บทที่3 เสียใจ

“พี่ด้วยเหรอ” ไทเกอร์ชี้นิ้วมาที่ตัวเอง

“ใช่ค่ะ พี่ไทเกอร์ด้วยข้อหาเป็นคนแนะนำให้มินนี่รู้จักกับเขา” คนตัวเล็กตวัดสายตามองค้อนมาที่ภีม

สามปีก่อนหน้านี้

@สนามแข่งรถของพี่ไทเกอร์

“มินนี่ มิกกี้ เราสองคนห้ามบอกอาเฌอเด็ดขาดเลยนะ ว่าพวกพี่มาขับรถ” พายุพูดกำชับสองแฝด

“ไม่บอกแน่นอนค่ะ ว่าแต่พี่ไทเกอร์ ขับรถคันไหนคะ”มิกกี้ถามด้วยท่าทางตื่นเต้น

พายุพามิกกี้เดินไปดูแล้วชี้บอกน้องว่าพี่ไทเกอร์ขับรถสีอะไร

“พี่พายุ มินนี่ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”

“มินนี่แต่พี่ไทเกอร์จะแข่งแล้วนะ” มิกกี้หันมาพูดกับน้อง

“แป๊บเดียว จะรีบกลับมานะคะ” มินนี่รีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำ ด้วยความที่รีบ พอเข้าห้องน้ำเสร็จเลยวิ่งเร็วและไม่ทันระวัง

“โอ๊ย!” ฉันชนเข้ากับร่างหนา ที่อยู่ๆ ก็โผล่มา คนตัวเล็กกว่าถึงกับแทบจะกระเด็น ถ้าเขาไม่คว้าร่างบางนุ่มนิ่มเอาไว้

มินนี่เผลอจับเสื้อเขาไว้แน่นด้วยความตกใจ ตัวหอมจัง สิ่งที่ฉันรับรู้เป็นอย่างแรกจากเขาคือกลิ่นที่น่าประทับใจ

“เจ็บตรงไหนรึเปล่า” เสียงทุ้มเอ่ยถามคนในอ้อมแขน และช่วยพยุงให้เธอยืนในท่าปกติ พลางมองตามร่างบางว่าเธอบาดเจ็บตรงไหนรึเปล่า

“ไม่ค่ะ แค่เจ็บนิดหน่อย ขอโทษด้วยนะคะที่ไม่ทันระวัง พอดีพี่ชายกำลังลงแข่งเลยจะรีบไปดูค่ะ” เขาหล่อมากฉันแทบไม่อยากละสายตาจากใบหน้าหล่อเหลาของคนตัวสูงเลย

“มาเชียร์พี่นี่เอง งั้นรีบไปสิ ผมก็กำลังจะไปดูเพื่อนผมแข่งเหมือนกัน” ภีมเดินนำคนตัวเล็กตรงไปที่สนาม

และหลังจากนั้นพอไทเกอร์แข่งจบ ทั้งคู่ก็ได้รู้ว่าพวกเขามาเชียร์คนเดียวกัน และไทเกอร์ก็เป็นคนแนะนำให้ทั้งคู่รู้จักกัน

ด้วยความที่มาโก้และพายุ ต้องมาสนามแข่งรถกันบ่อยๆ และสองแฝดมิกกี้กับมินนี่ก็ขอตามพี่ๆ มาด้วยตลอด เลยทำให้ภีมกับมินนี่ได้เจอกันอยู่บ่อยครั้ง และเป็นมินนี่ที่คอยเข้าไปชวนเขาคุย ถามนั้นถามนี่เขาอยู่ตลอด คอยวอแวไม่ห่าง ออกอาการว่าสนใจภีมอย่างชัดเจน

จนในที่สุดก็ไปสารภาพกับเขาตรงๆ ว่าฉันชอบเขา หลังจากที่รู้ว่าเฮียภีมเลิกกับแฟน แต่ตอนนั้นเฮียภีมก็บอกว่าฉันเด็กไป สำหรับเขา มินนี่ก็ไม่ละความพยายาม คอยวอแวตามตื๊อเขาไม่เลิก

และบอกเขาว่าฉันจะไม่ไปเรียนเมืองนอกเพราะกลัวว่าเฮียภีมจะมีแฟน จะเรียนต่อที่ไทย จนเฮียภีมต้องยอมตกลงสัญญาไปว่า ถ้ามินนี่เรียนจบกลับมาเขาจะตกลงเป็นแฟนกับฉัน

“….“

“จริงด้วยพี่เป็นต้นเรื่องนี่เอง” ไทเกอร์พูดเมื่อนึกทบทวนทุกอย่างแล้ว และยกแก้วให้มินนี่

“ใช่รู้ตัวแล้วก็ ลุกไปนั่งตรงอื่นทั้งคู่เลย หนูจะดื่มคนเดียวนี่โต๊ะหนู”

“เมาแล้วก็อย่าเกเรมินนี่ โต๊ะเต็มหมดแล้วจะให้พวกเฮียไปนั่งโต๊ะอื่นทำไม เรารู้จักกันหมด” ภีมพูดน้ำเสียงนิ่งๆ ไม่ได้ใส่ใจคนที่หน้างอใส่ มองเขาอย่างไม่พอใจอยู่ตลอดเวลา

“เฮียนั่นแหละเกเร หนูมาก่อน เฮียไม่จองเองไม่มีโต๊ะก็กลับไปสิ” คนตัวเล็กโต้กลับทันทีอย่างไม่ยอมกัน

“เอาแล้วงานนี้เมาจริง หนูก็มา” ไทเกอร์อดไม่ได้ที่จะแซวคำแทนตัวเองของมินนี่ เพราะปกติเธอจะแทนตัวเองว่าหนู กับแค่พี่ชายสามคนของเธอ คือพายุ สายฟ้า แล้วก็มาโก้ ส่วนกับเขาก็พูดบ้างเป็นบางครั้ง แต่เขาไม่เคยได้ยินมินนี่พูดแทนตัวเองว่าหนูกับภีม

“แทนตัวเองแบบนั้นน่ารักดีนะ” อยู่ๆ ภีมก็พูดขึ้นมา

“ไม่ต้องมาชม เฮียจะมาชมทำไม ในเมื่อเฮียไม่ชอบหนู คิดแค่น้องไม่ให้ชม เฮียแหกตาดูสิ หนูมีพี่ชายกี่คนแล้ว เฮียจะอยากมาเป็นพี่ชายอีกคนทำไม หนูไม่อยากมีพี่เพิ่ม” ว่าจบก็ลุกขึ้นด้วยความโมโห กะว่าจะเดินหนีเขากลับไปเลย แต่อยู่ๆ โลกก็หมุนเสียหลักล้มลงไปนั่งอยู่บนตักเขา

“เป็นอะไรไหมมินนี่” ภีมประคองร่างบาง บนตักเขาให้นั่งดีๆ

“ปล่อยนะ ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย พี่มาโก้ หนูอยากกลับแล้ว” มินนี่พยายามดันตัวเองลุกขึ้นจากตักแกร่ง

“มาๆ เดี๋ยวพี่พากลับ” มาโก้ลุกขึ้นไปช่วยประคองน้อง

“มินนี่เราอยากคบกับเฮียจริงๆ เหรอ” อยู่ๆ ภีมก็ถามคนตัวเล็กที่อยู่บนตักเขา

“ตอนแรกก็ใช่ค่ะ แต่ตอนนี้ไม่แล้วเพราะเฮียมีแฟนแล้ว หนูสวยเกินกว่าจะไปแย่งแฟนของใครรู้ไว้ด้วย แล้วหนูก็โกรธเฮียภีมแล้วด้วย ต่อไปนี้เจอกันก็ไม่ต้องมาทัก ไม่ต้องมาคุยด้วย หนูก็จะทำแบบนั้นเหมือนกัน”

ภีมถึงกับเงียบ