Italy
ZENO“What do you want to have for dinner?” I asked Thea. My wife.We have already been married for five months. Married secretly, and we don’t want Althea's family to know about us. I could face her family, but she was the one who kept on telling me that we needed time to be accepted.Our relationship cannot be publicized because our families belong to different alliances. My family, they already acknowledged Althea as one of us. She is a member of our clan now. They respected my decision to marry her.Only her family has no idea. That one of them is now part of us, the Scotto clan. We eloped and hid in Greece before I told Papa about us. Papa told me we should return to Italy because they could not protect us if we wandered overseas.When Althea said her family would understand what we have at the right time, I believed her. I love her, and all she will say is, I will make it happen. I know that everything she wants to do is to make me happy too.“What do I want for dinner?” Thea asked with mischievousness on her lips. “I want you.”I grinned to what she said. How I love this woman… very frank and candid. And she is my light, my guiding light. Siya ang babaeng hindi ko akalaing magpaparamdam sa akin paano magmahal at mangarap ng payapang buhay.My wife is a Brazilian-Filipina. Her mother is a Filipina, whom after the divorce with her father, took Althea in USA and she grew up there. Sa America na kami nagkakilala. At ang dahilan siguro kaya unang kita pa lang namin ay nagkasundo kami ay dahil pareho kaming marunong magsalita ng Tagalog. Nagkasundo kami nang hindi namin alam na ang ama niya pala ay mula sa pamilya ng mga Ferreira sa Brazil, pamilyang dapat kong iniwasan.Althea was only nineteen then. She was young and full of dreams, but her vision changed as she returned the love I gave to her. She became reckless. We indulged ourselves in the mad love we have for each other. Mad but true love.“Ti amo amore mio. Tu sei l'unica ragione per cui ho rinunciato alla mia eredità. You are all that matters,” I raised her hand to my lips and kissed its back.She sighed at what I said. Guilt in her eyes. “But why do you need to do that?” She stared at me and closed our gap. She kissed my mouth thoroughly. “Why would you sacrifice all your birthright for me?”“Kailangan,” I used Tagalog words this time. Iyon lang ang lenggwahe namin ni Althea na hindi maiintindihan ng mga tao ko. At kahit may tiwala ako kay Samuel na driver namin ngayon ay mas mabuti pa rin may mga bagay na para sa amin ni Thea lang.At sabi ko ay tao ko… Sa ngayon ay tao ko pa… pero simula mamaya, kapag naianunsyo na ni papa ang pagtanggal sa akin bilang pangunahing tagapagmana niya sa trono, na kay November na mapupunta ang lahat, mawawala na rin ang mga tao ko na naglilingkod sa akin sa ngalan ng Scotto’s Paradiso.November is my thirteen-year-old sister. Ipinanganak ni mama noong twelve ang edad ko. My sister was also why my mother, Viviana Scotto, died.Althea was kissing me on my lap when my hands traveled from her back… caressing down to her rounded buttocks and legs. Thea kissed me deeplier. Ang dila niya ay naglaro sa loob ng bibig ko. I stopped kissing her at inilayo siya sa akin para matitigan ang mukha niya.“Not here, Thea…” I hushed those words as the fire caused by her desires was all in her eyes.“That’s fine with me, Zeno. But…” She grabbed my member, that is now rock-hard because of her. “But how about this guy? Hmm?”I breathed heavily and she gripped on my member na imbes isipin ko ang mahigpit niyang pagpiga at masaktan ay lalo lang iyong nagalit.“Stop the car!” I almost yelled every word to Samuel. Sumunod naman agad ang isa at inihinto nga ang sasakyan. He looked at me using the rearview mirror at agad ding umiwas ng tingin nang makita na nakakandong sa akin ang asawa ko. “Get out,” dagdag utos ko.Agad naman siyang lumabas ng sasakyan. Thea’s giggling when I hold her waist and made a swift move para ihiga siya.“Are we really going to fuck here?” she asked me teasingly.“This is all you want me to do, Thea. Me fucking you here, right?”“Oh, Zeno…” she whimpered as I ripped her thong. She was wearing a dark red bodycon, and I didn’t care anymore, even when we reached my father’s ancestral mansion, where she had no underwear.We didn’t do much foreplay. Ang gusto lang namin ay makaraos. A quickie would do for both of us. After she screamed my name, I released my load. Bumabawi pa lang ako ng paghinga sa ibabaw niya nang…Sunod-sunod na putok ang narinig namin. Agad akong napaupo at napatingin sa labas at makitang ang mga sasakyang ng mga tauhan ko na sumusunod ay pinosisyon nila para pagitnaan ang sasakyan namin ni Thea.May sunod-sunod na putok na tumama pa rin sa bintana ng sasakyan ko at maging sa harapan. Agad kong itinakip ang mga kamay ko sa ulo ni Thea na nanlalaki ang mga mata na nakatingin sa akin nang may mga bala na tumama sa bintana sa pwesto niya.Diavoio!“Who are attacking us?” tanong ni Althea sa nanginginig niyang boses at kasunod ay napasigaw nang duguang bumalandra sa sasakyan namin ang katawan ni Samuel na may tama sa ulo.Mabilis kong pinuwestuhan ang driver’s seat at paandarin sana ang sasakyan nang ayaw nitong umandar. I checked the monitor for the car’s status at galit kong pinukpok ang manibela. Hindi aandar dahil ang mga gulong ang problema. Tinadtad na ng bala.My car is a bulletproof one but the wheels are not. Sunod-sunod na putok na naman ang tumama sa mga bintana. Napatingin ako sa harapan, may crack na ang salamin. Hindi na magtatagal ay makakapasok na ang mga bala. My men looked like they are all dead.Binalikan ko si Althea na nakasiksik sa sahig ng kotse. Mabuti na gano’n lang siya. Anytime ay tatagos na ang bala sa mga salamin. I heard her cries and feel the fear she was exhaling.“Shhh… stop crying. No one could hurt you. I promise… Just stay here,” I said to her while taking my gun from the holster on my sides. Mabuti na lang pala at hindi ako naghubad. Itinaas ko na rin ang zipper ko at itinapat ang daliri ko sa bibig ni Althea na nakikita kong natatakot na. “Hush, amore.”“G-Give me a gun.” Determination in her eyes.“Here.” Abot ko sa kaniya ng baril na naiwan ni Samuel. “But stay inside the car. I will clear our way out here.”“I can fight with you, Zeno!” she hysterically cried. “You know that well! I’ll go with you!”“I love hearing that, amore… But this is not the right time for that sweet talk of ours,” I tried to make my wife smile, but she didn't buy it. She just stared at me, telling me she wanted to go with me to face those devils outside.“Please…”“No! Just listen to me. Stay here!”“I want to be by your side. We promised each other, right?”“Yes, we promise that. But this… this situation is not included, Thea. I cannot go fight with you while I am worrying that you might be—damn!”Althea sniffled. Trembling. I pulled her and kissed her hard. I need to calm her. Nang maramdaman kong kalmado na siya ay saka ko pinakawalan ang mga labi niya.“Makinig ka lang sa akin at magtiwala. Ako ang bahala. Makakaalis tayo rito.”“Sino… sino sila?” tanong niya pa sa akin. “Bakit nila tayo in-ambush? Kung kailan ayaw mo na sa organisasyon ay bakit nanggugulo pa sila?”“Isa lang ang alam kong nagpapadala ng death threats sa akin,” galit kong sabi. “Si Rex Pellegrini.”“Oh, God! That man… Bakit galit siya sa’yo?”“I cannot answer that, amore. I need to go. I need to make sure na makakaalis tayo rito.”“Be—be careful…” Thea sobbed and pulled me. “Come back here alive!” She hugged me tighter.“I will.”“I’m scared, Zeno.”“I know. That’s why you need to trust me and stay here, amore.”She nodded at saka ko binuksan ang pinto kung saan wala akong nakitang bala na tumama kanina. I am using a bulletproof vest at kung hindi rin lang sa ulo ako mababaril ay hindi ako basta mapapatay.I covered myself from the car in front of me at nasilip ko na patay na ang mga tao ko na nakasakay roon, nawasak na ang mga salamin ng sasakyan nila.Tumayo ako nang…“Zeno, dock!!!” narinig kong sigaw ni Thea na sinunod ko kasabay ang pagpaputok niya para sa isang lalaki na nasa likuran ko.Naningkit ang mga mata ko na napatingin kay Althea na lumapit sa akin. "I said stay inside the car!""If I'd stay inside, you are already dead!""Damn, Thea!" I said annoyingly sabay pagpapaputok sa nakita kong lalaki na biglang lumitaw.Another man down. Ilan kaya ang mga ito?Saktong iniisip ko pa kung ilan sila nang may isang lalaki sa may gilid ang nakita ko. Agad na pinaputukan ko ito pero nakakubli sa pader. Magpapaputok pa sana ako nang..."No!!!" sigaw ni Thea na bigla akong niyakap at kasabay ay pag-ikot para... para saluin ang lahat ng bala na pinakawalan ng isang lalaki na mula sa kung saan. Tumama ang lahat ng bala na pinakawalan nito sa katawan ni Thea na yakap ko.Itinaas ko ang braso para barilin ang lalaking bumaril kay Thea at sabayan kaming nagpakawala ng mga bala. Tinamaan ako sa balikat at tinamaan siya sa noo.Dahan-dahan kong ibinaba si Thea at nakatitig sa naghihingalo niyang anyo. Nanlalaki ang mga mata ko sa takot na naramdaman para sa asawa ko.“Thea… don’t die, please…” my jaws clenched kasabay ng pagpatak ng mga luha ko na nakatitig sa kaniya. "Don't die…"“Ze… Zeno… eu te amo…”I raised her body and hugged her until another gunshot hit me.Gunshot!Napadilat ako bigla at pabalikwas na bumangon. Pawis na pawis, I gulped all my hatred and anger that I felt with that constant dream. A constant dream that is not a fragment of my imagination... a dream that came from the past. My painful past.Tumayo ako at lumakad palayo sa kama nang napansin ko na may incoming call pala ako.“Talk,” I said to my henchman on the other line.“We found her. The accomplice of the one who took your wallet.”“Details about her. And don't let her be out of your sight. I need to have that wallet back."“I will send the woman's picture and details in your email.”“Good.”I ended the call and checked my email. I opened it and read the name of the woman first. The attached photo needs to be downloaded first kaya binasa ko na lang muna ang mga detalye tungkol sa babae.Delphi Gomez. Twenty-eight years old. Widow. Mother of a four-year-old daughter with aplastic anemia.I downloaded her photo, and there… there I was shocked!Althea.Amore.A/N: Italian to English… Ti amo amore mio. Tu sei l'unica ragione per cui ho rinunciato alla mia eredità. (I love you, my love. You are the only reason I waived my inheritance.) Diavoio! (Hell!)
DELPHI Inayos ko ang ilang hibla ng buhok ko na kumalat sa gilid ng aking mukha. Kailangan kong maging presentable dahil importante sa akin ang magkaroon ng trabaho na. Kung bakit naman kasi nag-trip pa akong gumawa ng bangs four months ago… Napatulis ang nguso ko sa naisip. Ito tuloy napala ko sa bangs-bangs na trip. Istorbo tuloy at hindi ko maisama sa pusod. Tinanggal ko ang tali ng buhok ko para muli ay ayusin iyon. Itatali ko na sana ulit ang buhok ko nang maputol ang tali. Shit naman talaga! Anong kamalasan naman?! Kaasar!!! Asar akong napabuga ng hangin at huminga ng malalim para maalis ang inis ko sa nangyari. Tumayo na lang ako at pumunta sa ladies’ room at doon ko inayos ang buhok ko. Wala naman akong mahanap na pwedeng itali pa kaya hinayaan ko na lang na nakalugay ang buhok ko. Ayoko na rin pumunta pa sa MOA, para bumili ng panibagong tali. Baka kasi biglang matawag na ang pangalan ko para sa interview ay nasa labas pa ako. Nag-aaplay kasi ako ngayon sa isang call ce
ZENO Sorry. That was the word the woman mouthed three nights ago. Kamukha niya talaga si Althea. Kung bakit sila magkamukha ay malalaman ko rin. One more thing ay tama ang hinala ko. Siya iyong babaeng nakita ko bago nawala ang wallet ko. Nakausap ko pa nga siya. And now my men found out na siya ang accomplice ng espiya na dumukot ng wallet ko ay isa lang ang ibig sabihin, tao siya ng kalaban at baka iyon ang dahilan kaya ginagaya niya ang mukha ni Althea. They are fooling me.But I am still trying to figure out what may have happened years ago. Hindi pa rin kasi nawawala sa isip ko na baka… na baka may posibilidad na siya nga si Althea. Because everything about her is like Althea.Almost two months ago nang una ko siyang nakita… almost two months ago na parang pakiramdam ko ay muli akong nabuhay…******“Althea?” naguguluhang tanong ko sa sarili habang nakatingin sa isang babae na naglalakad. Kamukha siya ni Althea. No! Hindi kamukha. Si Althea talaga. Naguguluhang sinundan ko
DELPHI“Thank you for reaching us, my name is Delphi. May I have your name and phone number for confirmation of your account please…” I rolled my eyes. Nakakaumay na ang linya na paulit-ulit pero ano ba ang magagawa ko at ito ang trabaho ko? Magdadalawang buwan na rin ako sa trabaho ko rito sa— sa ano na nga ang pangalan ng company na ito? Hindi ko naman nalimutan, nataon lang na na-absorb daw ng isang company kaya iba na ang name at management.Ah okay… naalala ko na… AFSLinks ang pangalan na ngayon. Hindi pa dini-disclose ang ibig sabihin ng unang tatlong letra, pero magpapatawag naman daw ng meeting sa susunod, kapag dumating na ang bagong general manager ng company. Maayos naman ang pasahod kaya okay na ako rito. Ang importante kasi sa akin ay ang makapadala para sa pangangailangan ni Daphne at ng dalawang matanda. Matugunan ko lang ang kailangan nila ay solve na ako. Ayos na iyon. Happy na ako. Sila lang naman ang dahilan kaya ako nandito sa Manila nagtatrabaho. Kung wala nga
ZENO “Are all the information about Delphi Gomez is here?” tanong ko kay Gilberto nang inabot niya sa akin ang isang envelope. “Yes.” Inilabas ko naman ang lahat ng files na naroon. Tinitigan ko ang mukha ng bata na nasa picture. The girl is pretty though makikita na payat ito. Ang kasunod kong tiningnan ay ang file tungkol kay Delphi. 'Delphi Gomez. The only daughter of Rico and Evelyn Dominguez. Her parents died when she was only fifteen and taken care of by her mother’s sister. When she was twenty, she married her longtime boyfriend, Gary Gomez and they lived in Marinduque until an incident happened when she almost drowned and her husband saved her. Gary Gomez died on that day, leaving his widow who was two weeks pregnant.' Kinuha ko ang mga clip mula sa mga dyaryo na niluma na ng panahon ang mga larawan at iyon naman ang mga binasa ko. 'Nagbabagang Balita: Isang Lalaki ang Nalunod sa Pagsagip sa Asawa sa Marinduque' I sighed heavily and checked the date, March 2017. 2017
DELPHI “Delphi, hanap ka ni TL…” pabulong na sabi ni Jenny bago siya dumiretso sa puwesto niya at agad sinuot ang headset. “Auto in!” sabi ng TL Jurgen, ang mataray na TL namin na accla, habang palapit sa station namin. “Maliban sa ‘yo,” sabi niya sa akin nang lapitan niya ako at siya na ang nag-log out ng account ko na naka-ready na sa computer sana. Kinabahan ako bigla. Bakit? Pakiramdam ko ay may nagawa akong kasalanan kaya ako inawat sa pagtanggap ng calls. Iniisip ko pa kung ano ba ang nagawa ko. Baka iyong pag-transfer ko sa Spanish agent kagabi ng kausap kong irate customer. Ipasa ko raw siya sa American agent kaya para happy siya ay sa Spanish agent ko siya pinasa. “Follow me,” sabi ni TL Jurgen sa akin at tumayo na lang ako para sundan nga siya. Mukhang iyon nga ang dahilan. Warning na naman ako nito. Napakamot na lang ako. Lumakad si TL Jurgen papunta sa elevator at sumunod lang ako kahit nagtataka. Bakit? Saan kami pupunta? Usually naman sa cubicle lang naman niya k
ZENOI am looking for November. Kailangan ko siyang bilinan sa dapat niyang gawin mamaya sa AFSLink. I need her to start her work there. Dumiretso ako sa pool area na itinuro ni Gilberto kung nasaan ang kapatid ko. And I saw November being busy with her favorite workout routine. I am near them when in one swift move, pinagsabay ni November ang dalawang tauhan ko nang pakawalan niya ang deadly niyang 360 degree round kick. This is how November do her workout. Her workout is having a sparring with my men. Hindi nakokontento ang kapatid ko sa punching bag lang, she wanna do punches with anyone na handang lumaban sa kaniya. Handa. Hindi iyong takot siyang suntukin. Literal na sparring ang hanap ng babaeng ito. Mas nasasaktan ay mas ganado.Umiiling na patuloy akong lumapit sa kanila. Napatingin sa akin ang kapatid ko na nakaarko pa ang isang kilay. Gesturing a question why I am in front of her.“Make Althea your P.A. starting tomorrow…” utos ko. “You will meet her tonight and discuss e
DELPHI “Ay, elepanteng bakla!” Dahan-dahan akong umatras habang nakatingin sa likod ng lalaki na nasabuyan ko ng iced coffee na dala-dala ko. Bakit kasi humarang ito sa daan ko?! Napangiwi ako dahil sa whipped cream na dumikit sa coat ng lalaki at ang kape ay nabuhos na rin sa kaniya. Nang umikot ang lalaki para harapin ako ay kasabay ang pagmumura niya. “What the fuck?!” dagdag pa nitong mura sabay tahimik. Mukhang naawa yata sa akin kaya itutuloy ko ang drama ko na makiusap. Nakayuko lang kasi ako para convincing at para mag-isip paano makiusap habang nakatingin sa leather shoes niya na parang… napakunot-noo ako. Bakit masyadong— ang haba naman ng mga paa ng tao na ito! Siguro mahaba rin ang— “Delfin?!” Delfin? Napatingin ako sa lalaki na tinawag akong Delfin at napangiwi. Siya na naman?! The man is creepy. Guwapo pero nakakatakot na. Lagi na lang niya akong sinusundan eh… Napakamot na lang ako sa anit ko na nangati na naman habang iniisip paano siya matakasan. Hindi na
ZENO Tawag sa phone ang nag-alis sa mga kung ano ang iniisip ko. Si November. “Ciao!” “Are you in a good or bad mood, big bro?” “Both. Zup?” “It’s your Delphi… I asked her to buy me iced macchiato. You might want to take your chances again to talk to her. She’s heading Starbucks as of the moment since I told her that only from that coffee shop I will consider.” November ended the call without waiting for my reply. Napatingin ako sa mga kausap ako. I am in a meeting dito sa isang hotel sa Pasay. We are talking about the diamond products na idadaan dito sa Pilipinas para maligaw ang mga nagmo-monitor bago dalhin sa Malaysia. Doon naman ipapalusot para madali na lang makaabot sa Cambodia at nandoon ang mga naghihintay bago dadalhin sa China. “I need to go,” paalam ko sa tatlong kausap ko na sabay-sabay napatingin sa akin at napatigil sa pag-uusap nila. “We are not done yet, Zeno.” “You’re not but I’m done,” I said at tumayo na ako. Lalabas na sana ako nang lingunin ko sila.