LOGINShare
138 ส่งคืนสถานะ
Last Updated:
2025-09-04 09:20:34
Latest chapter
กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์ 140 อยู่ที่นี่ ตายที่นี่
“ข้าไม่ยินยอม” นางเอ่ยทันทีไม่มีบิดพลิ้วก่อนจะไล้นิ้วที่ท้องน้อยเบาๆ “ลูกเราก็คงไม่ยินยอมเช่นกัน”“เช่นนั้นขอเพียงเจ้ายินยอมอยู่ที่นี่เป็นชายาข้า ข้าสาบานว่าจะรักและให้เกียรติเจ้าตราบจนกว่าชีวิตจะหาไม่”“อย่าสาบานแต่จงใช้การกระทำ”นางว่าเพียงนั้นก็ดึงคอเสื้อร่างสูงบึกบึนโน้มลงมาแล้วประทับริมฝีปากเข้ากับริมฝีปากของเขาแนบแน่นหลี่ชงเหอถึงกับงันไปแต่หัวใจก็พองโตจนเกินบรรยาย ไม่ปล่อยให้ลูกกวางน้อยในอ้อมกอดนำพารสจูบหวานซ่านใจเหยียนชิวอี้ได้แต่จ้องมองกิริยาของบุตรชายกับสะใภ้ที่ยามนี้กอดกันแนบแน่นก่อนจะค่อยๆ ก้าวตามนางกำนัลที่คอยประคองเดินออกไปจากห้องอย่างเชื่องช้าด้วยความปิติยินดี..ล่วงเข้าฤดูร้อนอีกแล้ว...ฟางถิงถิงได้แต่ครุ่นคิดในใจหลังจากเฝ้ามองดอกจวี๋ฮวาหน้าตำหนักบานสะพรั่งละลานตา ช่วงเวลานี้เมื่อสองปีก่อนเป็นช่วงเวลาที่นางต้องขบคิดหนักหน่วง เหตุเพราะถูกคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีผลักไสให้ไปไกลตายามนั้นนางเจ็บช้ำน้ำใจยิ่งนัก...ดีที่มีเจ้าก้อนแป้งนุ่มอยู่ในครรภ์ทันท่วงที ทำให้นางสามารถรั้งตำแหน่งชายาจากเขาได้ ดีกว่าต้องกลับไปยังสถานที่ที่ได้ชื่อว่าเป็นแผ่นดินเกิดที่ที่ๆ นางไม่เคยคุ้นแล
กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์ 139 รักไม่ได้
“แล้วทำไม ข้าเป็นสตรีชาวหรวนแล้วไม่มีหัวใจรักท่านรึอย่างไร” นางย้อนถามน้ำหูน้ำตาไหลพรากหลี่ชงเหองันไป เขาเข้าใจดีว่าหัวใจรักบังคับมิได้ แต่ถึงอย่างไรน้ำไฟก็ไม่หลอมรวม เจ้ากับข้าก็เช่นกัน”“แต่น้ำไฟก็ส่งเสริมกันได้หรือมิใช่!”“ท่านอ๋อง ไฟยังส่งเสริมน้ำให้อบอุ่นได้ น้ำก็ย่อมดับไฟได้เช่นกัน หม่อมฉันว่า.... เรา”“แต่ต้องมิใช่ข้า” หลี่ชงเหอตัดบท “เจ้าไปเตรียมตัวออกเดินทางได้แล้ว”แม้ใจจะเจ็บช้ำแสนสาหัสแต่มิอาจรั้งนางไว้กับตัวได้ เขามิอาจให้อารมณ์เป็นใหญ่เหนือชาติบ้านเมือง มิอาจให้ต้าฮั่นต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่มีเขาเป็นผู้ร่วมสร้างไม่มีวัน!ฟางถิงถิงลูบท้องน้อยที่ยามนี้มีทารกน้อยพยานรักของนางและเขาด้วยใจอาวรณ์ สิ้นแล้วความรักที่วาดหวัง นางไม่ควรเลย ไม่ควรรักคนที่มิอาจรักเลย“ท่านอ๋องแค่บอกมาว่าเกลียดข้าแล้วใช่หรือไม่!” นางตะโกนถามย้ำอีกครั้งแต่อีกฝ่ายยังยืนหันหลังนิ่งงันท่ามกลางสายฝนที่ตกลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา ฟางถิงถิงระเบิดเสียงหัวเราะร้องไห้สลับกับสายฟ้าที่ฟาดลงมาเป็นระยะ “ก็ได้... หากท่านอ๋องไม่ต้องการข้าแล้ว ข้าก็จะไป...”ฟางถิงถิงกลั้นใจเอ่ยเสียงแผ่วโหยออกมาอีกครั้งก่อนจะกระโจนลงไ
กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์ 138 ส่งคืนสถานะ
หลี่ชงเหอรุดเข้าหาร่างชราที่เริ่มอ่อนแรง เขาหยิบสร้อยหยกห้อยคอของไฉ่ชิงเซียนขึ้นมาพิจารณาด้วยสีหน้าตื่นตกใจยิ่ง“เจ้าได้สร้อยหยกนี้มาจากไหน!” หลี่ชงเหอคำรามถามเสียงกร้าวไฉ่ชิงเซียนก็งุนงงไม่แพ้กัน แต่อาการของเขายามนี้เห็นทีแม้แต่เปล่งเสียงพูดยังลำบาก เขาได้แต่จ้องคนด้านบนด้วยแววตาเคลือบแคลงสงสัยก่อนเอ่ย “จะ... เจ้าจะรู้ไปทำไม”“ข้าต้องรู้! บอกมา”“สะ สร้อยนี่... ปะ เป็น เป็น...” ไฉ่ชิงเซียนนึกย้อนไปถึงครานั้น ยามที่ได้รับข่าว“เป็นอะไร!”“เป็นของ... ลูกข้า” ไฉ่ชิงเซียนเอ่ยเสียงเริ่มขาดห้วง“ลูกกเจ้า! รัชทายาทไฉ่ชิงซีที่หายสาปสูญไปน่ะรึ”“ใช่... ชิงซีลูกข้ากับถิงถิงหลานสาวของข้า พวกเขา... พวกเขา...”“พวกเขาทำไม!... บอกมา!” หลี่ชงเหอตะคอกซ้ำ“พวกเขาถูกปล้นขบวนรถม้า ตะ... ตะ... ตายไปนานแล้ว” ไฉ่ชิงเซียนพูดได้เพียงนั้นสติก็ดับวูบไป“ช้าก่อน!! ตาเฒ่า!!” หลี่ชงเหอตะโกนลั่น “หากสร้อยเส้นนี้เป็นของลูกเจ้าจริง แล้วยังมีอีกเส้นหรือไม่!”“มะ... มี อีกเส้นปะ เป็นของหลานข้าที่หายสาบสูญไป นางคงตายแล้ว... ถิงถิงหลานปู่”ไฉ่ชิงเซียนเอ่ยได้เพียงนั้นก็กระอักลิ่มโลหิตออกมาอีกครั้งก่อนสติดับวูบ“เดี๋ยว!
กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์ 137 สร้อยหยก
“ข้าก็รักเจ้าตั้งแต่แรกเห็นที่งานเทศกาลโคมไฟ เจ้าคือโคมดวงใหญ่ที่สว่างไสวในใจข้าตั้งแต่บัดนั้น” เขาเอ่ยเพียงนั้นก็เห็นลูกกวางน้อยที่รักมีน้ำตา จึงโน้มหน้าเข้าหาบดริมฝีปากนางอย่างหิวกระหายดรุณีงามถึงคราวอ่อนระทวยมิอาจหักห้ามใจ นางจ้องลึกเข้าไปในแววตาอีกฝ่ายคล้ายจะค้นหาความในใจ แต่กลับพบเพียงความดำดิ่งแห่งความปรารถนาในตัวนางตอบแทนหลี่ชงเหอจึงเริ่มลำนำบทใหม่ ส่วนฟางถิงถิงก็ให้ความร่วมมือ นางกอดกระชับรอบเอวแกร่งที่ยามนี้ต่างไร้ปราการกั้นขวาง สองร่างก็มิอาจต้านทานความต้องการของตัวเองไปได้นางยินยอมพร้อมใจขับเคลื่อนลำนำรักร่วมกับเขา ยามสอดประสานกายเป็นหนึ่งเดียวก็มิหวั่น แม้หยาดเหงื่อแห่งความหฤหรรษ์จะทะลักทลายราวกับกำลังลอยละลิ่วเหินหาวกลางอากาศก็มิอาจนำพากระแสเสี้ยวความเจ็บปวดที่สุขสมไปได้ท่ามกลางความมืดของรัตติกาล มีเพียงแสงดาวทอประกายระยิบระยับท่ามกลางท้องฟ้าที่ดวงจันทร์กลมโตส่องแสงเรืองเรื่ออร่าม ชิงหลงสัตว์เลี้ยงคู่ใจหลี่ชงเหอที่เปรียบเสมือนพยัคฆ์วิหคเหนือท้องฟ้าก็บินฉวัดเฉวียนไปมาราวกับรับรู้ความดื่มด่ำแห่งความรักของทั้งสองไม่รู้คลาย... หลายวันต่อมาที่สนามรบระหว่างแคว้
กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์ 136 กันและกัน
เสียงกระซิบข้างหูทำเอาขนลุกเกรียว ฟางถิงถิงขยับออกห่างแต่มิสู้แรงอีกฝ่ายที่ไม่ทันตั้งตัวก็อุ้มนางจนลอยเสียแล้ว“ปล่อยหม่อมฉันลงก่อนเพคะ”แต่หลี่ชงเหอหรือจะฟัง เขายกยิ้มมุมปากจ้องนางด้วยแววตาสื่อสิเน่หาล้ำลึก“ปล่อยก็โง่สิ ”“ท่านอ๋อง! ปากคอร้ายกาจนัก”“ข้ากลัวไม่มีโอกาสบอกรักเจ้า”ฟางถิงถิงมุ่นคิ้วรู้สึกแปลกกับถ้อยคำจึงได้แต่ถามด้วยความเป็นห่วง “เหตุใดพูดเช่นนี้” “ก็พรุ่งนี้ข้าต้องไปศึก คงอีกนานกว่าจะกลับมา” เขาเอ่ยพลันส่งยิ้มอ่อนโยนให้ฟางถิงถิงได้ฟังก็ถึงกับตะลึง นางดิ้นรนด้วยความเป็นห่วงแต่อีกฝ่ายไม่ปล่อยกลับก้มหน้ามาจูบครู่หนึ่งจึงเอ่ยแผ่วเบาราวกระซิบ“คืนนี้ข้าจะค้างกับเจ้า” ดรุณีน้อยถึงกับงันไปกับคำขอชัดแจ้งเช่นนี้ นางกับหลี่ชงเหอเคยร่วมห้องกันแล้วก็จริง แต่ก็ห่างหายไปนานนับแต่วันที่เขาบอกว่าจะแต่งนางเป็นชายา เพราะไม่อยากให้นางถูกครหาและอยากให้นางเรียนรู้ในอีกหลายสิ่งอย่าง “เจ้าเต็มใจหรือไม่” นางพูดไม่ออกได้แต่ส่งเสียงงึมงำในลำคอ ไม่ต้องมีคำพูดคำจาหลี่ชงเหอก็พานางลอยละลิ่วเข้าสู่วิมานฉิมพลีทันใด “ทำเช่นนี้ ท่านอ๋องไม่กลัวเสด็จแม่จ
กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์ 135 สัญญาที่ต้องรักษา
ทางด้านฟางถิงถิงนั้นแม้พยายามเล่าเรียนมารยาทการใช้ชีวิตเยี่ยงในวังให้สมฐานะมากมายแค่ไหนก็ดูเหมือนจะไม่ใช่อย่างที่ใจต้องการ นางต้องการเป็นเพียงใครสักคนที่สามารถทำประโยชน์ต่อผู้คนได้เพียงแค่รู้ว่าหมอม้าถังเหวินกลับมา นางก็ดีใจเป็นที่สุดไปขลุกอยู่ที่คอกม้าเพราะเพิ่งรู้ว่าท่านหมอผู้นั้นนั้นคือเจ้าของคอกสัตว์ขนาดใหญ่ไม่ไกลจากตรอกสามบ้านสกุลฟาง ยามว่างเว้นจากเล่าเรียนนางมักขลุกอยู่ที่นั่นตั้งแต่ยังเล็กจนสามารถเรียนรู้วิถีชีวิตสัตว์แต่ละชนิดได้ดี และยามนี้ที่ท่านหมอม้ากลับมานางจึงแอบลักลอบไปเรียนรู้งานเพื่อจะช่วยแบ่งเบาภาระของสามี “เจ้าเอาผ้าตรงนั้นมาให้ข้า แล้วต้มน้ำร้อนให้ข้าที แม่เหยี่ยวกำลังแย่ ข้าเห็นทีต้องทำความสะอาดบาดแผลไม่ให้ติดเชื้อเสียก่อนจึงจะรักษาต่อได้” หมอถังหรือถังเหวินเอ่ยพลางปาดเหงื่อ “เจ้าค่ะ”“เร็วๆ อย่าช้า เวลาทุกชั่วยามมีค่า” ถังเหวินสำทับ“ได้เจ้าค่ะ!”นางกระตือรือร้นสีหน้าแตกตื่น รุดไปหยิบผ้าผืนบางส่งให้อย่างรู้งานแล้วไปต้มน้ำอุ่มให้ ขณะรอก็เฝ้ามองทุกการกระทำของถังเหวินด้วยความตื่นเต้น“มันจะรอดหรือไม่เจ้าคะท่านหมอ”“หากพ้นคืนนี้แม
You may also like
ชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก!
ซีไซต์28.9K viewsเกิดใหม่ครานี้ หย่าท่านอ๋องมาเป็นหญิงร่ำรวยที่สุดในใต้หล้า
มู่มู่134.7K viewsท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป
ป่าดอกท้อ29.7K viewsชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม
เย่ชิงขวง115.4K viewsข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น
ปลายฝนต้นหนาว6.0K viewsเล่ห์รักราชครูตัวร้าย
ชาไทยเย็น6.9K viewsลิขิตรักเจ้าสาวเทพมังกรฟ้า
Lailafun / เฉิงเอ๋อร์ / มอ.อาร์.ยอ547 viewsบุปผาแห่งสายลมเหนือ
หลิน จิ่นชู408 views
