"ไม่เป็นไรค่ะ..." เธอพยักหน้าเล็กน้อยเป็นอันเข้าใจว่าให้เขาเดินหน้าต่อได้เลย เพราะเธอก็เป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่อยากทำหน้าที่ภรรยาให้ดีที่สุด
พอเห็นสัญญาณไฟเขียวจากคนตัวเล็กใต้ร่าง เขาก็จัดการซุกไซ้ลงไปบนซอกคอระหงที่มีกลิ่นหอมกรุ่นเฉพาะซึ่งเขาจำได้ดี...เพราะหลังจากวันนั้นเขาก็ไม่เคยลืมกลิ่นกายของพิมดาวอีกเลย แม้จะพยายามจัดการความคิดตัวเองมากเท่าไหร่ก็ตาม
"อือ..." หญิงสาวแหงนลำคอให้เขาจูบไซ้ได้อย่างถนัด ระหว่างที่ริมฝีปากอุ่นร้อนกำลังพรมจูบไปทั่วเรือนกายนุ่มนิ่ม มือไม้ของเธอก็ไม่อยู่นิ่งเช่นกัน ปลายนิ้วเล็กเลื่อนมาวางตรงบ่ากว้างและลูบไล้ไปมาอย่างธรรมชาติ
เขายังคงกดจูบตั้งแต่ซอกคอ ไหล่ จนมาถึงทรวงอกนุ่มฟู และจัดการปลดเปลื้องชุดนอนผ้าลื่นและชั้นในออกจนหมด เผยให้เห็นเรือนร่างขาวอมชมพูเนียนละเอียดไปทั้งตัว
ริมฝีปากได้รูปดูดดึงปลายถันสีหวานที่เขาเคยได้ลิ้มลองมาแล้วหนึ่งครั้ง พลางใช้มืออีกข้างเฟ้นบีบเต้าตูมขาวอวบที่นุ่มเด้งหนุบหนับจนแทบอดใจไม่อยู่ อยากจะกลืนกินซาลาเปาลูกใหญ่นี้ให้เข้าไปทั้งปาก...
"อา..." พิมดาวไม่อาจกักเก็บเสียงครางหวานได้อีกต่อไป ความต้องการทางธรรมชาติจับจูงให้เธอต้องปลดปล่อยทุกอย่างที่ไม่เคยทำมาในชีวิตออกมาอย่างไม่ต้องอดกลั้น
ริมฝีปากหยักละเลียดจูบไซ้ก้อนเนื้อนุ่มเด้งจนเกิดรอยจ้ำสีกุหลาบอ่อน ๆ ราวกับต้องการจะประทับว่าเธอเป็นของเขา...เป็นของเขาแค่คนเดียว
"อืม..." เสียงครางแสนหวานดังขึ้นเป็นจังหวะ เมื่อเขาลากริมฝีปากลงต่ำมาเรื่อย ๆ จนถึงเนินเนื้ออวบอูมเกลี้ยงเกลาที่ปิดสนิท
ชายหนุ่มใช้ปลายนิ้วใหญ่แหวกช่องทางฉ่ำเยิ้มออกเล็กน้อย และก็ต้องแทบตะลึงกับความสวยงามบอบบางราวกับผกาสวรรค์
"สวย" เขาถึงกับหลุดปากเอ่ยชมภรรยาตัวน้อยที่นอนขวยเขินอยู่บนเตียง พลางใช้ปลายนิ้วถูขึ้นลงตามแนวร่องรักที่เปียกชุ่ม
"อ๊ะ..." พิมดาวร้องครางออกมาเมื่อเขาสะกิดที่ติ่งสวาทเพียงสองสามทีหญิงสาวก็สะดุ้งกายด้วยความรู้สึกแปลกใหม่ที่ไม่เคยได้รับ
แต่ไม่เพียงแค่สะกิดเท่านั้น เพราะเขายังค่อย ๆ สอดนิ้วชี้เข้ามาที่จุดอ่อนไหวช้า ๆ แต่เข้าได้เพียงแค่ไม่ถึงครึ่งนิ้ว แรงตอดรัดมหาศาลก็เล่นงานจนเขาแทบขยับต่อไม่ได้ ทางด้านของคนที่อยู่ใต้ร่างนั้นจะว่าเจ็บก็ได้ แต่ก็ไม่มากขนาดนั้นเพราะมีธาราสีใสที่หลั่งไหลออกมาราวกับเปิดก๊อกคอยช่วยบรรเทาความเจ็บปวด
"เธอแน่นมากเลย" ในทุกครั้งที่เขาเอื้อนเอ่ย ลมหายใจก็กระทบกับกลีบผกาบอบบางเพิ่มความเสียวซ่านให้เธอ แต่ไม่มากเท่าลิ้นร้ายที่กำลังโลมเลียฉกชมรสหวานละไมจากกายสาวที่ทำให้เธอรู้สึกบิดเสียวที่ท้องน้อย
เขาไม่เพียงแต่ละเลงปลายลิ้นไปทั่วจุดอ่อนไหวของเธอ แต่ยังใช้นิ้วใหญ่สอดเข้าออกเป็นจังหวะ แม้จะเข้ามาได้เพียงครึ่งนิ้วแต่ก็มากพอที่จะเรียกเสียงหวีดครางของเธอได้
สะโพกของหญิงสาวแทบจะอยู่นิ่งไม่ได้ เธอบิดเร้าไปมาบนเตียง ริมฝีปากเผยอครางด้วยความทุรนทุรายเมื่อเขาบดขยี้ปุ่มกระสันอย่างรวดเร็ว
"อ๊ะ อ๊า..." อินหลงทั้งดูดทั้งเลียราวกับกำลังดื่มกินหยาดใส ๆ อย่างแอ่งน้ำสวรรค์ เขาครางงึมงำในลำคออย่างพึงพอใจ
ที่เขาคิดในตอนแรกคือมันก็แค่ 'Sex' เหมือนเฉกเช่นที่ผ่านมา แต่ไม่รู้ทำไมเขาถึงรู้สึกว่ามันต่างออกไปมาก
เพราะเป็นสามีภรรยากันงั้นเหรอ...เขาจึงรู้สึกว่าเธอควรค่าที่จะให้เขาโน้มตัวลงมาปรนเปรอขนาดนี้
แถมเธอยังหวานฉ่ำไปทั้งตัวจนกลัวว่าหากได้ละเลียดชิมบ่อย ๆ อาจทำให้เสพติดจนโงหัวไม่ขึ้น...คล้ายกับดอกไม้อาบยาพิษ
ปกติเขาไม่ค่อยจะทำรักที่ด้านล่างให้ใครเท่าไหร่ เพราะส่วนมากผู้หญิงที่ผ่านมาในชีวิตของเขาล้วนจัดการทุกอย่างเองเสร็จสรรพ เพราะพวกเธอเป็นมืออาชีพด้านนี้
แต่กับพิมดาวนั้นไม่เหมือนกัน เพราะเธอช่างดูบอบบาง น่าทะนุถนอม และไร้เดียงสาราวกับดอกเดซี่สีขาว
"อื้อ...เฮียอินคะ..." ระหว่างที่เขากำลังโลมเลียพลางสะกิดติ่งเนื้อเธอไปด้วยนั้น หญิงสาวก็รู้สึกคล้ายกับตกจากที่สูง
ทั้งหวิว วูบไหว และเสียววาบ...
จนไม่นานเธอก็กระตุกสั่นเพราะก้าวไปถึงจุดสุดยอดแห่งวังวนปรารถนาได้สำเร็จ...เหล่าผีเสื้อนา ๆ ชนิดบินว่อนอยู่ในท้อง เธอรู้สึกเบาสบายแต่ทว่ามีความสุขอย่างบอกไม่ถูก
ทางด้านของสามีผู้ส่งภรรยาไปเดินเล่นปุยเมฆของความกระสันได้สำเร็จก็ไม่รอช้า เขารีบถอดกางเกงลุกขึ้นมาคุกเข่าอยู่ตรงกลางกายสาวทันที
หญิงสาวเบิกตากว้างทันทีเมื่อเห็น 'ขนาด' แก่นกายของสามีที่ใหญ่ยาวราวกับท่อนไม้แข็ง ๆ พลางคิดกลัวในใจว่ามันจะเข้าไปอยู่ในตัวของเธอได้ยังไง ขนาดแค่ปลายนิ้วเมื่อกี้ยังรู้สึกตึง ๆ
"ไม่ต้องกลัว...ฉันจะเบามือที่สุด" เป็นครั้งแรกที่เขาปลอบใจเธอด้วยน้ำเสียงที่ดูนุ่มนวลกว่าปกติ เธอได้แต่นอนหน้าแดงระเรื่อด้วยความเขินอายที่เธอกำลังจะเป็นของเขาอย่างสมบูรณ์...
"คุณพ่อลองอุ้มเลยค่ะ" เมื่อผ่านขั้นตอนการคลอดลูกจนมาพักอยู่ในห้อง VVIP แล้ว พยาบาลก็นำลูกน้อยของเขาและเธอมาให้คุณพ่อมาเฟียลองอุ้มแม้จะมือสั่นน้ำตาซึมไปบ้าง แต่ท่าทางของเขานั้นแสนจะแข็งแรงและดูมืออาชีพสมกับไปเข้าคอร์สติวการเลี้ยงลูกมาอย่างเข้มข้นตลอดหลายเดือนจริง ๆ ตอนนี้ทุกคนต่างอมยิ้มให้กับภาพที่ไม่มีใครคิดว่าจะได้เห็น...บุคคลที่เคยเอาแต่ใจและฝีปากเจ็บ ๆ จนทุกคนร้องไห้เพราะเขามามากกำลังอยู่ในโหมดคุณพ่อที่เห่อลูกเห่อเมียที่หนึ่งเขาอุ้มลูกน้อยอ้วนกลมโยกไปมาเบา ๆ อย่างเอ็นดู และจึงวางเหมยอิงไว้ที่เตียงเด็กแรกเกิดข้าง ๆ ภรรยา"น่ารักจังเลยหลานอาม่า โตมาสวยเหมือนหม่าม้าหนูแน่ ๆ " เกศมณีเดินเข้าไปมองใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มของหลานสาวด้วยความรักตอนนี้ครอบครัวจางอยู่กันพร้อมหน้าเพื่อตอนรับหลานสาวคนแรกของตระกูล...พวกเขาทั้งเอ็นดูและหมั่นแวะเวียนมาพูดคุยกับเจ้าตัวน้อยที่นอนหลับพริ้มอย่างรักใคร่ นั่นทำให้พิมดาวตื้นตันใจเป็นอย่างมากที่ทุกคนรักและเอ็นดูลูกสาวของเธอแม้เธอจะเติบโตมาด้วยการเป็นลูกสาวที่พ่อไม่ค่อยจะรักสักเท่าไหร่ แต่เธอก็มั่นใจได้ว่าเหมยอิงจะไม่ได้รับประสบการณ์แบบเธอแน่นอน เพราะดวงใจ
"เรากำลังจะมีลูกด้วยกัน!""..." หญิงสาวหยิบที่ตรวจครรภ์มาจากสามี ขีดทั้งสองนั้นชัดเจนจนมือไม้ของเธอสั่น แม้ว่าใจลึก ๆ จะพอรู้ว่าตัวเองน่าจะท้อง แต่เมื่อผลตรวจออกมาตอกย้ำความเป็นจริงแบบนี้ก็ทำให้พิมดาวดีใจจนน้ำตารื้นได้ ถึงจะดีใจแค่ไหนแต่หญิงสาวก็รู้สึกกลัวและไม่มั่นใจ"พิมไม่ดีใจเหรอ" อินหลงรีบเดินมาโอบภรรยาด้วยความเป็นห่วง"ดีใจค่ะ แต่ก็กลัว...""กลัวอะไรครับ""พิมไม่มั่นใจ พิมไม่รู้ว่าตัวเองจะทำได้ดีไหม" หญิงสาวพูดตรง ๆ ถึงความกังวลในอนาคต"โถที่รัก พิมต้องเป็นหม่าม้าที่ดีที่สุดในโลกอยู่แล้ว น่ารัก ใจดี ทำกับข้าวก็เก่ง มีอะไรที่ต้องกังวลครับ" ชายหนุ่มยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดูภรรยาตัวน้อย เขาเข้าใจที่เธออาจมีความกลัวและกังวล เพราะว่ากันตามตรงเธอก็อายุเพียงยี่สิบต้น ๆ เอง แถมยังผ่านเรื่องราวมามากมาย และสามีก็ยังใจร้ายกับเธอมาตั้งนาน"ฮือ...พิมดีใจ" คนตัวเล็กโผเข้ากอดสามีที่เพิ่งจะดีกันได้ไม่กี่ชั่วโมงด้วยความรักใคร่ ไม่อาจปฏิเสธเลยว่าทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้เขา เธอมักจะรู้สึกปลอดภัยราวกับถูกโอบกอดด้วยภูเขาแสนอบอุ่นอยู่เสมอ"ฮ่า ๆ โอ๋ ๆ ไม่เป็นไรนะครับ" อินหลงหัวเราะกับท่าทีเหมือนเด็กน้อยข
แสงพระจันทร์ยามค่ำคืนสาดส่องเข้ามาในห้องนอนที่เพิ่งเป็นสถานที่เปิดศึกรักไปเมื่อหลายชั่วโมงก่อนทำให้หญิงสาวตื่นขึ้นมา ภาพแรกที่เธอมองเห็นคือใบหน้าหล่อราวกับรูปปั้นสลักที่กำลังหลับตาพริ้มอย่างมีความสุขหลังจากจบบทรักแสนเร่าร้อนบนเตียง เขาก็อุ้มเธอเข้าไปอาบน้ำและสูบพลังเธอไปอีกหลายครั้งจนหญิงสาวต้องบอกให้เขาพอก่อน เพราะเธอเขาสั่นจนแทบยืนไม่ไหวแล้ว แม้คนตัวสูงจะแอบบ่นอุบอิบเพราะยังกินไม่หนำใจ แต่ก็ยอมใส่อาบน้ำใส่ชุดและมานอนให้เรียบร้อยตามคำสั่งภรรยาหญิงสาวกวาดสายตาไปมองนาฬิกาและพบว่าตอนนี้เวลาที่เธอสะดุ้งตื่นมานั้นประมาณตีสองเอง อีกนานกว่าจะเช้า หญิงสาวเลยพยายามหลับตาเพื่อจะนอนอยู่ในอ้อมกอดของสามีต่อแต่อาการปั่นป่วนก็เข้าเล่นงานเธอเวียนหัวมาก รู้สึกคลื่นไส้หนักจนต้องรีบวิ่งเข้าห้องน้ำและนั่นทำให้สามีของเธอตื่นขึ้นมาทันที"พิม เป็นอะไรครับ!""อ้วก..." พิมดาวอาเจียนออกมาเต็มอ่างล้างหน้าโดยมีอินหลงเดินเข้ามาลูบหลังภรรยาที่กำลังอาเจียนอย่างหนัก น้ำตาใส ๆ เอ่อคลอเพราะความทรมานในการออกแรงอาเจียนใช้เวลาอยู่พักหนึ่งเธอก็ปลดปล่อยของเสียออกมาจนหมด พิมดาวรีบล้างปากและกำลังจะทำความสะอาดซากอ้วกของต
"อ่า...เสียว" อินหลงสูดปากร้องครางเมื่อถูกการสุขสมของภรรยาบีบรัดตัวตนของเขาจนแทบจะเสียการควบคุม ชายหนุ่มดันเรียวขาขาวให้ขึ้นไปชิดกับทรวงอกนุ่ม จนตอนนี้สะโพกของเธอลอยเด่นขึ้นเหนือเตียงนอน พาให้ร่างกายนุ่มนิ่มรองรับการตะบี้ตะบันกระแทกของเขาอย่างลึกขึ้นไปอีกมือหนากดขาภรรยาจนแนบแน่นติดไปกับเต้าตูมและตะบี้ตะบันตอกกระแทกท่อนเอ็นใส่โพรงเนื้ออุ่นอย่างหนักหน่วงเสียงเนื้อกระทบเนื้อผสานกับเสียงครางของเขาและเธอดังก้องไปทั่วทั้งห้อง เขาไม่แคร์ว่าใครจะได้ยิน เพราะการได้เอากับเมียแบบดุเดือดแบบนี้แหละที่เขาโหยหามานานแสนนาน และเขาไม่จำเป็นต้องปกปิดความเสน่หาที่มีต่อร่างกายเธออีกต่อไปแล้วต่อจากนี้และตลอดไป เขาจะแสดงออกในทุก ๆ วันว่ารักและหลงใหลในตัวเธอมากแค่ไหน อินหลงอยากให้ภรรยาภูมิใจว่ามีสามีที่รักและเทิดทูนอย่างสุดหัวใจ"อ่า...เมียจ๋า รักนะครับ""รัก รักที่สุด" ระหว่างที่กำลังโจนจ้วงเข้าใส่ร่างบางอยู่นั้น เขาก็บอกความรู้สึกที่เอ่อล้นออกมากับภรรยาซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพราะตอนนี้เขารักเธอจนแทบจะคลั่งตายอยู่แล้ว..."อ๊า...พิมก็รักเฮียค่ะ" แม้จะถูกสามีบดเบียดมาไม่ได้พัก แต่คำว่ารักของเขานั้นชัดเจนในหัวใจ เ
"บ้า! ไปปิดประตูเดี๋ยวนี้เลยค่ะ" พิมดาวฟาดไปที่ไหล่แกร่งแรง ๆ อย่างเขินอาย จะให้แม่บ้านมาได้ยินตอนเธอกำลังทำอะไรต่อมิอะไรกับสามีได้ยังไง เธอก็เขินเป็นนะ"ก็ได้ครับ" เขาทำตามคำสั่งอย่างว่าง่าย แต่ยังคงไม่ยอมปล่อยเรือนร่างพิมดาวให้เท้าติดพื้น เขายังคงอุ้มเธอเกี่ยวเอวไว้อย่างนั้น และเวลาที่ก้าวเดินส่วนตรงนั้นก็จะเสียดสีกันอย่างน่าหวาดเสียวฟุ่บ...เมื่อปิดประตูเสร็จเรียบร้อย คนตัวสูงก็พาร่างเล็กลงมานอนบนเตียงและรีบทาบทับกายแกร่งลงมาคร่อมตัวเธอไว้ เขาประกบริมฝีปากลงมาและเริ่มจุมพิตอันดุดันอีกครั้งริมฝีปากของทั้งคู่ต่างบดขยี้กันและกัน ลิ้นร้อนแลกเปลี่ยนเป็นพัวพันเกี่ยวกระหวัดจนเสียงดังชัดเจน...เขาจูบเธอหนักแน่นราวกับต้องการกลืนกินลมหายใจที่โหยหามานานแสนนาน"อื้อ..." พิมดาวร้องครางอู้อี้ในลำคอเมื่อฝ่ามือร้อนของสามีปัดป่ายไปตามเนื้อตัวนุ่มนิ่มและจัดการปลดเปลื้องอาภรณ์ของเธอให้หมดไป อินหลงผละริมฝีปากออกและหันไปจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองจนตอนนี้ทั้งสองเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงประจักษ์แก่สายตาของกันและกันริมฝีปากร้อนของเขาไล่จูบที่แก้มใสทั้งสองข้างและเลื่อนไล้ลงมาซุกไซ้กับซอกคอขาวเนียนที่มีกลิ่น
"เฮีย...อย่าร้องไห้ค่ะ" พิมดาวทั้งตกใจและสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดที่จริงใจของเขาจนน้ำตาไหลตามกัน ยิ่งเขาสะอื้นดังขึ้นเท่าไหร่ หัวใจของพิมดาวก็เหมือนจะขาดออกเป็นเสี่ยง ๆ "เฮียรักพิม..." คำบอกรักเจือเสียงหอบหายใจทำเอาหยาดธาราไหลรินออกมาเป็นสาย"เฮียจะไม่ยอมหย่ากับพิมเด็ดขาด ไม่…เฮียทำไม่ได้จริง ๆ เฮียขอร้องนะ ขอโอกาสให้ผู้ชายแย่ ๆ ที่รู้ตัวช้าได้ไหมครับ""เฮียรักพิม…เฮียขาดพิมไม่ได้ ฮึก" เขายังคงสะอื้นไห้อย่างต่อเนื่อง หยดน้ำตาของเขาหลั่งไหลออกมาจนเปรอเปื้อนบริเวณเอวเธอไปหมดเขากำลังเสียใจอยู่จริง ๆ … ไม่ใช่อาการผีออกผีเข้า แต่เป็นผู้ชายคนหนึ่งที่กำลังยอมทุกอย่าง หมดสิ้นอีโก้ทุกทางตอนนี้เธอเข้าใจแล้ว…และเธอยอมรับทั้งหัวใจอย่างซื่อสัตย์เลยว่า...โคตรรักเขาเลย รักจนจะบ้าตายอยู่แล้ว ไม่ใช่ว่าไม่เสียใจนะที่เลือกจะมอบใบหย่าให้สามีพิมดาวเองก็เสียใจไม่น้อยไปกว่าเขาเลย แต่เธอคิดว่ามันอาจจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับเราสองคน...ในวันแรกที่เธอคุยกับพ่อแม่ของเขาว่าจะหย่า พวกท่านก็ช็อกพอสมควรที่เธอตัดสินใจแบบนั้นแต่ที่เธอเลือกจะหย่า นั่นก็เพราะยึดมั่นในสัญญาที่เคยเซ็นไว้กับเขา คือเรื่องจบเมื่อไหร่