LOGINShare
ตอนที่32 ขอโทษ
Last Updated:
2025-05-01 10:21:42“เรามีเรื่องต้องคุยกันค่ะ”
มิลลิพูดแค่นั้นก็ลุกขึ้นเดินออกจากโรงอาหารทันที เธอเดินออกไปรอเขาตรงหลังอาคารเรียนที่ไม่ค่อยมีนักศึกษาพลุกพล่านเท่าไหร่ ยืนรอไม่นานคนตัวสูงก็เดินมาหาเธอ ด้วยใบหน้าเรียบเฉย “พี่ทำแบบนี้ทำไม ฉันบอกแล้วว่าห้ามให้คนอื่นรู้” “คนอื่นที่ว่า คือไอ้ผู้ชายคนนั้นหรือเปล่า” “ถ้าใช่แล้วทำไมคะ พี่มีสิทธิ์อะไรในตัวฉันกัน อย่าลืมสิว่าถ้าพี่ไม่มีคลิปนั่น ฉันไม่มีวันจะอยู่กับพี่ตอนนี้แน่” คำพูดของเธอกระแทกใจเขาอย่างจัง มันรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวไปหมด มือหนากำเข้าหากันแน่น จากที่ตั้งใจว่าจะมาคุยกันดี ๆ กลายเป็นเธอมาทำให้เขาโมโหอีกแล้ว “เธอถามหาสิทธิ์ในตัวเธอจากฉันเหรอ ต้องให้ฉันทบทวนให้เธอฟังหรือเปล่า ว่าฉันมีสิทธิ์อะไรบ้าง” “อย่ามาพูดทุเรศแถวนี้นะ แล้วก็จำไว้ด้วยว่า สมัยนี้แค่เอากันเขาไม่นับว่าเป็นแฟนหรือเป็นผัวเมียหรอก” “มิลลิ!!!”ยีนส์ตะโกนออกมาด้วยความโมโห นี่เธอจงใจยั่วประสาทให้เขาทำรุนแรงกับเธอหรือไง ทำไมเธอถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ “ทำไมคะ รับไม่ได้เหรอ” “เธอกำลังทำให้ฉันหมดความอดทนกับเธอ หรือเธออยากโดนเอาตอนนี้” “เอาสิ!!! อยากเอาก็เอา ยังไงฉันก็ทำอะไรไม่ได้อยู่แล้ว” “อย่าท้าฉันนะมิลลิ เป็นบ้าอะไรว่ะ!!!” ยีนส์เดินเข้าไปบีบแขนเธอตามอารมณ์โมโห จนมิลลิต้องนิ่วหน้าออกมาด้วยความเจ็บปวด แต่เธอก็ยังท้าทายเขาไม่หยุด “เอาสิ ทำไมไม่เอา” แขนเล็กโดนฉุดดึงเข้ามายังห้องน้ำหลังตึกที่เงียบสงบ ยีนส์กดล็อคประตู ก่อนจะสะบัดตัวเธอจนปลิวไปชนกับผนังห้องน้ำ แววตาสั่นระริกของมิลลิเริ่มตื่นกลัวอารมณ์เดือดดาลของเขา “กลัวขึ้นมาแล้วเหรอ ตอนปากเก่งทำไมไม่คิด” คนตัวเล็กยังคงเม้มปากเน้น เอามือจับผนังห้องน้ำเอาไว้ เมื่อร่างสูงของเขาขยับเข้ามาใกล้เธอเรื่อย ๆ จนแนบชิดกับเธอไปหมดทุกสัดส่วน แววตาคมดุดัน แข็งกร่าว แต่ทว่าเมื่อเห็นน้ำตาเธอมันก็คลายลงไป “ร้องไห้ทำไม?”เพราะความกลัว ทำให้น้ำตาหยดออกมาโดยไม่รู้ตัว แต่เธอก็เอามือปัดมันออกไปอย่างไม่ใยดี “อย่ามาทำเหมือนสงสาร พี่มันคนเลว” “ฉันในสายตาเธอเลวมากเลยเหรอ” เมื่อเห็นน้ำตาของเธอ เสียงทุ้มก็อ่อนลง เขาไม่ได้อยากจะร้ายกับเธอสักนิด แต่ทำไมเราสองคนถึงไม่พูดกันดี ๆ บ้าง เขาอยากพูดดี แต่เธอกลับเอาแต่พูดประชดเขา ไม่ว่าเขาจะทำอะไร ก็เหมือนจะไม่ถูกใจเธอไปทั้งหมด “ตอบมาสิ? ว่าฉันเลวในสายตาเธอขนาดนั้นเลยเหรอ” มือหนาจับใบหน้าสวยให้หันมาสบตากับเขาตรง ๆ ใจแกร่งกระตุกวูบรุนแรงเมื่อเห็นน้ำตาของเธอไหลออกมาไม่หยุด นิ้วเรียวยกขึ้นปาดน้ำตาเธอเบา ๆ ก่อนจะกดริมฝีปากลงไปซับน้ำตาให้เธอ การกระทำของเขา ทำให้มิลลิใจเต้นแรง เธอพยายามควบคุมตัวเอง เพราะไม่อยากรู้สึกอะไรกับเขาอีกแล้ว อยากจะสะบัดหน้าหนีเขาด้วยซ้ำ แต่ร่างกายก็ไม่ขยับตัวไปไหน ยืนเฉย ๆ ยอมให้เขาเอาจมูกปัดป่ายไปทั่วหน้าเธออย่างออดอ้อน “เรื่องที่ผ่านมา...ฉันขอโทษ” ยอมรับว่าตกใจมากกับคำพูดขอโทษตรง ๆ ของเขาที่เอ่ยออกมา อีกทั้งแววตาคมของเขาก็ไม่ได้มีแววล้อเล่นกับคำพูดนั้น มันดูจริงจังจนเธอต้องเป็นฝ่ายหลบสายตาของเขา ไม่คิดว่าคนแบบเขาจะขอโทษใครเป็น “…..” “ตอนเจอเธอครั้งแรก ฉันยอมรับว่าคิดจะหลอกเธอจริง ๆ แต่ตอนนั้นคิดว่าเธอคือแฟนของไอ้โซล มารู้จริง ๆ ว่าเธอเป็นน้องสาวก็ตอนที่เธอบอก ตอนนั้นก็ลังเลอยู่นิดหน่อย แต่ความแค้นก็เอาชนะไปได้ แล้วพอได้คบกับเธอจริง ๆ บางครั้งฉันก็หลงลืมเรื่องนี้ไปเหมือนกัน ฉันเผลอใจให้เธอบ่อย ๆ จนอยากลองห่างจากเธอดู เพราะไม่อยากหลงลืมความแค้นของตัวเอง” “…..” “ตอนไปค่ายอาสาตั้งใจจะห่างจากเธอ แต่ฉันก็ทำไม่ได้ ใจมันรู้สึกร้อนรนเมื่อเห็นเธอโกรธฉัน แต่เธอต้องเข้าใจนะว่าพี่เธอผิดจริง ๆ” “ค่ะเข้าใจ เป็นใครก็คงโกรธค่ะ ยิ่งเป็นผู้หญิงที่รักมาก มันคงยากที่จะลืม”เสียงหวานของเธอแกว่งไปเล็กน้อย เมื่อเอ่ยถึงผู้หญิงที่เขารัก แต่ทว่าเขาก็จับความรู้สึกเธอไม่ได้ “….” “แต่ฉันเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้เหรอคะ มันมีวิธีที่พี่จะแก้แค้นเต็มไปหมด วิธีที่ลูกผู้ชายเขาทำกัน พี่มาเอาความรู้สึกของฉันมาล้อเล่นทำไม ไม่สงสารกันเหรอคะ ในเมื่อพี่ก็เคยมีความรักมาก่อน มันเจ็บปวดแค่ไหนพี่รู้หรือเปล่า” น้ำตายังคงไหลอาบแก้มทั้งสองข้างของเธอ คนตัวสูงได้แต่นิ่งฟังสิ่งที่เธอพูด เพราะไม่มีคำพูดโต้แย้งอะไรจริง ๆ เรื่องนี้เขาผิดเต็ม ๆ อยู่แล้ว “แล้วเรื่องคลิปนั่น พี่ก็หลอกให้ฉันถ่าย พี่เอาความรักของฉันมาบีบให้ฉันยอมพี่ เพราะจะใช้มันขู่ฉัน พี่เจตนาไม่ดีตั้งแต่แรก จะมาอ้างว่าหวั่นไหวเพราะฉัน มันไม่ดูย้อนแย้งไปหน่อยเหรอคะ” “ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันไม่คิดจะปล่อยมันอยู่แล้ว แต่เพราะเธอไม่ยอมฟังที่ฉันจะพูด เลยต้องเอามันมาขู่เธอ ทั้งที่จริงฉันไม่เคยคิดแบบนั้นเลย” “ถ้าพี่ไม่คิดที่จะปล่อยคลิป งั้นพี่ก็ปล่อยฉันไปได้ไหมคะ ถือว่าฉันขอร้อง” ดวงตากลมโตหันมาสบตากับเขาตรง ๆ เธอเป็นคนเด็ดเดี่ยวเรื่องนี้มากเขาเพิ่งรู้ แต่ตอนนี้เขามีความรู้สึกให้เธอไปแล้ว จะให้เขาปล่อยเธอได้ยังไงกัน “ให้โอกาสฉันได้ไหม กับสิ่งที่ฉันทำลงไป ฉันอยากเริ่มต้นใหม่กับเธอ” “แล้วเรื่องที่ผ่านมาล่ะคะ พี่จะให้ฉันลืมไปได้ยังไง พี่ทำฉันเจ็บแค่ไหนรู้หรือเปล่า ฉันถามพี่ตอนนั้น พี่ยังไม่มีคำตอบให้ฉันเลย ตอนนี้พี่จะมาขอโอกาส คิดว่าคนแบบฉันต้องรู้สึกยังไง” “ให้โอกาสคนเลว ๆ คนนี้นะ ฉันรู้ว่าเธอยังมีความรู้สึกกับฉันอยู่ ฉันสัญญาจะไม่ทำให้เธอเสียใจอีก แต่ฉันปล่อยเธอไปไม่ได้จริง ๆ” แขนแกร่งโอบกอดเธอเข้ามาในอ้อมแขน ถ่ายทอดความรู้สึกทั้งหมดให้เธอรู้ ตอนนี้เขายอมรับใจตัวเองแล้วว่าเขารักเธอ รักผู้หญิงคนนี้ที่เขาคิดจะแก้แค้นพี่ชายเธออยู่ตลอดเวลา มิลลิร้องไห้สะอึกสะอื้น เธอไม่รู้ว่าตัวเองควรให้โอกาสคนแบบเขาไหม ไม่รู้ว่าเขาพูดจริงหรือกำลังหลอกเธออีกหรือเปล่า มันสับสนไปหมด ความคิดทุกอย่างมันตีกันในหัว จนไม่สามารถพูดออกมาได้ หากเธอเลือกให้โอกาสเขาแล้วพี่ชายเธอล่ะ ตอนนี้มันไม่ใช่เรื่องของคนสองคนอีกแล้ว แต่มันเป็นเรื่องใหญ่มากกว่านั้น “ฉันเข้าใจนะ ว่าเธออาจจะสับสน เพราะฉันเคยทำไม่ดีกับเธอไว้ แต่ตอนนี้ที่ฉันกำลังทำอยู่คือเรื่องจริง และเป็นความรู้สึกของฉันจริง ๆ ฉันคงไม่กล้าคิดหลอกเธออีกแล้ว แค่นี้เธอก็เกลียดฉันจะแย่แล้ว” ถึงเรื่องนี้เขาจะเคลียร์แต่เธอก็ยังลังเลเรื่องระหว่างเขากับพี่ชายของเธอ แล้วยังมีเรื่องแฟนเก่าที่ยังวนเวียนส่งข้อความหาเขาอยู่ จะห้ามเธอคิดได้อย่างไร ว่าที่เขาเอาแต่แก้แค้นก็เพราะยังตัดใจจากแฟนเก่าไม่ได้ รักแรกมันลืมยากอยู่แล้ว ขนาดเธอยังลืมไม่ได้เลย แค่เขาทำหน้าสำนึกผิดแบบนี้ เธอเองที่ตั้งใจแน่วแน่แล้วว่าจะไม่ยอมเขาง่าย ๆ ใจยังอ่อนยวบเลย ก๊อก! ก๊อก! เสียงเคาะประตูจากด้านนอกดังขึ้น จนคนที่ยืนกอดกันในห้องน้ำสะดุ้งตกใจทันที หันมองไปทางประตูพร้อมกัน "มิลลิ อยู่ในนั้นหรือเปล่า?" เป็นเสียงคาเทียร์ที่เรียกชื่อเธออยู่ด้านนอก เพื่อนคงเป็นห่วงที่เธอหายมานาน "ไปเปิดประตูค่ะ" "เธอยังไม่ตอบฉันเลย" เสียงบิดลูกบิดประตูด้านนอกยังดังมาเป็นระยะ ๆ พร้อมเสียงพูดคุยดังแว่วเข้ามา แต่จับไม่ได้ว่าเป็นเสียงใครบ้าง "ฉัน..." "มิลลิ พี่รู้ว่าเธออยู่ในนั้น" ดวงตากลมโตเบิกโพลงด้วยความตกใจที่ได้ยินเสียงด้านนอก เธอจำมันได้ดีว่าเป็นเสียงพี่ชายของเธอ คราวนี้ใจเธอเต้นตึกตักรุนแรง แล้วโซลรู้ได้ยังไงว่าเธออยู่ที่นี่ "ไอ้ยีนส์กูรู้มึงอยู่ในนี้ เปิดประตูก่อนที่กูจะพังเข้าไป" "ทะ ทำยังไงดี ฮึก ฮึก" เสียงหวานสะอึกสะอื้น พร้อมกับร่างกายที่สั่นเทา ใจเต้นรัว ต่างจากอีกฝ่ายที่ยืนนิ่ง ไม่ได้แสดงท่าทางอะไร เขาเอาแต่จ้องเธออยู่แบบนั้น และเดินไปจับลูกบิดประตู "รู้ใช่ไหม หลังจากฉันเปิด อะไรจะเกิดขึ้น” “…..” “ฉันอาจจะตายคาตีนพี่เธอเลยก็ได้" "ฮึก ฮึก ฮือ" "ตอบมาก่อน เผื่อฉันตาย จะได้ตายตาหลับว่าเธอให้อภัยฉันแล้ว" คนตัวเล็กเดินเข้าไปทุบอกแกร่งของเขาแรง ๆ จะเรียกว่าเธอโง่มากก็ได้ ยอมรับว่าโง่ที่สุด แต่ทำยังไงได้ก็เธอรักเขา "ฉะ ฉัน ให้อะ..." พรึบ!!! ประตูถูกถีบให้เปิดออกจากคนข้างนอก ก่อนที่ร่างของยีนส์จะกระเด็นเข้าไปในห้องน้ำ "ไอ้สัด!!!!"
Related chapters
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่33 เมียกู!!!
“พี่โซล หยุด”มิลลิรีบเดินไปขวางระหว่างพี่ชายเธอที่ยกเท้ากำลังจะถีบซ้ำเขาที่อกแกร่งของยีนส์ แต่โดนคาเตอร์จับให้ถอยออกมาก่อน เลยได้แต่ยืนร้องไห้สะอึกสะอื้นมองคนเป็นพี่ชายที่สาดหมัดใส่ใบหน้าของยีนส์นับสิบหมัด ผลัวะ! ผลัวะ! ผลัวะ! ผลัวะ! “ฮืก ฮือ พี่เตอร์ไปห้ามพี่โซลหน่อยสิคะ” เสียงร้องโหยหวนของมิลลิยังดังไม่หยุด ก่อนที่เธอจะถูกคาเทียร์กับปลายฝนพาออกจากห้องน้ำไป แม้ว่าจะออกแรงขัดขืนแต่ก็สู้แรงเพื่อนสองคนไม่ได้ “สัดยีนส์!!! มึงมายุ่งกับน้องกูอีกทำไม” มือหนาของโซลจับคอเสื้อของยีนส์ขึ้น ใบหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยรอยบวมช้ำ มีเลือดออกตรงมุมปากทั้งสองข้าง แต่ทว่าเจ้าตัวกลับไม่ได้รู้สึกเจ็บ ยังคงมองหน้าอดีตเพื่อนสนิทอย่างท้าทาย “มึงต้องการอะไรจากน้องกูอีก” “หึ กูต้องการเมียกูคืน” “เหี้ยยีนส์ ใครเมียมึง อย่ามาพูดหมา ๆ มึงมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย มึงทำน้องกูเสียใจ” ผลัวะ!!! หมัดขวาของโซลซัดเข้าที่แก้มซ้ายของยีนส์อีกครั้ง “ไอ้พวกเหี้ย มึงปล่อยเพื่อนกูก่อน” ตะวันกับคีรินที่รีบวิ่งมาจากคณะเพราะมีรุ่นน้องไปบอกว่ายีนส์มีเรื่องกับโซลอยู่ที่ห้องน้ำหลังตึกบริหาร เข้ามาถึงก็ผลักโซลหงายหลังไป ก่อนที่จะย
Last Updated : 2025-05-01กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่34 ด่านแรก
“มิลอยากตอบคำถามพี่ก่อนค่ะ” “แต่พี่อยากบอกก่อนว่า พี่รักมิล” เธออยากจะกรี๊ดออกมาดัง ๆ ด้วยความเขิน ไม่คิดว่าเขาจะกล้าพูดออกมาต่อหน้าพี่ชายเธอขนาดนี้ คนอะไรปกติดูเย็นชาแต่กลับมีมุมแบบนี้ด้วย เธอไม่อยากเชื่อเลย “แล้วถ้าคำตอบของมิลคือไม่ให้อภัยพี่ล่ะคะ พี่จะเสียใจหรือเปล่า” ใบหน้าหล่อเหลาหุบยิ้มลงทันที แต่เขาก็เตรียมใจมาระดับหนึ่งแล้ว เพราะเขาเองก็ทำกับเธอไว้เยอะเหมือนกัน ไม่แปลกใจเลยหากเธอจะไม่ให้อภัยเขา “พี่ก็จะยอมรับความจริง และปล่อยมิลไป” นี่คือสิ่งที่เขาคิดจริง ๆ หากเธอไม่ให้อภัยเขาก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่เขาจะรั้งเธอไว้กับตัวเอง มิลลิเดินเข้าไปใกล้เขามากขึ้น เธอยกมือขึ้นสัมผัสตรงแก้มเขา ลูบไล้ไปมาเบา ๆ และเผยรอยยิ้มออกมา เป็นรอยยิ้มที่ทำให้คนตัวสูงใจกระตุก เธอกำลังทำให้เขาคลั่งเธอ “มิลให้อภัยพี่ค่ะ”แค่ประโยคนี้จริง ๆ ที่เขาต้องการจะได้ยิน ร่างหน้าดึงเธอเข้ามากอดทันที โดยไม่สนใจโซลที่ยืนมองอยู่ แต่ทว่ากอดได้แค่แปบเดียวก็ต้องผละออกจากกันเพราะแรงดึงของคนที่ทนมองภาพบาดตาไม่ไหว “กูยังไม่อนุญาติให้มึงทำอะไรน้องกู อย่าได้ใจไปไอ้ยีนส์” “มึงก็ได้ยิน ว่าน้องมึงให้อภัยกูแล้ว” “ใช่ ก
Last Updated : 2025-05-01กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่35 ไม่ไหวบอกไหว(Nc++)
เมื่อประตูคอนโดเปิดออก ยีนส์ก็ผลักคนตัวเล็กติดผนังทันที แววตาคมเต็มไปด้วยเปลวเพลิง ร่างกายเครียดเกร็งไปหมดทุกส่วน บางอย่างที่แข็งขืนอยู่นาน ยิ่งทวีความต้องการมากขึ้น ริมฝีปากหนาก้มลงจูบดูดดื่มกับริมฝีปากอวบอิ่ม ส่งลิ้นร้อนเข้าไปกวาดต้อน เกี่ยวพันกับลิ้นเล็ก รสจูบแผดเผาร่างกายมิลลิจนร้อนรุ่มไปหมด ใจเต้นเสียงดังโครมคราม มันแตกต่างจากจูบทุกครั้งที่ผ่านมา นอกจากความเร่าร้อนแล้ว ยังเต็มไปด้วยความดุดัน ลิ้นที่เกี่ยวกระหวัดกันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใคร มือเล็กยกขึ้นเกี่ยวคอแกร่ง เมื่อถูกความกระสันเสียวเล่นงานไม่หยุด จนร่างกายอ่อนปวกเปียกยืนทรงตัวแทบไม่ได้ มือหนาของคนตัวสูงยกขึ้นบีบสะโพกสวยอย่างจงใจ เขาค่อย ๆ ลูบไล้ไปตามส่วนเว้าส่วนโค้ง ของคนตัวเล็ก ก่อนจะมาเจอกับก้อนกลมด้านหน้าสองลูก ที่เขาออกแรงบีบเค้นมากกว่าปกติ ริมฝีปากก็ยังดูดดึงกันอยู่อย่างนั้น “อืม”เสียงทุ้มครางออกมาอย่างถูกใจ ก่อนจะผละริมฝีปากออกไป“พี่เจ็บจังเลยครับ” “ให้มิลทำยังไงคะ”รอยยิ้มกรุ่มกริ่มที่ส่งมา ทำให้เธอเขินอาย หน้าแดงก่ำ ช่วงริมฝีปากไม่สามารถหุบยิ้มได้ “มิลอยากทำยังไงกับพี่ครับ” “มิลอยากทำแผลให้พี่ค่ะ”ยีนส์กรอกตามอ
Last Updated : 2025-05-01กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่36 ห้ามไม่ได้แล้ว(Nc++)
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! เสียงตอกอัดเข้าออกรุนแรงอย่างดิบเถื่อน จนร่างเล็กโยกโคลงตามแรงกระแทกนั้น เธอต้องเอามือขึ้นเกาะบ่าเขาไว้ เล็บจิกเกร็งตรงผิวเนื้อเขาจนเลือดซิบ ใบหน้าสวยเหยเก หลับตาคราญครางเสียงดังด้วยความเสียวซ่าน ทุกจังหวะการกระแทกที่เพิ่มระดับความแรงขึ้นเรื่อย ๆ ตามความกระสันที่พุ่งสูงขึ้น เหงื่อเม็ดโตผุดพลายบนใบหน้าหล่อเหลา กรามหนาขบเข้าหากันแน่นทุกครั้งที่ร่องรักของเธอตอดรัดเอ็นร้อนของเขาแรง ๆ รัว ๆ “อ๊าสส ตอดแรง พี่เสียวหัวมากเลยครับ” เสียงทุ้มครางกระเส่า พร้อมคำพูดหวานหู ที่เธอไม่เคยได้ยินมาก่อน ยิ่งมาพูดเวลานี้ ยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านขึ้นถึงขีดสุด ร่างหนายังคงขยับโยกไปมาอย่างไม่ลดระดับความแรง มือหนาเอื้อมไปบีบเค้นอกอวบของเธอไปด้วย “มิลไม่ไหวแล้วค่ะ อื้อ~ อ๊าสส” มิลลิสะบัดหน้าไปมาด้วยความเสียวซ่าน ร้องครางเสียงดัง ก่อนที่เธอจะกระตุกตัวเกร็งปลดปล่อยออกมาทันที “อร้ายย”เมื่อเห็นเธอเสร็จแล้ว ยีนส์ก็เร่งความเร็วถึงขีดสุด กระแทกเข้าออกถี่ ๆ แรง ๆ ก่อนที่เขาจะแตกพร่า ฉีดอัดน้ำรักเข้าไปในร่องรักของมิลลิจนหมด “อึก อ๊าส”ครวญครางออกมาอย่างสุขสม ยีนส์แช่เอ็นร้อนเอาไว้ ไม่ได้ถอดอ
Last Updated : 2025-05-01กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่37 ด่านที่สอง
ยีนส์ทำสีหน้าหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด เขาเดินลงมาส่งเธออย่างไม่เต็มใจ เมื่อเห็นสีหน้ายียวนของไอ้เพื่อนเวร เขาก็ชักสีหน้าใส่มันทันที “ทำไมมึงทำหน้าบูดแบบนั้นล่ะว่ะ” โซลแซวด้วยรอยยิ้มขบขัน เขารู้ว่ามันไม่เต็มใจจะให้น้องสาวเขากลับ ยอมรับว่าที่มารับมิลลิ ก็เพราะเขาอยากแกล้งมันโดยตรง หมั่นไส้มันที่เคยทำกับน้องเขา แล้วมาดี๊ด๊าเมื่อน้องเขาให้อภัยมันง่าย ๆ “ไอ้เวร มึงเอาคืนกูที่น้องมึงให้อภัยกูใช่ไหม” “ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า!”โซลหัวเราะเสียงดัง ไม่อยากเชื่อว่ามันจะอ่านใจเขาออกขนาดนี้ “สัด!!! กูขอแช่งให้มึงโดนบ้างเวลามึงมีความรัก มึงคอยดู” “แม่ง!!! แช่งเป็นเด็ก ๆ แต่กูคงไม่มีวันนั้นว่ะ ขอโทษด้วยนะ เพราะคนอย่างกูไม่รักใครง่าย ๆ เหมือนมึงหรอก” มิลลิยืนมองพี่ชายกับแฟนยืนเถียงกันแบบเด็ก ๆ แล้วก็ส่ายหัวออกมา ดูท่าว่าเธอจะต้องเจอแบบนี้ไปตลอด เพราะสองคนนี้ดูเป็นคนไม่ยอมใครทั้งคู่ “ไปได้แล้วค่ะ”เธอตัดบทก่อนจะขึ้นไปรอบนรถคนเป็นพี่ชาย มองเห็นสองคนยังยืนเถียงกันต่อ จนเธอต้องเปิดกระจกตะโกนเรียกพี่ชายให้ขึ้นรถได้แล้ว “เตรียมจะบอกพ่อกับแม่เมื่อไหร่” ระหว่างที่นั่งบนรถ พี่ชายก็ถามเธอถึงเรื่องนี้ แต่ก็เป็นเ
Last Updated : 2025-05-01กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่38 คลั่งรัก
“กว่าครอบครัวมิลจะยอมรับพี่ กระดูกพี่ไม่หักไปก่อนเหรอ” “หักไม่ได้คะ มิลไม่ยอมหรอก ว่าแต่….” “แต่อะไร?” “ว่าแต่มีตรงไหนให้พ่อมิลทำพี่ได้อีกบ้างค่ะ หน้าโดนแล้ว ขาโดนแล้ว งั้นหลังได้ไหมคะ” “มิลลิ”เสียงทุ้มเรียกชื่อเธออย่างไม่เชื่อ ตอนแรกเขาก็คิดว่าเธอพูดเล่น แต่ทำไมท่าทางเธอตอนนี้ถึงดูจริงจังขนาดนี้ “คิก คิก มิลพูดเล่นค่ะ เหลือด่านสุดท้ายแล้วนะคะ” มิลลิเข้าไปออดอ้อนแฟนหนุ่ม ตอนนี้ที่พวกเธอนั่งอยู่ท่ามกลางสายตาของเพื่อนสนิทมิลลิสองคน ตรงใต้ตึกคณะบริหาร ทำให้เพื่อนสองคนนั่งมองเธอด้วยสายตาหมั่นไส้ “งั้นมิลก็ต้องปลอบใจพี่ด้วยนะ ดูสิ”เขาเอียงหน้าให้เธอดูรอยแผลตรงมุมปาก คนตัวเล็กหันซ้าย หันขวา ก่อนจะกดริมฝีปากลงไปเบา ๆ อย่างเอาใจ “แหวะ!!! อีมิล กูจะอ้วก” คาเทียร์มองบนทนความคลั่งรักของคู่นี้ไม่ไหว ต้องทำท่าอ้วกออกมา โดยมีปลายฝนนั่งหัวเราะอยู่ข้าง ๆ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ทั้งคู่สนใจพวกเธอสักนิด ยังคงนั่งออดอ้อนกันอยู่แบบนั้น ราวกับว่าโลกนี้มีเพียงสองเรา “ไม่อยากจะเชื่อว่าพี่ยีนส์จะเป็นคนคลั่งรักขนาดนี้”ปลายฝนพูดขึ้นขณะเดินไปเรียนวิชาช่วงเช้า “ไม่ใช่แค่พี่ยีนส์หรอก อีเพื่อนตัวดีของเราก็น้อยห
Last Updated : 2025-05-01กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่39 ถูกใจแม่
“พี่ไม่แปลกใจเลย ทำไมพี่ชายมิลถึงหวงมิลนัก” “ใช่ค่ะ เราห่างกันคนละปีกว่า ๆ เอง คลอดปุ๊บ แม่ก็ท้องปั๊บเลย” “อาทิตย์หน้าไปกินข้าวบ้านพี่บ้างสิ พี่อยากให้แม่กับพ่อพี่ได้รู้จักว่าที่ลูกสะใภ้” “พี่เคยพาแฟนเก่าเข้าบ้านหรือเปล่าคะ” ที่ถามไม่ใช่ว่าเพราะเธอโกรธหรอก เธอเองก็ทำใจเรื่องใจอดีตเขาได้แล้ว เพียงแต่ถามเพื่อจะได้ทำตัวถูกเวลาเจอหน้าพ่อกับแม่ของเขา “ไม่เคย ตอนนั้นพี่เพิ่งเรียนปีหนึ่งเองนะ ยังไม่คิดเรื่องนี้เลย” “….” “แต่ตอนนี้พี่คิดแล้วนะ พี่เป็นคนรักคนยากนะมิล ถ้าพี่รักแล้ว พี่ก็อยากจะคบกับเขาให้นานที่สุด” ยิ่งเขาพูด เธอก็ยิ่งเขินหน้าแดงจนควบคุมตัวเองไม่ได้ ก็ไม่อยากจะคิดหรอกว่าเธอโชคดีแค่ไหน ที่ได้เป็นคนนั้นในใจเขา เรื่องของความรัก มันไม่ใช่อีกฝ่ายต้องเป็นฝ่ายโชคดีอย่างเดียว แต่มันคือการที่คนสองคนโชคดีทั้งคู่ต่างหากที่ได้มาเจอกัน ตอนนี้อยากจะบอกแฟนเก่าของเขาเหลือเกินว่าขอบคุณนะคะ ที่ทิ้งเขามาจนเจอกับเธอ 21.30 น. บรรยากาศในผับสุดหรูของพายุ ที่มีศักดิ์เป็นลุงของมิลลิ เธอไม่ค่อยได้มาที่นี่ นอกจากว่าจะมาพี่ชายหรือคนเป็นพ่อ เวลามีงานฉลองอะไร ครอบครัวของเธอมักจะเลือกมาฉลองกันที่นี่
Last Updated : 2025-05-01กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่40 ด่านสุดท้าย
“แบบวันนี้ คือแม่พี่ชอบมิลหรือเปล่าคะ”มิลลิถามขึ้นตอนที่กลับมาถึงคอนโดของยีนส์แล้ว “ใช้คำว่าถูกใจเลยดีกว่า” เขาไม่ได้อวยเธอเกินจริง แต่การที่แม่เอ่ยปากชวนเธอไปชิมขนมที่ร้าน มันเป็นสัญญาณว่าแม่เขาถูกใจเธอมาก “แต่มิลก็อยากจะตีพี่เหลือเกิน รู้ว่ามิลชอบกินขนม ยังไม่บอกมิลอีกว่าแม่พี่เปิดร้านขนม” เธอทำหน้างอนเขาและทิ้งตัวนั่งลงตรงโซฟา โดยยีนส์ก็เดินเข้ามากอดเธอ ยกตัวเธอขึ้นนั่งบนตักของเขา ก่อนที่จะกดริมฝีปากลงไปบนกลีบปากนุ่มของเธอเบา ๆ “พี่กลัวมิลจะไม่อยากเจอแม่พี่ต่างหาก อีกอย่างตอนนั้นพี่ก็ยังไม่รู้ใจตัวเองด้วย หลังจากนี้พี่จะพาไปจนมิลเบื่อเลยดีไหมครับ” “ดีค่ะ มิลอยากเปิดร้านขนมมาตั้งนานแล้ว” “เรียนบริหารแต่ไปเปิดร้านขนมเหรอ” “ความชอบกับความฝันมันต่างกันค่ะ มิลเรียนบริหารเพราะเห็นพี่ชายคนโตเรียนค่ะ อีกอย่างเรียนจบมิลก็ต้องไปทำงานกับบริษัทของพ่อ” “แล้วไอ้โซลล่ะ มันเรียนวิศวะเครื่องยนต์นะ” “พ่อมีบริษัทผลิตยานยนต์ค่ะ พี่โซลตามพ่อไปทำงานตั้งแต่เด็ก ๆ เลยอยากเป็นอย่างพ่อ” “นี่พี่ตกถังข้าวสารเหรอเนี๊ยะ ต่อไปมิลต้องเลี้ยงพี่ด้วยนะ” “พี่รวยกว่ามิลอีกนะคะ เป็นลูกคนเดียวด้วย พี่นั่น
Last Updated : 2025-05-01
Latest chapter
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนพิเศษ2
หลังจากบทรักตอนเที่ยงจบลง ท้องของมิลลิก็ส่งเสียงประท้วงเสียงดัง ตอนแรกคนตัวสูงอยากจะต่อรอบกับเธอด้วยซ้ำ เพราะบรรยากาศที่เป็นใจ ถึงจะร้อนไปหน่อย แต่มีความตื่นเต้นจากการทำรักเอาท์ดอร์ครั้งแรก แต่ทว่าคนตัวเล็กขอพักกินข้าวก่อน "ประจำเดือนมิลมาอยู่หรือเปล่า” ยีนส์ต้องถามภรรยาเรื่องนี้ เพราะหลังจากเธอเรียนจบก็ไม่ได้กินยาคุมอีก แต่ผ่านมาเกือบสามเดือน ทำไมเธอถึงยังไม่ท้องสักที ทั้งที่เขาขยันทำการบ้านกับเธอแทบตาย งัดกลเม็ดทุกอย่างมาใช้หมดแล้ว แต่ทว่ายังไร้วี่แวว “ที่จริงประจำเดือนมิลก็มาไม่ปกติอยู่แล้ว แต่เพื่อความสบายใจของพี่ มิลจะตรวจหลังจากเรากลับนะคะ” “เมื่อวานพ่อตาบอกว่าพี่ไม่มีน้ำยา”มิลลิหัวเราะออกมา เมื่อนึกถึงคำพูดของพ่อที่บ่นเธออยู่ทุกวันว่าเมื่อไหร่จะมีหลานให้ท่านสักที “หรือพี่จะไม่มีน้ำยาอย่างพ่อตาว่าจริง ๆ”เขายังคงคิดมากเรื่องนี้อยู่ ก็เขาอยากมีลูก พ่อกับแม่ของเขาก็อยากมีหลานหลาย ๆ คน “พี่อย่าคิดมากสิคะ มิลเพิ่งปล่อยได้แค่สองเดือนกว่า ๆ เอง ใครจะไปรู้ตอนนี้มิลอาจจะท้องแล้วก็ได้” “งั้นเราไปซื้อที่ตรวจมาตรวจเลยได้ไหม พี่อยากรู้ตอนนี้เลย มิลก็รู้ว่าพี่อยากมีลูกขนาดไหน” สุดท้าย
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนพิเศษ1
หลังจากงานแต่งจบลง ยีนส์และมิลลิก็รีบไปสนามบินทันที ทั้งคู่จะไปฮันนีมูนกันที่มัลดิฟส์ เป็นเจ้าสาวที่จองตั๋วเครื่องบินและที่พักเองหมดทุกอย่าง กำหนดการเที่ยวทุกอย่างใช้เวลา4วัน3คืน “มิลตื่นเต้นอยากเห็นทะเลใจจะขาดแล้วค่ะ”มิลลิเดินควงแขนสามีหนุ่มหล่อ เพื่อไปยังรถตู้ของโรงแรมที่เธอจองเอาไว้ แม้ตอนนี้จะเป็นเวลาตีสี่กว่าแล้ว อีกทั้งยังเหนื่อยกับงานแต่ง แต่เธอกลับไม่รู้สึกง่วงสักนิด เพราะทะเลที่นี่ เธอใฝ่ฝันจะมาตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว “พี่อยากให้มิลพักหน่อยนะ”ยีนส์พูดไปตามที่คิด เพราะตั้งแต่ขึ้นเครื่องจนถึงตอนนี้ เขายังไม่เห็นเธอหลับเลย ทั้งที่ต้องตื่นตั้งแต่ตีสามเพื่อแต่งหน้า ทำผม ไหนจะยุ่งกับงานแต่งทั้งวัน เสร็จจากงานก็เที่ยงคืน ก็รีบมาสนามบินทันที เป็นเขาเสียอีกที่รู้สึกอ่อนเพลียมาก “ถึงที่พักแล้วค่อยนอนก็ได้ค่ะ สามีของมิลเหนื่อยแล้วเหรอคะ” “พี่ยอมแพ้มิล” รถตู้ของที่พักเข้ามาจอดตรงส่วนของโรงแรม แต่มิลลิจองเป็นที่พักติดทะเลไว้ เลยต้องใช้เวลาเดินไปอีก ขนาดว่าตอนนี้ตีห้า แต่ก็ยังมองเห็นความสวยงามของทะเล พนักงานของโรงแรมพาเดินไปตามสะพานไม้ที่พาไปยังที่พักเป็นหลังที่สร้างอยู่ในทะเล ก่อนที่จะหย
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่41 ความรักคือความเข้าใจ(จบ)
ยีนส์ขับรถหรูเข้ามาจอดหน้าบ้านหลังใหญ่ เพื่อส่งมิลลิลงก่อน ส่วนเขาก็ขับไปจอดในลานจอดรถ ก่อนจะเดินลงมาหาเธอที่ยืนรออยู่ พร้อมกับว่าที่พ่อตา ว่าที่แม่ยาย และพี่ชายสองคนของเธอ คนตัวสูงยอมรับว่าประหม่ามาก แต่ก็ไม่ได้ถึงกับว่ากลัวอะไรขนาดนั้น เขาเองก็เป็นลูกผู้ชายมากพอ ยอมรับในสิ่งที่ตัวเองเคยทำไว้อยู่แล้ว เพราะงั้นไม่ว่าจะโดนอะไรเขาก็พร้อมจะยอมรับ ขอแค่อย่างเดียวอย่าให้เขาเลิกคบกับมิลลิ เพราะเป็นเรื่องเดียวที่เขาจะไม่ยอม “สวัสดีครับ”ยีนส์ยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสอง และพี่ชายคนโตของมิลลิด้วยท่าทางปกติ ผิดกับสายตาของว่าที่พ่อตา ที่ดูเหมือนจะไม่พอใจเขามาก ๆ แต่ก็ไม่ได้ทำอะไร เพียงแต่สบัดหน้าหนีเขา ไม่รับไหว้เขาเหมือนอย่างแม่ของเธอ “เข้าบ้านกันดีกว่า มิลพาพี่เขาเข้ามาเร็วลูก” มิลลิจับมือของเขา เดินเข้ามาในบ้านพร้อมกัน ตรงที่พ่อกับแม่นั่งรออยู่คือห้องรับแขกของบ้าน ยีนส์ทิ้งตัวลงนั่งตรงข้ามกับพ่อแม่ของมิลลิทันที ทุกสายตาจับจ้องมาที่เขาเป็นตาเดียว จากตอนแรกที่ไม่รู้สึกอะไร เจอแบบนี้เขาเองก็ต้องกุมมือเข้าหากันเพื่อลดอาการประหม่าของตัวเองตอนนี้ “เรื่องที่ผ่านมา แม่จะไม่พูดถึงมันนะ แต่หลังจากนี้
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่40 ด่านสุดท้าย
“แบบวันนี้ คือแม่พี่ชอบมิลหรือเปล่าคะ”มิลลิถามขึ้นตอนที่กลับมาถึงคอนโดของยีนส์แล้ว “ใช้คำว่าถูกใจเลยดีกว่า” เขาไม่ได้อวยเธอเกินจริง แต่การที่แม่เอ่ยปากชวนเธอไปชิมขนมที่ร้าน มันเป็นสัญญาณว่าแม่เขาถูกใจเธอมาก “แต่มิลก็อยากจะตีพี่เหลือเกิน รู้ว่ามิลชอบกินขนม ยังไม่บอกมิลอีกว่าแม่พี่เปิดร้านขนม” เธอทำหน้างอนเขาและทิ้งตัวนั่งลงตรงโซฟา โดยยีนส์ก็เดินเข้ามากอดเธอ ยกตัวเธอขึ้นนั่งบนตักของเขา ก่อนที่จะกดริมฝีปากลงไปบนกลีบปากนุ่มของเธอเบา ๆ “พี่กลัวมิลจะไม่อยากเจอแม่พี่ต่างหาก อีกอย่างตอนนั้นพี่ก็ยังไม่รู้ใจตัวเองด้วย หลังจากนี้พี่จะพาไปจนมิลเบื่อเลยดีไหมครับ” “ดีค่ะ มิลอยากเปิดร้านขนมมาตั้งนานแล้ว” “เรียนบริหารแต่ไปเปิดร้านขนมเหรอ” “ความชอบกับความฝันมันต่างกันค่ะ มิลเรียนบริหารเพราะเห็นพี่ชายคนโตเรียนค่ะ อีกอย่างเรียนจบมิลก็ต้องไปทำงานกับบริษัทของพ่อ” “แล้วไอ้โซลล่ะ มันเรียนวิศวะเครื่องยนต์นะ” “พ่อมีบริษัทผลิตยานยนต์ค่ะ พี่โซลตามพ่อไปทำงานตั้งแต่เด็ก ๆ เลยอยากเป็นอย่างพ่อ” “นี่พี่ตกถังข้าวสารเหรอเนี๊ยะ ต่อไปมิลต้องเลี้ยงพี่ด้วยนะ” “พี่รวยกว่ามิลอีกนะคะ เป็นลูกคนเดียวด้วย พี่นั่น
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่39 ถูกใจแม่
“พี่ไม่แปลกใจเลย ทำไมพี่ชายมิลถึงหวงมิลนัก” “ใช่ค่ะ เราห่างกันคนละปีกว่า ๆ เอง คลอดปุ๊บ แม่ก็ท้องปั๊บเลย” “อาทิตย์หน้าไปกินข้าวบ้านพี่บ้างสิ พี่อยากให้แม่กับพ่อพี่ได้รู้จักว่าที่ลูกสะใภ้” “พี่เคยพาแฟนเก่าเข้าบ้านหรือเปล่าคะ” ที่ถามไม่ใช่ว่าเพราะเธอโกรธหรอก เธอเองก็ทำใจเรื่องใจอดีตเขาได้แล้ว เพียงแต่ถามเพื่อจะได้ทำตัวถูกเวลาเจอหน้าพ่อกับแม่ของเขา “ไม่เคย ตอนนั้นพี่เพิ่งเรียนปีหนึ่งเองนะ ยังไม่คิดเรื่องนี้เลย” “….” “แต่ตอนนี้พี่คิดแล้วนะ พี่เป็นคนรักคนยากนะมิล ถ้าพี่รักแล้ว พี่ก็อยากจะคบกับเขาให้นานที่สุด” ยิ่งเขาพูด เธอก็ยิ่งเขินหน้าแดงจนควบคุมตัวเองไม่ได้ ก็ไม่อยากจะคิดหรอกว่าเธอโชคดีแค่ไหน ที่ได้เป็นคนนั้นในใจเขา เรื่องของความรัก มันไม่ใช่อีกฝ่ายต้องเป็นฝ่ายโชคดีอย่างเดียว แต่มันคือการที่คนสองคนโชคดีทั้งคู่ต่างหากที่ได้มาเจอกัน ตอนนี้อยากจะบอกแฟนเก่าของเขาเหลือเกินว่าขอบคุณนะคะ ที่ทิ้งเขามาจนเจอกับเธอ 21.30 น. บรรยากาศในผับสุดหรูของพายุ ที่มีศักดิ์เป็นลุงของมิลลิ เธอไม่ค่อยได้มาที่นี่ นอกจากว่าจะมาพี่ชายหรือคนเป็นพ่อ เวลามีงานฉลองอะไร ครอบครัวของเธอมักจะเลือกมาฉลองกันที่นี่
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่38 คลั่งรัก
“กว่าครอบครัวมิลจะยอมรับพี่ กระดูกพี่ไม่หักไปก่อนเหรอ” “หักไม่ได้คะ มิลไม่ยอมหรอก ว่าแต่….” “แต่อะไร?” “ว่าแต่มีตรงไหนให้พ่อมิลทำพี่ได้อีกบ้างค่ะ หน้าโดนแล้ว ขาโดนแล้ว งั้นหลังได้ไหมคะ” “มิลลิ”เสียงทุ้มเรียกชื่อเธออย่างไม่เชื่อ ตอนแรกเขาก็คิดว่าเธอพูดเล่น แต่ทำไมท่าทางเธอตอนนี้ถึงดูจริงจังขนาดนี้ “คิก คิก มิลพูดเล่นค่ะ เหลือด่านสุดท้ายแล้วนะคะ” มิลลิเข้าไปออดอ้อนแฟนหนุ่ม ตอนนี้ที่พวกเธอนั่งอยู่ท่ามกลางสายตาของเพื่อนสนิทมิลลิสองคน ตรงใต้ตึกคณะบริหาร ทำให้เพื่อนสองคนนั่งมองเธอด้วยสายตาหมั่นไส้ “งั้นมิลก็ต้องปลอบใจพี่ด้วยนะ ดูสิ”เขาเอียงหน้าให้เธอดูรอยแผลตรงมุมปาก คนตัวเล็กหันซ้าย หันขวา ก่อนจะกดริมฝีปากลงไปเบา ๆ อย่างเอาใจ “แหวะ!!! อีมิล กูจะอ้วก” คาเทียร์มองบนทนความคลั่งรักของคู่นี้ไม่ไหว ต้องทำท่าอ้วกออกมา โดยมีปลายฝนนั่งหัวเราะอยู่ข้าง ๆ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ทั้งคู่สนใจพวกเธอสักนิด ยังคงนั่งออดอ้อนกันอยู่แบบนั้น ราวกับว่าโลกนี้มีเพียงสองเรา “ไม่อยากจะเชื่อว่าพี่ยีนส์จะเป็นคนคลั่งรักขนาดนี้”ปลายฝนพูดขึ้นขณะเดินไปเรียนวิชาช่วงเช้า “ไม่ใช่แค่พี่ยีนส์หรอก อีเพื่อนตัวดีของเราก็น้อยห
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่37 ด่านที่สอง
ยีนส์ทำสีหน้าหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด เขาเดินลงมาส่งเธออย่างไม่เต็มใจ เมื่อเห็นสีหน้ายียวนของไอ้เพื่อนเวร เขาก็ชักสีหน้าใส่มันทันที “ทำไมมึงทำหน้าบูดแบบนั้นล่ะว่ะ” โซลแซวด้วยรอยยิ้มขบขัน เขารู้ว่ามันไม่เต็มใจจะให้น้องสาวเขากลับ ยอมรับว่าที่มารับมิลลิ ก็เพราะเขาอยากแกล้งมันโดยตรง หมั่นไส้มันที่เคยทำกับน้องเขา แล้วมาดี๊ด๊าเมื่อน้องเขาให้อภัยมันง่าย ๆ “ไอ้เวร มึงเอาคืนกูที่น้องมึงให้อภัยกูใช่ไหม” “ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า!”โซลหัวเราะเสียงดัง ไม่อยากเชื่อว่ามันจะอ่านใจเขาออกขนาดนี้ “สัด!!! กูขอแช่งให้มึงโดนบ้างเวลามึงมีความรัก มึงคอยดู” “แม่ง!!! แช่งเป็นเด็ก ๆ แต่กูคงไม่มีวันนั้นว่ะ ขอโทษด้วยนะ เพราะคนอย่างกูไม่รักใครง่าย ๆ เหมือนมึงหรอก” มิลลิยืนมองพี่ชายกับแฟนยืนเถียงกันแบบเด็ก ๆ แล้วก็ส่ายหัวออกมา ดูท่าว่าเธอจะต้องเจอแบบนี้ไปตลอด เพราะสองคนนี้ดูเป็นคนไม่ยอมใครทั้งคู่ “ไปได้แล้วค่ะ”เธอตัดบทก่อนจะขึ้นไปรอบนรถคนเป็นพี่ชาย มองเห็นสองคนยังยืนเถียงกันต่อ จนเธอต้องเปิดกระจกตะโกนเรียกพี่ชายให้ขึ้นรถได้แล้ว “เตรียมจะบอกพ่อกับแม่เมื่อไหร่” ระหว่างที่นั่งบนรถ พี่ชายก็ถามเธอถึงเรื่องนี้ แต่ก็เป็นเ
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่36 ห้ามไม่ได้แล้ว(Nc++)
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! เสียงตอกอัดเข้าออกรุนแรงอย่างดิบเถื่อน จนร่างเล็กโยกโคลงตามแรงกระแทกนั้น เธอต้องเอามือขึ้นเกาะบ่าเขาไว้ เล็บจิกเกร็งตรงผิวเนื้อเขาจนเลือดซิบ ใบหน้าสวยเหยเก หลับตาคราญครางเสียงดังด้วยความเสียวซ่าน ทุกจังหวะการกระแทกที่เพิ่มระดับความแรงขึ้นเรื่อย ๆ ตามความกระสันที่พุ่งสูงขึ้น เหงื่อเม็ดโตผุดพลายบนใบหน้าหล่อเหลา กรามหนาขบเข้าหากันแน่นทุกครั้งที่ร่องรักของเธอตอดรัดเอ็นร้อนของเขาแรง ๆ รัว ๆ “อ๊าสส ตอดแรง พี่เสียวหัวมากเลยครับ” เสียงทุ้มครางกระเส่า พร้อมคำพูดหวานหู ที่เธอไม่เคยได้ยินมาก่อน ยิ่งมาพูดเวลานี้ ยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านขึ้นถึงขีดสุด ร่างหนายังคงขยับโยกไปมาอย่างไม่ลดระดับความแรง มือหนาเอื้อมไปบีบเค้นอกอวบของเธอไปด้วย “มิลไม่ไหวแล้วค่ะ อื้อ~ อ๊าสส” มิลลิสะบัดหน้าไปมาด้วยความเสียวซ่าน ร้องครางเสียงดัง ก่อนที่เธอจะกระตุกตัวเกร็งปลดปล่อยออกมาทันที “อร้ายย”เมื่อเห็นเธอเสร็จแล้ว ยีนส์ก็เร่งความเร็วถึงขีดสุด กระแทกเข้าออกถี่ ๆ แรง ๆ ก่อนที่เขาจะแตกพร่า ฉีดอัดน้ำรักเข้าไปในร่องรักของมิลลิจนหมด “อึก อ๊าส”ครวญครางออกมาอย่างสุขสม ยีนส์แช่เอ็นร้อนเอาไว้ ไม่ได้ถอดอ
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่35 ไม่ไหวบอกไหว(Nc++)
เมื่อประตูคอนโดเปิดออก ยีนส์ก็ผลักคนตัวเล็กติดผนังทันที แววตาคมเต็มไปด้วยเปลวเพลิง ร่างกายเครียดเกร็งไปหมดทุกส่วน บางอย่างที่แข็งขืนอยู่นาน ยิ่งทวีความต้องการมากขึ้น ริมฝีปากหนาก้มลงจูบดูดดื่มกับริมฝีปากอวบอิ่ม ส่งลิ้นร้อนเข้าไปกวาดต้อน เกี่ยวพันกับลิ้นเล็ก รสจูบแผดเผาร่างกายมิลลิจนร้อนรุ่มไปหมด ใจเต้นเสียงดังโครมคราม มันแตกต่างจากจูบทุกครั้งที่ผ่านมา นอกจากความเร่าร้อนแล้ว ยังเต็มไปด้วยความดุดัน ลิ้นที่เกี่ยวกระหวัดกันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใคร มือเล็กยกขึ้นเกี่ยวคอแกร่ง เมื่อถูกความกระสันเสียวเล่นงานไม่หยุด จนร่างกายอ่อนปวกเปียกยืนทรงตัวแทบไม่ได้ มือหนาของคนตัวสูงยกขึ้นบีบสะโพกสวยอย่างจงใจ เขาค่อย ๆ ลูบไล้ไปตามส่วนเว้าส่วนโค้ง ของคนตัวเล็ก ก่อนจะมาเจอกับก้อนกลมด้านหน้าสองลูก ที่เขาออกแรงบีบเค้นมากกว่าปกติ ริมฝีปากก็ยังดูดดึงกันอยู่อย่างนั้น “อืม”เสียงทุ้มครางออกมาอย่างถูกใจ ก่อนจะผละริมฝีปากออกไป“พี่เจ็บจังเลยครับ” “ให้มิลทำยังไงคะ”รอยยิ้มกรุ่มกริ่มที่ส่งมา ทำให้เธอเขินอาย หน้าแดงก่ำ ช่วงริมฝีปากไม่สามารถหุบยิ้มได้ “มิลอยากทำยังไงกับพี่ครับ” “มิลอยากทำแผลให้พี่ค่ะ”ยีนส์กรอกตามอ
