เดินตามตะวัน

ครอบครัว อมรกุล

ทอตะวัน ลูกสาวคนโปรดของท่าน ธารินทร์ อมรกุล น้องสาวของ สิบทิศ อมรกุล

(เรื่อง DJคนนี้ของนายสิบทิศ) เธอเป็นเพื่อนรักของภรรยา พี่สิบทิศ ความแสบของตะวัน เธอเป็นคนวางแผนให้เพื่อนรักมาจีบพี่ชายตัวเอง

ทอตะวันเดินลงมาด้วยชุดนักศึกษา ภาคเรียนที่ 2ของนักศึกษา ปีที่ 1 หลังจากเลิกเรียน เธอก็มานั่งรวมตัวกับเพื่อนๆ ทั้ง 4 คน ที่โต๊ะประจำ กอหญ้า เบนนี่ ตังเม 

วันนี้พี่ชายของเธอมารับกอหญ้ากลับบ้านเช่นเคย

ส่วนเธอแยกออกมาเดินมาขึ้นรถตัวเองที่จอดเอาไว้ลานจอดรถของคณะ

ระหว่างที่ทอตะวันเดินออกมาด้วยความที่ไม่เห็นอะไร เลย ด้านข้างมีรถจอด มีเด็กมัธยมปลาย ขี่มอเตอร์ไซค์เข้ามา ตอนที่เธอจะเดินข้ามมาเอารถที่จอดไว้ ความเร็วของรถ เด็กหนุ่มเลยรีบเหยียบเบรคทันที 

เอี๊ยด.....

เสียงเบรคที่ดังทำให้ทอตะวันเองที่ยืนนิ่งหลับตาปี๋ กลัวโดนรถชน ค่อยๆลืมตาขึ้นทันที

"พี่เป็นอะไรรึเปล่าครับ" 

เด็กนักเรียนเอ่ยถามออกไป

"ไม่เป็นไรจ๊ะ คราวหน้าก็ดูด้วยสิ เด็กมัธยมหรอ"

"ครับ ผมมาเอาใบสมัครครับปีหน้าจะลงเรียนที่นี่ครับ"

"อือ คณะไหนหละ"

"ว่าจะลงคณะบริหารครับพี่"

"คงได้เจอกันนะ พี่ไปก่อนหละ"

"เดี๋ยวครับ พี่ชื่ออะไรครับ ผมชื่อ สายฟ้า ครับ"

"พี่ชื่อทอตะวัน เรียกตะวันก็ได้"

ทอตะวันที่พูดจบเดินออกมาที่รถทันที ส่วนสายฟ้า เองที่มองพี่สาวคนเมื่อครู่ด้วยความสนใจ ในตัวเธอทันที 

เขาขี่มอเตอร์ไซค์มาที่หน้าตึกคณะบดี ใหม่อีกครั้ง สายฟ้าเดินมายังห้องท่านอธิการบดี 

สายฟ้าที่เคาะประตูหน้าห้อง 

ก็อก ก็อก ก็อก จนท่านอธิการบดี เชิญให้เขาเข้ามาได้ สายฟ้าจึงเดินเข้ามาทันที

"สวัสดีครับคุณอา" สายฟ้ายกมือไหว้ท่านอธิการบดี ที่ปีนี้พ่อของเขาร่วมสนับสนุนทางมหาวิทยาลัยเป็นเงินจำนวนมาก ถึง 10 ล้านบาท

"อ้าวหลานชาย จะมาทำไม่ไม่บอกอาก่อนหละ" 

ท่านอธิการเดินออกมาหาลูกชายผู้สนับสนุนทางมหาวิทยาลัยที่โซฟารับแขกภายในห้องทำงาน

"ไม่เป็นไรครับคุณอา ผมแค่แวะมาเอาใบสมัครเรียนที่นี่ครับ เอ่อ " สายฟ้าเอ่ยออกมา

"มีอะไรหรือเปล่า" ท่านเห็นลูกชายของผู้สนับสนุน เอ่ยออกมา

"ผมมีเรื่องอยากจะขอให้คุณอาช่วยนะครับ พ่อผมท่านอยากให้ผมลงเรียนคณะบริหารนะครับ แต่ผมอยากย้ายมา คณะนิเทศนะครับ"

"จะให้อาช่วยปิดพ่อใช่ไหม ได้สิ ถ้าเขารู้ทีหลัง จะมีผลอะไรไหม" อธิการบดีเองก็กลัวผู้สนับสนุนจะหลุดมือไป

"ไม่ครับ พ่อผมไม่สนับสนุน ผมจะสนับสนุนต่อเองครับ"

"เอาแบบนั้นก็ได้" ท่านอธิการที่กลัวเสียผลประโยชน์ แต่สายฟ้ากลับยื่นข้อเสนอที่ถูกใจ 

สายฟ้า กรกันต์ศิลป์ ลูกชายนักธุรกิจสายเทา เขาต้องช่วยพ่อดูแลผับNeckoPubที่ภายในมีทั้งบ่อน ทั้งสาวๆมากมาย ไว้บริการลูกค้า ที่มีบัตรสมาชิก Vip เท่านั้น ซึ่งนายไกรสร ผู้เป็นบิดาให้ลูกชายดูแล

สายฟ้าเดินลงมาจากห้องอธิการบดีแวะเปลี่ยนชุดนักเรียนออก และใส่ชุดเสื้อยืด กางเกงยีนส์ ที่เตรียมมาในกระเป๋าเป้ของเขาและขี่มอเตอร์ไซค์ ออกจากมหาวิทยาลัยไปทันที 

ทางด้านทอตะวันที่ขับรถเข้ามาจอดที่บ้านเธอเห็นพี่ชายเพิ่งเข้ามาหลังจากไปส่งเพื่อนของเธอ

"แหมๆ อารมณ์ดีเชียวนะ" เธอเอ่ยทักพี่ชาย 

"อืม เพิ่งถึงบ้านหรอไง" สิบทิศเอ่ยถามน้อง

"ถึงตั้งนานแล้วจร้า พ่อคุณ ถามมากกว่าพ่ออีก" ทอตะวันบ่นพี่ชายของบ้านก่อนจะเดินขึ้นบ้านไป พี่ชายก็มองตามด้วยความหงุดหงิดที่โดนว่า

สายฟ้าที่ออกจากมหา วิทยาลัย เขาก็มาที่ผับของเขากับโรมทันที โรมเป็นเพื่อนที่โรงเรียน เป็นนักแข่งรถ เป็นหุ้นส่วนของผับ Necko Pub ด้วยอีกคน

ห้องทำงาน ชั้น 2 ของผับ พนักงานกำลังทำความสะอาด จัดเก็บพื้นที่ด้านล่าง

"อันนี้ยอดขายของเมื่อคืนครับนาย" รอนมือขวาคนสนิทพ่วงตำแหน่งเพื่อนฝาแฝดของโรมเอ่ย

"อืม ฝากดูโซนพิเศษด้วยนะ ใครมีปัญหาอยู่ ฝากจัดการด้วย " 

"ครับนาย" รอนตอบรับพร้อมเดินออกไป 

สายฟ้าเปิดเอกสารออกอ่าน ยอดขายเป็นที่น่าพอใจ เปิดผับบังหน้าตาธุรกิจมืด โรมเดินเข้ามาเป็นมอเตอร์ไซค์เป็นรอยครูด เลยถามเพื่อนออกไป

"รถนายไปโดนอะไรมา เป็นรอยที่ล้อ" โรมนั่งลงตรงข้ามเอ่ยทักเพื่อน

"รอยเบรครถ ขี่มาในมหาลัยไม่ทันมอง มีคนเดินข้ามลงมาพอดี กูก็เลยเบรคอะ" 

สายฟ้านึกถึงใบหน้าหวานๆของทอตะวัน ที่เขาเจอมาวันนี้ ถึงกับต้องยิ้มออกมา 

"มึงต้องไปลงเรียนคณะนิเทศเป็นเพื่อนกู" สายฟ้าบอกเพื่อน

"พ่อมึงให้ลงบริหารไง เดี๋ยวก็ซวย" โรมกลัวความโหดของพ่อสายฟ้า ยิ่งรอนแล้วเป็นลูกน้องด้วยเคยทำงานพลาดโดนมาเกือบตาย

"กูรับฺผิดชอบเอง พ่อกูตามใจกูสิวะ กูเป็นลูกเค้านะ"

"ทำไมต้องอยากลงนิเทศ"

"พี่นางฟ้าคนสวยที่ฉันเจอวันนี้ รอน รอน ไอ้รอน" สายฟ้าตะโกนเรียกรอนดังลั่น จนรอนเดินเข้ามาหัวเสีย ประโยคหลังที่สายฟ้าเรียก

"มึงมีอะไรครับ" รอนเข้ามาแล้วเอ่ยถาม 

"นายไปตามสืบเธอให้ทีสิ ว่าเป็นใคร ยังไง " สายฟ้าเอ่ยบอก

"ใคร มีภาพไหม" รอนถามใบหน้าขุ่นมัว

"ไม่มีอะ" 

"ชื่อ นามสกุลหละครับ ที่มึงจะให้กูไปหา" รอนถามต่อกวน ไม่ได้เวลางาน เรียกสายฟ้าเพื่อน

"ก็ไม่มีอีกอะ อยู่คณะนิเทศศาสตร์ ตอนเจอเธอมาจากคณะนั้นมั้ง"

"ปีไหน" รอนถามต่อ

"กูจะไปรู้หรอ ถ้ากูรู้จะให้มึงไปหาหรอ ไปขอดูกล้องวงจรปิด ก็ได้ กูขับรถชนเค้าอยู่วันนี้อะ ไป ไป ไป รีบๆด้วยหละ" สายฟ้าสั่งคนสนิทมือขวาพ่วงตำแหน่งเพื่อน ตอนนี้มันจะกินหัวคนสั่งงานอยู่แล้ว 

"ให้ตามหา ใคร ยังไง ชื่ออะไร มึงยังไม่รู้ แล้วผมจะหาเจอไหมละครับ" รอนบ่นอุบออกมา สายฟ้าได้ยินพอดี

" บ่นอะไรของแกฮะ ไปรีบๆไปหามา เดี๋ยวกูจะไปสนามแข่งรถ ของไอ้โรมนะ ไม่เข้ามาอีก ฝากด้วย" 

"ไอ้สาย นายใหญ่จะดุเอานะครับ มึงไม่เข้ามาดูร้านเลยแบบนี้ " รอนเอ่ยแย้งทันที

"แกไม่พูด ฉันไม่พูดไม่มีใครรู้ปะ " สายฟ้าตบบ่าของรอนเบาๆ สองสามที 

"เอาหนะ สิ้นปีกูจัดโบนัสให้งามๆ " สายฟ้าเอ่ยข้อเสนอให้รอน คนฟังก็ตาเป็นประกาย แต่ไม่ได้อยากได้โบนัสหรอกนะ

โรมเองก็พลอยหัวเราะออกมาใส่รอนมือขวาคนสนิทของสายฟ้า 

"ผมต้องไปตามจากไหนครับ เนี่ย สาวนางฟ้าของมันอะครับ " รอนถามโรมแฝดผู้พี่ที่เกิดก่อนแค่ 3นาที

"กูก็ไม่เคยเห็น งานไม่อยากหรอก มึงไปขอดูกล้องทุกมุมในคณะสิ ช่วงที่รถจะชนคนข้ามถนนนะ" โรมเอ่ยบอกน้องชาย

"งานเหี้ยไรของกูวะ ทำงานจนจะไม่มีเวลาหาเมียละ"

รอนเอ่ยก่อนจะเดินออกไปพร้อมโรมที่ต้องไปสนามแข่งรถ โดยที่วันนี้สายฟ้าต้องไปด้วยกับเขา ไปเป็นภาระ หรือจะไปช่วยไม่รู้

(พาร์สายฟ้า)

ความที่ได้เจอพี่สาวคนสวยวันนี้ ทำให้ผมอยากรู้จักเธอมากขึ้น เธอน่ารัก สดใสมาก ๆ จนผมอยากจะจีบรุ่นพี่เลยครับ