กลที่ 19

โชคดีที่เจ้าของโรงพยาบาลเป็นเพื่อนกับบิดาของสองหนุ่ม ทำให้ลดความยุ่งยากในการตรวจสองสาวไปพอสมควร ผลตรวจร่างกายของพวกเธอไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง ชญานินต้องรอให้ครบสองอาทิตย์ ถึงจะถอดเฝือกที่แขนได้ ข้อเท้ายังคงงดใช้งานในระยะนี้ก่อน ส่วนพิชานันท์แค่ต้องระวังแผลใต้หน้าอก โดยสรุปแล้วทั้งสองคนไม่ต้องแอดมิท

เมื่อเป็นเช่นนี้ สองหนุ่มจึงพาสองสาวขึ้นรถกลับไร่เศรษฐกรอย่างหมดห่วง

กลับมาถึงไร่ ก็มานั่งคุยเรื่องที่เกิดขึ้นกันอย่างจริงจัง ชญานินกับพิชานันท์เล่าเหตุการณ์โดยละเอียด พูดตรงกันว่าเห็นพวกมันกำลังขนของบางอย่างมา ไม่รู้ว่าเป็นใคร มาจากไหน และไม่รู้ว่ากำลังจะไปที่ไหน พอพวกมันรับรู้การอยู่ตรงนั้นของพวกเธอก็ลั่นกระสุนเข้าใส่ทันที

“มานึกดีๆ แล้ว ดูเหมือนพวกมันกำลังจะเดินไปทางฝั่งรีสอร์ตของเสี่ยวงศกรเลยค่ะ”

“ป่าแถบนี้ก็มีแต่มันที่กล้าเข้าไปบุกรุก” ตนุภัทรว่า

“จะบอกว่าพวกมันเป็นพวกเดียวกับที่ไปเล่นงานเรากลางถนนในวันนั้น เป็นคนของคนที่ต้องการที่ดินท้ายไร่รุ่งรวินท์เหรอคะ” ชญานินถามขึ้นอย่างพอจะปะติดปะต่อเรื่องราวได้บ้างแล้ว “ในเมื่อรู้ว่าพวกมันเป็นใครแล้ว ทำไมเราไม่ไปจัดการพวกมันล่ะคะ”

“เราทำอะไรพวกมัน