LOGINShare
24
Last Updated:
2025-12-29 07:00:40ศศิกาญจน์กรีดร้องอยู่ในอก อยากจะชกหน้าเข้าให้สักที นอกจากปากเสียแล้ว ในหัวคงมีแต่เรื่องแย่ๆ มองเธอลบมาก คนอะไรในหัวคงคิดเรื่องดีๆ เหมือนชาวบ้านไม่เป็น ดวงหน้าหวานสวยยิ่งตาขุ่นเขียวขึ้นไปอีก หญิงสาวถอนหายใจแรงๆ พยายามข่มอารมณ์ก่อนจะอธิบาย
“พ่อเลี้ยงแสนเป็นเพื่อนของข้าวสวย เพื่อนสมัยเรียนมหาวิทยาลัย เราเคยเจอกันสองครั้ง ตอนที่พ่อเลี้ยงแสนไปเยี่ยมข้าวสวยที่หอพัก ก็เท่านั้นค่ะ แล้วก็เพิ่งมาเจอกันอีกครั้งที่นี่” เธอเล่าไปตามความจริง ไม่ได้ปกปิดอะไร
จอมทัพแอบโล่งอกเบาๆ ก่อนจะหัวเราะในลำคอ ที่มุมปากปรากฏรอยยิ้มขึ้นมาเล็กน้อย คิ้วหนาเลิกสูงเมื่อนึกหน้าน้องสาวพ่อเลี้ยงแสนชัยออก อายุรุ่นราวคราวเดียวกับเมียกำมะลอของเขาจริงๆ นั่นละ ที่แท้ก็เป็นแบบนี้เอง แต่ถึงยังไงก็ไม่ปรารถนาให้มันมาใกล้ผู้หญิงของเขาอยู่ดี
“ก็แล้วไป ในเมื่อไอ้พ่อเลี้ยงแสนเป็นแค่พี่ชายของเพื่อนเธอ งั้นก็ไม่ต้องเจอกันบ่อยหรอก เพราะมันเป็นแค่พี่ชายเพื่อน ไม่ใช่เพื่อนของเธอสักหน่อย จริงไหม”
ศศิกาญจน์มองเขากลับด้วยแววตาไม่เข้าใจ “เดี๋ยวนะคะ เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า ซอรับงานเล่
Latest chapter
กระชากรักนางซิน 31
”ทำไมต้องนอนคะ ฉันไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้น ฉันเป็นลูกชาวสวนผัก งานหนักๆ ก็เคยทำ แค่หกล้มแค่นี้ เรื่องธรรมดามาก” ศศิกาญจน์จะเดินผ่านออกไปแต่ถูกคว้าข้อศอกไว้ จนร่างบางหมุนมาประสานสายตากับคนตัวโตดวงตาคมกริบแฝงแววน่าหลงใหลทำให้หญิงสาวใจเต้นแรง ฝืนสู้สายตากับเขาอยู่ครู่ จอมทัพจึงเป็นฝ่ายเอ่ยทำลายความเงียบขึ้น“เธอล้มสะโพกเจ็บไม่ใช่เหรอ กินยาแล้วก็นอนลง ฉันจะดูว่าสะโพกเธอบวมหรือเปล่า”‘ดูสะโพก’ เขาเป็นคนหน้าด้านเบอร์ไหน จะมาขอดูสะโพกคนที่ไม่ใช่ภรรยาจริงๆ“ฉันไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย แล้วอีกอย่าง ใครจะยอมให้คุณดูสะโพกกัน หน้าไม่อาย”“งั้นก็กินยาแก้ปวดก่อนผมจะไปหยิบให้ รอที่นี่เฉยๆ ไม่ต้องวิ่งหนีไปไหน ถ้าทำให้ผมเหนื่อยวิ่งตาม ผมจะทำให้คุณเหนื่อยกว่าอีกหลายเท่า”“นี่คุณ ทำไมต้องมาวุ่นวายกับชีวิตคนอื่นด้วย”จอมทัพหันหลังให้แล้วยักไหล่อย่างไม่สนใจ ไม่อยากบอกว่าลึกๆ รู้สึกเป็นห่วง เขาไม่ชอบเห็นเธอเจ็บ ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร ชายหนุ่มเดินไปที่มุมหนึ่งของห้องตรงส่วนนั้นมีตู้เย็น
กระชากรักนางซิน 30
“ผู้หญิงปากไม่ตรงกับใจแบบนี้เสมอ ไม่อยากเถียงด้วย หุบปากสักแป๊บหนึ่งได้ไหม ไม่อยากเดินไปเถียงไปด้วย ตัวเธอก็หนัก เปลืองพลังงานพี่อยู่แล้ว”“ไม่อยากเถียงด้วย แล้วอุ้มทำไมล่ะ”“เมื่อกี้เธอล้มกระแทกพื้นไม่ใช่หรือไง พี่ใจดีแค่ไหนที่อุ้มเธอกลับ แทนที่จะขอบคุณสักคำกลับไม่มี แถมยังด่าปาวๆ ไม่หยุด” จอมทัพบ่นคืนบ้าง พร้อมกับถอนหายใจหนักๆ ออกมา ก่อนก้มมองหน้าสวยหวานของคนในอ้อมแขน “ตรงนี้ตั้งไกล เดินมาทำอะไร”“ฉันเดินมาดูดอกไม้ค่ะ เห็นสวยดี ก็เลยเพลินไปหน่อย”“อ๋อ อ่อยเพลิน”“นี่คุณ!” เสียงหวานแหวใส่ “บอกแล้วว่าไม่ได้อ่อย”คราวนี้ชายหนุ่มทำเสียงหึขึ้นจมูก “แล้วแน่ใจว่ามาดูดอกไม้? หรือว่าหาทางมาแจกไลน์ไอ้แสนชัยกันแน่ ที่ตลาดถูกพี่ขัดจังหวะใช่ไหม”ศศิกาญจน์จ้องตาเขาเขม็ง ปากก็แย้งไป “ฉันไม่รู้ว่าที่นี่ไร่คุณแสน ฉันแค่เดินหลงเข้าไป”“เฮอะ...เชื่อตายละ”ศศิกาญจน์ฉุนจัด ในเมื่อพูดความจริงไม่เชื่อ เธอก็จัดให
กระชากรักนางซิน 29
ศศิกาญจน์รีบส่ายหน้าทันที เธอไม่ใช่คนบอบบางอะไรปานนั้น เจ็บแค่นี้สบายมาก “ไม่ต้องหรอกค่ะ ซอแค่เจ็บสะโพกนิดเดียว เดี๋ยวกลับไปกินยาที่บ้านก็ได้ ทายาหน่อยก็หายแล้ว”“แต่ผมเป็นห่วงนะครับ ผมต้องขอโทษอีกครั้งนะครับที่ทำน้องซอเจ็บ”แสนชัยบอก เมื่อเห็นศศิกาญจน์ทำท่าจะพยายามเดินเลยช่วยพยุงแขนอีกข้างไว้“ให้ผมไปส่งนะครับ” เขามีเรื่องมากมายอยากจะคุยกับเธอ เพราะรู้ปัญหาของศศิกาญจน์มาจากน้องสาว จึงอยากจะเสนอตัวเข้าไปช่วยแก้ไขแสนชัยสนใจศศิกาญจน์นานแล้ว แต่ที่ไม่กล้าเปิดเผยความรู้สึกเพราะก่อนหน้านี้มีคนรักอยู่แล้ว ทำให้ถูกข้าวสวยน้องสาวเบรกจนตัวโก่ง แต่ตอนนี้เขากับคนรักเลิกกันเพราะหลายอย่างไปด้วยกันไม่ได้ โดยไม่เกี่ยวกับสาวสวยตรงหน้า คงถึงเวลาแล้วที่จะสานต่อความรู้สึกที่มีต่อศศิกาญจน์ ต่อให้ต้องมีปัญหากับพ่อเลี้ยงจอมทัพก็ยอมศศิกาญจน์ก้มหน้าปัดฝุ่นและเงยหน้าขึ้นมาเอ่ยปฏิเสธแสนชัย พร้อมรอยยิ้มใสเป็นปกติ เพราะเธอเองก็เดินไหว คงไม่ต้องให้ใครช่วยพยุง“ซอเดินเองได้ค่ะ คุณแสนไม่ต้องพยุงหรอก ซอไหวค่ะ”&ldquo
กระชากรักนางซิน 28
ศศิกาญจน์เดินไปตรงบริเวณที่จอมทัพชี้มือบอก ไม่นานก็เจอสวนผักสลัดขนาดใหญ่ ผักไฮโดรโปนิกส์พวกนี้ที่สวนของเธอก็ปลูก แต่ปลูกบนดิน ส่วนที่นี่ปลูกบนน้ำหรือที่เรียกว่าผักไฮโดรโปนิกส์ ผักจะเจริญเติบโตไวกว่า ศัตรูพืชน้อยกว่า แต่ถ้าให้เทียบรสชาติระหว่างผักปลูกด้วยน้ำกับดิน โดยเฉพาะดินที่มีส่วนผสมของปุ๋ยคอก เธอชอบรสชาติของผักที่ปลูกด้วยดินมากกว่าศศิกาญจน์มองเห็นหญิงสูงวัยคนหนึ่งกำลังเก็บผักใส่ตะกร้า จำได้ดีว่าคือป้าสาย หัวหน้าแม่บ้านที่นี่ ร่างบางสวยจึงเดินเข้าไปหาพร้อมรอยยิ้ม“มาเก็บผักเหรอคะ ให้ซอช่วยเก็บไหมคะ” ศศิกาญจน์เสนอตัว ต้องการผูกมิตรกับคนที่นี่ไว้บ้าง เพราะไม่รู้ว่าต้องอยู่ที่นี่นานแค่ไหนหัวหน้าแม่บ้านเงยหน้าขึ้นจากกอผัก มืออีกข้างหยิบผักใส่ตะกร้าที่เกือบจะเต็มแล้ว “อ๋อ คุณนั่นเอง ป้ามาเก็บผักไปขึ้นโต๊ะน่ะค่ะ ปล่อยเอาไว้ก็เสียดายของ”ศศิกาญจน์ชักสีหน้ามึนงง อีกฝ่ายเห็นใบหน้าสวยมีคำถามจึงอธิบายให้กระจ่าง “เมื่อก่อนเราปลูกผักพวกนี้ส่งตามห้างสรรพสินค้า ซูเปอร์มาร์เก็ต โรงแรม ร้านอาหารใหญ่ แต่พอลูกค้าเจ้าใหญ่พบสารปนเปื้อนก็ไม่ย
กระชากรักนางซิน 27
ศศิกาญจน์ได้ยินจอมทัพพูดแบบนั้นพร้อมมองตรงมาก็รีบลดเมนูลง แล้วมองคนตรงหน้าที่กินดุจริงๆ อาหารมากมายบนโต๊ะถูกเขาจัดการเกือบเกลี้ยงทุกจานแล้วยังพูดอีกว่าหิว นี่เธอกำลังเผชิญกับตัวอะไร“พ่อเลี้ยง...” พอนึกขึ้นได้ศศิกาญจน์ก็ถึงกับชะงัก “กินอาหารไปตั้งเยอะ ยังไม่อิ่มอีกเหรอคะ”จอมทัพพูดแก้เก้อ เขาไม่ได้หิวข้าว ที่หิวก็คือคนน่าอร่อยตรงหน้าต่างหาก“ช่วงนี้ พี่หิวบ่อย” แล้วแก้เก้อด้วยการขอให้ศศิกาญจน์ช่วยสั่งของหวานเหมือนของเธอให้เขาอีกถ้วยจอมทัพกินขนมหวานที่ศศิกาญจน์สั่งมาเหมือนแบบเดียวกับเธอ พร้อมลอบมองใบหน้าหวานๆ ก่อนจะสะดุดตากับนิ้วนางข้างขวาที่มี ‘แหวนคลัดดาห์’ ซึ่งเป็นเครื่องประดับดั้งเดิมของชาวไอริช แหวนชนิดนี้มีลักษณะเป็นรูปมือทั้งสองข้าง โอบประคองหัวใจ เป็นตัวแทนแห่งมิตรภาพ ความรัก และความภักดีจอมทัพรู้สึกคุ้นตากับแหวนวงนี้ แต่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก แม้ว่าแหวนคลัดดาห์จะมีมากมาย แต่แหวนคลัดดาห์วงนี้มีเพชรรูปหัวใจสีฟ้าซึ่งหาได้ยาก และเขาต้องเคยเห็นแหวนวงนี้ที่ไหนมาก่อน พอเห็นศศิกาญจน์สว
กระชากรักนางซิน 26
อีกฟากเป็นเวลาใกล้เที่ยง จอมทัพเหลียวมองคนนั่งข้างๆ พลางเอ่ยขึ้น เพราะคนที่ต้องใช้ทั้งแรงและสมองในการทำงานอย่างเขาต้องกินให้อิ่มท้อง จะได้มีเรี่ยวแรงทำงาน“ใกล้เที่ยงแล้ว ซอหิวไหม”ศศิกาญจน์มองเวลาที่นาฬิกาข้อมือ เมื่อเช้าเธอกินอาหารได้ไม่กี่คำ อาจเป็นเพราะมีเรื่องเครียดๆ ในหัว พอถูกเขาสะกิดเรื่องอาหารเที่ยง น้ำย่อยในกระเพาะก็ร้องประท้วงว่าหิวแล้ว หญิงสาวจึงไม่ทันจะตอบร่างกายมันก็ตอบแทนไปก่อนจอมทัพได้ยินเสียงน้ำย่อยก็นึกขำ แต่ยังตีหน้าขรึม ไม่พูดอะไรออกมา เพราะเกรงว่าอีกฝ่ายจะเขิน“เดี๋ยวข้างหน้าจะผ่านร้านอาหาร เป็นร้านอร่อยแถวนี้ แวะกินอะไรกันหน่อย กินเสร็จเราจะได้เข้าไร่กัน”“ก็ได้ค่ะ ถ้าคุณหิว เดี๋ยวฉันลงไปกินเป็นเพื่อน”จอมทัพเหลือบมอง ใบหน้าหล่อขรึมขึ้น “บอกแล้วไงว่าให้เรียกผมว่าพี่ แล้วแทนตัวเองว่าซอ มันดูสนิทกันมากว่า จะได้ไม่มีใครสงสัย”เธอไม่อยากต่อล้อต่อเถียงจึงพยักหน้ารับ “ได้ค่ะ ต่อไปซอจะเรียกคุณว่าพี่”“พูดง่ายๆ แบบนี้น่ารักมาก แต่พี่จะไม่ให
You may also like
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี
ทานตะวันหลากสี63.3K viewsแรงรักสยบแรงแค้น
นครแสงจันทร์45.5K viewsล่าหัวใจ คุณภรรยา(เก่า)ที่รัก
น้ำหมึกหิมะ99.3K viewsภรรยาในนาม
ชะนีติดมันส์267.2K viewsศิโรราบเพียงคุณ
วีวงรี148 viewsเมียร้างรัก
มาตานานา พิธุ546 viewsเกียร์รักปีนเกลียว
คุณน้ำอิง569 viewsพันธะร้ายพ่ายรักภรรยาสมรส
Duangkwan716 views
