LOGINShare
ตอนที่ 9 ไม่เหมือนเดิม
Last Updated:
2025-02-26 01:17:34เมื่อขึ้นชั้นมัธยมศึกษาปีที่ห้าการกลับบ้านของบัวบงกชก็ต้องเปลี่ยนไปจากที่เคยกลับบ้านสองสัปดาห์ครั้งก็กลายเป็นกลับแค่เดือนละครั้งเพราะตอนนี้ธัญวดีไปเรียนต่อต่างประเทศ เธียรธวัชเลยไม่ค่อยมีเวลาดูแลบัวบงกชเท่าไหร่ ส่วนในเรื่องค่าใช้จ่ายต่างๆ เขาก็ยังสนับสนุนเธอเหมือนเดิม
ในการกลับมาบ้านแต่ละครั้งบัวบงกชแทบจะไม่เคยเจอเธียรธวัชเลย ส่วนใหญ่คนที่ไปรับบัวบงกชที่หอพักจะเป็นคุณชุติมาหรือไม่ก็ลุงอ่ำคนขับรถมากกว่า และพอเธอชั้นมัธยมศึกษาปีที่หกบัวบงกชก็เลยคุยกับชายหนุ่มว่าขออยู่ที่หอยาวและให้รับเธอกลับบ้านแค่ตอนปิดเทอมก็พอ
“เธอมีปัญหาอะไรหรือเปล่าทำไมถึงไม่อยากกลับบ้านล่ะบัว”
“บัวไม่ได้มีปัญหาอะไรหรอกค่ะแต่บัวกลับไปก็ไม่เจอใครอยู่ดี พี่ธัญญ่าก็ไม่อยู่คุณเธียรก็ทำงานกลับไปบัวก็เหงาคนเดียว”
“ฉันขอโทษนะที่ไม่ค่อยมีเวลาให้เธอเลย น้อยใจใช่ไหม”
“เปล่าหรอกค่ะบัวเข้าใจดีว่าคุณเธียรต้องทำงาน บัวก็ไม่มีสิทธิ์ไปน้อยใจแบบนั้นหรอกค่ะบัวรู้ว่าคนเราก็ต้องมีภาระหน้าที่ของตัวเอง ตอนนี้บัวกำลังตั้งจใจเรียนและเทอมหน้าก็ต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว”
“เธอคิดหรือยังว่าจะเรียนอะไรปรึกษาพี่ธัญญ่าแล้วใช่ไหม”
“ค่ะ บัวคุยกับพี่ธัญญาแล้วพี่เขาบอกว่าบัวน่าจะเรียนบัญชีถ้าจบแล้วจะให้บัวมาช่วยงานที่บริษัทค่ะ คุณเธียรล่ะคะคิดว่าบัวควรจะเรียนอะไรดี”
“เธอเคยบอกไม่ใช่เหรอว่าอยากเป็นครู”
“ใช่ค่ะ บัวเคยคุยกับยายไว่ว่าจถ้าไม่เรียนครูก็เรียนบัญชี แต่ตอนนี้บัวคิดว่าจะเรียนบัญชีค่ะเรียนจบก็มาช่วยงานคุณเธียรกับพี่ธัญญ่าดีกว่าเพราะทั้งสองคนดีกับบัวมากๆ”
“ฉันกับธัญญ่าไม่ได้บังคับเธอนะบัวเธอ อยากเรียนอะไรฉันสองคนจะสนับสนุนเธออย่างเต็มที่”
“บัวคุยกับอาจารย์ที่ปรึกษาแล้วค่ะ อาจารย์ก็เห็นด้วยเพราะ ถ้าหากจบไปแล้วเป็นครูบัวก็จะไม่ได้ตอบแทนบุญคุณของคุณเธียรเลย”
“ฉันไม่เคยคิดเรื่องที่จะให้เธอมาตอบแทนบุญคุณเลยนะบัว อย่ายึดติดว่าจะต้องทดแทนบุญคุณของใคร”
“ทำไมบัวจะยึดติดไม่ได้ล่ะคะ ในเมื่อคุณเธียรยังยึดติดเลยว่าจะต้องทดแทนบุญคุณของคุณยาย”
“มันไม่เหมือนกันนะบัวยายเธอเลี้ยงมากฉันมาตั้งหลายปีแต่ฉันดูแลเธอแค่ไม่กี่ปีเองเธอจะเอาอนาคตทั้งหมดเธอมาทิ้งไม่ได้นะ”
“บัวคิดดีแล้วค่ะคุณเธียร ถ้าบัวไปทำงานเป็นครูเงินเดือนก็คงได้ไม่มากเท่าไหร่แต่พี่ธัญญ่าบอกว่าคนที่เรียนจบมาเกรดสูงๆ เวลาเข้าทำงานที่บริษัทของคุณเธียรจะได้เงินเดือนเยอะมากๆ ใช่ไหมคะ”
“มันก็จริงอยู่แต่ฉันจะไม่รับเธอเข้าทำงานหรอกนะเธอต้องสมัครเข้าด้วยความสามารถของตัวเองนะ”
“บัวรู้ค่ะ”
“เปิดเทอมมาได้เดือนหนึ่งแล้วการเรียนมีปัญหาอะไรหรือเปล่า เงินพอใช้มั้ย”
“พอใช้ค่ะ”
“เดือนหน้าจะมีขนมออกใหม่ฉันจะให้คนส่งไปที่หอนะ”
“ขอบคุณค่ะ แล้วคุณเธียรล่ะคะสบายดีไหมคะ”
“ฉันสบายดี เธอล่ะ”
“บัวก็สบายดีค่ะ บัวคุยกับคุณชุเธอบอกว่าช่วงนี้คุณเธียรทำงานหนักมากและกลับบ้านดึกทุกวันเลยใช่ไหมคะ”
“ช่วงนี้ก็ยุ่งนิดหน่อยน่ะ”
“คุณเธียรหาเวลาพักผ่อนบ้างนะคะ” บัวบงกชรู้สึกเป็นห่วงเพราะตอนนี้ที่บ้านหลังนั้นมีแค่เขาที่อยู่ตามลำพังต่างจากเธอที่ยังมีเพื่อนอยู่ด้วยอีกหลายคน
“เธอก็เหมือนกันอย่าเรียนหนักจนกระทั่งไม่มีเวลานอนนะ ธัญญ่าเล่าให้ฟังว่าช่วงสอบเธอแทบจะไม่ได้นอนเลยใช่ไหม”
“ก็นิดหน่อยค่ะ คุณเธียรคะเสาร์อาทิตย์หน้าพ่อกับแม่ของผักบุ้งจะพาพวกเราทั้งสี่คนไปเที่ยวทะเลค่ะ บัวขออนุญาตไปด้วยได้มั้ยคะ”
“ฉันขอโทษนะบัว”
“คุณเธียรขอโทษบัวทำไมคะ”
“ก็ฉันไม่เคยพาเธอไปเที่ยวที่ไหนเลยวันๆ ก็เอาแต่ทำงาน”
“บัวเข้าใจค่ะแค่คุณพาบัวไปเที่ยวอังกฤษเมื่อครั้งนั้นมันก็เป็นอะไรที่เกินความคาดหมายของบัวแล้ว”
“พูดถึงอังกฤษเธออยากจะไปเรียนต่อต่างประเทศเหมือนธัญญ่าไหม”
“ไม่ดีกว่าค่ะบัวขอเรียนที่เมืองไทยเพราะถ้าบัวไปเรียนที่อังกฤษถึงตอนนั้นพี่ธัญญ่าก็น่าจะเรียนจบกลับมาพอดี บัวไม่กล้าอยู่ต่างประเทศแบบนั้นคนเดียวหรอกค่ะ”
“ถ้าจะเปลี่ยนใจหรืออยากจะไปเรียนที่ไหนก็บอกฉันได้นะเรื่องการเรียนฉันสนับสนุนเธอเต็มที่”
“ขอบคุณมากๆ ค่ะตกลงคุณเธียรจะให้บัวไปเที่ยวกับเพื่อนๆ ไหมคะ" บัวบงกชกลับมาถามเรื่องเดิมอีกครั้ง
“แล้วเขาจะพาไปที่ไหน”
“ไปแค่หัวหินเองค่ะ พ่อแม่ของผักบุ้งเป็นเจ้าของโรงแรมที่นั่นพวกเราก็เลยจะได้เข้าพักฟรี”
“บอกชื่อโรงแรมฉันมาหน่อยสิ”
“ชื่อโรงแรมxxxค่ะคุณเธียรถามทำไมคะ”
“ฉันก็แค่จะถามดูถ้าเกิดเธอไปเป็นอะไรอยู่ที่นั่นจะได้ตามไปดูถูก”
“คงไม่เป็นอะไรหรอกค่ะเพราะแม่ของผักบุ้งบัวก็เคยเจอหลายครั้งเพราะเขามักจะเอาขนมมาให้กินวันหยุดค่ะ”
“แล้วจะไปเที่ยวทะเลต้องซื้อชุดเพิ่มไหมพวกชุดว่ายน้ำ เดี๋ยวฉันจะโอนเงินให้”
“ไม่เป็นไรค่ะบัวก็แค่คงไม่ใส่ชุดว่ายน้ำหรอกใส่แค่กางเกงขาสั้นกับเสื้อยืดก็พอ”
“แต่ไปเที่ยวทะเลส่วนใหญ่เขาก็ใส่ชุดว่ายน้ำนะ ถ้าเธออยากได้จะให้ฉันจะให้คุณชุพาไปซื้อ”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณเธียรที่บัวโทรมาบอกคุณเธียรก็แค่จะขออนุญาต”
“แล้วถ้าฉันไม่ให้ไปล่ะ”
“บัวก็คงเหงาอยู่หอคนเดียวแน่” เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูผิดหวัง
“ฉันไม่ใช่ร้ายขนาดนั้นหรอกฉันอนุญาต”
“ขอบคุณค่ะ เดี๋ยวบัวจะส่งอีเมลจดหมายขออนุญาตออกหอไปให้นะคะ คุณเธียรเซ็นเสร็จแล้วก็ส่งมาให้บัวได้ไหม บัวจะเอาให้คุณครูที่หอพักดูอีกที”
“ตอนนี้ฉันกำลังว่างอยู่พอดีเลยถ้ายังไงเธอก็ส่งอีเมลมาเลยก็แล้วกันนะ”
เธอรีบวางสายจากนั้นก็ส่งอีเมลจดหมายขออนุญาตออกหอพักไปให้เธียรธวัชเธอรอไม่นอนเขาก็เซ็นชื่อและส่งกลับมาบัวบงกชโทรศัพท์กลับไปหาเขาอีกครั้งเมื่อได้รับเอกสารเรียบร้อยแล้ว
“ขอบคุณมากนะคะคุณเธียร”
“เที่ยวให้สนุกนะ”
เมื่อบัวบงกชวางสายไปแล้วเธียรชัยเธียรธวัชก็นั่งพิงพนักเก้าอี้แล้วถอนหายใจ ตลอดเวลาหนึ่งปีที่ผ่านมาเขาพยายามไม่เจอกับบัวบงกชไม่ใช่เพราะไม่มีเวลาอย่างที่พูดแต่เขากลัวว่าการเจอกับเธอมันทำมันจะทำให้เขาคิดอะไรเกินเลยกับเด็กในปกครองของตนเอง
ตอนนี้บัวบงกชไม่ใช่เด็กสาวคนเดิมที่เขาไปรับมาเมื่อสองปีก่อนแต่ตอนนี้เธอเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่หกหน้าตาสวยสะพรั่งเขาอดไม่ได้ที่จะคิดเกินเลยและถ้าหากบัวบงกชรู้เรื่องนี้ก็คงจะโกรธและไม่นับถือเขาอีกต่อไป
ชายหนุ่มรู้สึกเครียดกับเรื่องนี้มากๆ เขาพยายามผลักใสให้บัวบงกชไปเรียนต่อต่างประเทศหรือไม่ก็เลือกเรียนครูอย่างที่เคยคุยไว้แต่เด็กสาวกลับไม่ทำตาม
แม้จะไม่ได้เจอกันแต่เธียรธวัชก็สอบถามข้อมูลข่าวสารของเธอจากอาจารย์ที่ปรึกษาคุณครูที่หอพักรวมถึงสอบถามจากคุณชุติมาที่มักจะแวะเอาอาหารไปให้กับบัวบงกชที่หอพักในช่วงวันหยุดและแอบถ่ายรูปเธอมาให้เขาอยู่เสมอ
Latest chapter
ขย้ำรักเด็กเลี้ยง ตอนที่ 35 ตอนจบ
เย็นวันศุกร์เธียรธวัชมารับบัวบงกชที่มหาวิทยาลัยจากนั้นก็ตรงไปที่บ้านระหว่างทางชายหนุ่มก็จับมือของเธอไว้แน่น“บัวทำไมมือเย็นเจี๊ยบแบบนี้ล่ะ”“บัวกลัวนี่คะ”“ฉันก็บอกแล้วว่าไม่มีอะไรต้องกลัว กินขนมก่อนนะ”บัวบงกชยิ้มก่อนจะหยิบขนมด้านหลังรถขึ้นมากินอย่างเคย“คุณเธียรรู้มั้ยว่าบัวหลงรักคุณเธียรตั้งแต่ตอนไหน”“ตอนไหนล่ะ”“ตอนที่คุณเธียรมารับบัวและคุณเธียรซื้อขนมมาให้บัวค่ะ มันเป็นเรื่องเล็กน้อยแต่มันทำให้บัวรู้สึกว่าคุณเธียรใส่ใจบัว บัวมีความสุขมากๆ”“แต่นั่นมันตั้งแต่เธอเรียนอยู่ม. 4 แล้วนะ แก่แดดเกินไปหรือเปล่าเนี่ย”“บัวยอมรับค่ะ ว่าแก่แดดจริงๆ แล้วคุณเธียรล่ะชอบบัวตั้งแต่ตอนไหน”“ถ้าถามว่าตั้งแต่ตอนไหนมันก็ตอบไม่ได้หรอกรู้แค่ว่าเวลาเธอคุยกับฉันตอนที่นั่งรถมาด้วยกันมันทำให้ฉันผ่อนคลายน่ะ เธอช่างพูดทำให้ฉันยิ้มได้และคิดว่าถ้ามีเธออยู่ข้างๆ แบบนี้ไปตลอดก็คงจะดีมากๆ คิดไม่ผิดเลยที่ฉันรับเธอมาอุปการะ ถ้าคุณยายของเธอมองลงมาท่านก็อาจจะโกรธนะที่ฉันทำเกินเลยกับเธอ แต่ฉันเชื่อว่าในอนาคตท่านจะดีใจถ้าเห็นเราสองคนรักใคร่กันไปแบบนี้ตลอด”“บัวขอบคุณนะคะคุณเธียรที่รับบัวมาเลี้ยงดูตั้งแต่วันนั้น จากนี้
ขย้ำรักเด็กเลี้ยง ตอนที่ 34 เด็กเลี้ยงเร่าร้อน nc
“คุณเธียรกินของบัวไปแล้วอยากให้บัวกินของคุณเธียรไหม” บัวบงกชถามพลางยิ้มยั่ว“ได้สิเธอรู้ใจฉันที่สุดเลยนับ”เธียรธวัชตอบด้วยเสียงแหบต่ำก่อนจะขึ้นมานั่งบนโซฟาจับให้คนรักคุกเข่าอยู่ตรงหน้าบัวบงกชเงยหน้าขึ้นมองมือเล็กจับความแข็งร้อนที่ตั้งตระหง่านตรง ค่อยๆ ประคองอย่าเบามือ“อื้อ...อ้าห์..บัวจ๋าดีมากมันดีมากจริงๆ”เขามองคนที่เงยหน้าสบตาแล้วก็รู้สึกได้เลยว่าบัวบงกชนี่แหละคือผู้หญิงที่เขาตามหาและจะใช้ชีวิตกับเธอตลอดไปคิดไม่ผิดเลยที่รับเธอมาอุปการะและไม่มีทางจะปล่อยให้เธอออกไปจากชีวิตของเขาอย่างเด็ดขาด“กินฉันเลยสิบัวอย่าช้า”ชายหนุ่มเร่งเร้าทำให้หญิงสาวยิ้ม“อย่าใจร้อนสิคะ”เธอมองหน้าเขาก่อนจะก้มลงใช้ปลายลิ้นสัมผัสรอยบุ๋มตรงกลางแท่งร้อน“อ้าห์......”เพียงแค่นี้เขาก็ครางสะท้านตาคมมองภาพหญิงสาวตวัดปลายลิ้นเลียวนมาส่วนปลายหยักคอดก่อนจะลากต่ำลงมาหยอกเย้ากับลูกตุ้มสองเม็ดดูดมันเข้าปากจนเกิดเสียงดังน่าเกลียดหากแต่กระตุ้นอารมณ์ของทั้งสองได้เป็นอย่างดีบัวบงกชหยอกล้อกับพวงสวรรค์จนพอใจก็ลากปลายลิ้นขึ้นมาก่อนจะครอบครองความเป็นชายของเขาเข้าปากจนมิด เธอรู้สึกว่ามันชนคอหอยแต่ก็เต็มใจที่จะทำให้เขาเรียวล
ขย้ำรักเด็กเลี้ยง ตอนที่ 33 คิดถึงนะ nc
หลังจากคุยกับน้องสาวแล้วเธียรธวัชก็รู้สึกสบายใจขึ้นเพราะธัญวดีดูเหมือนจะเป็นคนเข้าใจอะไรง่ายๆ ชายหนุ่มรีบโทรศัพท์ไปหาบัวบงกชเพื่อบอกให้เธอรู้เรื่องนี้“อะไรนะคะคุณเธียรไหนเราคุยกันแล้วไงว่าเราจะบอกเรื่องนี้กับพี่ธัญญ่าหลังจากบัวเรียนจบแล้ว”“แต่อีกตั้งหนึ่งปีเลยนะบัวถึงจะเรียนจบ ฉันไม่อยากเก็บความลับไว้แบบนี้หรอก ตั้งแต่ธัญญ่ามาเราไม่เคยไปนอนค้างด้วยกันเลย บัวไม่คิดถึงฉันเลยเหรอ”“คิดถึงสิคะบัวคิดถึงคุณเธียรมากๆ”“ฉันอยากไปหาเธอนะบัว อยากไปนอนกอด สองเดือนแล้วมันทรมานมากๆ ฉันก็เลยคิดว่าน่าจะบอกเรื่องนี้กับธัญญ่าจากนั้นเราสองคนก็จะได้มีเวลาให้กันมากขึ้น”“แต่บัวกลัวค่ะ คุณเธียรบัวกลัวว่าพี่ธัญญ่าจะโกรธ”“อย่ากลัวไปเลย”“ถ้าพี่ธัญญ่าโกรธขึ้นมาจะทำยังไงล่ะคะบัวคงไม่เหลือใครอีกแล้ว”“บัวก็รู้จักธัญญ่ามาก็น่าจะรู้นะว่าพี่ธัญญ่าของบัวน่ะเป็นคนคนจิตใจดีและเข้าใจอะไรง่ายๆ ฉันเชื่อว่าถ้าเขารู้ว่าเราสองคนคบกันเขาอาจจะดีใจก็ได้”“มันไม่เหมือนกันนะคะตอนนี้พี่ธัญญ่ารักและเอ็นดูบัวเหมือนน้องสาว แต่ถ้าเกิดเราคบกันสถานะมันก็เปลี่ยนไปบอกตรงๆ นะคะคุณเธียรว่าบัวกลัวมากๆ ค่ะถ้าพี่ธัญญ่าโกรธบัวขึ้นมาบัวก็ไ
ขย้ำรักเด็กเลี้ยง ตอนที่ 32 อึดอัด
ตั้งแต่ธัญวดีกลับมาอยู่ที่บ้านเธียรธวัชก็ไม่มีโอกาสไปค้างที่คอนโดเลยสักครั้งไม่ว่าจะเป็นคอนโดของเขาเองหรือคอนโดของบัวบงกชเพราะไม่อยากให้น้องสาวต้องสงสัยแต่ชายหนุ่มก็รู้สึกอึดอัดมากๆ แม้บัวบงกชจะมาค้างที่บ้านของเขาแต่เธอก็นอนกับธัญวดีทุกคืนเขาไม่ได้ใกล้ชิดหญิงสาวมานานเกือบสองเดือนแล้ว นอกจากจะไม่ได้ชิดกับบัวบงกชแล้วธัญวดียังพยายามชวนเพื่อนๆ มาทานข้าวที่บ้านและแนะนำให้เขารู้จักอยู่หลายคนเขาก็ปฏิเสธไปทุกครั้งและไม่ใช่เพียงแค่เพื่อนผู้หญิงที่ธัญวดีพามาแนะนำให้เขารู้จักแต่เธอยังพาเพื่อนผู้ชายมารับประทานอาหารเย็นที่บ้านและดูเหมือนว่าเพื่อนของธัญวดีมีความสนใจในตัวของบัวบงกชมากๆ ถ้าหากเขาไม่ทำอะไรเรื่องมันก็อาจจะเลยเถิดไปกันใหญ่เพราะบัวบงกชก็ไม่กล้าปฏิเสธเวลาที่ธัญวดีชวนออกไปทานข้าวกับเพื่อน เขากลัวเหลือเกินว่าผู้ชายคนนี้จะเข้ามาแทรกกลางระหว่างความสัมพันธ์ของเขากับบัวบงกชแต่สำหรับเขาเองไม่เคยคิดกับเพื่อนของธัญวดีเลยไม่ว่าจะเป็นเพื่อนคนไหนก็ตามและวันนี้เธียรธวัชก็ตัดสินใจแล้วว่าจะต้องพูดกับน้องสาวให้รู้เรื่อง ชายหนุ่มถือโอกาสที่วันนี้บัวบงกชไม่ได้มาค้างที่บ้าน ตอนนี้ในห้องนั่งเล่นจึงเหลือแค่
ขย้ำรักเด็กเลี้ยง ตอนที่ 31 ไม่รู้จะตอบยังไง
หลังจากวางสายจากธัญวดีแล้วบัวบงกชก็รีบโทรศัพท์ไปหาเธียรธวัชอีกครั้ง “ว่าไงจ๊ะ บัวคิดถึงฉันใช่ไหมเปลี่ยนใจจะให้ฉันไปหาตอนนี้ก็ยังทันนะ” “เปล่าค่ะคุณเธียรบัวมีเรื่องจะเล่าให้คุณเธียรฟัง” “เรื่องอะไร” “เมื่อกี้พี่ธัญญ่าโทรมาบัวค่ะ” “เธอสองคนก็คุยกันเป็นปกติอยู่แล้วนะไม่แปลกตรงไหนเลย” “ครั้งนี้ไม่ปกติค่ะ พี่ธัญญ่ากำลังสงสัยว่าคุณเธียรพาผู้หญิงที่ไหนไปอยู่ในห้อง” “แล้วธัญญ่ารู้ได้ยังไงล่ะ” “คุณเธียรจำได้ไหมวันนั้นบัวซักชุดนักศึกษาไว้ในเครื่องแล้วลืมเอาออกแม่บ้านก็เลยโทรไปหาพี่ธัญญ่าเพราะคิดว่าพี่ธัญญ่ากลับมาแล้วค่ะ เราจะเอายังไงกันดีคะคุณเธียรบัวกลัวพี่ธัญญาจะรู้แล้วจะโกรธบัว” “บัวอย่าคิดมากสิอีกเป็นปีกว่าธัญญ่าจะกลับ เธอน่ะคิดมากเกินไปจนไม่เป็นตัวของตัวเองแล้วอย่าแคร์คนอื่นให้มากเลย” “เราไม่ควรเจอกันอีกนะคะคุณเธียรบัวกลัวว่านอกจากพี่ธัญญ่าจะสงสัยแล้วคนที่คอนโดคุณเธียรก็จะสงสัยถ้าเกิดเขาเอาเรื่องไปบอกพี่ธัญญ่าขึ้นมาบัวต้องซวยแน่ๆ บัวคิดว่าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปบัวจะไม่ไปที่คอนโดของคุณเธียรเด็ดขาด” “เธอไม่มาคอนโดของฉันก็ไม่เป็นไรฉันไปหาเธอที่นั่นเองก็ได้” “คุณเธียรเรา
ขย้ำรักเด็กเลี้ยง ตอนที่ 30 เขาซ่อนใครไว้
บัวบงกชรู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมากเมื่อเช้าวันจันทร์เธอตื่นมาแล้วพบว่าตัวเองมีรอบเดือน หญิงสาวไปเรียนได้ใช้ชีวิตตามปกติพอตอนเย็นก็โทรศัพท์คุยกับเธียรธวัช ซึ่งตอนนี้เขามักจะโทรศัพท์หาเธอทุกวัน การไม่ได้เจอกันแต่ได้คุยกันมันก็ทำหายคิดถึงไปได้มากๆ บัวบงกชไม่เคยคิดมาก่อนว่าเมื่อมีความสัมพันธ์กับเขาแล้วตนเองจะคิดถึงเขามากขนาดนี้เธียรธวัชเองก็ไม่ต่างจากเธอเท่าไหร่ ตอนนี้เขาโทรหาเธอตอนเช้าส่วนตอนกลางวันก็ไลน์มาหาและโทรอีกครั้งในตอนเย็น วันนี้หญิงสาวกลับมาถึงคอนโดมิเนียมในเวลาห้าโมงเย็นก็มีพัสดุมาถึงเธอหนึ่งกล่อง เมื่อขึ้นมาถึงบนห้องหญิงสาวก็รีบเปิดกล่องออกด้านไหนเป็นที่คาดผมแต่มันไม่ใช่ที่คาดผมธรรมดาเพราะเธอเคยเห็นรีวิวตามโซเชียลแล้วว่าที่คาดผมอันนี้มันเป็นที่คาดผมแบรนด์ดังราคาไม่ต่ำกว่าหมื่นบาทซึ่งหญิงสาวคิดว่ามันแพงเกินไปเธอจึงรีบโทรศัพท์ไปหาเธียรธวัชทันที “คุณเธียรคะที่คาดผมนี่มันคืออะไร” “ฉันเห็นว่ามันสวยดีก็เลยซื้อมาให้เธอ” “คุณเธียรไปซื้อเองเหรอ” “วันนี้ฉันมีโอกาสไปตรวจสินค้าที่ห้างเห็นมันกำลังลดราคาก็ ก็เลยเข้าไปซื้อ” “แล้วใครเป็นคนเอามาให้บัวที่คอนโดพี่ชุหรือเปล่า” หญิงสาวถาม
You may also like
ธุลีใจ
เอเวอลีน เอ็มเอ็ม45.4K viewsวิศวะลวงรักร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์15.1K viewsในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน
แสงอรุณฤดูใบไม้ผลิ44.3K viewsร้ายรักอันธพาล 20++
ฅนบนดอย16.3K viewsพลาดรักวิศวะภูธร
Re-match I รีแมทช์1.3K viewsรสสวาทอาจารย์สุดเนิร์ด
จินต์พิชา412 viewsยัยเเก้มใสคว้าใจนายจอมโหด!!!(น่ารักXเเวมไพร์)
ดัชมิวคิส874 views1989 เปลียนรัก (ยัย) ตัวร้าย
เฟยเทียน / เงาจันทราสีหมึก / กัญญ์ญาภัค1.1K views
