บทที่ 58 งานแต่งของมาเฟีย

หนึ่งเดือนต่อมา 

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วจนกระทั่งมาถึงวันที่ราฟาเอลกับเอวาต้องเข้าพิธีวิวาห์ด้วยกัน ทุกอย่างถูกจัดขึ้นมาอย่างรวดเร็วในเวลาเพียงหนึ่งเดือนเท่านั้น งานแต่งงานสุดแสนใหญ่โตหรูหราถูกจัดขึ้นภายในสวนของคฤหาสน์ของราฟาเอล ทุกอย่างถูกจัดเตรียมเอาไว้อย่างเรียบร้อย ดอกกุหลาบสีขาวกับสีชมพูประดับไปทุกพื้นที่ของงานในวันนี้ 

แขกเหรื่อและนักธุรกิจในวงการสีเทาต่างพากันมาแสดงความยินดีกับมาเฟียหนุ่มผู้ยิ่งใหญ่ หญิงสาวภายในงานสวมชุดราตรียาวสีชมพูอ่อนๆ กับผู้ชายที่สวมชุดทักซิโด้หรือชุดสูทสีดำ 

ราฟาเอลสวมชุดทักซิโด้ดูหล่อเหลาที่สุดในงานวันนี้ เขาทั้งดูสง่างาม สุขุมและน่าหลงใหล ชายหนุ่มยืนอยู่หน้าแท่นพิธีกับบาทหลวงเพื่อรอว่าที่เจ้าสาวของเขา ดวงตาคมกริบดุดันมองไปรอบๆ งานแต่งของตัวเอง เหล่าบรรดากลุ่มเพื่อนกับพ่อแม่ของเขานั่งอยู่แถวหน้าสุดกำลังจ้องมองมาที่ราฟาเอลอยู่

มาเฟียหนุ่มยืนรอว่าที่เจ้าสาวของเขาอยู่สักพักหนึ่ง แต่เขากลับรู้สึกว่าเวลามันผ่านไปเหลือเกิน เขาอยากจะเห็นเจ้าสาวแสนสวยของเขาเต็มที่แล้ว

ไม่นานสักเท่าไหร่ ร่างอรชรของอดีตสปายสาวที่สวมชุดสีขาวสะอาดตา ท่อนบนชุดเจ้าสาวเป็นเกาะอกและถูกประดับไปด้วยเพชรวิววับไปทั้งตัว ส่วนกระโปรงของหญิงสาวก็เป็นกระโปรงสั้นเลยเข่าขึ้นมาพร้อมกับชายกระโปรงผ้าบางเบาสบายสีขาวที่พลิ้วไหวลากยาวลงไปถึงพื้นทำให้เวลาที่หญิงสาวก้าวเดินยิ่งดูสง่ามากยิ่งขึ้น เอวาปรากฏตัวขึ้นมาและเธอเดินมาตามทางเดินพรมแดงกับโรดอลฟ์ 

โรดอลฟ์อาสามาเป็นผู้ปกครองให้เอวา เนื่องจากหญิงสาวไม่มีญาติผู้ใหญ่เลยสักคน ชายแก่รู้สึกสงสารเธอจับใจเมื่อได้รับรู้เรื่องราวของเธอทั้งหมด เด็กสาวที่เติบโตมาโดยขาดพ่อแม่ อีกทั้งยังถูกย่าของเธอฝึกฝนให้กลายเป็นคนที่แข็งแกร่ง โดยที่ไม่ได้สนใจความรู้สึกของเด็กสาวตัวเล็กๆ เลยว่าพวกเธอต้องการแบบนี้หรือไม่ 

“ขอบคุณนะคะ” เจ้าสาวในชุดสีขาวหันมาเอ่ยกับโรดอลฟ์ด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

“ตอบแทนฉันโดยการมีทายาทให้หลานชายของฉันหลายๆ คนก็พอ” ชายแก่ตอบกลับไป 

เอวาเดินคล้องแขนโรดอลฟ์เข้ามาเรื่อยๆ จนกระทั่งดวงตากลมโตมองเห็นเจ้าบ่าวของเธอที่สวมชุดทักซิโด้สีดำดูหล่อเหลาและสง่างามมากที่สุด ราฟาเอลกำลังจับจ้องมายังเอวาที่ก้าวเดินไปใกล้เขาอย่างช้าๆ จนกระทั่งเอวากับโรดอลฟ์เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของราฟาเอล

“ดูแลเธอให้ดีล่ะ” ชายแก่เอ่ยพร้อมกับหันไปมองหน้าเอวา 

มือแกร่งของราฟาเอลเอื้อมมาจับมือของเอวาเอาไว้ และเมื่อชายแก่ได้เดินมาส่งหญิงสาวให้กับเจ้าบ่าวเรียบร้อยแล้ว โรดอลฟ์ก็ปลีกตัวหันหลังกลับไปนั่งลงข้างบิดาของราฟาเอลทันที

คู่บ่าวสาวมองตากันอย่างลึกซึ้งอยู่สักพักหนึ่ง ก่อนที่บาทหลวงจะเริ่มดำเนินพิธีการไปตามลำดับขั้นตอน เสียงดนตรีเปิดเบาๆ คลอเคลียไปเรื่อยๆ ยิ่งทำให้บรรยากาศภายในงานแต่งดูอบอุ่นและโรแมนติกมากยิ่งขึ้น 

“ฉันขอสัญญาต่อหน้าพระเจ้าว่าฉันจะรักและซื่อสัตย์ต่อเธอ ดูแลเธอในทุกช่วงเวลา ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ สำเร็จหรือผิดหวังก็จะยืนเคียงข้างเธอ ไม่ทิ้งเธอไว้ให้โดดเดี่ยวและเราจะก้าวไปด้วยกันจนชีวิตของฉันจะหาไม่” 

ราฟาเอลกล่าวคำสาบานตนต่อหน้าบาทหลวงและทุกคนด้วยน้ำเสียงดังกังวาน หลังจากที่ชายหนุ่มกล่าวจบ เอวาก็กล่าวคำสาบานต่อจากราฟาเอลทันที หลังจากนั้นคู่บ่าวสาวแลกแหวนแทนใจให้กันและกัน โดยที่ฝ่ายชายเป็นฝ่ายที่สวมแหวนให้หญิงสาวก่อน และตามมาด้วยเอวาที่สวมแหวนให้ชายหนุ่มต่อ

“บัดนี้ ข้าพเจ้าประกาศให้ท่านทั้งสองเป็นสามีภรรยา ในนามพระบิดา พระบุตร และพระวิญญาณบริสุทธิ์” 

ทันทีที่เสียงของบาทหลวงสิ้นสุดลง ราฟาเอลเอื้อมมือไปอังแก้มเนียนของหญิงสาวเอาไว้ ก่อนที่ชายหนุ่มจะโน้มใบหน้าลงมาจูบหญิงสาวอย่างดูดดื่มต่อหน้าสักขีพยานในงานมากมาย มือหนาอีกข้างกอดรัดเอวคอดกิ่วเอาไว้แน่น 

เวลาผ่านพ้นไปจวบจนคู่บ่าวสาวจดทะเบียนสมรสกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว หลังจากพิธีการทุกอย่างเสร็จสรรพหมดแล้ว เอวากวาดสายตามองไปรอบงานที่มีแขกเหรื่อที่เธอไม่รู้เป็นการส่วนตัวเลยสักคน ก่อนที่ดวงตากลมโตจะไปสะดุดเข้ากับร่างกำยำของใครบางคนที่ยืนใช้สองมือล้วงกระเป๋ามองมาที่เธอกับราฟาเอลด้วยใบหน้านิ่งๆ อยู่

“พี่แอล” เอวาเอ่ยเรียกพี่ชายด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ทำให้ราฟาเอลที่ยืนอยู่ข้างๆ เธอหันกลับมามอง

“คุณ..ฉันขอเดินไปหาพี่ก่อนได้ไหม” เสียงหวานบอกกล่าวกับชายหนุ่ม

“ไปเถอะ” ราฟาเอลตอบกลับพลางยิ้มให้เจ้าสาวเบาๆ เขาไม่ตามเธอไปเพราะว่าเขาอยากให้พี่น้องทั้งสองคนได้มีเวลาคุยกันเป็นการส่วนตัว

สิ้นเสียงของเจ้าบ่าว เอวารีบก้าวเดินไปหาพี่ชายของเธอทันที เจ้าสาวแสนสวยเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของเอเธนส์ที่ยืนนิ่งอยู่กับที่ 

“ดีใจด้วยนะเอวา” เอเธนส์เอ่ยขึ้นมาทันที เมื่อเอวาเดินมาหยุดตรงหน้าของเขา 

“ไม่คิดว่าพี่จะมา” 

“ตอนแรกก็ไม่ได้จะมาหรอก แต่สามีของเธอมันติดต่อไปหาพี่หลายครั้งแล้ว” พี่ชายตอบกลับน้องสาวอย่างตรงไปตรงมา อันที่จริงแล้วเขายังติดงานอยู่ที่ประเทศไทย แต่ทว่าราฟาเอลก็ให้คนติดต่อไปหาเอเธนส์ซ้ำๆ จนเขาต้องยอมมางานแต่งของเอวานี่แหละ

“ขอบคุณนะที่พี่มาแสดงความยินดีในวันสำคัญของฉัน” 

“ต่อจากนี้ไปก็ใช้ชีวิตครอบครัวให้มีความสุขนะ” 

“แล้วย่า..” ยังไม่ทันที่เอวาจะเอ่ยจบประโยค เสียงทุ้มทรงพลังของแอลก็พูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน 

“ไม่ต้องไปสนใจหรอก เธอไม่เคยสนใจเรื่องอื่นอยู่แล้ว นอกจากองค์กรที่เธอสร้างขึ้นมา” สิ้นเสียงเอเธนส์ หญิงสาวพยักหน้าให้พี่ชายอย่างแผ่วเบา

“พี่ไปล่ะ เดี๋ยวพี่ต้องบินไปประเทศไทยต่อ” 

“โชคดีนะพี่” 

เอเธนส์ส่งยิ้มกลับมาให้น้องสาว ก่อนที่เขาจะหันหลังและเดินออกไปจากงานแต่งอย่างเชื่องช้า เอวามองตามหลังพี่ชายอยู่สักพักหนึ่ง 

ราฟาเอลมองเอวาอยู่ตลอดเวลา เมื่อเขาเห็นว่าเอเธนส์กลับไปแล้ว เขาจึงเดินปรี่มาหาเจ้าสาวของเขาพลางเอื้อมมือแกร่งไปโอบไหล่ของเธอเอาไว้ ใบหน้าหวานจึงหันมาสบตากับชายหนุ่ม

“เป็นไงบ้าง” มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามเจ้าสาวด้วยน้ำเสียงนุ่มลึก

“พี่แอลแค่มายินดีให้พวกเรา เขาต้องกลับไปทำงานต่อ” 

ในจังหวะที่เอวาตอบกลับชายหนุ่มไป เสียงของผู้ชายคนหนึ่งก็ดังขึ้นมาจากทางด้านหลังของคู่บ่าวสาวพอดี ทำให้ราฟาเอลกับเอวาหันหลังกลับไปมอง

“ไอ้ราฟาเอล” ลูเซียโน่เอ่ยเรียกเพื่อนด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ ในมือของเขายังคงถือโทรศัพท์เอาไว้อยู่ เนื่องจากเขาเพิ่งจะวางสายสำคัญไปเมื่อสักครู่นี้

“มีอะไรวะ” ราฟาเอลเอ่ยถาม 

เมื่อเอวาเห็นหน้าของลูเซียโน่ เธอก็นึกถึงเรื่องน้องสาวของเธอขึ้นมาทันที เธอจำได้ว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนที่เอาน้องสาวของเธอไปอยู่ด้วย แต่เพราะเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้นมากมายจึงทำให้เธอไม่มีเวลาคิดถึงเรื่องน้องสาวของเธอเลย

“เดี๋ยวกูกลับก่อนนะ” ลูเซียโน่ปรายตามองหญิงสาวที่เขาเคยมีปากเสียงกับเธอเล็กน้อย แต่ตอนนี้เขาไม่ได้มีเวลามาสนใจเรื่องของเธอสักเท่าไหร่

“ทำไมรีบกลับ” ราฟาเอลเอ่ยถาม

“กูต้องบินไปสวิตเซอร์แลนด์” 

“มีเรื่องอะไรหรือเปล่า” เจ้าบ่าวสุดหล่อเหลาเอ่ยถามเพื่อนอย่างรู้ทัน

“เรื่องเดิมๆ ของแม่กู” 

“อือ งั้นก็รีบไปเถอะ” 

“ไว้เจอกัน” พูดจบ ลูเซียโน่ก็รีบปลีกตัวเดินออกไปจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว 

“ผู้ชายคนนั้น” เอวาเอ่ยขึ้นมา

“ทำไม?” ราฟาเอลจึงหันกลับมามองจ้องหญิงสาว

“น้องสาวของฉันอยู่ไหน” 

“พวกเราปล่อยน้องสาวของเธอไปตั้งแต่ที่ฉันบอกเธอครั้งนั้นแล้ว” ราฟาเอลลืมเรื่องของน้องสาวเธอไปสนิทเลย

สิ้นเสียงตอบกลับของชายหนุ่ม เอวายืนครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ เธอคิดไม่ออกเลยว่าอัญญาจะไปอยู่ที่ไหนเพราะพวกเราไม่มีญาติพี่น้องเลยสักคนหรืออาจจะมีแต่ย่าของพวกเธอไม่เคยบอก

“ฉันมีเรื่องอยากขอร้องคุณหน่อย” เอวานึกบางอย่างขึ้นมาได้ 

“เรื่องอะไร” ราฟาเอลเอ่ยถาม หากมันเป็นเรื่องที่เขาพอจะทำให้เธอได้ เขาก็พร้อมที่จะทำให้ภรรยาเขาอย่างเต็มที่ 

“คุณยังเก็บของฉันเอาไว้อยู่ไหม”

“เธอจะเอาอะไร” 

“พวกของที่คุณยึดไปวันแรกที่เราเจอกัน ฉันอยากได้โทรศัพท์” ใช่แล้วล่ะ โทรศัพท์เครื่องเก่าของเธอเป็นสิ่งเดียวที่เธอจะสามารถติดต่อน้องสาวของเธอได้ 

“โทรศัพท์?” 

“ใช่ โทรศัพท์เครื่องที่ฉันพกมาด้วย”

“ทำไมล่ะ”

“เพราะมันเป็นวิธีเดียวที่ฉันจะติดต่อน้องสาวของตัวเองได้” สิ้นเสียงตอบกลับของเอวา ราฟาเอลครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ ก่อนที่เขาจะมองซ้ายมองขวาหาลูกน้องคนสนิทของเขา 

“ลูกา” ราฟาเอลตะโกนเรียกลูกาที่ยืนอยู่ไม่ไกลเท่าไหร่นัก ลูกาจึงรีบวิ่งมาหาราฟาเอลทันที

“ครับนาย” 

“มึงไปดูของ ของเมียกูที่ห้องทำงานในลานประมูลให้กูหน่อย หาโทรศัพท์ของอันนาเอามาให้กูหน่อย” ชายหนุ่มออกคำสั่งกับลูกน้อง

“ครับนาย” ลูกาก้มศีรษะให้เจ้านายหนึ่งครั้ง ก่อนที่เขาจะรีบจ้ำอ้าวไปทำตามความประสงค์ของเจ้านายทันที

“ไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะทำทุกทางเพื่อตามหาน้องสาวของเธอมาให้ได้” ราฟาเอลลูบไหล่แบบบางของเจ้าสาวอย่างแผ่วเบาพร้อมกับปลอบประโลมเธออย่างอ่อนโยน เขาไม่อยากเห็นภรรยาของเขาต้องมาเป็นทุกข์ ต่อให้เขาต้องพลิกแผ่นดินหาน้องสาวเธอ เขาก็จะต้องทำ…