Chapter 15

Eating away from the people, I can feel Timothee’s stares. Gusto ko lang namang mag-enjoy habang nandito pa kami. He can do everything he wants basta huwag lang niya akong guluhin. After failing to shoo me away ay bumalik siya sa inuupuan niya kanina lang at kasama niya ulit yung mga babae. But still, I can feel his stares, well, more like glares.

Lumingon ako sa direksyon niya at tama nga yung hinala ko. Ang sama nang tingin niya sa akin. He didn’t put attention on the girls who’s trying their best to sweep him off his feet. Umirap ako at patuloy na sa pagkain ng aking order.

“Hi, Miss,” may biglang umupo sa bakanteng upuan sa harap ko.

Kumunot yung noo ko. He’s familiar. I recognized him when he raised his camera.

“Oh, hi!” I greeted back.

“Are you alone? Do you mind if I join you?” he asked.

Umiling ako. “Not at all. Please,” turo ko sa upuan.

“Napansin ko na kanina ka pa mag-isa. Did you come here alone?” he asked.

“Hindi. May mga kasama ako but they are kinda’ busy,” I replied.

“