(3)เจอกันสักที(รอบ 1ปี)

เจอกันสักที (รอบ 1ปี)

'สามทุ่มตรง' ฉันลุกจากเตียงเพื่อจะไปแต่งตัว ฉันเลือกเสื้อผ้าที่ใส่แล้วดูเซ็กซี่ที่สุด ซึ่งก่อนหน้าฉันไม่เคยสวมใส่เสื้อผ้าแนวนี้เลย เพิ่งจะมาใส่ในช่วงหนึ่งปีที่แล้ว.เพราะรู้สึกอยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง. ก๊อก ก๊อก

"คุณหนูคะ คุณหนู.."นั่นเป็นเสียงของป้าจัน ฉันวางแปลงปัดหน้าลงแล้วลุกจากเก้าอี้หน้ากระจกเพื่อจะไปเปิดประตูให้เธอ

"...ป้าเอานมอุ่นมาให้ค่ะ"ยังเดินไม่ถึงประตูห้องเสียงป้าจันก็ดังขึ้นอีกครั้ง ฉันต้องลอบหายใจออกมา เพราะป้าจันมักจะต้องเอานมอุ่น ๆ มาให้ฉันดื่มตั้งแต่เด็กแต่ตอนนี้ฉันโตแล้วนะ แอ๊ดดด เสียงประตูเปิดเข้ามา

"คุณหนู..."พอเปิดประตูป้าจันก็ต้องชะงักแล้วส่งสายตามองมาที่ฉันด้วยสีหน้าค่อนข้างตกใจ

"....จะออกไปไหนเหรอคะ"เธอตกใจเพราะเสื้อผ้าที่ฉันสวมใส่ยังไงล่ะ

"ต้องจะออกไปดื่มกับพลอยน่ะค่ะ"ฉันตอบกลับไปตามความจริง แล้วหลุบตามองแก้วนมที่มือของป้าแม่บ้าน

"เอาไปเก็บเถอะค่ะ ต้องไม่กินหรอก...."

"ไม่ได้นะคะ ถ้าคุณท่านรู้อาจจะโกรธเอาได้"ป้าจันแทรกพูดขึ้น

"ป้าจัน ต้องโตแล้วนะคะเรียนจบแล้วด้วย"

"แต่..."

"ไม่มีแต่ ป้าเอานมกลับไปเถอะต้องจะแต่งตัวต่อ"ว่าจบฉันก็ผลักป้าแม่บ้านออกเบา ๆ ให้พ้นประตูเพื่อจะปิด

"คุณหนู.."

"ต้องสัญญาว่าจะดูแลตัวเองให้ดี"ฉันคลี่ยิ้มหวานให้ก่อนจะปิดประตูลง.

"คุณหนู...เฮ้อ"

ฉันไม่สนใจเสียงพ่นลมหายใจที่ดังอยู่หน้าประตูเลือกที่จะเดินมาแต่งหน้าต่อ

หลังจากจัดการตัวเองจนสวยปิ้งแล้วฉันก็ออกมาจากห้อง.สะพายกระเป๋าใบโปรดเดินลงบันไดมา กวาดสายตาไปรอบ ๆ ซึ่งมีไฟที่เปิดไว้เป็นบางจุด แต่พอเห็นทาง ฉันเดินจนมาถึงห้องที่สำหรับเก็บกุญแจรถ กำลังจะเอื้อมไปเปิดประตู ก็ได้ยินเสียงดังมาจากด้านหลัง.

"คุณหนู"ฉันสะดุ้งเฮือกนึงก่อนที่จะหันหลังไปดู

"โธ่ ลุงกรมาไม่ให้สุ่มให้เสียง ต้องตกใจหมด"พูดพลางเอามือลูบที่หน้าอกตัวเอง

"เดี๋ยวลุงขับรถให้"ฉันขมวดคิ้วจ้องลุงกรด้วยความสงสัย

"ยายจันบอกกับลุงว่าคุณหนูจะออกไปดื่ม..ยายจันเป็นห่วงคุณหนูจึงให้ลุงช่วยขับรถพาคุณหนูไป"ฉันผงกหัวหยิก ๆ อย่างเข้าใจ

"ไม่ต้องหรอกค่ะ ต้องขับเองได้"

"ให้ลุงขับให้เถอะนะ ลุงเองก็เป็นห่วงคุณหนูเหมือนกัน"ฉันยืนคิดอยู่ในใจ ถ้าขืนยอมให้ลุงกรขับรถให้แน่นอนว่าเขาจะต้องรอจนผับปิดแน่ จึงตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ท่ามกลางสายตาลุงกรที่จ้องอยู่สีหน้าสงสัย

"ต้องให้พลอยมารับดีกว่า จะได้ไม่ต้องเดือดร้อนลุง"

"คุณหนู.."ฉันไม่สนใจรีบกดเบอร์หาเพื่อนสนิททันที

(ฮาโหลว่าไงแก พ่อไม่ให้มาเหรอ)ที่พลอยพูดแบบนั้นก็เพราะรู้ว่าพ่อฉันเป็นคนยังไง.

"มารับฉันหน่อยสิ"

(แล้วพ่อแก...)

"มาเถอะ แล้วค่อยคุยกัน"ที่ฉันสามารถที่จะออกไปเที่ยวดื่มได้ก็เพราะพ่อของฉันไม่อยู่ และดูว่าจะกลับดึกด้วย ซึ่งเป็นปกติที่ท่านจะต้องมีการสังสรรค์พูดคุยธุรกิจกับเพื่อนนักธุรกิจด้วยกัน และแต่ก่อนหน้ามันเป็นโอกาสที่ฉันมักจะหนีเที่ยว ไปหาพี่ทอย อดีตแฟนได้สะดวก โดยไม่มีใครปริปากบอกพ่อสักคน

(โอเค)สิ้นเสียงฉันก็กดวางสาย แล้วเก็บโทรศัพท์ใส่ไว้ในกระเป๋า ก่อนจะเงยหน้าขึ้นแล้วพูดกับลุงกรที่ยังยืนอยู่

"ลุงกรไปนอนเถอะค่ะ เดี๋ยวพลอยจะมารับต้อง"คนขับรถประจำบ้านลอบหายใจเบา ๆ แล้วพูดขึ้น

"ดูแลตัวเองด้วยนะครับ...ถ้าเมากลับไม่ไหว..."

"ต้องจะโทรหาลุงนะคะ"ฉันแทรกพูดเพราะรู้ว่าเขาจะพูดอะไรต่อ พลอยเป็นคนที่เคยพาฉันมักจะมารับฉันไปเที่ยวกลางคืน ตอนที่ฉันอยู่ที่นี่ โดยที่เธอไม่เคยพาฉันไปเถลไถล ถึงแม้ว่าจะเป็นคนที่พาฉันไปส่งต่อให้กับพี่ทอย และเขาก็ไม่เคยพาฉันไปทำอะไรที่มันไม่ดี พาฉันกลับบ้านโดยสวัสดิภาพ อย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น

หลังจากที่ลุงกรกลับไปที่พัก ฉันก็เดินไปนั่งรอพลอยอยู่ที่หน้าบ้าน ไม่นานเลย รถยนต์คันหรูก็ขับมาจอดที่หน้าประตูรั้วบ้าน แน่นอนว่ารถคันนั้นเป็นรถของพลอย ฉันจึงรีบเปิดประตูเล็กแล้วเดินตรงไปที่รถของเธอ

"เข้ามา"พลอยเห็นฉันในกระจกที่หน้ามองข้างแล้วพูดขึ้น ฉันก็เปิดประตูรถแล้วเข้าไปนั่งที่เบาะข้าง ๆ

"Let's go"สิ้นเสียง เพื่อนสนิทฉันก็ขับรถออกมา

ผับ KAI

ฉันกับพลอยออกมาจากรถ แล้วเงยหน้ามองป้ายชื่อผับที่เรากำลังจะเข้าไป

"จะเข้าไปจริง ๆ เหรอ"เพื่อนสนิทหันมาถามแล้วเอื้อมมาจับมือฉัน

"อืม"

"ถ้าเจอพี่เขา?.."เธอน่าจะหมายถึงพี่ทอย

"ฉันจะตื๊อถามเขา ว่าเลิกกับฉันเพราะอะไร"ใช่ ฉันอยากได้คำตอบที่ไม่เคยเข้าใจมาหลายปี ว่าเขาเลิกกับฉันด้วยเหตุผลอะไร

"แก..เขาอาจจะเลิกรัก.."

"ไม่..เขายังรักฉันอยู่ เพราะก่อนหน้าเขายังพาฉันไปที่อัมพวา เป็นบ้านพักที่แม่เขาซื้อไว้ให้ก่อนที่จะเสีย แล้วเขายังบอกฉันเลยว่าไม่เคยพาใครมา ..แล้วเป็นครั้งแรกที่ฉัน..."ฉันพูดไม่จบ แล้วก้มหน้างุด นึกถึงตอนนั้น ที่ฉันเสียตัวครั้งแรกให้เขา แน่นอนฉันรู้ว่าพลอยน่าจะรู้

"....เข้าไปกันเถอะ"ฉันดึงมือเพื่อนสนิทเข้าไปในผับก่อนที่เธอจะพูดอะไรออกมา พอพ้นประตูผับเข้าไปด้านในก็ได้เจอกับพนักงานต้อนรับซึ่งเป็นผู้ชาย ฉันก็ไม่ได้คุ้นหน้าคุ้นตาเลย ฉันคิดว่าน่าจะเปลี่ยนพนักงานใหม่ ก็แน่นะสิฉันไม่ได้มาเป็นปีแล้ว และแน่นอนเขาไม่รู้จักฉัน

"ต้องการห้อง วีไอพีหริอเปล่าครับ"

"ค่ะ"ฉันหันขวับไปที่เพื่อน ซึ่งเป็นคนตอบ ในหัวคิดว่าถ้าฉันไปในห้องวีไอพี จะมีโอกาสน้อยมากที่ได้เจอกับพี่ทอย แฟนเก่า

"ไม่ค่ะ.."

"วีไอพีค่ะ"ฉันกำลังจะปฏิเสธแต่เพื่อนตัวดีก็แทรกพูดอย่างหนักแน่น ไม่แค่นั้น เธอยังดึงมือฉันให้เดินตามพนักงานต้อนรับ ขึ้นบันไดไปบนชั้นสองของผับ

"แก ฉันอยาก..."

"หยุด! ฉันชวนแกมานะห้ามขัดใจ"

"เฮ้อ"ฉันพ่นลมหายใจพรืดใหญ่ แล้วยอมเดินขึ้นบันไดตามเพื่อนโดยไม่ได้ขัดขืน

ระหว่างทางที่ขึ้นบันได ฉันก็เงยหน้าขึ้น และต้องขะงักหยุด ด้วยหัวใจที่เต้นรัว ๆ เพราะได้เจอกับ แฟนเก่า ที่ยังรักและอยากเจอ กำลังเดินสวนฉันลงบันไดมา ตึกตัก ตึกตัก

"พี่ทอย" ฉันสะบัดมือจากเพื่อนสนิทที่จับอยู่ แล้วเดินไปขวางหน้าเขา

"ต้องรัก!"ชายหนุ่มรูปหล่อสบถออกมาเบา ๆ ด้วยสีหน้าตระหนกตกใจเล็กน้อย

"ยังจำชื่อกันได้หนิ"ฉันบอกออกไปด้วยน้ำเสียงประชดประชันชายหนุ่มร่างสูงใบหน้าหล่อเหลามองฉันด้วยสายตาที่เย็นชา โดยไม่ปริปากตอบกลับอะไรเลย

"ได้เจอกันสักทีนะ"ฉันเอ่ยพร้อมกับยกยิ้ม ในขณะที่หัวใจเต้นระรัว

"ต้อง"