LOGINShare
ตอนที่31 ออกอาการ
Last Updated:
2025-05-01 10:21:3807.30 น.
มิลลิตื่นเพราะเสียงนาฬิกาปลุกในโทรศัพท์ที่เธอตั้งเอาไว้ มือบางควานหามันมาปิดเสียง แต่ทว่าเคลื่อนไหวได้ลำบากเพราะแขนแกร่งที่ทับตัวเธออยู่ “เรียนกี่โมง?”เสียงทุ้มงัวเงียถาม ตายังปิดสนิท “สิบโมงค่ะ แต่ฉันไม่ได้เอาชุดนักศึกษามา ต้องกลับไปเปลี่ยนก่อน” ยีนส์จำใจต้องลุกขึ้น จากที่นอนทั้งที่เขามีเรียนบ่าย มือหนายกมือยีผมตัวเองแรง ๆ เพื่อเรียกสติ ก่อนจะลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำ ใช้เวลาไม่นานเขาก็อาบน้ำ แต่งตัวเรียบร้อย ออกมาหาเธอที่นั่งรออยู่ตรงโซฟา“ไปสิ” คนตัวสูงเร่งความเร็วรถมากกว่าปกติ มาถึงคอนโดเธอตอนแปดโมงครึ่ง เมื่อเธอเตรียมตัวจะลงจากรถ เสียงทุ้มก็เรียกเธอไว้ก่อน“ฉันจะรอตรงนี้” เขารู้ว่าเธอจอดรถไว้ที่มหาลัย เขาเลยจะไปส่งเธอ แต่คนตัวเล็กปฏิเสธเสียงแข็งทันที “ไม่ค่ะ ฉันจะไปกับเพื่อน” “อย่าดื้อได้ไหม หรืออยากให้ฉันขึ้นไปรอข้างบน” เขาทำทีจะลงจากรถจริงอย่างปากว่า แต่คนตัวเล็กก็ดักทางเสียก่อน เลยต้องนั่งรอในรถเหมือนเดิม หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเลื่อนดูเฟซบุ๊คฆ่าเวลาระหว่างรอ แต่ทว่าเขาก็เห็นข้อความของจูเน่ถูกส่งเข้ามาตอนค่ำเมื่อวาน เขาจำได้ดีว่าไม่เคยเปิดอ่านข้อความของเธอมาก่อน แต่เหมือนมันมีเพียงข้อความล่าสุดเท่านั้นที่ยังไม่ถูกเปิด หัวคิ้วขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัย หรือว่าเขาจะเผลอไปกดอ่านโดยไม่ได้ตั้งใจ ข้อนี้ก็อาจเป็นไปได้ เมื่อคิดได้ดังนั้นก็เลิกสนใจไปทันที เขาเลือกที่จะกดเข้าเฟซบุ๊คของมิลลิ บอกตรง ๆ เมื่อก่อนไม่เคยสนใจอยากจะรู้ความเคลื่อนไหวอะไรของเธอเลย แต่ตอนนี้มันอยากจะรู้ว่าเธออัพเดทอะไรในนั้นบ้าง ช่วงเวลาที่คบกับเขา เลื่อนหน้าฟีดไปเรื่อย ๆ ส่วนใหญ่จะเป็นเพื่อนของเธอแท็กมาหาเสียมากกว่า เจ้าตัวเองไม่ค่อยโพสอะไร แต่ทว่ามีอยู่โพสหนึ่งเป็นของปีที่แล้ว เขาจำมันได้ดีว่าเป็นม้าหินตรงลานเกียร์ที่เขาชอบไปนั่งบ่อย ๆ แต่รูปที่เธอลงไม่มีใครในภาพ แต่แคปชั่นของมันทำเอาเขาเผลอแอบยิ้มออกมา เขาบอกว่าผู้หญิงคนไหน สะดุดตรงลานเกียร์จะได้แฟนเป็นหนุ่มวิศวะ จำได้ว่าเธอเคยเล่าเรื่องนี้ให้ฟัง ตอนนั้นที่เธอเล่าเขาจำเหตุการณ์ไม่ได้เลย คงเพราะไม่ได้สนใจตั้งแต่แรก แต่ตอนนี้ในหัวกลับฉายเหตุการณ์วันนั้นเข้ามา เขาเห็นผู้หญิงผิวขาว ตัวเล็ก ผมยาวสีดำ กำลังนั่งเก็บเอกสารที่ปลิวว่อน ที่จริงจะเดินผ่านไปก็ได้ แต่เพราะแววตาเธอที่หันมามองเขา ทำให้เท้าหนาต้องหยุดลง และก้มลงช่วยเธอเก็บเอกสารเหล่านั้นจนเสร็จ ไม่คิดว่าการช่วยของเขาครั้งนั้น จะทำให้เธอมาชอบเขาได้ จนต้องเดินผ่านลานเกียร์ทุกวัน คิดมาถึงตรงนี้ เขาก็ยกมือขึ้นมาทุบหัวตัวเองแรง ๆ ที่เอาความแค้นของตัวเองมาลงกับเธอแบบนั้น ไม่รู้ว่าเขาจะมีโอกาสได้เจอเธอเวอร์ชั่นนั้นอีกหรือเปล่า หรือว่าเขาต้องทำใจและปล่อยเธอไป คณะบริหาร วันนี้อาจารย์ประจำวิชาให้แบ่งกลุ่มทำรายงาน พวกเธอเลยต้องไปหาสมาชิกให้ครบห้าคน ซึ่งส่วนใหญ่ในห้องทุกคนจะมีกลุ่มประจำเป็นของตัวเองทั้งนั้น เหลือแค่สองหนุ่มที่ยังว่าง คือธามและปอร์เช่ สองคนนี้ขึ้นชื่อว่าเป็นเสือผู้หญิงตัวยงในห้อง เป็นคู่อริของปลายฝน เพราะเธอไม่ชอบผู้ชายที่ชอบทำตัวเกเรไปวัน ๆ “เอาน่า มึงก็ใจเย็น ๆ หน่อยเหอะ เห็นแก่งานกลุ่มนะ” “บอกอาจารย์ เราอยู่กันแค่สามคนได้ไหมว่ะ” มิลลิเหลือบมองบุคคลมาใหม่สองคนที่เดินตรงมาที่พวกเธอนั่งอยู่ พร้อมเอ่ยคำทักทายที่ทำให้ปลายฝนต้องตวัดสายตาไปมองอย่างไม่ชอบใจ “ไม่คิดเลยว่าจะได้อยู่กลุ่มเดียวกับสามสาวคนสวย”ธามพ่อหนุ่มคาสโนว่าตัวพ่อเอ่ยแซว โดยวางดวงตาไว้ที่ปลายฝน เขารู้ตัวว่าเธอไม่ค่อยชอบเขา เรียนห้องเดียวกันมาแต่เธอมักจะมองเขาด้วยสายตาไม่พอใจ ทั้ง ๆ ที่เขาก็ไม่เคยทำอะไรให้เธอ “ถ้าไม่จำเป็นจริง ๆ ฉันไม่มีวันให้พวกนายมาอยู่กลุ่มเดียวกันหรอก อย่าสำคัญตัวเองผิดไปหน่อยเลย” “หึ ไม่ทราบว่าคุณหนูปลายฝน จงเกลียดจงชังอะไรกระผมหนักหนาครับ” แววตาคมมองสบดวงตากลมโตของปลายฝนอย่างไม่ลดละ จนเพื่อนคนอื่นต้องเอ่ยห้าม เพราะกลัวว่าจะมีเรื่องกันเสียก่อนที่จะได้ทำงาน “พอเหอะ มาแบ่งงานกันดีกว่านะ” เป็นมิลลิที่จงใจเปลี่ยนเรื่อง ก่อนที่ทุกคนจะหันมาให้ความสนใจเธอ ที่กางหนังสือออกมาแบ่งหน้าที่การทำรายงานกลุ่ม ตลอดเวลาที่เธอพูดอยู่ สายตาคมของปอร์เช่มองตรงมาที่เธอตลอดจนมิลลิเริ่มรู้สึกอึดอัด เพราะรู้สึกว่าเขามองมาที่เธอแปลก ๆ “แต่เราจะต้องนัดทำนอกเวลาด้วยนะ”คาเทียร์สรุปออกมา เพราะข้อมูลค่อนข้างเยอะ ต้องทำในช่วงวันหยุดด้วย “งั้นเราไปทำที่ไหนกันดี เอาเป็นวันเสาร์นี้แล้วกันนะ” “คอนโดไอ้ปอร์เช่แล้วกัน ใหญ่ดี”เมื่อได้ข้อสรุป สามสาวก็แยกย้ายออกมาเพื่อไปกินข้าวเที่ยงที่โรงอาหาร “มึงชอบมิลลิเหรอว่ะ”ธามเอ่ยถามเพื่อนสนิทไปตรง ๆ เมื่อเห็นเพื่อนยังมองตามมิลลิไปจนสุดสายตา “….” “ถ้าชอบทำไมมึงไม่จีบเลย เขายังโสดนี่หว่า” “กูเคยเห็นเขาอยู่กับรุ่นพี่คณะวิศวะ”จะว่าเป็นเรื่องบังเอิญก็ได้ แต่เขามักจะเจอเธอที่ลานจอดรถบ่อย ๆ และทุกครั้งเธอจะอยู่กับรุ่นพี่วิศวะ แต่แปลกตรงที่ทั้งคู่ดูเหมือนจะแอบคบกันมากกว่า “พี่ชายเขาหรือเปล่า ที่ชื่ออะไรนะ โซลอ่ะ” “ไม่ใช่ว่ะ คนนั้นกูจำได้ แต่มีเรื่องแปลก ๆ อีกอย่าง” “เรื่องอะไร” “เขาเหมือนแอบคบกัน จะนัดไปเจอกันที่ลานจอดรถ กูไม่เคยเห็นเขาควงกันเวลาปกติเลย” “เออก็จริง เพราะกูยังคิดว่าเขายังโสดอยู่เลย แต่ว่าก็ว่าเถอะ ผู้หญิงกลุ่มนี้กูว่ามีคาเทียร์คนเดียวปกติสุด ยิ่งปลายฝนนะ กูไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าเกลียดอะไรกูหนักหนา” ปอร์เช่ยิ้มออกมา มองหน้าเพื่อนสนิทอย่างหยอกล้อ ไม่น่าเชื่อว่าคาสโนว่าแบบมัน จะไม่รู้อาการที่ผู้หญิงคนหนึ่งเป็น ขนาดเขาไม่ค่อยเข้าใกล้ผู้หญิงคนไหน ยังเดาออกเลย “มึงยิ้มอะไร ไอ้เช่” “เปล่า…มึงโง่ต่อไปเถอะ”เขาเอามือตบบ่าเพื่อนเบา ๆ ก่อนจะเดินนำไปยังโรงอาหารของคณะ “กูล่ะเกลียด นี่ถ้าต้องไปทำรายงานที่คอนโดนายนั่นนะ กูจะยอมทำรายงานคนเดียวเลย” ปลายฝนยังคงบ่นไม่หยุด โดยที่มิลลิและคาเทียร์ทำได้แค่รับฟัง เพราะรู้ว่าเพื่อนไม่ชอบธามมากขนาดไหน ถึงจะไม่เข้าใจเหตุผลมากนัก แต่ก็ต้องทำหน้าที่เพื่อนที่ดี รับฟังเพื่อนบ่นไปแบบนั้น แล้วอยู่ ๆ ก็เหมือนมื้ออาหารจะอลเวงมากกว่าเดิม เมื่อปอร์เช่และธามจงใจเดินมานั่งโต๊ะเดียวกับพวกเธอ ทำให้ปลายฝนถึงกับวางช้อนเสียงดังอย่างไม่พอใจ “แค่ฉันมา เธอก็ถึงกับกินข้าวไม่ลงเลยเหรอ” “แล้วใครเชิญให้นายมาไม่ทราบ” ธามยังคงยิ้มขี้เล่น ไม่ได้สะทกสะท้านกับอาการหัวฟัด หัวเหวี่ยงของปลายฝน ยิ่งเธอทำแบบนั้น เขายิ่งชอบใจอยากทำให้เธอโกรธมากขึ้นไปอีก “โรงอาหารของคณะ ใครจะนั่งตรงไหนก็ได้หรือเปล่าว่ะ ไอ้เช่” ทั้งมิลลิและคาเทียร์ถอนหายใจออกมาพร้อมกัน ดูเหมือนกว่ารายงานจะเสร็จ เธอสองคนน่าจะต้องกินยาแก้ปวดหัวทุกวัน แต่ทว่าเรื่องยุ่งยากดูเหมือนจะไม่จบ เมื่อมิลลิเห็นร่างสูงคุ้นตาในเสื้อช็อปสีเลือดหมูเดินตรงมาที่เธอนั่งอยู่ มิลลิตาเบิกโพลงไม่คิดว่ายีนส์จะกล้ามาหาเธอแบบนี้ กลางโรงอาหารที่มีคนนับร้อย ๆ โดยไม่กลัวว่าใครจะรู้ แบบนี้เธอควรทำอย่างไรดี อาการลนลานของเธอเหมือนจะทำให้เพื่อนในโต๊ะทุกคนรู้ ปลายฝนเอามือมาบีบมือเธอเพื่อบอกให้เธอใจเย็น แต่จังหวะนี้จะให้เย็นยังไงไหว มันไม่ใช่เหมือนตอนนั้นที่เขามานั่งกินข้าวที่โรงอาหารคณะเธอ แต่นี่เขาจงใจเดินมาหาเธอและทิ้งตัวลงนั่งข้างเธอทันที “พี่กำลังจะทำอะไร”มิลลิพูดเสียงลอดไรฟัน มีนักศึกษาหลายคนมองมาที่โต๊ะเธอ แบบนี้ไม่ดีต่อตัวเธอแน่ ๆ หากพี่ชายรู้เรื่อง ไม่อยากคิดว่าเธอจะเป็นยังไง “สองคนนี่ใคร” สายตาคมจ้องมองรุ่นน้องชายสองคนที่นั่งร่วมโต๊ะกับคนตัวเล็ก เขารู้สึกไม่ชอบใจสายตาของรุ่นน้องที่นั่งตรงข้ามเธอมาก รู้สึกเหมือนมันจะถูกใจมิลลิ “เพื่อนในคณะค่ะ อยู่กลุ่มทำรายงานด้วยกัน”มิลลิตอบปัด ๆ ไป ที่จริงเขาไม่มีสิทธิ์ยุ่งเรื่องของเธอด้วยซ้ำ แค่เขามาหาเธอที่นี่ เธอก็โมโหมากแล้ว เห็นทีเธอจะต้องพูดคุยเรื่องนี้กับเขาให้ชัดเจนกันไปเลย ว่าความสัมพันธ์ที่เป็นอยู่ ขอบเขตมันมีแค่ไหน ไม่ใช่เขานึกจะทำอะไรกับเธอก็ได้แบบนี้
Related chapters
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่32 ขอโทษ
“เรามีเรื่องต้องคุยกันค่ะ” มิลลิพูดแค่นั้นก็ลุกขึ้นเดินออกจากโรงอาหารทันที เธอเดินออกไปรอเขาตรงหลังอาคารเรียนที่ไม่ค่อยมีนักศึกษาพลุกพล่านเท่าไหร่ ยืนรอไม่นานคนตัวสูงก็เดินมาหาเธอ ด้วยใบหน้าเรียบเฉย “พี่ทำแบบนี้ทำไม ฉันบอกแล้วว่าห้ามให้คนอื่นรู้” “คนอื่นที่ว่า คือไอ้ผู้ชายคนนั้นหรือเปล่า” “ถ้าใช่แล้วทำไมคะ พี่มีสิทธิ์อะไรในตัวฉันกัน อย่าลืมสิว่าถ้าพี่ไม่มีคลิปนั่น ฉันไม่มีวันจะอยู่กับพี่ตอนนี้แน่” คำพูดของเธอกระแทกใจเขาอย่างจัง มันรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวไปหมด มือหนากำเข้าหากันแน่น จากที่ตั้งใจว่าจะมาคุยกันดี ๆ กลายเป็นเธอมาทำให้เขาโมโหอีกแล้ว “เธอถามหาสิทธิ์ในตัวเธอจากฉันเหรอ ต้องให้ฉันทบทวนให้เธอฟังหรือเปล่า ว่าฉันมีสิทธิ์อะไรบ้าง” “อย่ามาพูดทุเรศแถวนี้นะ แล้วก็จำไว้ด้วยว่า สมัยนี้แค่เอากันเขาไม่นับว่าเป็นแฟนหรือเป็นผัวเมียหรอก” “มิลลิ!!!”ยีนส์ตะโกนออกมาด้วยความโมโห นี่เธอจงใจยั่วประสาทให้เขาทำรุนแรงกับเธอหรือไง ทำไมเธอถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ “ทำไมคะ รับไม่ได้เหรอ” “เธอกำลังทำให้ฉันหมดความอดทนกับเธอ หรือเธออยากโดนเอาตอนนี้” “เอาสิ!!! อยากเอาก็เอา ยังไงฉันก็ทำอะไรไม่ได้อยู่แล้
Last Updated : 2025-05-01กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่33 เมียกู!!!
“พี่โซล หยุด”มิลลิรีบเดินไปขวางระหว่างพี่ชายเธอที่ยกเท้ากำลังจะถีบซ้ำเขาที่อกแกร่งของยีนส์ แต่โดนคาเตอร์จับให้ถอยออกมาก่อน เลยได้แต่ยืนร้องไห้สะอึกสะอื้นมองคนเป็นพี่ชายที่สาดหมัดใส่ใบหน้าของยีนส์นับสิบหมัด ผลัวะ! ผลัวะ! ผลัวะ! ผลัวะ! “ฮืก ฮือ พี่เตอร์ไปห้ามพี่โซลหน่อยสิคะ” เสียงร้องโหยหวนของมิลลิยังดังไม่หยุด ก่อนที่เธอจะถูกคาเทียร์กับปลายฝนพาออกจากห้องน้ำไป แม้ว่าจะออกแรงขัดขืนแต่ก็สู้แรงเพื่อนสองคนไม่ได้ “สัดยีนส์!!! มึงมายุ่งกับน้องกูอีกทำไม” มือหนาของโซลจับคอเสื้อของยีนส์ขึ้น ใบหน้าหล่อเหลาเต็มไปด้วยรอยบวมช้ำ มีเลือดออกตรงมุมปากทั้งสองข้าง แต่ทว่าเจ้าตัวกลับไม่ได้รู้สึกเจ็บ ยังคงมองหน้าอดีตเพื่อนสนิทอย่างท้าทาย “มึงต้องการอะไรจากน้องกูอีก” “หึ กูต้องการเมียกูคืน” “เหี้ยยีนส์ ใครเมียมึง อย่ามาพูดหมา ๆ มึงมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย มึงทำน้องกูเสียใจ” ผลัวะ!!! หมัดขวาของโซลซัดเข้าที่แก้มซ้ายของยีนส์อีกครั้ง “ไอ้พวกเหี้ย มึงปล่อยเพื่อนกูก่อน” ตะวันกับคีรินที่รีบวิ่งมาจากคณะเพราะมีรุ่นน้องไปบอกว่ายีนส์มีเรื่องกับโซลอยู่ที่ห้องน้ำหลังตึกบริหาร เข้ามาถึงก็ผลักโซลหงายหลังไป ก่อนที่จะย
Last Updated : 2025-05-01กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่34 ด่านแรก
“มิลอยากตอบคำถามพี่ก่อนค่ะ” “แต่พี่อยากบอกก่อนว่า พี่รักมิล” เธออยากจะกรี๊ดออกมาดัง ๆ ด้วยความเขิน ไม่คิดว่าเขาจะกล้าพูดออกมาต่อหน้าพี่ชายเธอขนาดนี้ คนอะไรปกติดูเย็นชาแต่กลับมีมุมแบบนี้ด้วย เธอไม่อยากเชื่อเลย “แล้วถ้าคำตอบของมิลคือไม่ให้อภัยพี่ล่ะคะ พี่จะเสียใจหรือเปล่า” ใบหน้าหล่อเหลาหุบยิ้มลงทันที แต่เขาก็เตรียมใจมาระดับหนึ่งแล้ว เพราะเขาเองก็ทำกับเธอไว้เยอะเหมือนกัน ไม่แปลกใจเลยหากเธอจะไม่ให้อภัยเขา “พี่ก็จะยอมรับความจริง และปล่อยมิลไป” นี่คือสิ่งที่เขาคิดจริง ๆ หากเธอไม่ให้อภัยเขาก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่เขาจะรั้งเธอไว้กับตัวเอง มิลลิเดินเข้าไปใกล้เขามากขึ้น เธอยกมือขึ้นสัมผัสตรงแก้มเขา ลูบไล้ไปมาเบา ๆ และเผยรอยยิ้มออกมา เป็นรอยยิ้มที่ทำให้คนตัวสูงใจกระตุก เธอกำลังทำให้เขาคลั่งเธอ “มิลให้อภัยพี่ค่ะ”แค่ประโยคนี้จริง ๆ ที่เขาต้องการจะได้ยิน ร่างหน้าดึงเธอเข้ามากอดทันที โดยไม่สนใจโซลที่ยืนมองอยู่ แต่ทว่ากอดได้แค่แปบเดียวก็ต้องผละออกจากกันเพราะแรงดึงของคนที่ทนมองภาพบาดตาไม่ไหว “กูยังไม่อนุญาติให้มึงทำอะไรน้องกู อย่าได้ใจไปไอ้ยีนส์” “มึงก็ได้ยิน ว่าน้องมึงให้อภัยกูแล้ว” “ใช่ ก
Last Updated : 2025-05-01กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่35 ไม่ไหวบอกไหว(Nc++)
เมื่อประตูคอนโดเปิดออก ยีนส์ก็ผลักคนตัวเล็กติดผนังทันที แววตาคมเต็มไปด้วยเปลวเพลิง ร่างกายเครียดเกร็งไปหมดทุกส่วน บางอย่างที่แข็งขืนอยู่นาน ยิ่งทวีความต้องการมากขึ้น ริมฝีปากหนาก้มลงจูบดูดดื่มกับริมฝีปากอวบอิ่ม ส่งลิ้นร้อนเข้าไปกวาดต้อน เกี่ยวพันกับลิ้นเล็ก รสจูบแผดเผาร่างกายมิลลิจนร้อนรุ่มไปหมด ใจเต้นเสียงดังโครมคราม มันแตกต่างจากจูบทุกครั้งที่ผ่านมา นอกจากความเร่าร้อนแล้ว ยังเต็มไปด้วยความดุดัน ลิ้นที่เกี่ยวกระหวัดกันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใคร มือเล็กยกขึ้นเกี่ยวคอแกร่ง เมื่อถูกความกระสันเสียวเล่นงานไม่หยุด จนร่างกายอ่อนปวกเปียกยืนทรงตัวแทบไม่ได้ มือหนาของคนตัวสูงยกขึ้นบีบสะโพกสวยอย่างจงใจ เขาค่อย ๆ ลูบไล้ไปตามส่วนเว้าส่วนโค้ง ของคนตัวเล็ก ก่อนจะมาเจอกับก้อนกลมด้านหน้าสองลูก ที่เขาออกแรงบีบเค้นมากกว่าปกติ ริมฝีปากก็ยังดูดดึงกันอยู่อย่างนั้น “อืม”เสียงทุ้มครางออกมาอย่างถูกใจ ก่อนจะผละริมฝีปากออกไป“พี่เจ็บจังเลยครับ” “ให้มิลทำยังไงคะ”รอยยิ้มกรุ่มกริ่มที่ส่งมา ทำให้เธอเขินอาย หน้าแดงก่ำ ช่วงริมฝีปากไม่สามารถหุบยิ้มได้ “มิลอยากทำยังไงกับพี่ครับ” “มิลอยากทำแผลให้พี่ค่ะ”ยีนส์กรอกตามอ
Last Updated : 2025-05-01กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่36 ห้ามไม่ได้แล้ว(Nc++)
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! เสียงตอกอัดเข้าออกรุนแรงอย่างดิบเถื่อน จนร่างเล็กโยกโคลงตามแรงกระแทกนั้น เธอต้องเอามือขึ้นเกาะบ่าเขาไว้ เล็บจิกเกร็งตรงผิวเนื้อเขาจนเลือดซิบ ใบหน้าสวยเหยเก หลับตาคราญครางเสียงดังด้วยความเสียวซ่าน ทุกจังหวะการกระแทกที่เพิ่มระดับความแรงขึ้นเรื่อย ๆ ตามความกระสันที่พุ่งสูงขึ้น เหงื่อเม็ดโตผุดพลายบนใบหน้าหล่อเหลา กรามหนาขบเข้าหากันแน่นทุกครั้งที่ร่องรักของเธอตอดรัดเอ็นร้อนของเขาแรง ๆ รัว ๆ “อ๊าสส ตอดแรง พี่เสียวหัวมากเลยครับ” เสียงทุ้มครางกระเส่า พร้อมคำพูดหวานหู ที่เธอไม่เคยได้ยินมาก่อน ยิ่งมาพูดเวลานี้ ยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านขึ้นถึงขีดสุด ร่างหนายังคงขยับโยกไปมาอย่างไม่ลดระดับความแรง มือหนาเอื้อมไปบีบเค้นอกอวบของเธอไปด้วย “มิลไม่ไหวแล้วค่ะ อื้อ~ อ๊าสส” มิลลิสะบัดหน้าไปมาด้วยความเสียวซ่าน ร้องครางเสียงดัง ก่อนที่เธอจะกระตุกตัวเกร็งปลดปล่อยออกมาทันที “อร้ายย”เมื่อเห็นเธอเสร็จแล้ว ยีนส์ก็เร่งความเร็วถึงขีดสุด กระแทกเข้าออกถี่ ๆ แรง ๆ ก่อนที่เขาจะแตกพร่า ฉีดอัดน้ำรักเข้าไปในร่องรักของมิลลิจนหมด “อึก อ๊าส”ครวญครางออกมาอย่างสุขสม ยีนส์แช่เอ็นร้อนเอาไว้ ไม่ได้ถอดอ
Last Updated : 2025-05-01กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่37 ด่านที่สอง
ยีนส์ทำสีหน้าหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด เขาเดินลงมาส่งเธออย่างไม่เต็มใจ เมื่อเห็นสีหน้ายียวนของไอ้เพื่อนเวร เขาก็ชักสีหน้าใส่มันทันที “ทำไมมึงทำหน้าบูดแบบนั้นล่ะว่ะ” โซลแซวด้วยรอยยิ้มขบขัน เขารู้ว่ามันไม่เต็มใจจะให้น้องสาวเขากลับ ยอมรับว่าที่มารับมิลลิ ก็เพราะเขาอยากแกล้งมันโดยตรง หมั่นไส้มันที่เคยทำกับน้องเขา แล้วมาดี๊ด๊าเมื่อน้องเขาให้อภัยมันง่าย ๆ “ไอ้เวร มึงเอาคืนกูที่น้องมึงให้อภัยกูใช่ไหม” “ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า!”โซลหัวเราะเสียงดัง ไม่อยากเชื่อว่ามันจะอ่านใจเขาออกขนาดนี้ “สัด!!! กูขอแช่งให้มึงโดนบ้างเวลามึงมีความรัก มึงคอยดู” “แม่ง!!! แช่งเป็นเด็ก ๆ แต่กูคงไม่มีวันนั้นว่ะ ขอโทษด้วยนะ เพราะคนอย่างกูไม่รักใครง่าย ๆ เหมือนมึงหรอก” มิลลิยืนมองพี่ชายกับแฟนยืนเถียงกันแบบเด็ก ๆ แล้วก็ส่ายหัวออกมา ดูท่าว่าเธอจะต้องเจอแบบนี้ไปตลอด เพราะสองคนนี้ดูเป็นคนไม่ยอมใครทั้งคู่ “ไปได้แล้วค่ะ”เธอตัดบทก่อนจะขึ้นไปรอบนรถคนเป็นพี่ชาย มองเห็นสองคนยังยืนเถียงกันต่อ จนเธอต้องเปิดกระจกตะโกนเรียกพี่ชายให้ขึ้นรถได้แล้ว “เตรียมจะบอกพ่อกับแม่เมื่อไหร่” ระหว่างที่นั่งบนรถ พี่ชายก็ถามเธอถึงเรื่องนี้ แต่ก็เป็นเ
Last Updated : 2025-05-01กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่38 คลั่งรัก
“กว่าครอบครัวมิลจะยอมรับพี่ กระดูกพี่ไม่หักไปก่อนเหรอ” “หักไม่ได้คะ มิลไม่ยอมหรอก ว่าแต่….” “แต่อะไร?” “ว่าแต่มีตรงไหนให้พ่อมิลทำพี่ได้อีกบ้างค่ะ หน้าโดนแล้ว ขาโดนแล้ว งั้นหลังได้ไหมคะ” “มิลลิ”เสียงทุ้มเรียกชื่อเธออย่างไม่เชื่อ ตอนแรกเขาก็คิดว่าเธอพูดเล่น แต่ทำไมท่าทางเธอตอนนี้ถึงดูจริงจังขนาดนี้ “คิก คิก มิลพูดเล่นค่ะ เหลือด่านสุดท้ายแล้วนะคะ” มิลลิเข้าไปออดอ้อนแฟนหนุ่ม ตอนนี้ที่พวกเธอนั่งอยู่ท่ามกลางสายตาของเพื่อนสนิทมิลลิสองคน ตรงใต้ตึกคณะบริหาร ทำให้เพื่อนสองคนนั่งมองเธอด้วยสายตาหมั่นไส้ “งั้นมิลก็ต้องปลอบใจพี่ด้วยนะ ดูสิ”เขาเอียงหน้าให้เธอดูรอยแผลตรงมุมปาก คนตัวเล็กหันซ้าย หันขวา ก่อนจะกดริมฝีปากลงไปเบา ๆ อย่างเอาใจ “แหวะ!!! อีมิล กูจะอ้วก” คาเทียร์มองบนทนความคลั่งรักของคู่นี้ไม่ไหว ต้องทำท่าอ้วกออกมา โดยมีปลายฝนนั่งหัวเราะอยู่ข้าง ๆ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ทั้งคู่สนใจพวกเธอสักนิด ยังคงนั่งออดอ้อนกันอยู่แบบนั้น ราวกับว่าโลกนี้มีเพียงสองเรา “ไม่อยากจะเชื่อว่าพี่ยีนส์จะเป็นคนคลั่งรักขนาดนี้”ปลายฝนพูดขึ้นขณะเดินไปเรียนวิชาช่วงเช้า “ไม่ใช่แค่พี่ยีนส์หรอก อีเพื่อนตัวดีของเราก็น้อยห
Last Updated : 2025-05-01กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่39 ถูกใจแม่
“พี่ไม่แปลกใจเลย ทำไมพี่ชายมิลถึงหวงมิลนัก” “ใช่ค่ะ เราห่างกันคนละปีกว่า ๆ เอง คลอดปุ๊บ แม่ก็ท้องปั๊บเลย” “อาทิตย์หน้าไปกินข้าวบ้านพี่บ้างสิ พี่อยากให้แม่กับพ่อพี่ได้รู้จักว่าที่ลูกสะใภ้” “พี่เคยพาแฟนเก่าเข้าบ้านหรือเปล่าคะ” ที่ถามไม่ใช่ว่าเพราะเธอโกรธหรอก เธอเองก็ทำใจเรื่องใจอดีตเขาได้แล้ว เพียงแต่ถามเพื่อจะได้ทำตัวถูกเวลาเจอหน้าพ่อกับแม่ของเขา “ไม่เคย ตอนนั้นพี่เพิ่งเรียนปีหนึ่งเองนะ ยังไม่คิดเรื่องนี้เลย” “….” “แต่ตอนนี้พี่คิดแล้วนะ พี่เป็นคนรักคนยากนะมิล ถ้าพี่รักแล้ว พี่ก็อยากจะคบกับเขาให้นานที่สุด” ยิ่งเขาพูด เธอก็ยิ่งเขินหน้าแดงจนควบคุมตัวเองไม่ได้ ก็ไม่อยากจะคิดหรอกว่าเธอโชคดีแค่ไหน ที่ได้เป็นคนนั้นในใจเขา เรื่องของความรัก มันไม่ใช่อีกฝ่ายต้องเป็นฝ่ายโชคดีอย่างเดียว แต่มันคือการที่คนสองคนโชคดีทั้งคู่ต่างหากที่ได้มาเจอกัน ตอนนี้อยากจะบอกแฟนเก่าของเขาเหลือเกินว่าขอบคุณนะคะ ที่ทิ้งเขามาจนเจอกับเธอ 21.30 น. บรรยากาศในผับสุดหรูของพายุ ที่มีศักดิ์เป็นลุงของมิลลิ เธอไม่ค่อยได้มาที่นี่ นอกจากว่าจะมาพี่ชายหรือคนเป็นพ่อ เวลามีงานฉลองอะไร ครอบครัวของเธอมักจะเลือกมาฉลองกันที่นี่
Last Updated : 2025-05-01
Latest chapter
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนพิเศษ2
หลังจากบทรักตอนเที่ยงจบลง ท้องของมิลลิก็ส่งเสียงประท้วงเสียงดัง ตอนแรกคนตัวสูงอยากจะต่อรอบกับเธอด้วยซ้ำ เพราะบรรยากาศที่เป็นใจ ถึงจะร้อนไปหน่อย แต่มีความตื่นเต้นจากการทำรักเอาท์ดอร์ครั้งแรก แต่ทว่าคนตัวเล็กขอพักกินข้าวก่อน "ประจำเดือนมิลมาอยู่หรือเปล่า” ยีนส์ต้องถามภรรยาเรื่องนี้ เพราะหลังจากเธอเรียนจบก็ไม่ได้กินยาคุมอีก แต่ผ่านมาเกือบสามเดือน ทำไมเธอถึงยังไม่ท้องสักที ทั้งที่เขาขยันทำการบ้านกับเธอแทบตาย งัดกลเม็ดทุกอย่างมาใช้หมดแล้ว แต่ทว่ายังไร้วี่แวว “ที่จริงประจำเดือนมิลก็มาไม่ปกติอยู่แล้ว แต่เพื่อความสบายใจของพี่ มิลจะตรวจหลังจากเรากลับนะคะ” “เมื่อวานพ่อตาบอกว่าพี่ไม่มีน้ำยา”มิลลิหัวเราะออกมา เมื่อนึกถึงคำพูดของพ่อที่บ่นเธออยู่ทุกวันว่าเมื่อไหร่จะมีหลานให้ท่านสักที “หรือพี่จะไม่มีน้ำยาอย่างพ่อตาว่าจริง ๆ”เขายังคงคิดมากเรื่องนี้อยู่ ก็เขาอยากมีลูก พ่อกับแม่ของเขาก็อยากมีหลานหลาย ๆ คน “พี่อย่าคิดมากสิคะ มิลเพิ่งปล่อยได้แค่สองเดือนกว่า ๆ เอง ใครจะไปรู้ตอนนี้มิลอาจจะท้องแล้วก็ได้” “งั้นเราไปซื้อที่ตรวจมาตรวจเลยได้ไหม พี่อยากรู้ตอนนี้เลย มิลก็รู้ว่าพี่อยากมีลูกขนาดไหน” สุดท้าย
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนพิเศษ1
หลังจากงานแต่งจบลง ยีนส์และมิลลิก็รีบไปสนามบินทันที ทั้งคู่จะไปฮันนีมูนกันที่มัลดิฟส์ เป็นเจ้าสาวที่จองตั๋วเครื่องบินและที่พักเองหมดทุกอย่าง กำหนดการเที่ยวทุกอย่างใช้เวลา4วัน3คืน “มิลตื่นเต้นอยากเห็นทะเลใจจะขาดแล้วค่ะ”มิลลิเดินควงแขนสามีหนุ่มหล่อ เพื่อไปยังรถตู้ของโรงแรมที่เธอจองเอาไว้ แม้ตอนนี้จะเป็นเวลาตีสี่กว่าแล้ว อีกทั้งยังเหนื่อยกับงานแต่ง แต่เธอกลับไม่รู้สึกง่วงสักนิด เพราะทะเลที่นี่ เธอใฝ่ฝันจะมาตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว “พี่อยากให้มิลพักหน่อยนะ”ยีนส์พูดไปตามที่คิด เพราะตั้งแต่ขึ้นเครื่องจนถึงตอนนี้ เขายังไม่เห็นเธอหลับเลย ทั้งที่ต้องตื่นตั้งแต่ตีสามเพื่อแต่งหน้า ทำผม ไหนจะยุ่งกับงานแต่งทั้งวัน เสร็จจากงานก็เที่ยงคืน ก็รีบมาสนามบินทันที เป็นเขาเสียอีกที่รู้สึกอ่อนเพลียมาก “ถึงที่พักแล้วค่อยนอนก็ได้ค่ะ สามีของมิลเหนื่อยแล้วเหรอคะ” “พี่ยอมแพ้มิล” รถตู้ของที่พักเข้ามาจอดตรงส่วนของโรงแรม แต่มิลลิจองเป็นที่พักติดทะเลไว้ เลยต้องใช้เวลาเดินไปอีก ขนาดว่าตอนนี้ตีห้า แต่ก็ยังมองเห็นความสวยงามของทะเล พนักงานของโรงแรมพาเดินไปตามสะพานไม้ที่พาไปยังที่พักเป็นหลังที่สร้างอยู่ในทะเล ก่อนที่จะหย
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่41 ความรักคือความเข้าใจ(จบ)
ยีนส์ขับรถหรูเข้ามาจอดหน้าบ้านหลังใหญ่ เพื่อส่งมิลลิลงก่อน ส่วนเขาก็ขับไปจอดในลานจอดรถ ก่อนจะเดินลงมาหาเธอที่ยืนรออยู่ พร้อมกับว่าที่พ่อตา ว่าที่แม่ยาย และพี่ชายสองคนของเธอ คนตัวสูงยอมรับว่าประหม่ามาก แต่ก็ไม่ได้ถึงกับว่ากลัวอะไรขนาดนั้น เขาเองก็เป็นลูกผู้ชายมากพอ ยอมรับในสิ่งที่ตัวเองเคยทำไว้อยู่แล้ว เพราะงั้นไม่ว่าจะโดนอะไรเขาก็พร้อมจะยอมรับ ขอแค่อย่างเดียวอย่าให้เขาเลิกคบกับมิลลิ เพราะเป็นเรื่องเดียวที่เขาจะไม่ยอม “สวัสดีครับ”ยีนส์ยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสอง และพี่ชายคนโตของมิลลิด้วยท่าทางปกติ ผิดกับสายตาของว่าที่พ่อตา ที่ดูเหมือนจะไม่พอใจเขามาก ๆ แต่ก็ไม่ได้ทำอะไร เพียงแต่สบัดหน้าหนีเขา ไม่รับไหว้เขาเหมือนอย่างแม่ของเธอ “เข้าบ้านกันดีกว่า มิลพาพี่เขาเข้ามาเร็วลูก” มิลลิจับมือของเขา เดินเข้ามาในบ้านพร้อมกัน ตรงที่พ่อกับแม่นั่งรออยู่คือห้องรับแขกของบ้าน ยีนส์ทิ้งตัวลงนั่งตรงข้ามกับพ่อแม่ของมิลลิทันที ทุกสายตาจับจ้องมาที่เขาเป็นตาเดียว จากตอนแรกที่ไม่รู้สึกอะไร เจอแบบนี้เขาเองก็ต้องกุมมือเข้าหากันเพื่อลดอาการประหม่าของตัวเองตอนนี้ “เรื่องที่ผ่านมา แม่จะไม่พูดถึงมันนะ แต่หลังจากนี้
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่40 ด่านสุดท้าย
“แบบวันนี้ คือแม่พี่ชอบมิลหรือเปล่าคะ”มิลลิถามขึ้นตอนที่กลับมาถึงคอนโดของยีนส์แล้ว “ใช้คำว่าถูกใจเลยดีกว่า” เขาไม่ได้อวยเธอเกินจริง แต่การที่แม่เอ่ยปากชวนเธอไปชิมขนมที่ร้าน มันเป็นสัญญาณว่าแม่เขาถูกใจเธอมาก “แต่มิลก็อยากจะตีพี่เหลือเกิน รู้ว่ามิลชอบกินขนม ยังไม่บอกมิลอีกว่าแม่พี่เปิดร้านขนม” เธอทำหน้างอนเขาและทิ้งตัวนั่งลงตรงโซฟา โดยยีนส์ก็เดินเข้ามากอดเธอ ยกตัวเธอขึ้นนั่งบนตักของเขา ก่อนที่จะกดริมฝีปากลงไปบนกลีบปากนุ่มของเธอเบา ๆ “พี่กลัวมิลจะไม่อยากเจอแม่พี่ต่างหาก อีกอย่างตอนนั้นพี่ก็ยังไม่รู้ใจตัวเองด้วย หลังจากนี้พี่จะพาไปจนมิลเบื่อเลยดีไหมครับ” “ดีค่ะ มิลอยากเปิดร้านขนมมาตั้งนานแล้ว” “เรียนบริหารแต่ไปเปิดร้านขนมเหรอ” “ความชอบกับความฝันมันต่างกันค่ะ มิลเรียนบริหารเพราะเห็นพี่ชายคนโตเรียนค่ะ อีกอย่างเรียนจบมิลก็ต้องไปทำงานกับบริษัทของพ่อ” “แล้วไอ้โซลล่ะ มันเรียนวิศวะเครื่องยนต์นะ” “พ่อมีบริษัทผลิตยานยนต์ค่ะ พี่โซลตามพ่อไปทำงานตั้งแต่เด็ก ๆ เลยอยากเป็นอย่างพ่อ” “นี่พี่ตกถังข้าวสารเหรอเนี๊ยะ ต่อไปมิลต้องเลี้ยงพี่ด้วยนะ” “พี่รวยกว่ามิลอีกนะคะ เป็นลูกคนเดียวด้วย พี่นั่น
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่39 ถูกใจแม่
“พี่ไม่แปลกใจเลย ทำไมพี่ชายมิลถึงหวงมิลนัก” “ใช่ค่ะ เราห่างกันคนละปีกว่า ๆ เอง คลอดปุ๊บ แม่ก็ท้องปั๊บเลย” “อาทิตย์หน้าไปกินข้าวบ้านพี่บ้างสิ พี่อยากให้แม่กับพ่อพี่ได้รู้จักว่าที่ลูกสะใภ้” “พี่เคยพาแฟนเก่าเข้าบ้านหรือเปล่าคะ” ที่ถามไม่ใช่ว่าเพราะเธอโกรธหรอก เธอเองก็ทำใจเรื่องใจอดีตเขาได้แล้ว เพียงแต่ถามเพื่อจะได้ทำตัวถูกเวลาเจอหน้าพ่อกับแม่ของเขา “ไม่เคย ตอนนั้นพี่เพิ่งเรียนปีหนึ่งเองนะ ยังไม่คิดเรื่องนี้เลย” “….” “แต่ตอนนี้พี่คิดแล้วนะ พี่เป็นคนรักคนยากนะมิล ถ้าพี่รักแล้ว พี่ก็อยากจะคบกับเขาให้นานที่สุด” ยิ่งเขาพูด เธอก็ยิ่งเขินหน้าแดงจนควบคุมตัวเองไม่ได้ ก็ไม่อยากจะคิดหรอกว่าเธอโชคดีแค่ไหน ที่ได้เป็นคนนั้นในใจเขา เรื่องของความรัก มันไม่ใช่อีกฝ่ายต้องเป็นฝ่ายโชคดีอย่างเดียว แต่มันคือการที่คนสองคนโชคดีทั้งคู่ต่างหากที่ได้มาเจอกัน ตอนนี้อยากจะบอกแฟนเก่าของเขาเหลือเกินว่าขอบคุณนะคะ ที่ทิ้งเขามาจนเจอกับเธอ 21.30 น. บรรยากาศในผับสุดหรูของพายุ ที่มีศักดิ์เป็นลุงของมิลลิ เธอไม่ค่อยได้มาที่นี่ นอกจากว่าจะมาพี่ชายหรือคนเป็นพ่อ เวลามีงานฉลองอะไร ครอบครัวของเธอมักจะเลือกมาฉลองกันที่นี่
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่38 คลั่งรัก
“กว่าครอบครัวมิลจะยอมรับพี่ กระดูกพี่ไม่หักไปก่อนเหรอ” “หักไม่ได้คะ มิลไม่ยอมหรอก ว่าแต่….” “แต่อะไร?” “ว่าแต่มีตรงไหนให้พ่อมิลทำพี่ได้อีกบ้างค่ะ หน้าโดนแล้ว ขาโดนแล้ว งั้นหลังได้ไหมคะ” “มิลลิ”เสียงทุ้มเรียกชื่อเธออย่างไม่เชื่อ ตอนแรกเขาก็คิดว่าเธอพูดเล่น แต่ทำไมท่าทางเธอตอนนี้ถึงดูจริงจังขนาดนี้ “คิก คิก มิลพูดเล่นค่ะ เหลือด่านสุดท้ายแล้วนะคะ” มิลลิเข้าไปออดอ้อนแฟนหนุ่ม ตอนนี้ที่พวกเธอนั่งอยู่ท่ามกลางสายตาของเพื่อนสนิทมิลลิสองคน ตรงใต้ตึกคณะบริหาร ทำให้เพื่อนสองคนนั่งมองเธอด้วยสายตาหมั่นไส้ “งั้นมิลก็ต้องปลอบใจพี่ด้วยนะ ดูสิ”เขาเอียงหน้าให้เธอดูรอยแผลตรงมุมปาก คนตัวเล็กหันซ้าย หันขวา ก่อนจะกดริมฝีปากลงไปเบา ๆ อย่างเอาใจ “แหวะ!!! อีมิล กูจะอ้วก” คาเทียร์มองบนทนความคลั่งรักของคู่นี้ไม่ไหว ต้องทำท่าอ้วกออกมา โดยมีปลายฝนนั่งหัวเราะอยู่ข้าง ๆ แต่ก็ไม่ได้ทำให้ทั้งคู่สนใจพวกเธอสักนิด ยังคงนั่งออดอ้อนกันอยู่แบบนั้น ราวกับว่าโลกนี้มีเพียงสองเรา “ไม่อยากจะเชื่อว่าพี่ยีนส์จะเป็นคนคลั่งรักขนาดนี้”ปลายฝนพูดขึ้นขณะเดินไปเรียนวิชาช่วงเช้า “ไม่ใช่แค่พี่ยีนส์หรอก อีเพื่อนตัวดีของเราก็น้อยห
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่37 ด่านที่สอง
ยีนส์ทำสีหน้าหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด เขาเดินลงมาส่งเธออย่างไม่เต็มใจ เมื่อเห็นสีหน้ายียวนของไอ้เพื่อนเวร เขาก็ชักสีหน้าใส่มันทันที “ทำไมมึงทำหน้าบูดแบบนั้นล่ะว่ะ” โซลแซวด้วยรอยยิ้มขบขัน เขารู้ว่ามันไม่เต็มใจจะให้น้องสาวเขากลับ ยอมรับว่าที่มารับมิลลิ ก็เพราะเขาอยากแกล้งมันโดยตรง หมั่นไส้มันที่เคยทำกับน้องเขา แล้วมาดี๊ด๊าเมื่อน้องเขาให้อภัยมันง่าย ๆ “ไอ้เวร มึงเอาคืนกูที่น้องมึงให้อภัยกูใช่ไหม” “ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า!”โซลหัวเราะเสียงดัง ไม่อยากเชื่อว่ามันจะอ่านใจเขาออกขนาดนี้ “สัด!!! กูขอแช่งให้มึงโดนบ้างเวลามึงมีความรัก มึงคอยดู” “แม่ง!!! แช่งเป็นเด็ก ๆ แต่กูคงไม่มีวันนั้นว่ะ ขอโทษด้วยนะ เพราะคนอย่างกูไม่รักใครง่าย ๆ เหมือนมึงหรอก” มิลลิยืนมองพี่ชายกับแฟนยืนเถียงกันแบบเด็ก ๆ แล้วก็ส่ายหัวออกมา ดูท่าว่าเธอจะต้องเจอแบบนี้ไปตลอด เพราะสองคนนี้ดูเป็นคนไม่ยอมใครทั้งคู่ “ไปได้แล้วค่ะ”เธอตัดบทก่อนจะขึ้นไปรอบนรถคนเป็นพี่ชาย มองเห็นสองคนยังยืนเถียงกันต่อ จนเธอต้องเปิดกระจกตะโกนเรียกพี่ชายให้ขึ้นรถได้แล้ว “เตรียมจะบอกพ่อกับแม่เมื่อไหร่” ระหว่างที่นั่งบนรถ พี่ชายก็ถามเธอถึงเรื่องนี้ แต่ก็เป็นเ
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่36 ห้ามไม่ได้แล้ว(Nc++)
ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! เสียงตอกอัดเข้าออกรุนแรงอย่างดิบเถื่อน จนร่างเล็กโยกโคลงตามแรงกระแทกนั้น เธอต้องเอามือขึ้นเกาะบ่าเขาไว้ เล็บจิกเกร็งตรงผิวเนื้อเขาจนเลือดซิบ ใบหน้าสวยเหยเก หลับตาคราญครางเสียงดังด้วยความเสียวซ่าน ทุกจังหวะการกระแทกที่เพิ่มระดับความแรงขึ้นเรื่อย ๆ ตามความกระสันที่พุ่งสูงขึ้น เหงื่อเม็ดโตผุดพลายบนใบหน้าหล่อเหลา กรามหนาขบเข้าหากันแน่นทุกครั้งที่ร่องรักของเธอตอดรัดเอ็นร้อนของเขาแรง ๆ รัว ๆ “อ๊าสส ตอดแรง พี่เสียวหัวมากเลยครับ” เสียงทุ้มครางกระเส่า พร้อมคำพูดหวานหู ที่เธอไม่เคยได้ยินมาก่อน ยิ่งมาพูดเวลานี้ ยิ่งเพิ่มความเสียวซ่านขึ้นถึงขีดสุด ร่างหนายังคงขยับโยกไปมาอย่างไม่ลดระดับความแรง มือหนาเอื้อมไปบีบเค้นอกอวบของเธอไปด้วย “มิลไม่ไหวแล้วค่ะ อื้อ~ อ๊าสส” มิลลิสะบัดหน้าไปมาด้วยความเสียวซ่าน ร้องครางเสียงดัง ก่อนที่เธอจะกระตุกตัวเกร็งปลดปล่อยออกมาทันที “อร้ายย”เมื่อเห็นเธอเสร็จแล้ว ยีนส์ก็เร่งความเร็วถึงขีดสุด กระแทกเข้าออกถี่ ๆ แรง ๆ ก่อนที่เขาจะแตกพร่า ฉีดอัดน้ำรักเข้าไปในร่องรักของมิลลิจนหมด “อึก อ๊าส”ครวญครางออกมาอย่างสุขสม ยีนส์แช่เอ็นร้อนเอาไว้ ไม่ได้ถอดอ
กลลวงรักวิศวะร้าย ตอนที่35 ไม่ไหวบอกไหว(Nc++)
เมื่อประตูคอนโดเปิดออก ยีนส์ก็ผลักคนตัวเล็กติดผนังทันที แววตาคมเต็มไปด้วยเปลวเพลิง ร่างกายเครียดเกร็งไปหมดทุกส่วน บางอย่างที่แข็งขืนอยู่นาน ยิ่งทวีความต้องการมากขึ้น ริมฝีปากหนาก้มลงจูบดูดดื่มกับริมฝีปากอวบอิ่ม ส่งลิ้นร้อนเข้าไปกวาดต้อน เกี่ยวพันกับลิ้นเล็ก รสจูบแผดเผาร่างกายมิลลิจนร้อนรุ่มไปหมด ใจเต้นเสียงดังโครมคราม มันแตกต่างจากจูบทุกครั้งที่ผ่านมา นอกจากความเร่าร้อนแล้ว ยังเต็มไปด้วยความดุดัน ลิ้นที่เกี่ยวกระหวัดกันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใคร มือเล็กยกขึ้นเกี่ยวคอแกร่ง เมื่อถูกความกระสันเสียวเล่นงานไม่หยุด จนร่างกายอ่อนปวกเปียกยืนทรงตัวแทบไม่ได้ มือหนาของคนตัวสูงยกขึ้นบีบสะโพกสวยอย่างจงใจ เขาค่อย ๆ ลูบไล้ไปตามส่วนเว้าส่วนโค้ง ของคนตัวเล็ก ก่อนจะมาเจอกับก้อนกลมด้านหน้าสองลูก ที่เขาออกแรงบีบเค้นมากกว่าปกติ ริมฝีปากก็ยังดูดดึงกันอยู่อย่างนั้น “อืม”เสียงทุ้มครางออกมาอย่างถูกใจ ก่อนจะผละริมฝีปากออกไป“พี่เจ็บจังเลยครับ” “ให้มิลทำยังไงคะ”รอยยิ้มกรุ่มกริ่มที่ส่งมา ทำให้เธอเขินอาย หน้าแดงก่ำ ช่วงริมฝีปากไม่สามารถหุบยิ้มได้ “มิลอยากทำยังไงกับพี่ครับ” “มิลอยากทำแผลให้พี่ค่ะ”ยีนส์กรอกตามอ
