LOGINShare
11. ลงมือด้วยตนเอง (2)
Last Updated:
2025-12-09 19:28:52ใช้เวลาเดินทางเพียงครึ่งชั่วยาม (1 ชั่วโมง) ก็มาถึงสวนผลไม้ของสกุลเหอ หลี่น่าและเอินเอินที่นั่งอยู่ในรถม้าก็เปิดม่านออก เตรียมลงจากรถม้า
“พี่เหิง เห็นใดทำหน้าบูดบึ้งเช่นนั้นเล่า”
“หึ เด็กเจ้าเล่ห์ ที่เจ้าอยากให้พี่มาด้วย เพราะจะให้พี่บังคับรถม้าให้เจ้านั่งใช่หรือไม่” ที่เรือนของเขามีรถม้าคันเก่าเหลือไว้ ทว่าไม่มีคนบังคับ ด้วยเหตุนี้ น้องสาวของเขาจึงคะยั้นคะยอให้เขามาด้วย
หึ ร้ายกาจนักนะ!!!
“ฮ่าๆ ข้าหวังดี อยากให้พี่เหิงได้สูดอากาศด้านนอกต่างหาก ด้านในอุดอู้จะตายไป ใช่หรือไม่เอินเอิน”
“คิกๆ เป็นอย่างที่คุณหนูว่าเจ้าค่ะ” หลี่น่าและสาวใช้ตัวน้อยพากันปิดปากหัวเราะคิกคัก จนเหิงเยว่ถึงกับส่ายหัวให้กับความแสบซนของน้องสาว
กระนั้นการที่หลี่เอ๋อร์ของเขามีท่าทีเช่นนี้ ช่างดีนัก…ดีกว่ากลับไปเศร้าโศก แม้จะจดจำเรื่องราวก่อนหน้าไม่ได้ก็ช่างมันเถิด เขาและครอบครัวพร้อมจะบอกเล่าให้นางฟังทุกสิ่งอยู่แล้ว
“เห้อ! มาๆ พี่อุ้มเจ้าลง ฮึบ!”
“ขอบพระคุณเจ้าค่ะ”
“ว่าแต่เจ้าผอมลงหรือไม่ ปกติยามพี่อุ้มเจ้าลงจากรถม้า หลังพี่ต้องปวดแล้ว”
“หึ หากพี่เหิงยังไม่หยุดพูด หลังท่านจะหักเพราะถูกข้าทุบ” หลี่น่าชูกำปั้นให้พี่ชาย ก่อนทั้งสามจะหัวเราะร่า และพากันเดินเข้าไปในสวน
เรื่องน้ำหนักตัวของหลี่น่า คงจะเป็นอย่างที่พี่ชายนางว่า เพราะนางเองก็รู้สึกคล่องตัวขึ้น ไม่เสียแรงที่จำคลิปวิดีโอออกกำลังกาย ของยูทูปเบอร์ชื่อดังได้ หากออกกำลังกายและลดอาหารไปด้วย อีกไม่นานนางก็จะคล่องตัวมากกว่านี้
แต่ขออย่าให้หน้าอกกับบั้นท้ายอันใหญ่โตนี่ลดไปด้วยเลย ฮ่าๆ
“นี่ขอรับ สาโทที่ข้าหมักเอาไว้ สิบไหนี้พร้อมดื่มแล้วขอรับ ส่วนอีกสิบไหนั้นยังต้องรอเติมน้ำอีกรอบขอรับ” หลี่น่ามองไปยังทิศทางที่พ่อบ้านชี้ ก็พบกับไหสุรามากมายวางเรียงรายกันอยู่
“ท่านลุงไม่มีเครื่องกลั่นใช่หรือไม่เจ้าคะ” การที่ท่านลุงทำสาโทไว้ดื่มเองจะช่วยประหยัดค่าใช้จ่าย เพราะสาโทเป็นหนึ่งในสุราแช่ที่ใช้ข้าวมาหมักกับลูกแป้งแล้วเกิดเป็นสาโทขึ้นมา โดยจะไม่ได้ผ่านการกลั่น จึงได้สาโทที่มีกลิ่นออกเปรี้ยว ติดความหอมของข้าวมาเพียงนิด ทั้งจะมีฤทธิ์ที่อ่อน มีรสชาตินุ่ม และดื่มง่าย แต่ข้อเสียคือไม่สามารถเก็บไว้ได้นาน โรงสุราจึงมักจะใช้สุราที่ผ่านการกลั่นมาขายเสียมากกว่า
“ใช่ขอรับ เครื่องมือที่ใช้ในการกลั่นสุรา ต้องใช้เงินทองมากพอตัว กว่าจะสร้างขึ้นมาได้ขอรับ ทั่วเมืองหลวงมีเพียงโรงสุราในตัวเมืองเท่านั้นที่มีโรงกลั่น”
“เป็นเช่นนี้นี่เอง ข้าก็คิดอยู่ว่าเหตุใดมิมีโรงสุราอื่น”
“หลี่เอ๋อร์ พี่อยากชิมสาโทแล้ว” เหิงเยว่สะกิดแขนน้องสาว
“เหอะ ที่พี่เหิงยอมมากับข้าก็เพราะเรื่องนี้สินะ…รบกวนท่านลุงตักให้พี่ชายข้าสักจอกเถิด” หลี่น่าเอ่ยแหวะเหิงเยว่ ก่อนจะหันมาบอกท่านลุงเหวินจง
“นี่ขอรับคุณชาย ส่วนนี่เป็นของคุณหนู” เมื่อได้รับสาโทมา สองพี่น้องก็ลองชิมทันที
Latest chapter
กลยุทธ์ลับเปลี่ยนคุณหนูตกอับเป็นเศรษฐีนี 17. กลัว (2)
“ห้องนี้หรือ”“มิใช่เจ้าค่ะ ห้องนี้เป็นห้องตำราของท่านพ่อ” หลี่น่าเดินไปได้ไม่นาน ชายหนุ่มก็ทักขึ้นมาอีก“หรือว่าจะเป็นห้องนี้”“นั่นเป็นห้องเก็บป้ายวิญญาณของบรรพชนเจ้าค่ะ”“อีกไกลหรือไม่”“เดินเลี้ยวไปทางซ้ายก็จะถึงแล้ว อยู่ติดกับห้องนอนของพี่เหิงพอดี ท่านทนมิไหวแล้วหรือเจ้าคะ คิกๆ” หญิงสาวปิดปากขำ จนดวงตาที่กลมโตหยีลงอย่างน่ารัก“อะฮึ่ม!” สตรีตรงหน้ายามยิ้มขบขำเช่นนี้ ช่างน่าเอ็นดูนัก ทั้งที่นางมิได้งามล่มเมือง รูปร่างก็มิได้เอวบางร่างน้อยอย่างสตรีงามผู้อื่น ทว่าส่วนเว้นส่วนโค้งกลับดึงดูดสายตาให้จับจ้อง มิรู้เบื่อ“ถึงแล้วเจ้าค่ะ”“อืม เจ้าออกไปรอด้านนอกก็ได้ ข้าจำทางได้แล้ว”“ท่านปวดหนักหรือ คึๆ” ท่าทีป้องปากกระซิบ พร้อมกับสายตาที่หยอกล้อ ทำเอาหวังหย่งถึงกับหน้าตึง แต่ยังมิทันได้เอ่ยเตือน อีกฝ่ายก็หนีหายไปเสียก่อนหวังหย่งเข้าไปในห้องสุขาเพียงชั่วครู่ ก็เดินย่องออกมา ดวงหน้าคมหันซ้ายหันขวา เพื่อดูให้แน่ใจว่ามิมีผู้ใดอยู่บริเวณนี้ ร่างสูงรีบเดินไปยังห้องตำราของเรือนหากว่าจะหาเอกสารสำคัญ ย่อมต้องหาในห้องตำราเป็นที่แรก“ท่านแม่ทัพทำสิ่งใดหรือเจ้าคะ” ยังไม่ทันที่หวังหย่งจะเปิดเข้าไปใน
กลยุทธ์ลับเปลี่ยนคุณหนูตกอับเป็นเศรษฐีนี 16. กลัว (1)
“ท่านพ่อ ท่านแม่ พี่เหิง ข้ากลับมาแล้วเจ้าค่ะ” หลี่น่ายื่นหน้าออกมาจากหน้าต่างของรถม้าคันหรู ทั้งยังโบกไม้โบกมือให้ครอบครัว ที่กำลังกวาดลานหน้าเรือนอยู่เกวียนขนของและรถม้าคันหรู เคลื่อนเข้ามาจอดในลานกว้างหน้าเรือนสกุลเหอ เข่อซิงเองก็นึกแปลกใจที่บุตรสาวนั่งรถม้าเข้ามา ทว่ายังไม่ทันได้เอ่ยปากถาม เจ้าของรถม้าก็ปรากฏกายขึ้น“มะ แม่ทัพใหญ่! บุตรสาวข้าไปสร้างเรื่องเดือดร้อนหรือ”“ท่านแม่ทัพโปรดอภัยด้วยเจ้าค่ะ” สองสามีภรรยาต่างก้มคำนับต่อแม่ทัพใหญ่ของแคว้นอย่างหวาดกลัว หลี่น่าได้แต่ยืนงงกับท่าทางของบิดาและมารดานางมิได้ทำสิ่งใดผิดเสียหน่อย“ท่านพ่อท่านแม่ ข้ามิได้สร้างเรื่องนะเจ้าคะ”“เจ้าเงียบเสีย ท่านแม่ทัพโปรดเห็นใจนางเถิดขอรับ น้องสาวข้าผู้นี้ผ่านเหตุการณ์เลวร้ายมามาก รอดตายมาได้ก็จดจำสิ่งใดมิได้ แม้แต่นามของตน ไหนจะพูดจากพิลึกพิลั่นนี่อีก เห็นแก่ว่านางวิปลาสเถิดขอรับ”“โอ้ยยยย พี่เหิงคิดว่าข้าบ้าหรือ แม่ทัพจ้าว! ท่านพูดสิ่งใดบ้างเถิด”“ท่านเหอ ฮูหยิน คุณชาย ข้าเพียงนำไหและจอกสุราที่คุณหนูเหอต้องการมาให้เท่านั้น” เสียงนิ่งทรงพลัง ทำให้คนสกุลเหอทั้งสาม หยุดโวยวายลงได้ แต่มิวายหันมาหาหลี่
กลยุทธ์ลับเปลี่ยนคุณหนูตกอับเป็นเศรษฐีนี 15. ได้สหายดี มีชัยไปกว่าครึ่ง (3)
“ข้าทำเรื่องดีเจ้าค่ะ เอ่อ…ข้าจะเปิดร้านสุราหวานเจ้าค่ะ” มือขาวยกขึ้นมาป้องปาก กระซิบกระซาบเสียงเบา มิให้ผู้อื่นได้ยิน“เช่นนั้นหรือ เอาไว้ข้าจะส่งไปให้ที่เรือนเจ้า”“ประเดี๋ยวเจ้าค่ะ ข้าขอไปเลือกเองได้หรือไม่ นะ นะ ข้าจะได้เลือกเอาแค่ที่จำเป็นอย่างไรเจ้าคะ” เพราะเคยชินกับการอยู่ใกล้ชิดกับบิดาและพี่ชาย หลี่น่าจึงเผลอเกาะแขนแกร่งเสียแน่น ทั้งยังส่งสายตาออดอ้อน จนคนมองเสียอาการ“อะแฮ่ม! เช่นนั้นก็กลับเรือน ฮุ่ยหวง…” เพียงแค่สายตาที่ส่งมา ก็ทำให้รองแม่ทัพเข้าใจอย่างถ่องแท้ จึงได้แยกตัวออกไปอีกทางหวังหย่งพาหลี่น่าและเอินเอินมาที่เรือนของตน ก่อนจะพาไปเลือกไหสุราและจอกสุราตามที่หญิงสาวต้องการ ยังดีที่วันนี้ท่านย่าของเขาไม่อยู่เรือน หากไม่แล้ว คงต้องเอ่ยอธิบายเสียยาวเหยียดเป็นแน่“เจ้าเลือกเอา อยากได้อันใดก็บอกบ่าวไพร่” หวังหย่งให้บ่าวไพร่เปิดหีบไม้ที่ใช้เก็บจอกสุรา ให้หญิงสาวดู“นี่…เหมือนของใหม่เลยนะเจ้าคะ” ทั้งลวดลายและรูปลักษณ์ของจอกสุรา ไม่แตกหักหรือมีรอยร้าวสักนิด“เอาไปเถิด เรือนข้ามีมาก มิได้ใช้งาน จนต้องนำมาเก็บที่ห้องเก็บของนี่อย่างไรเล่า”“อ่า~ มิใช่ว่าพึ่งให้คนไปซื้อมาใหม่ เพื่อ
กลยุทธ์ลับเปลี่ยนคุณหนูตกอับเป็นเศรษฐีนี 14. ได้สหายดี มีชัยไปกว่าครึ่ง (2)
เช้าวันรุ่งขึ้นหลี่น่าลุกขึ้นมาออกกำลังกายตามปกติ ก่อนจะมาท่านมื้อเช้าและไปจัดการเรื่องการขนน้ำผลไม้ไปไว้ในห้องใต้ดิน ด้วยมิอยากจ้างคนงานมาจัดการ หลี่น่ากับเอินเอิน จึงจัดการขนไหน้ำผลไม้ยังไม่เน่าเสียมาไว้ในห้องใต้ดินด้วยตนเอง“เห้อ! กว่าจะเสร็จ เล่นเอาเหนื่อยแทบแย่”“จริงเจ้าค่ะ แหะๆ”“ทนเอาหน่อยนะเอินเอิน หากว่าเราขายสุราหวานได้ดีตามที่คาดไว้ ครอบครัวเราก็จะมีกินมีใช้ มีเงินไว้จ่ายหนี้สินที่ติดค้างอยู่” หลี่น่าลูบศีรษะเล็กของคนสนิท“บ่าวทนไหวเจ้าค่ะ สงสารก็แต่พวกท่าน ที่ต้องมาลำบากเช่นนี้”“อย่าคิดอันใดให้มากความเลย ข้าว่าเราไปทำมื้อเที่ยงไว้รอทุกคนเถิด ช่วงบ่ายเราจะต้องออกไปหาภาชนะใส่สุราหวานของเราเสียที” ว่าแล้วสองนายบ่าวก็พากันเข้าครัว แม้ว่าหลี่น่าจะทำสิ่งใดไม่เป็น แต่ก็พอช่วยหยิบจับนู่นนี่ได้..“เราจะเริ่มจากที่ใดก่อนดีเจ้าคะ” หลังจากทานมื้อเที่ยง หลี่น่าก็ขออนุญาตบิดามารดาออกมาหาไหและจอกสุราเก่า“ข้าจะลองไปถามโรงน้ำชาดูก่อน” หากว่าไปถามร้านขายสุรา แล้วเรานำไหเหล่านั้นมาขายสุราแข่งกับเขา มันดูน่าเกลียดเกินไปหน่อย“เถ้าแก่เจ้าคะ ที่ร้านพอจะมีไหหรือจอกชาเก่าที่ไม่ใช้แล้วหรือไม่
กลยุทธ์ลับเปลี่ยนคุณหนูตกอับเป็นเศรษฐีนี 13. ได้สหายดี มีชัยไปกว่าครึ่ง (1)
หลังจากที่ขอให้ท่านลุงเหวินจงหมักสุราไว้ให้ หลี่น่าก็กลับมาพักที่เรือนอย่างสบายใจกับผีน่ะสิ!นับจากที่ตัดสินใจว่าจะนำสุราหวานไปวางขาย หลี่น่าก็ไม่ได้หยุดพักหายใจเลยแม้แต่น้อย ทั้งเรื่องเครื่องมือเครื่องใช้ ทั้งเรื่องวิธีการทำ ก็มีปัญหาเข้ามาไม่เว้นแต่ละวัน“จะทำอย่างไรดีเจ้าคะคุณหนู” หลี่น่ากำลังตักชิมน้ำผลไม้ที่นางคั้นเอาไว้เมื่ออาทิตย์ก่อน ก็พบว่าน้ำเหล่านั้นทำท่าคล้ายจะเน่าเสีย รสชาติและกลิ่นต่างแปลกไป“เพราะไม่มีตู้เย็น เลยเป็นเช่นนี้”“เอ่อ อันใดคือตะ ตู้เย็นเจ้าคะ”“เป็นที่ที่เย็นมากๆ ใช้เก็บของมิให้เน่าเสียน่ะ” หลี่น่าถอนหายใจเฮือกใหญ่ เสียดายน้ำผลไม้ที่คั้นไว้ เห็นทีจะต้องทิ้งแล้วทำใหม่“…”“นำไหที่เสียไปทิ้งเถิด แล้วคั้นใหม่ ข้าจะลองไปถามท่านพ่อดูว่าจะแก้ปัญหานี้อย่างไร” ครอบครัวของนางเป็นสกุลพ่อค้า คงจะมีวิธีการเก็บสินค้าให้สดใหม่อยู่เสมอ“ได้เจ้าค่ะ” แม้เอินเอินจะเสียดายมากเท่าใด แต่ก็จำใจต้องเทน้ำผลไม้พวกนั้นทิ้ง..หลังจากครอบครัวสกุลเหอทานมื้อเย็นเสร็จ ก็พากันมานั่งเล่นพูดคุยกันที่ศาลาหลังเรือน เป็นโอกาสให้หลี่น่าได้ถามไถ่วิธีแก้ปัญหากับบิดา“ท่านพ่อเจ้าคะ ข้าติดปัญหาเจ
กลยุทธ์ลับเปลี่ยนคุณหนูตกอับเป็นเศรษฐีนี 12. ลงมือด้วยตนเอง (3)
ทั้งกลิ่นและรสชาติ แตกต่างจากสุราที่ขายในโรงสุรายิ่งนัก กลิ่นของสาโทที่ท่านลุงเหวินจงหมักเอง จะมีกลิ่นหอมของข้าว แต่ก็ได้กลิ่นเปรี้ยวที่เกิดจากการหมักดองเช่นกัน“รสชาติดีกว่าสุราที่ข้าดื่มนัก”“แท้จริงแล้วสุราที่คุณชายดื่มก็ทำเช่นนี้เหมือนกันขอรับ แต่เขาจะเอาไปเข้าเครื่องกลั่น เพื่อจะได้เก็บไว้นาน ซึ่งรสชาติก็จะเปลี่ยนไปด้วย”“จริงสิ ท่านลุงพาข้าไปดูผลไม้ที่ส่งขายไม่ได้ทีเถิด” หลี่น่าอยากลองผสมน้ำผลไม้กับสาโทเต็มที อยากรู้ว่ารสชาติจะออกมาเป็นดังที่นางคาดไว้หรือไม่“ทางนี้เลยขอรับ” เดินแยกออกไปไม่นาน ก็พบกับกองผลไม้ที่ไม่สามารถส่งขายได้ บ้างก็เน่าเสีย บ้างก็ลูกเล็กเกินไปหลี่น่าเดินเข้าไปคัดเลือกผลที่ยังพอจะนำมาคั้นน้ำได้ นางเลือกผลส้มมาเกือบยี่สิบลูก ใช้มีดหั่นครึ่งส้มแต่ละผล แล้วจึงบีบคั้นน้ำออกมา“ข้าขอสาโทสักจอกเถิด” มือขาวรับเอาสาโทมาผสมกับน้ำส้มที่ตนเองคั้นสดเอาไว้ ก่อนจะใช้ตะเกียบแตะเพื่อชิมทุกการกระทำของหญิงสาวตกอยู่ในสายตาของเหิงเยว่ เอินเอิน และเหวินจงทั้งหมด“เจ้าเชี่ยวชาญนัก” หลี่น่าเพียงยกยิ้มให้พี่ชาย แล้วเลือกผลส้มมาคั้นเพื่อผสมกับสาโทให้ครบทุกคน กว่าจะทำได้ในปริมาณที่ม
You may also like
ลิขิตรัก องค์ชายไร้ใจ
กุหลาบดิน25.5K viewsบันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์
เซี่ยวชิงขวาง75.7K viewsข้ามเวลามาเป็นภรรยาสามีขาพิการ
เยว่หลง17.2K viewsชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม
เย่ชิงขวง122.6K viewsสืบแค้นฮ่องเต้แสนร้ายกาจ
เทียนสื่อ1.8K viewsหวนคืนพลิกลิขิตชะตารัก
เพลงมีนา1.9K viewsยุทธการรักของเหล่าภรรยา
ไห่ถาง4.7K viewsตำนานรักองค์ชายจอมโจร
จ้าวฮุ่ยอิง1.2K views
