LOGINShare
กลิ่นดิน [3]
Last Updated:
2025-06-05 15:40:08
Latest chapter
Unsur - เสพอรรถรส กลิ่นดิน [6] -จบ-
“อ๊อกส์!!! อ๊อกส์!!! อึ๊ก!!! อ๊อกส์!!!” เป็นช่วงเวลาที่โฟมกำลังใช้ปากกลืนองคชาตให้ปู่เชยอยู่นั้น ปากเธอคาบของใหญ่ดำเข้มเอาไว้ และเรือนร่างช่วยล่างกำลังสั่นไหว เพราะแรงกระแทกจากลุงเด่น โดยมีลุงคำกำลังรอคิวคนต่อไปหญิงสาวกำลังสำลักน้ำตาเล็ด เมื่อแรงหัวบากกระทุ้งเข้าลิ้นไก่ ซอยรัวๆ เสียเธอไม่สามารถหุบปากลงได้ ท่อนองคชาตยาวใหญ่แน่นคับปาก และลุงเด่นกำลังซอยองคชาตอัดร่องเธอเสียฉ่ำใจ“หลานเคยนอนกับผู้ชายคนไหน บอกปู่ได้มั๊ย?” เขาแค่รู้สึกแปลกใจว่า หลานสาวยังไม่มีแฟน แต่กลับเคยของแบบนี้มาแล้ว เขาแค่รู้สึกอยากรู้ว่า เจ้าหนุ่มคนไหนกันที่แอบฟาดหลานสาวก่อนเขา“อื้อ!!!” โฟมจะตอบออกไปได้ยังไง ในเมื่อเธอกำลังใช้ปากรับของใหญ่จากปู่เชย สอดองคชาตลากยาวๆ แล้วกระแทกกลับเข้ามาจนเธอสำลักแทบอ๊อกส์อ้วกออกมากายบางๆ ช่วงล่างสั่นไหวระริ้วรัวกระเพื่อม เพราะลุงเด่นซอยกระแทกหลังอัดร่างหลานสาวจนเขาเสียวเกร็งขนลุกซู่ นี่ขนาดหลานสาวผ่านนอนกับผู้ชายมาแล้ว ยังคับรัดหนีบท่อนยาวๆ ของเขาได้ยกลำ เอ็นยังแข็งแรง ทำงานซอยโค้งงอนได้สวยงาม“เสร็จรึยัง...ล่ะช้าชะมัด” ลุงคำแอบบ่นเพราะยืนชักว่าวรอนานแล้ว ร่างคล้ำๆ สูงใหญ่ ทำให้โฟม
Unsur - เสพอรรถรส กลิ่นดิน [5]
โฟมกลับไปถึงร้านดอกไม้ โดนวนันท์เทศนายับชนิดไม่ต้องมีคำพูดใดแก้ตัว โฟมยอมรับว่าเธอกลับมาช้า แต่ไม่อยากบอกว่าโดนวางยาจนกระทั่งได้อึ๊บชายถึงสองคนพร้อมกัน เกรงว่าน้าจะทำใจยอมรับไม่ได้ เนื่องจากเธอได้ค่าเสียเวลามาห้าพันต่อชายสองคนโอนเงินเข้าบัญชี เพื่อจบเรื่องแจ้งความวนันท์ดุด่าโฟมจบเธอกลับร้องไห้ เพราะความเป็นห่วง เกรงว่าจะมีอุบัติเหตุเกิดขึ้นกับเธอ น้าสาวเดินเข้าไปสวมกอดโฟมปลอบใจว่าเธอเป็นห่วงโฟมมากแค่ไหน ทำให้หลานสาวรู้สึกผิดที่ทำให้เธอร้องไห้แบบนั้น“น้าคะ หนูขอโทษ” โฟมไม่รู้จะอธิบายให้วนันท์เข้าใจยังไง เพราะเกรงว่าเธอจะโกรธโฟมมากกว่าเก่า จึงไม่กล้าเล่าเรื่อง โดนเจ้าบ่าวให้ทิป และเพื่อนวางยาจนเสียตัวนานนับชม.“น้าหวังว่าเราจะไม่ทำให้น้าเป็นห่วงอีกนะ”“หนูสัญญาค่ะ น้า ว่าหนูจะไม่ทำให้น้ากังวลใจอีก หนูจะโทรบอกน้านะคะ ถ้ามีเรื่องติดขัดอะไร...” โฟมหวังว่าน้าจะให้อภัยและเลิกบ่นเธอเสียที เพราะโฟมรู้สึกแน่นท้องคับปาก แถมรู้สึกเพลียอย่างบอกไม่ถูก หลังจากอึ๊บกับผู้ชายมาแบบไม่ทันตั้งตัว“ไปอาบน้ำพักผ่อนเถอะ บ้านลูกค้าเขาสูบบารากุแบบนั้น ระวังจะโดนลากไปข่มขืนนะ เป็นสาวเป็นแซ่ แถมโสดแบบนี้ยังไม่
Unsur - เสพอรรถรส กลิ่นดิน [4]
"อ๊อกส์!!! อ๊อกส์!!! .... อ๊อกส์....!!! " โฟมนอนหลับตาห่อปาก ดูดองคชาตเพลินจนห้ามใจไม่อยู่ เธอสลับดูดองคชาตสองอันไปมา โดยระหว่างนั้นเสื้อผ้าของเธอค่อยๆ ถูกปลดออกจากตัวจนหมดมือหนาของชายหนุ่มทั้งสอง กอบกำคลึงหน้าอกหน้าใจแน่นมือ แต่แมนกลับเลื่อนมือต่ำ เพื่อถูยอดเม็ดของเธอเสียววูบวาบ ร่างบางส่ายไปมาเสียวกระสัน ซาบซ่านร่างบางรู้สึกเบา และสายน้ำหลั่งไหลหล่อลื่นออกมา จนแมนรู้สึกได้จากปลายนิ้วเรือนหน้าเขาหันมองนิค และยิ้มบางๆ ออกมา ส่วนลูกพี่ลูกน้อง ยังคงฟินกับปากของเธอจนไม่อยากห่างในเวลานี้ แมนจึงคลานเข่าไปยังช่วงล่างของโฟม แล้วโน้มตัวเองลงต่ำ ขอสำรวจของลับของโฟมเสียหน่อย ด้วยการโน้มเรือนหน้าตัวเองลงต่ำเพื่อแลบลิ้นสำรวจเธอชโลมความเปียกให้มากยิ่งขึ้น ยามเมื่อลิ้นหนาร้อนจรดลงยอดเม็ด โฟมครางในลำคอ ขณะใช้ปากอมองคชาตให้นิคอย่างเพลิดเพลิน เธอกลืนเข้าไปในปากแทบหมดลำ รู้สึกหิวโหย และอยากใช้ปากมาก มันใจสั่นระริกไปหมดโฟมแทบกรีดร้องเสียวซ่านขนลุกชันไปทั้งตัว มันรู้สึกดีสุดๆ ยิ่งตอนที่โดนลิ้นลงยอดเม็ด ชโลมเลียรอบๆ วนเวียนจนเธอรู้สึกเปียกฉ่ำ อีกทั้งก้อนเนื้อลิ้นค่อยๆ หลั่งไหลเข้าร่องเปียก ที่เดียวกับ
Unsur - เสพอรรถรส กลิ่นดิน [3]
หญิงสาวขับรถเข้าเมือง วิ่งไปตามเส้นทางที่ระบุในรายละเอียด ดอกไม้สวยงาม ถูกจัดแต่งไว้อย่างดี เพื่อไปเยี่ยมคนป่วย บางทีอาจจะเป็นคนสำคัญถึงจัดดอกไม้ได้งดงามเพียงนั้นน้าวนันท์ของเธอเป็นคนชอบดอกไม้ และชอบงานสวยงาม เรื่องร้านดอกไม้เธอได้ทุนมาจากสามี ซึ่งทำงานต่างประเทศ ส่งเงินมาให้น้าสาวทำร้านดอกไม้ ไว้มีอาชีพ และโฟมก็โชคดีที่น้าชวนมาช่วยงาน เธอจึงมีงาน และได้เจอชายในชุดเจ้าบ่าว สวมกอดเธอเต็มสองแขนระหว่างที่โฟมกำลังขับรถ ใจลอย นึกถึงเรื่องเมื่อวาน ที่ทำให้เธอรู้สึกเจ็บ และดีที่สุดในเวลาเดียวกัน แยกไฟเลี้ยวข้างหน้า ก็ไม่ไกลแล้วจะถึงบ้านลูกค้า ไปส่งดอกไม้ให้แก่เธอ... ชื่อผู้รับ คุณ เจนขวัญเมื่อโฟมจอดรถหน้าบ้านผู้รับได้ เธออุ้มกล่องเก็บอุณหภูมิใส่ดอกไม้ไว้ในสองมือ และรอหน้าบ้าน เพื่อรอส่งมอบให้ รับเงินแล้วกลับเสีย เธอใจจดใจจ่อ รอปองภพมาสั่งดอกไม้ และเธอก็อยากจะไปส่งดอกไม้ชนิดพิเศษให้เขาแทบใจจะขาด โดยเฉพาะการได้รับถึงใจแบบเมื่อวานนี้...******เมื่อประตูเปิดออก กลับพบเด็กหนุ่มคนหนึ่ง มองเธอด้วยความประหลาดใจ และกำลังสงสัยว่าเธอมาทำไม“สวัสดีค่ะ ฉันมาส่งดอกไม้ให้คุณ เจนขวัญ ค่ะ เธออยู่รึเปล่าค
Unsur - เสพอรรถรส กลิ่นดิน [2]
เจ็บ... เจ็บชะมัด แต่... มันก็เสียวๆ แฮะ แทบขาสั่น...กายของโฟมแทบสั่นไหว ทุกๆ แรงกระแทกจากเบื้องล่าง เสียบเสยกระแทกใส่หนักๆ ตอกลึกแทบหมดลำ ลากยาวออกสุดหัวบาก แล้วถูกกระแทกกลับกายเธอสะท้านสะเทือนไปถึงไตเรือนร่างเธอเนื้อแน่น สั่นไหว ปองภพเสียวหัวบากแทบคลั่ง จับเธอยืนซอยองคชาตเสียบรัวๆ โฟมเสียวแทบควบคุมตัวเองไม่อยู่ ดวงตาเธอเหลือกมองเพดาน แหงนหน้าพลางน้ำลายยืดเยิ้มอย่างลืมตัวหญิงสาวเสียวหายใจหอบถี่ ทั้งเจ็บจุกแน่นท้อง จะทรุดเข่าอ่อนเสียตรงนี้ให้ได้ เรือนขาเธอจากที่เคยยืนกางขาเข้มแข็ง ตอนนี้เธอเริ่มจะงอเข่ายืนต่อไปไม่ไหวแล้วสองแขนปองภพโอบเรือนหลังเธอ พลางอุ้มแตงถ่างขาเธอออกกว้าง ทำให้สอดองคชาตเสียบกระแทกได้ง่าย เมื่อยกร่างเธอลอยปลายเท้า กระดกยกๆ ซ้ำๆ เสยกระแทกเสียหญิงสาวเสียวสุดๆ กรีดร้องครวญครางอย่างลืมตัวยิ่งร้องออกมาเบาๆ เธอกลับรู้สึกเคลิบเคลิ้มสบายตัว ปล่อยให้เขาอุ้มไว้ในอ้อมแขน แล้วปล่อยให้เจ้าก้อนเนื้อใหญ่ๆ ยาวๆ ยังคงเริงร่าในร่างกายเธอต่อไปปองภพรู้สึกดีสุดๆ เมื่อได้เสียบสาวบริสุทธิ์หน้าตาดีกว่าเจ้าสาวของเขาเสียอีก ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อแม่ของพวกเธอติดหนี้เขา... ปองภพไม่มีวันแต่งงา
Unsur - เสพอรรถรส กลิ่นดิน [1]
เสียงเพลงเบาๆ คลอเข้ากับบรรยากาศภายในร้านขายดอกไม้แห่งหนึ่ง เต็มไปด้วยไม้ดอก ไม้ประดับ ทั้งของเทียมและของแท้... ยามนี้เป็นเวลาสายของวันพิเศษๆวนันท์ กำลังรับสายจากลูกค้าโทรมาสั่งของ เพื่อให้ไปส่งดอกไม้ให้กับเจ้าบ่าวคนหนึ่ง สั่งเอาไว้เพื่องานแต่งงานของเขากับเจ้าสาววันพรุ่งนี้โดยเฉพาะ เพื่อให้ไปส่งที่โรงแรมก่อนงานวันแต่งล่วงหน้าหนึ่งวันเพียงเธอวางสายมือถือ แล้วเดินไปที่ตู้แช่ดอกไม้ช่อหนึ่ง จัดวางไว้ในแจกันอย่างดี ดอกไม้สีขาวสำหรับงานแต่งงานของเจ้าสาวผู้โชคดี โดยมีเจ้าบ่าวรักเธอแบบหัวปักหัวปำ ต้องได้ดอกไม้ที่ดีเลิศที่สุดในงานวันพรุ่งนี้“โฟม มารับดอกไม้ไปส่งที!!!” วนันท์เรียกเด็กส่งของ เธอเป็นหลานห่างๆ ของญาติผู้ใหญ่ ฝากฝังให้เธอดูแลหลานสาวคนนี้ ให้มาทำงานร่วมกับเธอ มีรายได้พิเศษๆ บ้าง“จ้า” หญิงสาววัยยี่สิบเจ็ดปี เพิ่งเรียนจบแค่ม.ต้น แล้วอยากหางานทำ มีเงินใช้ไปเที่ยว เพราะเธอเบื่อกับการเรียน เลยอยากไปเน้นเรื่องเรียนกศน. เสียมากกว่า ทำให้วนันท์รับมาอยู่ด้วยกันที่ร้าน ปล่อยให้โฟมนอนเฝ้าร้านที่นี่ และวนันท์กลับไปนอนบ้านกิจการงานร้านดอกไม้ไปได้สวย แม้ว่าจะไม่ค่อยมีลูกค้า เดินวอร์คอินมาบ้า
You may also like
Bite & Suck เมื่อผมคืนชีพเป็นแวมไพร์ (Omegaverse)
นัก(ละ)เลง607 viewsจับพลัดจับผลู จากคู่หูมาเป็นคู่รัก
ลันลาบายหมายเลขแปด180 viewsยั่ว
ลำเนา1.4K viewsรักนี้...ไม่จำกัดนิยาม
หลงเวลา /จู้หมิง315 viewsเล่ห์เหลี่ยมรัก
โบตั๋นสีกลีบบัว567 viewsแม่นายใจเดียว
ลำเนา824 viewsขอโทษทีเลขาคนนี้ผมจอง
จินต์พิชา1.6K viewsเพียงชั่ววูบเดียว [MPREG]
DILEMMA 281.1K views
