Chapter 42 : ปกป้องดวงใจตลอดไป (END)

"คุณพ่อลองอุ้มเลยค่ะ" เมื่อผ่านขั้นตอนการคลอดลูกจนมาพักอยู่ในห้อง VVIP แล้ว พยาบาลก็นำลูกน้อยของเขาและเธอมาให้คุณพ่อมาเฟียลองอุ้ม

แม้จะมือสั่นน้ำตาซึมไปบ้าง แต่ท่าทางของเขานั้นแสนจะแข็งแรงและดูมืออาชีพสมกับไปเข้าคอร์สติวการเลี้ยงลูกมาอย่างเข้มข้นตลอดหลายเดือนจริง ๆ 

ตอนนี้ทุกคนต่างอมยิ้มให้กับภาพที่ไม่มีใครคิดว่าจะได้เห็น...บุคคลที่เคยเอาแต่ใจและฝีปากเจ็บ ๆ จนทุกคนร้องไห้เพราะเขามามากกำลังอยู่ในโหมดคุณพ่อที่เห่อลูกเห่อเมียที่หนึ่ง

เขาอุ้มลูกน้อยอ้วนกลมโยกไปมาเบา ๆ อย่างเอ็นดู และจึงวางเหมยอิงไว้ที่เตียงเด็กแรกเกิดข้าง ๆ ภรรยา

"น่ารักจังเลยหลานอาม่า โตมาสวยเหมือนหม่าม้าหนูแน่ ๆ " เกศมณีเดินเข้าไปมองใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มของหลานสาวด้วยความรัก

ตอนนี้ครอบครัวจางอยู่กันพร้อมหน้าเพื่อตอนรับหลานสาวคนแรกของตระกูล...พวกเขาทั้งเอ็นดูและหมั่นแวะเวียนมาพูดคุยกับเจ้าตัวน้อยที่นอนหลับพริ้มอย่างรักใคร่ นั่นทำให้พิมดาวตื้นตันใจเป็นอย่างมากที่ทุกคนรักและเอ็นดูลูกสาวของเธอ

แม้เธอจะเติบโตมาด้วยการเป็นลูกสาวที่พ่อไม่ค่อยจะรักสักเท่าไหร่ แต่เธอก็มั่นใจได้ว่าเหมยอิงจะไม่ได้รับประสบการณ์แบบเธอแน่นอน เพราะดวงใจของเธอจะเบ่งบานไปด้วยความรักที่คอยห้อมล้อมตลอดไป...

ในส่วนของสามีที่เทิดทูนภรรยาเหนือสิ่งอื่นใดก็นั่งอยู่ข้าง ๆ และจับมือให้กำลังใจตลอด เขาไม่ยอมปล่อยให้เธออยู่ห่างจากเขาแม้เพียงเสี้ยวนาที ซึ่งพิมดาวนั้นสัมผัสได้ถึงความรักที่เอ่อล้นในหัวใจ แม้ว่าเขาจะเคยร้ายกาจกับเธอมามากมาย แต่บทจะกลายเป็นคนที่ดีขึ้น...เขาก็แสนอ่อนโยนจนเธอรู้สึกภูมิใจที่คนอย่างเขาก็เปลี่ยนได้เหมือนกัน

หลายเดือนต่อมา

เด็กหญิงเหมยอิงเติบโตขึ้นในทุกวัน พัฒนาการของยัยหนูก้าวกระโดดอย่างรวดเร็ว เธอเป็นเด็กเลี้ยงง่ายและมีหน้าตาน่ารักน่าชังราวกับตุ๊กตา ผิวขาวอมชมพูในรูปร่างอ้วนท้วนทำให้ใคร ๆ ก็อยากหอมอยากฟัดน้องเหมยอิง โดยเฉพาะคุณพ่อที่เห่อลูกจนเก็บทรงไม่อยู่

แม้จะได้ของขวัญมากมายจากครอบครัวจาง แต่อินหลงก็พาภรรยาไปชอปปิงเสื้อผ้าของใช้สำหรับลูกสาวแทบไม่เว้นวัน ในส่วนของภรรยาเขาก็ยังเห่อไม่น้อยลงแม้แต่นิด

เขายังชอบอุ้มเธอไปไหนมาไหนในบ้านเหมือนเคย เรียกได้ว่าอุ้มทั้งลูกอุ้มทั้งเมีย เป็นคุณพ่อและสามีที่น่ารักขัดกับลุคและรอยสักมาก ๆ

จากเดิมเขามีรอยสักอยู่สองที่คือหน้าอกและต้นคอ แต่พอลูกสาวคลอดออกมา เขาก็ไปแสดงความรักและเทิดทูนภรรยากับลูกด้วยการสักที่หลังคอเพิ่มว่า P และ M ซึ่งย่อมาจากชื่อภรรยาและลูกสาวคนสวยนั่นเอง

ไม่ค่อยจะเห่อเลยนะคุณพ่อ...

"จุ๊บ...ทำอะไรอยู่คะ" พิมดาวแอบเดินมาจุ๊บคุณพ่อป้ายแดงกำลังนั่งเลื่อน iPad ดูอะไรบางอย่างอยู่

"ดูโรงเรียนให้น้องเหมยอิงอยู่ครับ" อินหลงปิดหน้าจอ iPad และจับภรรยาขึ้นมานั่งบนตักแกร่ง เขาโอบรอบเอวบางเข้ามาใกล้และคลอเคลียเธอไม่ห่างราวกับแมวน้อย

แม้จะคลอดลูกมาใหม่ ๆ แต่หุ่นของภรรยาเขาก็ยังเซ็กซี่ไม่เปลี่ยน

"โห รีบไปไหมคะ ลูกเพิ่งจะเจ็ดเดือนเองนะ" พิมดาวเอ่ยยิ้ม ๆ พลางลูบแก้มของสามี

"อันที่จริงไม่ได้ดูแค่โรงเรียนนะ ดูมหาวิทยาลัยไว้แล้วด้วย" นี่เขากำลังจะกลายเป็นคุณพ่อจอมบงการชีวิตลูกหรือเปล่าเนี่ย...เหมยอิงเพิ่งเกิดได้ไม่ถึงปีก็จัดแจงนั่นนี่ให้ลูกเกือบหมดแล้ว

"ฮ่า ๆ ดูแค่โรงเรียนอนุบาลให้ลูกก็พอค่ะ"

"ได้ครับ เฮียเล็งโรงเรียนอนุบาล K ไว้ มันเป็นโรงเรียนที่เฮียกับพี่ ๆ เคยเรียน ที่นี่มีระบบการสอนเป็นภาษาอังกฤษเป็นหลัก และก็บรรยากาศดี คุณครูโอเค พิมว่ายังไงบ้าง" เขาเอ่ยถึงโรงเรียนอินเตอร์เก่าแก่ใจกลางฮ่องกงที่มีเด็กนักเรียนเป็นต่างชาติและบรรดาลูกหลานมหาเศรษฐีล้นฟ้าเรียนกัน

"พิมตามใจเฮียหมดทุกอย่างเลยค่ะ" เธอเอาจมูกมาคลอเคลียกับจมูกสามีอย่างน่ารัก ยิ่งคลอดลูกยิ่งตัวติดกันมากกว่าเดิม หลงใหลกันมากกว่าเดิม คลั่งไคล้กันมากกว่าเดิมหลายเท่า ราวกับพันธะทางเคมีที่อยู่ติดกันไม่มีวันแยกจาก

"น่ารักอย่างนี้ต้องจัดสักทีแล้วไหมเนี่ย" เขาเอ่ยยิ้ม ๆ และอุ้มภรรยาขึ้นไปบนชั้นสองแล้วค่อย ๆ วางเธอบนเตียง ลูกหลับแบบนี้แหละทางสะดวก...แถมยังมีพี่เลี้ยงคอยดูแลอยู่ด้วย

"จุ๊บ~ อยากจุ๊บไปทั้งตัวเลย" อินหลงส่งริมฝีปากอุ่นร้อนไปพรมจูบทั่วทั้งเนื้อตัวขาวผ่องของภรรยาจนเธอรู้สึกจั๊กจี้

"ฮ่า ๆ อย่าค่ะ ยังกลางวันอยู่เลยนะ" พิมดาวพยายามปัดป่ายริมฝีปากของสามีที่ระดมจูบไปทั่ว พร้อมทั้งค่อย ๆ ลากเสื้อผ้าของเธอลงไปกองอยู่ข้างเตียงด้วยความชำนาญ

"ใช่ว่าเราจะไม่เคยมีอะไรกันตอนกลางวันเสียเมื่อไหร่" แม้พิมดาวจะขวยเขินกับคำพูดของสามี แต่ก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่ามันคือความจริง! ไม่ว่าจะรุ่งเช้า กลางวัน ตกเย็น พลบค่ำ ยันดึกดื่น เขากับเธอก็ล้วนแล้วแต่เคยมอบบทรักให้กันในทุกช่วงเวลา เพราะทั้งคู่ต่างโหยหาในกันและกันมากจนยากจะห้ามใจ

"อืม..."อินหลงมอบจุมพิตแสนหวานให้ภรรยาที่หลับตาพริ้มตอบรับสัมผัสอุ่นร้อนของริมฝีปากที่เคยประทับร่องรอยจูบใส่เธอมานับครั้งไม่ถ้วน แต่เขากลับไม่เคยคิดเบื่อเลย

มีแต่ต้องการมากขึ้น มากขึ้น และมากขึ้น...

เขาลากไล้ริมฝีปากไปทั่วร่างกายที่แสนหลงใหลอย่างที่เขาชอบทำ ทั้งคู่หลอมรวมกันพัวพันไม่แยกห่าง เขาและเธอโจนจ้วงเข้าหากันและกันอยู่นาน จนในที่สุดก็หลังไหลคลื่นความสุขมากล้นเลอะเตียงนุ่มจนเต็มไปด้วยร่องรอยรักที่เขาและเธอมอบให้กันและกันกว่าชั่วโมง

อินหลงดึงร่างบางขึ้นมานอนซบอยู่บนกายแกร่ง เขาลูบไล้แผ่นหลังชื้นเหงื่อของเธออย่างรักใคร่

"เฮียรักพิมนะครับ"

"พิมก็รักเฮียค่ะ"

"แต่เฮียมีเรื่องจะสารภาพ"

"อะไรคะ"

"เฮียรู้สึกกลัวในทุก ๆ วัน...กลัวว่าลูกจะเจอผู้ชายแบบเฮียในตอนแรก ถ้าเป็นอย่างนั้นเฮียคงจะทำใจไม่ให้ไปกระทืบมันไม่ได้"

"ฮ่า ๆ " พิมดาวถึงกับหัวเราะออกมา ก็คุณพ่อเล่นร้ายกาจไว้เสียขนาดนั้น จะกลัวก็ไม่แปลก!

"ไม่อยากให้ลูกโตเลย...ถ้าลูกไปมีแฟนแล้วเป็นแบบเฮียสมัยก่อนจะทำยังไงดี" คุณพ่อมือใหม่เริ่มมีอาการเจ็บหน่วงในอกอย่างบอกไม่ถูก แค่คิดภาพลูกสาวที่เป็นดวงใจร้องไห้เขาก็ทนไม่ได้แล้ว ถ้าจะมีผู้ชายเลว ๆ แบบเขาโผล่มาอีกคนคงไม่อาจทำใจ

"ไม่ต้องกลัวหรอกน่า แต่สุดท้ายเฮียก็เปลี่ยนเป็นคนดีไม่ใช่เหรอคะ"

"ก็ใช่ แต่ก่อนหน้านี้เฮียก็ร้าย...มาก" เขาเน้นย้ำถึงความร้ายกาจของตัวเอง ไม่เคยปฏิเสธอดีตของตัวเองสักวันว่าเคยเอาแต่ใจและอารมณ์ร้ายสุดขีดแค่ไหน

ไล่เมียออกจากบ้านก็ทำมาแล้ว...และจะไม่ทำอีกแล้ว ทุกวันนี้แทบจะกราบเท้าเมียก่อนนอนทุกวัน เพราะกลัวเมียทิ้ง

"มันต้องเป็นเวรกรรมที่เฮียทำกับพิมแน่ ๆ ตอนนี้เฮียเริ่มอยู่ไม่สุขแล้วเนี่ย" ร่างสูงจิ๊ปากอย่างไม่ชอบใจ เวรกรรมที่มันเห็นผลทันตาจริง ๆ สินะ

"เฮียจะไม่ยอมให้เหมยอิงต้องเจอผู้ชายแบบเฮียเป็นอันขาด"

พิมดาวขำกับความหวาดกลัวของคุณพ่อมือใหม่ นี่ขนาดลูกสาวอายุแค่เจ็ดเดือนเองนะเขายังเครียดขนาดนี้

ไม่อยากจะคิดตอนลูกโตจนมีแฟนเลยว่าเขาจะเป็นพ่อตาที่โหดเหี้ยมขนาดไหน...

"เฮียรักพิมนะ เฮียขอโทษสำหรับพฤติกรรมอันเลวร้ายในอดีตของตัวเองอีกครั้งนะครับ อยากให้รู้ว่าเฮียรักพิมกับลูกมาก ๆ และจะไม่ยอมให้มีอะไรมาทำให้เราทั้งสามคนต้องแยกจากกัน" เขาโอบกระชับร่างน้อยเข้ามาแนบกับอก เอาล่ะ ตอนนี้ไม่ได้กลัวแค่ลูกจะมีแฟน แต่กลัวเมียพาลูกหนีด้วย ดังนั้นต้องทำตัวให้ดีที่สุดอย่าได้มีอะไรมากระทบจิตใจสองแม่ลูกเป็นอันขาด

"พิมก็รักเฮีย และจะไม่มีวันหนีไปไหนอีกแล้ว..." พิมดาวโอบกอดเรือนกายเปลือยเปล่าของสามีแนบแน่น ความรักและความอบอุ่นแผ่กระจายไปทั่วทั้งห้องคล้ายกับดอกไม้ที่เบ่งบานอย่างงดงาม

อินหลงจูบลงไปที่ศีรษะทุยด้วยความรักใคร่ ถึงแม้ว่าระยะทางของเขาและเธอมันจะไม่ง่าย แต่ทั้งคู่ก็ฝ่าฟันผ่านมาด้วยกันจนมีวันนี้วันที่ครอบครัวจางได้อยู่ด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูก และเขาจะไม่ยอมให้อะไรมาทำร้ายดวงใจทั้งสองแม้เพียงนิด

เขาจะปกป้องหัวใจสองดวงตลอดไป...ด้วยเกีรยติของบุคคลที่เคยทำร้ายจิตใจภรรยามาอย่างหนักและจะไม่กลับไปเป็นคนเดิมอีกต่อไปแล้ว ต่อจากนี้เขาจะรักและเทิดทูนภรรยากับลูกจนกว่าจะหมดลมหายใจ

- จบ -