ผู้ใหญ่ทั้งสามคนนิ่งเงียบและหันมองหน้ากันอยู่สักพักหนึ่ง จนเอวาเริ่มรู้สึกไม่ดีขึ้นมาเรื่อยๆ ใบหน้าสวยคมและมือเล็กของหญิงสาวเริ่มมีเหงื่อผุดขึ้นมาอย่างไม่สามารถห้ามได้
ราฟาเอลเหลือบตามามองหญิงสาวข้างกาย เมื่อเห็นว่าใบหน้าหวานเริ่มซีดเผือด มือแกร่งจึงเลื่อนลงไปกอบกุมมือเล็กเอาไว้แน่น เอวาจึงหันมาสบตากับชายหนุ่มทันที นัยน์ตาคมเข้มดุดันจ้องลึกเข้าไปในดวงตากลมโตเพื่อเป็นการบอกหญิงสาวเป็นนัยว่าเขาอยู่ข้างๆ เธอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาจะไม่ยอมปล่อยมือเธอเด็ดขาด
“ผมไม่ได้มาขออนุญาตหรืออะไรทั้งนั้น ผมแค่พาว่าที่เจ้าสาวของผมมาแนะนำตัวให้ครอบครัวได้รู้จัก” ราฟาเอลหันกลับมามองหน้าพ่อแม่พลางเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงมั่นคงและเด็ดเดี่ยว
โรดอลฟ์ผู้อาวุโสที่สุดของบ้านเดินมาหาราฟาเอลกับเอวา ชายแก่หยุดอยู่ตรงหน้าชายหญิงทั้งสองคน ก่อนที่เขาจะมองหน้าราฟาเอลกับเอวาสลับกัน ชายแก่ถอนหายใจออกมาเบาๆ
“ไปคุยกันต่อที่ห้องอาหาร” โรดอลฟ์เอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
สิ้นเสียงโรดอลฟ์ ชายแก่ก็ปลีกตัวเดินไปยังห้องอาหารก่อนคนอื่นอย่างช้าๆ พ่อกับแม่ของราฟาเอลมองหน้ากันเล็กน้อย ซึ่งชายหนุ่มกับหญิงสาวเองก็เช่นกัน
ราฟาเอลรู้จักปู่ของตัวเองเป็นอย่างดี หากชายแก่ไม่อยากที่จะยอมรับหญิงสาวคนนี้ โรดอลฟ์คงไล่พวกเขากลับแล้ว แต่ทว่าชายแก่ก็ไม่ได้ไล่พวกเขา อีกทั้งยังให้พวกเขาไปคุยที่ห้องอาหารอีก
ราอูลกับเรเน่เดินตามชายแก่ไป ก่อนที่ราฟาเอลจะหันมามองหน้าเอวาอีกครั้ง แล้วก้าวเดินตามพ่อแม่ไปติดๆ จนกระทั่งพวกเขามาถึงห้องทานอาหารที่ใหญ่โตกว้างขวางภายในคฤหาสน์
ผู้อาวุโสทั้งสามคนนั่งลงประจำที่นั่งของตัวเอง โดยมีโรดอลฟ์นั่งอยู่ตรงหัวโต๊ะและพ่อแม่ของราฟาเอลเดินไปนั่งลงฝั่งขวาของชายแก่ ราฟาเอลจึงพาเอวามานั่งลงตรงข้ามกับพ่อแม่ของเขา
หลังจากที่ทุกคนเข้ามาในห้องกันจนครบทุกคนแล้ว โรดอลฟ์เลื่อนสายตาไปมองสำรวจเอวาทันที ซึ่งหญิงสาวก็ไม่รู้ว่าตัวเองควรจะวางตัวอย่างไรดี
“ได้ที่ฝากครรภ์หรือยัง” เสียงแหบพร่าของโรดอลฟ์เอ่ยถามขึ้นมาอย่างแข็งกระด้าง
“ยังคะ” เอวาเลือกที่จะตอบกลับชายแก่เอง เพราะว่าเขากำลังจ้องมองมาที่เธออยู่
“ราฟาเอล แกติดต่อโรงพยาบาลที่ดีที่สุดให้เมียแกด้วย” ถึงแม้ว่าน้ำเสียงของโรดอลฟ์จะดูห้วนๆ และเหมือนจะไม่ใส่ใจสักเท่าไหร่ แต่ราฟาเอลก็รู้ดีว่านี่แหละคือการแสดงความเป็นห่วงเป็นใยในแบบของชายแก่
“ผมรู้แล้ว”
“ทำไมถึงดูไม่เหมือนคนท้องเลย” ชายแก่เอ่ยถามต่อ เนื่องจากเขามองไปที่ท้องของเธอแล้วก็พบว่ามันไม่ได้นูนเด่นขึ้นมาเท่าที่ควรสักเท่าไหร่
“น่าจะเป็นท้องแรกค่ะคุณพ่อ เพราะปกติท้องแรกจะไม่ค่อยใหญ่เท่าไหร่ค่ะ อาจจะไปใหญ่ขึ้นช่วงเดือนที่เจ็ดค่ะ” เสียงของเรเน่พูดขึ้นมาอย่างนอบน้อม
“อือ แล้วรู้เพศหรือยัง”
“ค่ะ รู้แล้วค่ะ” เอวาตอบกลับ สายตาของหญิงสาวหันมาสบตากับราฟาเอลชั่วครู่ ชายหนุ่มพยักหน้าให้เธอเล็กน้อยเพื่อเป็นการให้กำลังใจหญิงสาว
“ผู้ชายค่ะ” หญิงสาวเว้นประโยคไปชั่วครู่ ก่อนที่เธอจะเอ่ยต่อ
“อือ ก็ดี” ชายแก่พยักหน้าเบาๆ ในใจของเขานั้นกลับรู้สึกดีอกดีใจอย่างบอกไม่ถูก แต่โรดอลฟ์ก็ทำเป็นเหมือนกับว่าตัวเองเฉยๆ กับเรื่องนี้
บรรยากาศภายในห้องอาหารเงียบไปชั่วครู่ เพราะทุกอย่างมันกะทันหันไปหมดจนทุกคนไม่ได้ตั้งตัวในการมาพบปะพูดคุยกันในวันนี้ แต่หลังจากนั้นทุกคนก็ค่อยๆ ปรับตัวกันช้าๆ ผู้ใหญ่ทั้งสามคนก็ผลัดกันถามไถ่เอวาเกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวของหญิงสาว จนกระทั่งเวลาผ่านไปเกือบสองชั่วโมง
หลังจากนั้น ราฟาเอลก็ขอตัวกลับก่อนเพราะเขาต้องไปทำงานต่อ ทุกคนจึงเดินออกมาส่งชายหญิงตรงหน้าประตูด้วยกันทั้งหมด มาเฟียหนุ่มจับมือเอวาเอาไว้แน่นอยู่ตลอดเวลา
“ถ้าว่างก็พาเมียแกมากินข้าวกับพวกฉันบ่อยๆล่ะ” โรดอลฟ์เอ่ยขึ้นมา
ราฟาเอลไม่ได้ตอบกลับอะไร เขาพยักหน้าให้ชายแก่เบาๆ ก่อนที่เอวาจะล่ำลาผู้ใหญ่ตามมารยาท จากนั้นราฟาเอลก็พาเอวากลับมายังรถยนต์คันหรูสีดำเงาทันที
“เดี๋ยวฉันต้องเข้าไปจัดการงานที่กาสิโนก่อน ไปด้วยกันไหมหรืออยากกลับบ้านเลย” มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามหญิงสาวเมื่อพวกเขาขึ้นมานั่งบนรถเรียบร้อยแล้ว ลูกานั่งประจำตำแหน่งคนขับรถมองเจ้านายกับว่าที่เจ้าสาวของราฟาเอลผ่านกระจกมองหลังตรงหน้ารถเล็กน้อย
“ไปกาสิโนก่อนก็ได้” เอวาตอบกลับด้วยน้ำเสียงราบเรียบแต่ไม่ได้แข็งกระด้าง
“พวกท่านชอบเธอนะ” ราฟาเอลพูดขึ้นมาเพื่อไม่อยากให้เอวาคิดมากกับท่าทีที่นิ่งเฉยของพวกท่าน เนื่องจากปกติแล้วทุกคนในครอบครัวของเขามักจะไม่ค่อยแสดงความรู้สึกออกมามากเท่าไหร่
“ถึงแม้พวกท่านจะไม่แสดงออกมากเท่าที่ควร แต่ทุกคนดีใจกันมากๆ เลยนะ”
“อือ” หญิงสาวพยักหน้าให้ชายหนุ่มเบาๆ และยกยิ้มให้ชายหนุ่มเล็กน้อย
รถคันหรูสีดำเงาขับเคลื่อนออกมาจากคฤหาสน์ตระกูลดีอาฟาต์แล้วมุ่งตรงไปยังกาสิโนทันที มือแกร่งของราฟาเอลกอบกุมมือเล็กของหญิงสาวเอาไว้ตลอดทาง จนกระทั่งรถยนต์คันหรูมาถึงกาสิโนในเวลาต่อมา
ราฟาเอลกับเอวาเข้ามาในห้องทำงานของชายหนุ่ม ก่อนที่เขาจะขอเวลาจัดการเอกสารสักครึ่งชั่วโมงก่อน เอวาจึงนั่งรอชายหนุ่มอยู่ตรงโซฟาใหญ่กลางห้องทำงาน
จนกระทั่งชายหนุ่มจัดการเอกสารสำคัญเสร็จเรียบร้อยแล้ว ราฟาเอลจึงพาหญิงสาวเดินสำรวจไปตามชั้นต่างๆ เพราะโดยปกติราฟาเอลก็มักจะเดินดูความเรียบร้อยของกาสิโนอยู่แล้ว เนื่องจากเขาจะได้รู้ว่ามีปัญหาตรงไหนหรือจุดบกพร่องตรงไหนที่ต้องแก้ไขปรับปรุงหรือเปล่า
มาเฟียหนุ่มเดินตรวจตราไปเรื่อยๆ โดยมีเอวาเดินอยู่ข้างกายในฐานะว่าที่เจ้าสาวของเขา แล้วก็มีลูกากับลูกน้องอีกหลายคนเดินตามอยู่ตลอดเวลา จวบจนพวกเขาเดินลงมายังชั้นใต้ดินที่มีสนามการประลองที่ใช้ชีวิตของคนเป็นเดิมพัน
ความทรงจำครั้งเก่าที่เอวาถูกทำร้ายร่างกายผุดขึ้นมาในหัวของเธอ แต่เหนือสิ่งอื่นใดเลยก็คือเธอไม่ชอบที่มันไร้มนุษยธรรมแบบนี้ เพื่อแค่สนองความสนุกของพวกคนรวยแต่คนที่ลงไปสู้ทั้งเจ็บตายทั้งเกือบตาย เธอไม่ได้โลกสวยแต่เธอไม่ชอบอะไรแบบนี้
“เป็นอะไรหรือเปล่า” ราฟาเอลเหลือบมาเห็นสีหน้าที่แปลกไปของหญิงสาวพร้อมกับดวงตากลมโตที่จ้องมองไปชั้นใต้ดินราวกับกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่ภายในใจ
“ฉันไม่ชอบ” เสียงหวานเลือกที่จะตอบกลับอย่างตรงไปตรงมา
“ไม่ชอบอะไร” ชายหนุ่มหยุดเดินอย่างกะทันหันพร้อมกับหันหน้ามาเอ่ยถามหญิงสาวเพื่อพูดคุยกันอย่างจริงจัง ทำให้ลูกากับบอดี้การ์ดทุกคนหยุดเดินเช่นกัน
“การพนันที่ต้องแลกกับชีวิตคนแบบนี้” เอวาตอบกลับ
“แต่มันคืองานของฉันนะ”
“อือ” หญิงสาวพยักหน้าให้ชายหนุ่มเบาๆ เธอไม่ได้ต้องการที่จะวุ่นวายกับงานของเขาอยู่แล้ว เพียงแค่เธอบอกเขาให้รับรู้ไว้ว่าเธอจะไม่ชอบและเธอจะไม่ลงมาที่นี่อีก เอวาหันหน้ากลับมาเช่นเคยและเธอก็ตั้งท่าจะก้าวเดินต่อ
“อันนา..เดี๋ยวก่อน” แต่ทว่ามือแกร่งของราฟาเอลก็คว้าข้อมือเล็กของหญิงสาวเอาไว้ก่อน
“อะไร” เอวาหันหน้ามาหาชายหนุ่มอีกครั้ง
“เราควรคุยกันให้เข้าใจ ไม่ใช่เดินหนีกันแบบนี้นะ” เสียงทุ้มบอกกล่าวหญิงสาวด้วยน้ำเสียงนุ่มลึกและใช้เหตุผลกับเธอ
“ฉันรู้ว่ามันคืองานของคุณ เรื่องอื่นฉันเข้าใจหมด แต่เรื่องการพนันที่เอาชีวิตคนมาเดิมพันแบบนี้ ฉันว่ามันไม่ควร” เอวาถอนหายใจเบาๆ ก่อนที่เธอจะเอ่ยออกมา
“โอเค เดี๋ยวฉันจะไปคุยกับกลุ่มเพื่อนให้ยกเลิกการประลองนี้ไป..ดีไหม” ราฟาเอลไม่ได้รู้สึกเขินอายกับการกระทำของตัวเองเลยสักนิด ถึงแม้ว่าเขาจะอยู่ต่อหน้าเหล่าบรรดาบอดี้การ์ดของเขาก็ตาม
“แล้วแต่คุณ” ทั้งคำพูดและท่าทางของราฟาเอล มันทำให้เอวาใจเต้นขึ้นมาเล็กน้อย เธอไม่ได้คาดคิดว่าชายหนุ่มจะยกเลิกการประลองนี้เพื่อเธอเลย เพราะในคราแรกเธอคิดเพียงแค่ว่าเธอจะไม่ลงมาที่นี่อีก
“ฟังนะอันนา อะไรที่เธอไม่ชอบ ฉันจะไม่ทำ” ราฟาเอลมองจ้องเข้าไปในดวงตากลมโตเพื่อยืนยันทางสายตาว่าเขาจะทำอย่างที่พูดออกไปจริงๆ และเขาก็อยากให้เธอเชื่อในคำพูดของเขา
อดีตสปายสาวนิ่งเงียบไปชั่วครู่ เธอไม่ได้ตอบกลับอะไรออกไป ถึงแม้ในใจของเธอจะแอบรู้สึกดีอยู่ที่ราฟาเอลให้ความสำคัญกับเธอมากขนาดนี้
“กลับบ้านกันเถอะ” ไม่พูดเปล่า ราฟาเอลขยับตัวมาใกล้หญิงสาว ก่อนที่เขาจะโอบไหล่แบบบางและพาเธอเดินไปยังลิฟต์หรูทันที
หนึ่งปีผ่านไปร่างอรชรของอดีตสปายสาวสวมชุดเดรสสั้นสีครีมสายเดี่ยวกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องโถงใหญ่ ในช่วงเวลาบ่ายกว่าเป็นเวลาที่ลูกชายของเขา โรลองด์ เด็กชายวัยหกเดือนกว่ากำลังหลับใหลอยู่ จึงทำให้ภายในคฤหาสน์ของราฟาเอลเงียบสงัดในช่วงเวลานี้ ในขณะที่เอวากำลังอ่านหนังสืออยู่ พี่เลี้ยงของลูกชายเธอก็ค่อยๆ เดินเข้ามาในห้องโถงใหญ่อย่างช้าๆ เอวาจึงผละสายตาออกจากหนังสือและช้อนดวงตากลมโตขึ้นไปมองหน้าพี่เลี้ยงอย่างช้าๆ“มาดามค่ะ คุณชายตื่นแล้วค่ะ” พี่เลี้ยงที่ดูอายุประมาณสามสิบนิดๆ เอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงนอบน้อม“ฝากไปอุ้มเขามาให้หน่อยได้ไหมคะ” เอวาตอบกลับไปอย่างสุภาพ ต่อให้เธอจะเข้ามาเป็นมาดามในคฤหาสน์หลังนี้ได้เป็นปีแล้ว แต่เธอก็ไม่เคยปฏิบัติกับสาวใช้หรือบอดี้การ์ดไม่ดีเลยสักคน เพราะเธอไม่เคยลืมว่าตัวเองเป็นใครมาก่อน“ค่ะมาดาม” พี่เลี้ยงตอบกลับพลางก้มศีรษะให้มาดามหนึ่งครั้ง ก่อนที่เธอจะหันหลังเดินออกไปจากห้องโถงทันทีหลังจากที่พี่เลี้ยงเดินออกไปจากห้องแล้ว ชายหนุ่มร่างกำยำสง่างามหรือก็คือราฟาเอลนั่นเอง มาเฟียหนุ่มเดินเข้ามาในห้องโถงทันที“กลับมาไวจัง” เอวาเอ่ยถามชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
หลังจากพิธีวิวาห์ของมาเฟียหนุ่มกับอดีตสปายสาวจบลง พวกเขาก็เปลี่ยนชุดและตรงมายังเรือสำราญเพื่อพาหญิงสาวมาฮันนีมูนต่อทันที ราฟาเอลโอบไหล่บางของภรรยาป้ายแดงที่สวมชุดเดรสสั้นสีขาวดูเรียบหรู เขาพาเอวาเดินขึ้นไปยังเรือสำราญส่วนตัวของตัวเองอย่างช้าๆ จนกระทั่งคู่สามีขึ้นมาบนเรือสำราญเรียบร้อยแล้ว เรือสำราญค่อยแล่นออกจากท่าเรือขนาดใหญ่ริมทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ราฟาเอลต้องการความเป็นส่วนตัว ชายหนุ่มจึงให้เหล่าบรรดาบอดี้การ์ดของเขานั่งเรือสำราญอีกลำหนึ่งตามเขามา เพื่อดูแลความปลอดภัยให้เขากับภรรยา“ชอบไหม” ชายหนุ่มพาเอวาเดินมาตรงหัวเรือพลางเอ่ยถามหญิงสาวที่เขากำลังโอบไหล่บางของเธออยู่ “ฉันชอบ” เจ้าสาวป้ายแดงตอบพร้อมกับพยักหน้าให้ชายหนุ่มเบาๆ ลมทะเลพัดผ่านร่างกายพวกเขาไป ยิ่งทำให้คู่บ่าวสาวรู้สึกสดชื่นมากยิ่งขึ้น“ไม่ต้องห่วงเรื่องน้องสาวของเธอนะ ฉันจะพยายามอย่างเต็มที่เลย” ราฟาเอลหันมาจับไหล่หญิงสาวเอาไว้ทั้งสองข้างและจ้องมองเข้าไปในดวงตากลมโตเพื่อแสดงออกทางสายตาให้เธอได้รับรู้ “ขอบคุณมากๆ เลย ฉันไม่รู้จะขอบคุณยังไงเลย” เอวาส่งยิ้มให้สามี “เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นอย่างอื่นได้ไหม” ราฟาเอลตอบกลับด้
หนึ่งเดือนต่อมา เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็วจนกระทั่งมาถึงวันที่ราฟาเอลกับเอวาต้องเข้าพิธีวิวาห์ด้วยกัน ทุกอย่างถูกจัดขึ้นมาอย่างรวดเร็วในเวลาเพียงหนึ่งเดือนเท่านั้น งานแต่งงานสุดแสนใหญ่โตหรูหราถูกจัดขึ้นภายในสวนของคฤหาสน์ของราฟาเอล ทุกอย่างถูกจัดเตรียมเอาไว้อย่างเรียบร้อย ดอกกุหลาบสีขาวกับสีชมพูประดับไปทุกพื้นที่ของงานในวันนี้ แขกเหรื่อและนักธุรกิจในวงการสีเทาต่างพากันมาแสดงความยินดีกับมาเฟียหนุ่มผู้ยิ่งใหญ่ หญิงสาวภายในงานสวมชุดราตรียาวสีชมพูอ่อนๆ กับผู้ชายที่สวมชุดทักซิโด้หรือชุดสูทสีดำ ราฟาเอลสวมชุดทักซิโด้ดูหล่อเหลาที่สุดในงานวันนี้ เขาทั้งดูสง่างาม สุขุมและน่าหลงใหล ชายหนุ่มยืนอยู่หน้าแท่นพิธีกับบาทหลวงเพื่อรอว่าที่เจ้าสาวของเขา ดวงตาคมกริบดุดันมองไปรอบๆ งานแต่งของตัวเอง เหล่าบรรดากลุ่มเพื่อนกับพ่อแม่ของเขานั่งอยู่แถวหน้าสุดกำลังจ้องมองมาที่ราฟาเอลอยู่มาเฟียหนุ่มยืนรอว่าที่เจ้าสาวของเขาอยู่สักพักหนึ่ง แต่เขากลับรู้สึกว่าเวลามันผ่านไปเหลือเกิน เขาอยากจะเห็นเจ้าสาวแสนสวยของเขาเต็มที่แล้วไม่นานสักเท่าไหร่ ร่างอรชรของอดีตสปายสาวที่สวมชุดสีขาวสะอาดตา ท่อนบนชุดเจ้าสาวเป็นเกาะอกและถูกปร
หลังจากที่ชายหญิงคุยกับเข้าใจเรียบร้อยแล้ว ราฟาเอลพาหญิงสาวกลับขึ้นมายังชั้นแรกของตัวอาคาร และทันทีที่ประตูของลิฟต์เปิดออกมา พวกเขาก็เดินออกมาจากลิฟต์กันอย่างช้าๆ “นายท่านคะ!” ร่างของหญิงสาวชุดดำรัดรูปปรากฏขึ้นมาอย่างกะทันหันพร้อมกับเดินปรี่เข้ามาหาราฟาเอลอย่างรวดเร็ว ซึ่งแน่นอนว่าทุกคนรู้กันเป็นอย่างดีว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร ราฟาเอลมองชาร์ลอตต์สลับกับหันมามองว่าที่เจ้าสาวของเขาที่กำลังมองชาร์ลอตต์ด้วยสายตานิ่งเรียบ แต่ทว่ามันกลัวดูน่ากลัวสำหรับเขายิ่งนัก “ชาร์ลอตต์คิดถึงจังเลยค่ะ นายท่านหายไปตั้งนาน” ไม่พูดเปล่า ชาร์ลอตต์พยายามที่จะเข้ามาคล้องแขนชายหนุ่มเอาไว้ ราฟาเอลจึงถอยหลังหลบเธอไปหนึ่งก้าว “อย่ามาโดนตัวฉัน” เสียงทุ้มของราฟาเอลบอกกล่าวชาร์ลอตต์ด้วยน้ำเสียงเหี้ยมเกรียมจนสาวชุดดำสัมผัสได้“ทะ..ทำไมล่ะคะ” ยังไม่ทันที่ราฟาเอลจะได้ตอบกลับอะไรออกไป เอวาก็ก้าวเดินออกไปจากตรงนั้นทันที เธอไม่จำเป็นต้องมาทนฟังสองคนนั้นคุยกัน ภาพความทรงจำเก่าๆ ที่ราฟาเอลเคยกอดรัดนัวเนียกับผู้หญิงคนนั้นต่อหน้าของเธอฉายขึ้นมาในสมองของเอวาอีกครั้ง“อันนา! อันนา!” เสียงทุ้มตะโกนเรียกหญิงสาวเอาไว้ แต่อดีตสปา
ผู้ใหญ่ทั้งสามคนนิ่งเงียบและหันมองหน้ากันอยู่สักพักหนึ่ง จนเอวาเริ่มรู้สึกไม่ดีขึ้นมาเรื่อยๆ ใบหน้าสวยคมและมือเล็กของหญิงสาวเริ่มมีเหงื่อผุดขึ้นมาอย่างไม่สามารถห้ามได้ราฟาเอลเหลือบตามามองหญิงสาวข้างกาย เมื่อเห็นว่าใบหน้าหวานเริ่มซีดเผือด มือแกร่งจึงเลื่อนลงไปกอบกุมมือเล็กเอาไว้แน่น เอวาจึงหันมาสบตากับชายหนุ่มทันที นัยน์ตาคมเข้มดุดันจ้องลึกเข้าไปในดวงตากลมโตเพื่อเป็นการบอกหญิงสาวเป็นนัยว่าเขาอยู่ข้างๆ เธอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเขาจะไม่ยอมปล่อยมือเธอเด็ดขาด“ผมไม่ได้มาขออนุญาตหรืออะไรทั้งนั้น ผมแค่พาว่าที่เจ้าสาวของผมมาแนะนำตัวให้ครอบครัวได้รู้จัก” ราฟาเอลหันกลับมามองหน้าพ่อแม่พลางเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงมั่นคงและเด็ดเดี่ยวโรดอลฟ์ผู้อาวุโสที่สุดของบ้านเดินมาหาราฟาเอลกับเอวา ชายแก่หยุดอยู่ตรงหน้าชายหญิงทั้งสองคน ก่อนที่เขาจะมองหน้าราฟาเอลกับเอวาสลับกัน ชายแก่ถอนหายใจออกมาเบาๆ“ไปคุยกันต่อที่ห้องอาหาร” โรดอลฟ์เอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบสิ้นเสียงโรดอลฟ์ ชายแก่ก็ปลีกตัวเดินไปยังห้องอาหารก่อนคนอื่นอย่างช้าๆ พ่อกับแม่ของราฟาเอลมองหน้ากันเล็กน้อย ซึ่งชายหนุ่มกับหญิงสาวเองก็เช่นกันราฟาเอลรู้จ
หลังจากที่ราฟาเอลกับเพื่อนๆ ประชุมกันจนเสร็จเรียบร้อยแล้ว มาเฟียหนุ่มก็รีบกลับมายังคฤหาสน์ของตัวเองทันที ร่างกำยำสมบูรณ์แบบลงมาจากรถยนต์คันหรู และตามมาด้วยลูกาที่ลงจากรถฝั่งคนขับตามราฟาเอลมา ชายหนุ่มกลับมาถึงบ้านในช่วงสี่ทุ่มของวัน“กลับมาแล้วเหรอครับนายท่าน” อองโซที่ยืนอยู่ตรงหน้าประตูทักทายเจ้านายเหมือนดั่งเช่นทุกครั้ง“อันนาล่ะ” ราฟาเอลเอ่ยถามถึงว่าที่เจ้าสาวของเขาทันที “หลับแล้วค่ะท่าน ดิฉันทำอาหารให้ทานเรียบร้อย แล้วมาดามก็ขึ้นไปนอนค่ะ แต่ดูเหมือนอาหารจะไม่ค่อยถูกปากมาดามสักเท่าไหร่นะคะ” เสียงของสาวใช้ที่ยืนอยู่ตรงด้านหลังของอองโซก้าวขามาข้างหน้าพลางตอบกลับเจ้านาย“พรุ่งนี้ให้เชฟไทยที่ฝีมือดีที่สุดมาทำอาหารไทยให้เธอ อันนาชอบทานอาหารไทย” ราฟาเอลบอกกล่าวกับสาวใช้“ได้ค่ะ” สาวใช้ชุดดำก้มศีรษะให้เจ้านายอย่างนอบน้อม ราฟาเอลไม่ได้เอ่ยอะไรออกมาต่อ เมื่อเขาสั่งสาวใช้เรียบร้อยแล้ว มาเฟียหนุ่มก็ก้าวเดินไปยังในคฤหาสน์และตรงไปยังชั้นสองทันที ชายหนุ่มเปิดประตูเข้าห้องนอนของตัวเองออกมาอย่างเบามือที่สุดเพราะกลัวว่าหญิงสาวจะหลับอยู่ แล้วเขาจะรบกวนการนอนของเธอ ดวงตาคมกริบมองไปยังบนเตียงใหญ่ เ