Thank you po sa mga nagbabasa kay Zeno Baby ko. Na kahit may sayad si Delfin ay love niyo pa rin. Salamat din sa mga gems at sana pa-rate din ako ng story.
ZENO “Eu te amo, Zeno…” paungol na sabi ni Delphi. Napahinto ako sa ginagawa ko at tinitigan siya. “Não pare.…” paungol pang dagdag niya. “Thea?” tanong ko. She smiled seductively and initiated another kiss. Kung anong init na pinagsasaluhan namin kanina na siya si Delphi ay biglang nabago. The way Althea kissed me is no reservation, just like what she used to when we started then. “Eu senti sua falta, Zeno...” Hindi na ako nagsalita pa. Basta kapag nagsasalita na siya ng Portuguese ay alam kong bumalik na naman siya sa pagiging si Thea. And when I thought that sex could bring her back being Thea is not at all like that. Minsan pakiramdam ko ay may asawa ako at kabit na iniintindi. Kapag ganito na si Thea siya ay ramdam ko ang asawa ko pero kapag si Delphi ang personality niya ay pakiramdam ko may kabit naman ako. “Why are you always leaving me?” tanong ko kay Althea at muling umulos sa lagusan niya at inilagay ang mga braso ko sa ilalim ng mga hita niya para makalabas-masok
DELPHI Nagising ako na nakatali sa kama. Anong… Teka nga! Anong nangyari at nakatali ako? Nanlaki ang mga mata ko sa kung anong naisip. Bakit ako nakatali?! Bigla akong kinabahan. Nababaliw na yata si Zeno at itinali ako! Ito na nga ba ang sinasabi ko! Na imposibleng basta siya iwan ng asawa niya. Baliw nga yata! O baka naman sadista o mahilig sa BDSM. BDSM? Napalunokok ako at naisip ang gagawin niya sa akin kung dahil sa BDSM kaya niya ako itinali. Pero sana naman hindi iyong tulog ako at saka ako itatali. Nakakatakot naman ang lalaking iyon mag-trip. “Zeno!” tawag ko sa kaniya nang marinig ko ang lagaslas ng tubig mula sa shower. “Zeno, pakawalan mo nga ako! Kung ano-ano na yatang kalokohan pumapasok sa utak mo, eh! Ano ba gusto mong posisyon at may patali-tali ka pa sa akin ngayon? Pinagbibigyan ka naman lagi… Bakit may patali-tali pa?” pabulong na lang pagkakasabi ko ng huling mga salita. Hindi sumagot si Zeno pero tumigil ang tulo ng tubig. Napalunok ako nang makitang lumaba
ZENO "Sorry that I let this happen…" bulong ko kay Delphi. I sincerely apologized to her, not just to make her feel better. I am sorry because I didn't investigate further after the ambush. I neglected everything because I didn't care anymore and thought she was gone. More or less, I'm apologizing because I didn't consider that she might still be alive, and I let fate find a way for me to see her again. At nagso-sorry ako dahil kung hindi ako nagpabaya ay sana wala kami sa sitwasyon namin ngayon. Yes, I am saying sorry for the lost time na sana kasama ko siya, I am saying sorry for the tragedy she experienced that making her be like this now. But still, I am thankful na napadpad siya rito sa Pilipinas dahil kung hindi ay baka tuluyan na siyang nawala sa akin dahil hindi rin naman ako nagkamalay agad after being shot that day. Na kung sakali man hindi siya kinuha ng mga kung sinong may gawa ng pagtapon sa kaniya sa dagat ay baka natuluyan na rin siya. Hindi na ako sigurado sa kung
DELPHI Lumipas ang mga araw na naging mga linggo at naging mga buwan, na okay na okay kami ni Zeno. Successful ang bone marrow transplant ni Daphne and thanks God na parehong walang complication sa kanila. Ang sabi nga ni Zeno ay magto-tour kami kapag naayos na rin niya ang lagay ni November. Sa ngayon ay si November na ang problem ni Zeno lalo na at nauubusan na siya ng dahilan sa ama na dito muna sa Pilipinas ang isa. Ang isang nakakatuwa pa ay hindi na rin naulit na nagtalo pa kami ni Zeno. Wala na ring Althea na binabanggit siya at masaya ako na nakikitang palakas na nang palakas si Daphne. “Mama…” inaantok na tawag ni Daphne sa akin. Nasa may pool area kami ng penthouse at nagbabalat ako ng mansanas para sa kaniya. “Yes, anak?” tanong ko. “Saan si Papa?” tanong niya na isinubo ang slice ng papaya na nasa plato at pagkatapos ay ang slice ng pakwan naman ang tinikman niya. “Papa mo?” tanong ko na parang normal na lang sa akin ang tukuyin na papa niya si Zeno. Minsan nakok
ZENO I was heading home. Pabalik na ako ng penthouse pagkatapos kong makipag-usap kina Trace at Ice. My intention was to talk to Trace alone. Si Trace lang sana at bahala na siya makipag-usap sa mga kamag-anak niya pero nagkataon na narito rin pala sa Pilipinas ang head ng FSO na si Isidro Ferreira. The man was in rage after seeing me. Hindi naman ako nagtaka sa galit nito sa akin dahil sa bintang sa akin ng pamilya nila na pinatay ko si Athea. Sa airport pa lang ay ramdam ko na gusto na akong dispatsahin agad ni Isidro. Tama ako na mas madaling lapitan si Trace. Kahit noong una ay ayaw din akong kausapin ni Trace, dahil sa akala na gusto ko ang asawa niya, mabilis ko naman nabago ang utak niya nang ipakita ko ang picture nina Delphi at Daphne sa phone ko. And thanks to Trace at nakalma niya si Isidro. Dahil kay Isidro ay maraming dumagdag sa isipan ko tungkol sa sitwasyon ng asawa ko. Binalikan ko ang naging usapan kanina. Sa dami kong narinig na kuwento ni Isidro patungkol kay
DELPHI Bigla akong napabangon. Napatingin ako sa itsura ko sa salamin. Magulo ang aking buhok at nakasuot ako ng pulang lingerie. Nasa tabi ko si Zeno na tulog. Napakunot ang noo ko. Muli kong tinitigan ang itsura ko sa salamin. Pulang lingerie? Bakit ito ang suot ko? Natatandaan ko na ang suot ko kagabi ay ang pajamas ko na white na ang design ay mga ulo ni Naruto. Anong nangyari at ganito na ka-sexy ang suot ko? Nilingon ko si Zeno na walang damit pang-itaas kaya nakalantad ang dibdib niya. Napalunok ako. Ang ganda talaga ng katawan ng taong ito. Hinaplos ko ang dibdib niya at pinagapang pababa ang kamay ko hanggang sa abs niya. Ibinaba ko pa at nakapa ko na ang may morning wood niyang mahaba, mataba, at maugat. Masarap din. Hindi ko pwedeng kalimutan kung ilang beses na ba akong pinaungol niyon habang naglalabas-masok sa… sa ano ko. Habang tinataas-baba ko ang hawak sa pagkalȁlaki ni Zeno ay bigla akong natigilan at may tanong na nanggulo sa isipan ko. Bakit pala ang lagi ko l
Philippines DELPHI Naglalakad ako habang kumakamot sa ulo ko, na puro balakubak na yata kaya makati, nang madaanan ko ang isang tindahan na nakaandar ang TV at saktong balita ang naroon. Napahinto ako na nakatingin doon. Ngumiti pa ako sa babaeng nagbabantay sa tindahan. “Makikinood lang,” paalam ko. “Okay lang,” sabi niya. Makikinood ako kasi tungkol sa bagyo na parating bukas ang nasa balita. Wala kasi kaming TV, nasira noong isang buwan at wala pa akong pambili. Mas kailangan kasi ni Daphne ang gamot na pangmintina sa kalagayan niya habang hindi pa kami nakakahanap ng pwedeng makuhaan ng bone marrow para sa kaniya. May aplastic anemia ang anak ko. Hindi naman severe dahil bata pa siya pero papunta rin doon kapag tumagal. Sa ngayon ay kaya pa ng mga gamot na maintenance niya, pero ang sabi ng doctor na tumitingin sa lagay niya ay bone marrow transplant lang ang tanging solusyon para kay Daphne. Ipinanganak ko na siyang may problema sa dugo at dala ng kahirapan ay hindi ko nama
Italy ZENO “What do you want to have for dinner?” I asked Thea. My wife. We have already been married for five months. Married secretly, and we don’t want Althea's family to know about us. I could face her family, but she was the one who kept on telling me that we needed time to be accepted. Our relationship cannot be publicized because our families belong to different alliances. My family, they already acknowledged Althea as one of us. She is a member of our clan now. They respected my decision to marry her. Only her family has no idea. That one of them is now part of us, the Scotto clan. We eloped and hid in Greece before I told Papa about us. Papa told me we should return to Italy because they could not protect us if we wandered overseas. When Althea said her family would understand what we have at the right time, I believed her. I love her, and all she will say is, I will make it happen. I know that everything she wants to do is to make me happy too. “What do I want for dinn