เข้าสู่ระบบแชร์
39 กระต่ายหลอก
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-09 13:46:06
บทล่าสุด
กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์ 39 กระต่ายหลอก
จินซิงซินคงจดจำและหวาดกลัว ครานี้เขาจะต้องไม่ทำเช่นนั้นอีก อ๋องพยัคฆ์ผู้เย็นชาเผยรอยยิ้มขณะสบดวงตาวาววับที่จ้องมองเขาอยู่ด้วยความเอ็นดู บทนางจะว่าง่ายก็ง่ายจนไม่ต้องเกลี้ยกล่อมให้ยอมจำนนดี...ดีจริงๆ...“เช่นนั้นเรามาเล่นเป็นสามีภรรยากันต่อดีกว่า”“เล่นอีกแล้วหรือ”“ใช่ ต่อจากเมื่อครู่ดีหรือไม่” หลี่หลานหมิงเสียงอ่อนพยายามหลอกล่อเน้นคำว่าเล่นแบบไม่จริงจังแต่รอยยิ้มไร้เดียงสาของดรุณีน้อยทำให้เขาลอบกลืนน้ำลายอยากจับนางมาบดจูบเสียให้สิ้นข้อกังขาทว่า...“แต่ข้าง่วงแล้ว”“แต่ข้ายังไม่ง่วง หรือว่าเจ้าไม่อยากเล่นกับสามี เช่นนั้นข้าไป เจ้านอนคนเดียวที่นี่ก็แล้วกัน”“ไม่นะ! อย่าไป!” นางเอ่ยเสียงแผ่ว “ข้าเล่นด้วยก็ได้”“แน่ใจรึ”“แน่ แต่ว่าห้ามมัดมืออีก ข้าเจ็บ”“อะ... อ่อ ได้สิ ตามใจเจ้า”“หากรับปากข้าก็จะเล่นสามีภรรยาด้วย” นางว่าพลางหลบตา เพราะรู้สึกถึงความอุ่นร้อนของฝ่ามืออีกฝ่ายที่ประทับบนพวงแก้มตน“ได้ ข้าตกลง” หลี่หลานหมิงตาเป็นประกายขณะโน้มตัวลงทาบทับอีกหน ริมฝีปากอุ่นร้อนคลอเคลียอยู่บริเวณข้าแก้มนาง “หากพ้นคืนนี้ไปแล้วเจ้าต้องเรียกข้าว่าสามีนะ”“แต่ว่าข้า...”“ตั้งแต่พรุ่งนี้ข้าก็จะเ
กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์ 38 อยากกินกระต่าย
“หรือว่าพี่ชายจะมาแย่งตุ้งตุ้งของข้าไปเล่นคนเดียว”“หืม” หลี่หลานหมิงทวนคำไปมาสีหน้างุนงง “ข้าน่ะหรือสนใจเล่นเจ้าตัวยุ่งยากของเจ้า”“หรือมิใช่เล่า” นางถามกลับตาใสแต่ไม่วายเปิดปากหาวหวอดขณะสบแววตาล้ำลึกของบุรุษหนุ่ม “หากไม่มีสิ่งใดก็กลับไปพักผ่อนเถอะ ข้าง่วงเต็มที เหนื่อยมากอยากพักผ่อนแล้ว”“ก็ไปพักสิ”“พี่ชายก็ต้องกลับห้องก่อนสิ ข้าถึงจะนอนได้” หลี่หลานหมิงพ่นลมหายใจที่นางเถียงไม่เว้นคำ “คนอย่างข้าใช่คนที่เจ้าจะไล่ให้ไปไหนก็ได้รึกระต่ายน้อย คิดจะพูดล้อเล่นกับใครกัน” “ข้ามิได้ล้อเล่น ก็ข้าอยากนอนแล้วจริงๆ”“เช่นนั้นก็มานี่เลย” หลี่หลานหมิงว่าพลางคว้าข้อมือเล็กๆ ของนางดึงให้ก้าวตาม ทว่าจินซิงซินกลับขืนตัวไม่โอนอ่อนจนทำให้เขาขุ่นเคืองซ้ำสอง“แล้วพี่ชายจะลากข้าทำไม! ข้าเจ็บนะ!”“เจ้าหยุดเรียกข้าว่าพี่ชายเสียที!”“ก็พี่ชายให้ข้าเรียกเอง” นางเสียงอ่อยสีหน้าผิดหวังหลี่หลานหมิงถอนใจทั้งระอาทั้งอับจนคำพูด กระทั่งเห็นแววตาใสแจ๋วที่จ้องมองมาราวกับไม่รู้เรื่องราวจึงนึกอยากเอาชนะอีก “เจ้ารู้ใช่หรือไม่ว่าเจ้ามาที่นี่เพราะสาเหตุใด”“ข้ารู้ แม่ใหญ่บังคับให้ข้าแต่งงานออกจากบ้านสกุลจิน”“
กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์ 37 ไร้อาภรณ์
โดยไม่รู้ตัวว่าสรีระไร้อาภรณ์ของนางที่โผล่พ้นน้ำมาเมื่อครู่นั้นทำให้หลี่หลานหมิงเลือดกำเดาแทบพุ่ง ตัวชาหนักหน่วงราวกับถูกตรึงด้วยโซ่ตรวนหนักหน่วงจนไม่สามารถขยับเท้าได้ แม้ร่างกายก็แข็งทื่อราวท่อนไม้ยามที่มิอาจละสายตาจากดรุณีน้อยที่พยายามก้มหยิบกองผ้าตรงพื้นแต่ก็ยังสุดมือคว้าเพราะมันกลับยิ่งห่างไปด้วยเจ้าตัวเล็กขนฟูเป็นเหตุ“เจ้านี่จริงๆ เลย เอาคืนมาให้ข้านะตุ้งตุ้ง!”นางไล่คว้าได้เพียงอากาศเพราะเสื้อชุดนอนตัวโปรดถูกเจ้าขนฟูหูเทาที่วิ่งเล่นไปมาใกล้ๆ ถังน้ำเกี่ยวติดเท้าเล็กๆ ไปไกลกว่าเดิม เอื้อมมือเท่าใดก็เอื้อมไม่ถึงจึงได้แต่ตีน้ำลอยกลีบกุหลาบในถังจนกระจาย“ก็ได้! คิดจะแกล้งกันดีนัก ข้าจับเจ้าได้ต้องโดนตีก้นแน่ๆ เลย เด็กดื้อ”หลี่หลานหมิงที่ตั้งสติได้ทำตัวเป็นถ้ำมองถึงกับผุดรอยยิ้มจางๆ ยังคิดหาทางมิให้นางตื่นกลัวหากเป็นเขาที่จะเข้าไปช่วยเหลือ แต่มิคาดโดยไม่ทันตั้งตัว จินซิงซินก็ผุดลุกยืนเผยเรือนร่างอรชรเอวคอดกิ่วรับสัดส่วนราวเทพธิดาน้อยไร้มลทินจุติมายังโลกมนุษย์อีกครั้ง คราวนี้หลี่หลานหมิงถึงกับตะลึงงันราวกับภาพเบื้องหน้าพร่ามัวอยู่ในม่านหมอก พยายามเพ่งแล้วเพ่งอีกแต่สมองกลับสั่งให้หันห
กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์ 36 สั่งสอนกระต่ายน้อย
คล้อยหลังพี่ชายต่างมารดาไม่นาน หลี่หลานหมิงที่สายป่านอารมณ์เหมือนจะขาดก่อนหน้าก็ตามจินซิงซินกลับไปที่เรือนเหม่ยจิ้ง แต่ไม่ทันถึงหน้าประตูก็ถูกดักไว้ด้วยหม่าชิงเทียนที่โผล่พรวดเข้ามาขวาง“ท่านอ๋อง”“ข้าไม่ว่าง” หลี่หลานหมิงว่าพลางโบกมือห้าม “มีเรื่องอันใดค่อยคุยกันพรุ่งนี้”“แต่กระหม่อมจะรายงานเรื่อง...”“เอาไว้ก่อน เจ้าไม่เห็นหรือว่าข้ายุ่ง”อ๋องสี่ผู้แสนเย็นชาตวัดหางตาตอบโต้เท่านั้นก็ทำให้หม่าชิงเทียนต้องหลีกทางให้ คล้อยหลังผู้เป็นนาย บุรุษผู้ไม่รู้ร้อนหนาวอย่างหม่าชิงเทียนพลันส่ายหน้ารู้สึกถึงความยุ่งยากที่จะตามมาในไม่กี่อึดใจ“มีเรื่องอันใดหรือ... ชิงเทียน”หม่าชิงเทียนหันไปเจอหวังเฉาเสี่ยนเดินออกมาจากมุมมืดก็ได้แต่ถอนใจก่อนตอบ “ข้าจะบอกท่านอ๋องอย่างไรเล่าว่าสาส์นที่ส่งไปวังหลวงกับบ้านสกุลจินช้าไปแล้ว… เฮ้อ! ไม่ฟังกันเลย”“นี่ก็ดึกแล้ว เจ้าก็ไปพักเถอะ”“แล้วเจ้า?”“ข้าจะอยู่แถวนี้” หวังเฉาเสี่ยนเอ่ยเสียงเครียดหม่าชิงเทียนจึงตบบ่าสหายคู่ใจเบาๆ “เจ้าเป็นห่วงเพราะท่านอ๋องสามพักที่นี่ใช่หรือไม่”“อืม...” “ทหารเวรยามมากมายเหตุใดต้อง...”“ข้าไม่ไว้ใจ”“เช่นน
กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์ 35 คิดจะแย่งกระต่ายข้างั้นรึ!
“ได้ยิน? ได้ยินจากที่ใด ข้าที่เป็นเจ้าบ่าวยังไม่รู้ แต่พี่สามกลับรู้ไปได้ยินมาจากที่ใดกัน”ชิงอ๋องชงเหอถึงกับงันไปที่เจอคำถามจึงได้แต่เอ่ยแก้เก้อ “มิใช่ข้าหรอกเป็นองครักษ์ข้าต่างหากที่ได้ยินมาไม่กี่วันก่อนที่ขบวนแม่สื่อจะไปทาบทามบุตรสาวตระกูลจินให้เจ้า ว่ากันว่างดงามกิริยามารยาทเพียบพร้อมเป็นกุลสตรีที่ดีคนหนึ่ง แต่ช่างต่างกับน้องสาวที่... เอ่อ”“กิริยาราวกับเด็กน้อย”“นั่นเจ้าพูดเอง” ชิงอ๋องชงเหอเอ่ยเสียงแข็ง “ข้ามิได้หมายความเช่นเจ้าว่า”“แต่ท่าทางพี่สามอยากรู้มาก เช่นนั้นข้าจะตอบให้ว่าต้องขอบคุณใครก็ตามที่ป่าวประกาศเรื่องงานแต่งข้าจนเป็นที่โจษย์ขานไปทั่ว หากไม่มีข่าวลือข้าก็คงไม่คิดมาดูหน้าว่าที่พระชายาและคงมิได้พบ หากมิใช่ซิงซินข้าก็ไม่มีวันแต่งกับผู้ใด”“แล้วเหตุใดเจ้าจึงขัดคำสั่งฝ่าบาท หรือว่าที่แท้เจ้าคิดล้มเลิกสมรสพระราชทานครังนี้”หลี่หลานหมิงแสยะยิ้ม ไม่คิดไขข้อข้องใจให้พี่ชายต่างมารดารับรู้เรื่องราวที่เคยรับปากกับมารดาเอาไว้ เป็นเช่นนี้ก็เท่ากับว่าเขาไม่ต้องเสาะแสวงหาแต่ก็ได้นางมาอยู่ในความดูแลอย่างชอบธรรม “เรื่องนี้มิใช่เวลาจะมาพูดกันตอนนี้ พี่สามควรพักผ่อนได้แล้วอย่ามายุ่ง
กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์ 34 ภาพจำฝังใจ
“ข้าแค่นอนไม่หลับจึงออกมาเดินชมนกชมไม้”“ในคืนเดือนดับเช่นนี้หรือ” หลี่หลานหมิงสวนกลับชิงอ๋องชงเหอเหลือบตาขึ้นมองท้องฟ้าพลันแสยะยิ้มก่อนตอบ “แล้วมีกฎข้อใดห้ามมิให้ข้าออกมานอกเรือนยามวิกาลหรือ”“ไม่มี แต่ข้ามิได้บอกหรือว่าเขตเรือนเหม่ยจิ้งเป็นสถานที่ต้องห้าม” “ก็แค่เรือนเก่าโทรมๆ ของไทเฮาผู้ล่วงลับ เหตุใดเจ้ายังหวงทรัพย์สมบัติเก่าๆ ของมารดาที่ตายไปแล้วมากกว่าคนเป็นที่อยู่ในวังกันเล่า” “พี่สามอย่าพูดจาโอหังกับท่านแม่ข้าในบริเวณตำหนักของข้า” หลี่หลานหมิงคำราม แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะชอบใจที่ได้ยั่วยุมากกว่า เพราะนอกจากจะทำไม่รู้ร้อนรู้หนาวแล้วยังก้าวเข้ามาใกล้แต่สายตามองเลยไปด้านหลัง ทำให้อารมณ์คุกรุ่นของอ๋องสี่ผู้เย็นชาปะทุขึ้นมาอีกครั้ง “หรือว่าเจ้าลืมแล้วว่าที่ท่านแม่เจ้าต้องตายไปนั้นเพราะใคร” “พี่สาม!” “อย่ามาโทษแม่ข้า ต้องโทษชะตาฟ้าลิขิตมากกว่า ต่างคนต่างอยู่เสียแต่ทีแรกก็คงไม่มีเรื่องราวเช่นนี้เกิดขึ้น ทั้งหมดเพราะแม่เจ้าไร้ความปราณีก่อน” “พอรึยัง” หลี่หลานหมิงคำรามอารมณ์ขุ่นมัวมากขึ้นแต่ก็พยายามควบคุมไม่ให้เข้าทา
บางทีคุณอาจจะชอบ
ข้ามเวลามาเป็นไทเฮาสุดแกร่ง
ลิ่วเยว่60.8K viewsอ๋องใจร้ายกับพระชายาที่(ไม่)รัก
อิ่น เยว่20.9K viewsหมิงอี้ เศรษฐีนีชาวสวน
ฟู่จินเฟย13.1K viewsซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้21.3K viewsทะลุมิติมาเป็นหญิงบ้าที่กลายมาเป็นคุณนายตำรวจ 70s
sanvittayam3.3K viewsท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ
หลันซานอวี่128.2K viewsย้อนมิติมาเปิดร้านชาไข่มุก
วันว่างว่างของหญิงใหญ่1.3K viewsเหมยฮวาฤดูหนาว
เหลียนฮวาสีชมพู/เสี่ยวอวี้970 views
