หลังจากเพื่อนสาวเธอกลับไป เธอนั่งเอนหลังกับโซฟาตัวโปรดพร้อมคิดทบทวนกับสิ่งที่เธอเลือก "เธอจะไม่เสียใจกับสิ่งที่เธอเลือกจริง ๆ ใช่ไหมฟ้า" เธอพึมพำกับตัวเอง บนโลกนี้เธอไม่ต้องการอะไรแล้ว หลังจากผิดหวังเรื่องความรักมาหลาย ๆ ครั้ง บวกกับเธอมักจะเป็นที่ปรึกษาเรื่องความรักให้กับหลาย ๆ คน เธอจึงรับรู้ได้ว่าการใช้ชีวิตคู่จริง ๆ มันไม่ได้มีความสุขขนาดนั้น
ติ่ง ~~~~~~~~~~~ เสียงเตือนจากแอปดังขึ้น "คืนนี้เจอกันที่ โรงแรม xx นะฟ้า "
ข้อความในแอปเด้งขึ้นมาทำให้เธอตื่นจากภวังค์"โอเค เจอกัน" นับว่าเธอค่อนข้างใจกล้ามากกับเรื่องนี้เมื่อเธอตัดสินใจที่จะทำแล้ว เธอไม่มีความกลัวอะไรทั้งนั้น เธอไม่ได้รู้รายละเอียดคนในแอปมาก เธอรู้เพียงแค่ว่าเค้าชื่อ ออฟ เท่านั้นแล้วเค้ากับเธอก็คุยและทำข้อตกลงกันเรียบร้อย ต่างคนต่างไม่เคยเจอ ต่างคนต่างไม่รู้จักหน้าตา ต่างคนต่างเก็บเป็นความลับ เรียกได้ว่า ต่างคนต่างเสี่ยง
22.00 ณ โรงแรม xxx
"เออ วันนี้กูได้คนจากแอปมาคนหนึ่ง เดี๋ยวกูเสร็จแล้ว มึงก็เข้ามาต่อนะ อย่าลืมเก็บคลิปไว้ด้วยล่ะ เผื่อเอาไว้ครั้งหน้า " เสียงชายคนหนึ่งคุยโทรศัพท์ ท่าทางตื่นเต้น ใกล้ ๆ กับโต๊ะที่เค้านั่งอยู่
"แม่งเกลียดชิบXาย ผู้ชายหน้าตัวเXย แบบนี้" ลูคัสหนุ่มมาเฟียเลือดร้อนวัย 28 ปี เค้านึกในใจ ถึงเค้าจะเป็นผู้ชาย ดิบ ๆ เถื่อน ๆ แต่เค้าไม่เคยมีความคิดจะทำร้ายผู้หญิงแบบไอ้ xx โต๊ะข้าง ๆ ทำแน่นอน นึกแล้วแอบสงสารผู้หญิงโชคร้ายคนนั้น
"ไอ้โร เด็กที่มึงจะส่งมาไม่ต้องแล้วนะ เดี๋ยวกูหาแถว ๆ นี้เอา " เค้ายกสายโทรศัพท์ โทรหาเพื่อนรัก เมื่อช่วงหัวค่ำ เค้าเจอปัญหาเครียด ๆ เลยอยากได้เด็กมาช่วยทำให้ผ่อนคลายสักคน แต่เมื่อได้ยินไอ้โต๊ะข้าง ๆ พูดแบบนั้นเค้าเลยมีความคิดผุดขึ้นมาแบบ ฉับพลัน
"เอ้า กูจัดตัวท็อปไปให้เลยนะ นักศึกษาด้วย มึงไม่สนเหรอ " โรเซอร์ชายหนุ่มตอบกลับมาอย่างงุนงง ปกติเพื่อนคนนี้อยากได้อะไรมักต้องได้แต่ทำไมถึงเปลี่ยนใจกะทันหันขนาดนี้
"เออ แค่นี้นะ " ชายหนุ่มวางสายพร้อมกับลอบมองโต๊ะข้าง ๆ
ติ่ง ~~~~~~~~~~~ "ฟ้ามาถึงแล้วนะ " "นางฟ้ามาถึงแล้ว วันนี้จะจัดให้ขึ้นสวรรค์เลย " ชายหนุ่มโต๊ะข้าง ๆ พูดเสียงปนตื่นเต้น
"ใช่ออฟใช่ไหม เราฟ้านะ "
"สวัสดีครับฟ้า นั่งก่อน ๆ เดี๋ยวหาอะไรกินกันก่อนนะ ค่อยขึ้นไป" ชายหนุ่มลุกขึ้นทำท่าทางดีใจ ตัวจริงโคตรน่ารัก "บุญของกูแล้ว คืนนี้"
"ได้ ๆ ฟ้ากำลังหิวพอดี อ้าวอันนี้เครื่องดื่มเราเหรอ "
"ใช่ ๆ พอดีเมื่อกี้ฟ้าบอกเราใกล้ถึงแล้ว เราเลยสั่งไว้ให้อ่ะ เออฟ้าถามหน่อยสิ เราดูดีไหม พอดีในแอปไม่ได้ขึ้นรูปไว้"
''ออฟน่ารักนะ หล่อเลย'' หญิงสาวชมเค้าจากใจจริง พร้อมยกเครื่องดื่ม ดื่ม
"หึ โลกสวย" เสียงโต๊ะข้าง ๆ พูดขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นเดินออกไป ทำให้เธอต้องหันไปมอง
''คุณ ลูคัส!'' เธอเผลออุทานออกไป เธอไม่คิดว่าจะมาเจอเค้าในโรงแรมแห่งนี้นอกเวลางาน ใช่แล้ว เธอเป็นพนักงานในเครือบริษัทของเค้า รูปของเค้าติดไปทั่วออฟฟิศที่เธอทำงานอยู่ ถึงเค้าจะอายุน้อยแต่พอเค้าเข้ามาบริหาร หุ้นในเครือของบริษัทก็พุ่งทะยานแบบฉุดไม่อยู่
"ฟ้ารู้จักเหรอ "
"ใช่ เค้าเป็นเจ้านายฟ้าเอง แต่เค้าไม่รู้จักฟ้าหรอกนะ พนักงานในเครือมีเป็นร้อยเลย"
"ถามได้ไหม ฟ้าทำงานอะไร เราเป็น Engineer อยู่บริษัท xxx นะ "
"เราทำด้าน IT ให้เครือ xxx อ่ะ "
"หูย ด้านไอทีเงินเดือนสูงนิ บอกได้ไหมเท่าไร่ "
"หื้มมม เราจะไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวกันไม่ใช่เหรอออฟ ฮ่า ๆ ความสัมพันธ์ของเรามันมีกฎของมันนะ " เธอตอบคำถามเค้า เธอรู้สึกแปลก ๆ กับผู้ชายตรงหน้า เค้าดูอยากรู้อยากเห็นเรื่องของเธอไปสะทุกอย่าง ซึ่งจริง ๆ แล้ว ความสัมพันธ์นี้มันควรจะเป็นความลับสิ
เธอแปลกใจตั้งแต่เค้านัดเธอมากินข้าว ในห้องอาหารโรงแรมหรูซึ่งคนค่อนข้างจะพลุกพล่าน เธออยากให้ความสัมพันธ์นี้เป็นความลับแท้ ๆ
"ขอโทษที เราไม่ถามแล้วฟ้าอยากกินอะไรอีกไหม "
"อื้ม ออฟ เดี๋ยวเราขอเลี้ยงมื้อนี้เองได้ไหม พอดีว่าเราไม่สะดวกไปต่อกับออฟแล้วอ่ะ " เธอเริ่มรู้สึกไม่ปลอดภัยกับคน ๆ นี้ เหมือนเธอมีสัญชาตญาณบางอย่าง ว่าคน ๆ นี้ไม่ปลอดภัยกับเธอแน่นอน
"ได้สิ ดื่มแก้วนี้ให้หมดก่อนนะ ค่อยไปถือว่าได้เจอเพื่อนใหม่ก็ได้นะ " เค้าบอกเธออย่างใจเย็นเพราะก่อนหน้านั้นเค้าแอบใส่ยาปลุก Sex ไปในแก้ว รับรองไม่เกิน 5 นาทีเธอต้องอ้อนวอนให้เค้าพาเธอขึ้นห้องแน่ ๆ
เธอไม่ได้เอะใจอะไร พร้อมยกแก้วดื่ม จนเครื่องดื่มหมดแก้ว
"ฟ้า ตัวจริงฟ้าสวยนะ" เค้าเอามือมาลูปแขนเธอ ไล่ลงมาที่ต้นขา เหมือนคนคุ้นเคย
"ออฟ คนเยอะ อย่าทำแบบนี้เราไม่ชอบ " เธอพุดพร้อมปัดแขนเค้าออก เธอเริ่มรับรู้ว่าร่างกายของเธอมีอาการผิดปกติแน่ ๆ ตอนนี้เธอต้องพยายามพยุงตัวเองออกไปให้ได้ก่อน
''เราขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ " เธอพยุงตัวเองขึ้นพร้อมกอดตัวเอง สายตาเธอมันพล่ามัวไปหมด ร้อน ๆ หนาว ๆ แปลก ๆ เธอมองคนตรงหน้า เค้ามองเธอด้วยรอยยิ้มร้ายกาจ
เมื่อบอกข่าวกับ ‘คีแกน’ เด็กชายวัยสองขวบมองหน้าพ่อแม่อย่างงุนงง ก่อนจะทำตาโต“น้อง?”ปลายฟ้าพยักหน้า “ใช่ค่ะลูก อีกไม่นาน คีแกนจะมีน้องแล้วนะ”เด็กชายมองไปที่หน้าท้องของแม่ ก่อนจะหันไปมองหน้าพ่อ แล้วเอื้อมมือเล็ก ๆ ไปแตะเบา ๆ“เบบี๋? อยู่ในท้องเหรอ” คีแกนถามเสียงใสลูคัสหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะอุ้มลูกชายขึ้น “ใช่ น้องของลูกอยู่ในนี้” “คิก ๆ” คีแกนหัวเราะคิก ก่อนจะจุ๊บเบา ๆ ที่หน้าท้องของแม่"รักนะ เบบี๋"ปลายฟ้าหัวเราะทั้งน้ำตา นี่คือความสุขที่แท้จริง… ครอบครัวของเธอหลายเดือนผ่านไป ปลายฟ้าถูกดูแลอย่างดีจาก ลูคัส เค้าแทบไม่ปล่อยให้เธอทำอะไรเองเลย“ลูคัส ฉันแค่จะเดินไปหยิบหนังสือ!”“เดี๋ยวผมหยิบให้”“ลูคัส ฉันเดินเองได้นะ”“แต่ผมไม่ไว้ใจ”เค้าเป็นแบบนี้ทุกวัน จนกระทั่งวันหนึ่ง…“โอ๊ย!” ปลายฟ้าร้องเสียงหลงเมื่อรู้สึกถึงความเจ็บปวดที่ท้อง น้ำคร่ำของเธอแตกแล้ว!ลูคัสแทบจะเสียสติ รีบอุ้มเธอขึ้นแล้วพาไปโรงพยาบาลทันทีไม่กี่ชั่วโมงต่อมาเสียงร้องไห้ของทารกน้อยดังขึ้นอีกครั้ง ลูคัสที่จับมือปลายฟ้าแน่น เงยหน้าขึ้นมองลูกคนที่สองของเค้าด้วยความรู้สึกที่เต็มเปี่ยมพยาบาลอุ้มเด็กน้อยมาวางไว้บนอกของปล
"มึงแน่ใจเหรอว่าจะไปจัดการเอง?" โรเซอร์เพื่อนสนิทของลูคัสถามขณะที่พวกเขาเตรียมอาวุธอยู่ในโกดังลับ"กูปล่อยเรื่องนี้ไว้นานเกินไปแล้ว" ลูคัสตอบเสียงเรียบ ดวงตาของเขาเย็นเยียบ"มันกล้าคิดจะใช้ฟ้าเป็นเครื่องมือ มันต้องจ่ายค่าตอบแทน" หลังจากพูดออกไปเค้าก็ก้มหน้า ก้มตาเตรียมอาวุธโดยที่สายตาไม่มีความกังวลใด ๆ ตอนนี้ถ้าใครเห็นสายตาของเค้าคงไม่มีใครกล้าเข้าท้าทายอย่างแน่นอนเมื่อถึงเวลา ลูคัสและลูกน้องก็เดินทางไปยังโกดังร้างที่เป็นฐานลับของเคนโซ่ หัวหน้ามาเฟียที่มีปัญหากันรุ่นสู่รุ่นและวันนี้เค้าต้องการให้มันจบที่รุ่นเค้าเนี้ยแหล่ะเมื่อประตูโกดังเปิดออก ลูคัสเดินเข้าไปด้วยท่าทางนิ่งสงบ ดวงตาคมเข้มกวาดมองไปรอบ ๆ และพบว่าชายวัยกลางคน นั่งรออยู่ที่โต๊ะ พร้อมกับเหล่าลูกน้องของเขาที่รายล้อมอยู่"ฮึ ใจกล้าดีนะมึง บุกมาหากูถึงที่ " เคนโซ่ยิ้มเย็น เค้ารู้อยู่แล้วว่าไงคืนนี้ลูคัสต้องมาหาเค้า เพราะจากสายสืบที่อยู่ใกล้ตัวลูคัสเป็นคนส่งข่าวมาหาเค้าเอง“มึงคิดว่าเอาคนของมึงไว้ใกล้ตัวกู กูจะไม่รู้เหรอว่ามันเป็นใคร” ลูคัสหันไปถามเยือกเย็นกับเคนโซ่อย่างไม่เกรงกลัวอำนาจใด ๆปัง! ลูคัสไม่รอช้า ยิงใส่ลูกน้องของ
ปลายฟ้านั่งนิ่งอยู่บนเตียงในห้องพักสุดหรูของลูคัส หลังจากเหตุการณ์เมื่อคืน เธอก็แทบไม่ได้นอนเลย ทุกครั้งที่เธอหลับตา ภาพของออฟที่ถูกยิงล้มลงกับพื้นก็ย้อนกลับมาหลอกหลอนเธอ“ฟ้า” เค้าเรียกสติเธอกลับมา หลังจากที่เห็นสภาพเธอนั่งเหม่อลอยตลอดทั้งคืน“กังวลอะไรอยู่”“ป่าว แค่คิดอะไรไปเรื่อย”“คุณ มีอะไรควรบอกกันตรง ๆนะ ผมอยากให้เราเปิดใจคุยกันมากขึ้น”“มันแค่อยู่ในหัว ฮึก ๆภาพนั้นมันยังติดอยู่ในหัวฉัน” เธอเริ่มร้องไห้เมื่อนึกถึงภาพของออฟ เค้าเข้ามาโอบกอดเธอพร้อมกับลูบหัวเบา ๆ“ผมขอโทษ ผมขอโทษนะคนดี” เค้ามอบจุมพิตให้เธออย่างอ่อนโยนเพื่อให้เธอรับรู้ความรู้สึกของเค้าที่มีให้เธอ"ฟ้า ผมไม่เคยคิดจะทำร้ายคุณ" เค้าพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน มือหนาเอื้อมมาจับมือเธอไว้"ทุกสิ่งที่ผมทำ…ก็เพื่อให้คุณปลอดภัย""ฉันเข้าใจ…" เธอพึมพำ"แต่ลูคัส ฉันก็แค่… มันเร็วเกินไป ฉันยังไม่รู้ว่าจะรับทุกอย่างนี้ได้ไหม"เค้าเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนที่เขาจะยกมือขึ้นลูบแก้มเธอเบา ๆ"ผมเข้าใจว่าคุณยังสับสน…แต่ผมจะไม่มีวันปล่อยให้คุณเดินออกจากชีวิตผม"เธอเช็ดน้ำตาพร้อมขมวดคิ้วมองหน้าเค้าจากความรู้สึกถึงน้ำเสียงที่หนักแน่นขึ้นของเค้
“มึงเห็นหรือยัง มึงรู้ไหม ผัวมึงมันเลวขนาดไหน มันฆ่าคนมันยังไม่รู้สึกอะไรเลย ภาพที่มึงเห็น ภาพที่มันสร้างเป็นคนดี มันแค่หน้ากากทั้งนั้นแหละ!” ออฟพูดพร้อมบีบต้นคอเธอจากด้านหลังเพื่อให้เธอกันลูคัสให้“ปล่อย!” เธอพยายามแกะมือออกเพราะตอนนี้เธอเองก็เริ่มเจ็บไปหมด“มีผัวเป็นมาเฟีย ยังไม่รู้ตัวอีก สักวันเดี๋ยวมันเบื่อมึง มันก็จะทิ้งมึงไปให้ไอ้พวกกระจ๊อกของมันนั้นแหละ” ออฟยังพูดต่อเหมือนคนไร้สติ แต่พยายามหาช่องทางหนีออกไปจากที่นี่ เพราะออฟเองก็ไม่มีอาวุธใด ๆ อยู่ในมือตอนนี้“โอ๊ย” เสียงเธอเล็ดลอดออกมาเมื่อโดนบีบเต็มแรงจากน้ำหนักมือของออฟลูคัสเห็นท่าไม่ดี เค้าเลยไม่ลังเลที่จะรอ ตอนแรกเค้ากะจะออมมือเพราะไม่อยากให้เธอเห็นภาพสะเทือนใจ แต่มันทำให้เธอเจ็บ เค้าเองคงยอมนิ่งดูเฉย ๆ แบบนั้นไม่ได้“กูบอกให้มึงปล่อยเมียกู!” เค้าเริ่มหัวร้อนขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าเธอ ระยะที่ออฟใช้เธอเป็นตัวประกันแทบไม่มีผลกับการยิงของเค้า เพียงแต่เค้ากลัวเธอเห็นภาพตอนเค้าฆ่ามันก็เท่านั้นเอง“กูไม่”ปัง! ไม่ทันที่ออฟจะพูดจบ เสียงปืนดังพร้อมกับร่างของออฟที่ล้มลงจมกองเลือดใช่ เค้ายิงออฟตรงหน้าผากแบบนัดเดียว โดยไม่ลังเลอะไรทั้ง
หลังจากอาบน้ำเสร็จ เธอเดินออกมาแล้วต้องพบกับความว่างเปล่าอีกครั้ง“หายไปไหนนะ” เธอพึมพำโดยที่ไม่ได้สังเกตพรึบ !เค้าโผล่มากอดเธอจากด้านหลัง ทำให้เธอสะดุ้งสุดตัวอย่างคนไม่ได้ตั้งตัว“คุณ ตกใจหมด” เธอตีเค้าเบา ๆ หลังจากโดนคลอเคลีย ช่วงลำคอ“ผมคิดถึงคุณ” เสียงเค้าแหบพร่า เว้าวอนอย่างมีจุดมุ่งหมาย "ฉันก็คิดถึงคุณ" เธอไม่ปล่อยให้เค้ารอนานหันไปเริ่มลุกเค้าเค้าเองก็ตกใจปนตื่นเต้นที่ครั้งนี้เธอเป็นฝ่ายเริ่มต้น เธอดันหลังเค้าพร้อมกับผลักเค้าลงไปที่เตียงพร้อมจ้องตาเค้าอย่างยั่วยวน "คุณทำให้ฉัน โหยหาคุณมากแค่ไหนรู้ไหม นานเท่าไหร่แล้วที่เราไม่เจอกัน แล้วก็นานเท่าไหร่แล้วที่เรา" เธอเงียบไปพร้อมขึ้นคร่อมเขา อย่างโหยหา "งั้นคืนนี้ผมขออยู่เฉย ๆนะ" เค้ายกมุมปากพร้อมดูการกระทำเธอด้วยความตื่นเต้น แต่ต้องเก็บอาการ อื้อ เธอไม่รอช้าพอเค้าพูดจบ เธอก็ก้มลงไปจูบเค้าอย่างดูดดื่ม ค่ำคืนอันเร่าร้อนของเค้าทั้งสองผ่านไปอย่างไม่มีใครยอมใคร เสียงครางของทั้งคู่ดังระงมไปทั่วห้องตลอดทั้งคืน "ตื่นแล้วเหรอ" เค้าถามเธอหลังจากเมื่อคืน ผ่านการใช้เวลาด้วยกันทั้งคืนจนเกือบเช้า "อื้อ" เธอยิ้มมองเค้าผ่านแสงแดดที่รอดผ่า
“ใช่ แต่ก่อนที่ผมจะไปสืบไง ผมคิดว่าเป็นแค่คนโง่ ๆ ที่พยายามปั่นพวกเราแต่มันไม่ใช่ ดังนั้น เชื่อใจผมแล้วย้ายไปอยู่ด้วยกันนะ” เมื่อเค้าพูดประโยคนี้จบ เธอก็ทำการไตร่ตรองก่อนตัดสินใจว่าควรย้ายมาอยู่กับเค้า“ไปเถอะยายฟ้า ฉันเองจะได้ไม่ต้องห่วงแกด้วย ไปอยู่กับคุณลูคัสแกเองจะได้ปลอดภัย” เบลพูดเสริมทัพอีกคนเพื่อความปลอดภัยของเธอเอง“ค่ะ ฉันจะย้ายไปอยู่กับคุณ ว่าแต่มันนานแค่ไหนที่ต้องย้ายไป” เธอถามเค้าด้วยความต้องการระยะเวลาที่ชัดเจน“จนกว่าจะหาคนที่อยู่เบื้องหลังได้” เค้าให้คำตอบเธอมาแบบนี้หลังจากเจรจากันเสร็จเธอกับเค้าพร้อมเบลก็เดินลงมายังลานจอดรถ แต่ที่ทำให้เธอไม่ทันตั้งตัวคือตอนนี้ที่ลานจอดรถเต็มไปด้วยชายชุดดำประมาณ 5-6 คน“ขึ้นรถเถอะ คนของผมเอง” เมื่อเห็นเธอยืนนิ่งจึงเค้าโอบเอวเธอ พร้อมยื่นของใช้จำเป็นของเธอให้ชายชุดดำ “คุณเบลไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ อยู่กับผมฟ้าปลอดภัยแน่นอน” เค้าหันมาสื่อสารพร้อมรับปากเรื่องความปลอดภัยของเธอให้เบลฟัง“ค่ะ ฝากด้วยนะคะ” เบลยิ้มอุ่นใจเมื่อได้ยินแบบนั้นบวกกับเห็นบอดีการ์ดที่มาพร้อมกับเค้า“ไว้ฉันโทรหานะเบล” เธอหันมาบอกเพื่อนไม่ให้กังวลหลังจากแยกย้ายกับเพื่อ