยซอยกระแทกลึกๆ อัดทวารเสียน้ำขุ่นแตกในกายเธอทะลักล้น ถอนตัวออกมาได้ ลุงเด่นถอดองคชาตตนออกจากร่องเดียวกับลุงคำ เพื่อสอดใส่กระแทกทวารต่อจากปู่เชย ผู้เปิดซิงทวารโฟมจนอิ่มหน่ำ

ถึงกระนั้นลุงสองคนผู้แข็งแรงกำลังใช้สี่แขนอุ้มหลานสาว เพื่อยกตัวขึ้นลง พลางซอยสะโพกถี่อัดกระแทกองคชาตเสียบเข้าร่องเปียกและทวารสลับกันรัวๆ เสียหลานสาวเสียวซ่านสุดๆ จนตัวเกร็ง น้ำลายไหล ดวงตาเกลือกกลอกไร้สติ หลุดกระเจิดกระเจิงอย่างเคลิบเคลิ้มไม่เป็นตัวของตัวเอง

น้ำขุ่นแตกในซ้ำแล้วซ้ำเล่า หยาดเยิ้มล้นทะลักมากมายนับไม่ถ้วนเสียโฟมหลับไปไม่รู้สึกตัว แม้ว่าร่างบางๆ จะยังสั่นไหว จากแรงซอยกระแทกเบาๆ จากเบื้องหลังเมื่อเธอนอนตะแคง และปู่เชยยังคงซอยองคชาตเสียบเบาๆ จัดให้เธอตลอดคืน เพราะเขาไม่ได้แก่ อ่อนแอ ปวกเปียก หรือไร้น้ำยา...

******

โฟมกำลังขับรถกลับร้านดอกไม้ของน้าสาววนันท์ ด้วยสายตานิ่งงัน แม้ว่าจะได้รับเงินมาแล้ว แต่เธอกลับต้องนอนกับญาติตัวเอง พร้อมรับเงินจำนวนไม่น้อย และคำข่มขู่จากภาพถ่ายของปู่เชย ว่ามิให้เธอบอกเรื่องนี้กับน้าสาว

เมื่อพวกเขาเรียกเธอ โฟมจะต้องมาทำงานและนอนกับพวกเขาสามคนพร้อมๆ กัน เพื่อมิให้เสียน้ำใจก็จะมีรางวัลเป็นค่าขนมพิเศษมาให้ด้วย

โฟมแค่รู้สึกว่า กลายเป็นเพียงแค่เครื่องระบาย และในขณะเดียวกันเธอก็ได้ประสบการณ์เรื่องบนเตียงจากผู้ชายเหล่านั้น โฟมกลับมาถึงบ้าน แทบก้าวเท้าไม่ออก ขาโก่งและเจ็บก้นแสบระบมอยู่ จากแรงกดกระแทกตลอดระยะเวลานับชม.

วนันท์เห็นว่า หลานสาวไปช่วยทำสวนงานดิ คงจะเพลียมาก อากาศก็น่าจะร้อน เลยให้โฟมหยุดงานวันหนึ่ง เพื่อพักผ่อน โฟมจึงไม่พูดอะไรนอกจากขอตัวไปอาบน้ำและนอนหลับพักผ่อน...

ราวกับฝ่าสมรภูมิน้ำกามของลุงสองคนและปู่ โฟมล้มตัวลงนอนอย่างอ่อนเพลีย และมีเสียงจากมือถือดังเข้ามา... พร้อมกับเบอร์แปลกๆ ที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

โฟมจำได้ว่า เธอไม่ได้ให้เบอร์กับใคร จึงรับสายและคุยเสียหน่อย ก่อนจะหลับไปไม่รู้เรื่อง

“ผมเองนะ” หญิงสาวฉงนมาก ใครกันน้ำเสียงเหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน เสียงนุ่มๆ หวานๆ แบบนี้

“ใครคะ?” น้ำเสียงเธอตอนนี้ทั้งแห้ง ทั้งแหบ ทำให้ปลายสายไม่แน่ใจว่า โทรมาถูกเบอร์หรือเปล่า?

“โฟมรึเปล่า? ผมเองนะ ปองภพ...” เพียงเขาแนะนำตัวเอง จากเคยอ่อนแรงเพลียจนจะตาปิด หญิงสาวตกใจรีบปรับเสียงของตัวเอง และรีบตอบออกไป

“คุณรู้เบอร์ฉันได้ไงคะ?”

“ผมก็ถามเจ้าของร้านน่ะสิ ว่าทำไมเด็กไม่มาส่งดอกไม้ให้ผม เขาก็เลยให้เบอร์ผมมา ให้โทรวันนี้ เพราะเมื่อวานคุณติดธุระ...” ปองภพเขาพยายามหาเบอร์เธอ หลังจากเปิดซิงและติดใจโฟม จนหลับตานอนไม่ลง

ขนาดแต่งงานกับเจ้าสาวขัดดอก จัดเธอไปหนักๆ แล้วส่งเธอไปขายเพื่อหาเงินจ่ายหนี้ได้ เขาก็รีบพยายามติดต่อเธออีกครั้ง ก่อนโฟมจะมีใครอื่น

“ฉันติดงานจริงๆ ค่ะ” โฟมไม่กล้าบอกเลยว่า ตลอดระยะเวลาที่รอเขาสั่งดอกไม้ เธอผ่านผู้ชายมากี่คนและ เรื่องอย่างว่ามากี่ครั้งแล้ว แต่โฟมก็แอบดีใจอยู่ดีที่เขาพยายามหาเบอร์เธอจนได้

“มาส่งดอกไม้ให้ผมหน่อยสิ! ผมให้ทิปหนักนะ” เขาพูดเหมือนเดิม และอยากให้โฟมไปเจอเขา... หญิงสาวแอบหัวเราะ และคิดว่าเธอจะต้องไปพบเขาจริงๆ

“ได้สิคะ” โฟมจึงนัดส่งดอกไม้ให้เขาเย็นนี้ และตั้งใจว่า จะบอกเขาเรื่องนอนกับเพื่อน และญาติ เพื่อให้เขาหาทางขอเธอแต่งงาน จะไม่ต้องมาทำงานส่งดอกไม้ และรับทิปหนักๆ แบบนี้กับชายอื่น ที่ไม่ใช่สามี...

หลังจากนั้นไม่นาน โฟมเลิกเป็นเด็กส่งดอกไม้ และอาศัยร่วมกันกับปองภพในฐานะเมีย มิใช่เมียน้อย เพราะเมียแต่งได้ทำการหย่าเพื่อขายไปขัดดอกส่งหนี้ตั้งแต่สามวันแรกแล้ว

เงินที่ได้มาจากการนอนกับชายอื่นมิใช้ได้เสียกับปองภพ โฟมนำมันไปซ่อมร่างกาย และบำรุงสุขภาพตัวเอง เพื่อเข้าพิธีแต่งงานกับเขาอย่างเป็นทางการ ทำให้วนันท์รู้สึกปลื้มในตัวโฟมมาก ที่รู้จักกับชายผู้มีฐานะร่ำรวย และเธอก็ได้รับการสนับสนุนจากเขาตลอดทุกๆ เดือน

โฟมจึงได้พบกับความสุขที่แท้จริง กับปองภพเพียงสองคนเท่านั้น ท่ามกลางสวนดอกไม้ในบ้านเขา บรรยากาศดี และไม่มีใครอื่นที่จะละลาบละล้วงเธอได้อีกแล้ว....

[จบเรื่องสั้น กลิ่นดิน]

******