Share

บทที่ 8

Author: C
last update Last Updated: 2024-11-22 00:45:11

พลชอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ตลอดช่วงบ่ายเขาทำงานไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยจนลูกน้องคนสนิทยังแปลกใจ หลังจากคุยงานกับเจ้านายเสร็จวิลล์ก็ขอตัวออกมาข้างนอก ส่งยิ้มให้เพื่อนร่วมงานคนใหม่ พร้อมรับสายที่โทรทางไกลเข้ามา

“อะไรนะ! ด่วนขนาดนั้นเลยเหรอครับ”

ไอรินเงยหน้าขึ้นมองเล็กน้อยแล้วก้มหน้าทำงานต่ออย่างไม่ใส่ใจ อีกฝ่ายพูดภาษาอิตาลี เป็นหนึ่งในภาษาที่เธอร่ำเรียนมา แน่นอนว่าเธอฟังออกทั้งหมด

“เดินทางคืนนี้มันกะทันหันไป ผมหาตั๋วให้บอสได้ แต่บอสเองก็มีงานการต้องทำนะครับคุณราฟ”

ไอรินกลับมาสนใจอีกครั้งเมื่อบทสนทนาเอ่ยถึงเจ้านาย แต่เธอยังมีมารยาทพอไม่เงยหน้าขึ้นฟังอย่างประเจิดประเจ้อ

“แล้วทำไมคุณไม่โทรสายตรงหาบอสเองล่ะครับ ให้ผมรับหน้าให้ตลอด” ผู้ช่วยหนุ่มอดตัดพ้อไม่ได้ “ก็ได้ครับ ผมจะบอกบอสให้”

วิลล์พูดแค่นั้นก็กดวางสาย ชายหนุ่มมองหน้าไอรินเล็กน้อยแล้วเดินกลับเข้าไปในห้องทำงานของพลช สักพักไอรินก็ได้ยินเสียงไม่สบอารมณ์ของเจ้าของห้องดังออกมา

“มันคิดว่ามันเป็นใคร! ถึงอยากให้ฉันไปหาเมื่อไหร่ก็ได้ ฉันไม่ไป!!”

ไอรินชะเง้อคอมองทั้ง ๆ ที่มองไม่เห็น ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ดูเหมือนว่าบอสจะไม่พอใจเอามาก ๆ

ด้านในห้องทำงาน วิลล์ที่เข้ามารายงานเรื่องด่วนยืนเหงื่อตก เมื่อครู่บอสยังอารมณ์ดีอยู่แท้ ๆ คุณราฟนะคุณราฟ.. หางานได้เขาได้ตลอดเลยจริง ๆ

“แต่งานแต่งของคุณราฟ..”

“ไม่ไป!” พลชตอบแทบไม่ต้องคิด เขามีนัดคืนนี้แล้ว ถึงราฟาเอลจะเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยอนุบาล แต่ถ้าไม่นัดกันก่อนพลชก็ไม่แคร์ เขาเป็นนักธุรกิจ เวลาเป็นเงินเป็นทอง ต่อให้เป็นเพื่อนสนิทแต่จู่ ๆ จะโทรมาตามให้บินข้ามซีกโลกไปหาแบบนี้มันใช้ได้ที่ไหน

“คุณราฟบอกว่าบอสต้องไป เพราะบอสเคยให้สัญญาว่าจะยอมคุณราฟหนึ่งเรื่อง”

“ไอ้เพื่อนเวร” พลชสบถด่าคนที่อยู่ห่างออกไปอีกซีกโลก ไม่บ่อยนักที่คนรักษาภาพลักษณ์อย่างเขาจะก่นด่าใคร ถ้าไม่เหลือทนจริง ๆ “งั้นก็ซื้อตั๋วเครื่องบินให้ไอรินด้วย ไอรินจะไปกับฉัน”

“ไม่ได้ครับบอส”

“ทำไมอีก”

“คุณไอรินถือพาสปอร์ตไทย เธอไม่มีวีซ่า จะทำก็ต้องใช้เวลาหลายวัน ต่อให้เราเร่งแค่ไหนก็คงไม่ทันคืนนี้ครับ”

พลชปวดหัวตุ๊บ ๆ เขาอยากจะด่าเพื่อนสนิทสักชุดให้มันเลิกสร้างเรื่องซะที มีอย่างที่ไหนอยากแต่งงานก็แต่งทันทีไม่ปรึกษาใคร รู้ว่ารวย รู้ว่าเสกงานแต่งได้ในข้ามคืน แต่มันถามเขาบ้างไหมว่าว่างหรือเปล่า

ราฟาเอลคงไม่ยอมให้พลชปฏิเสธ ถึงได้ยกเรื่องบุญคุณตั้งแต่เมื่อชาติปางก่อนขึ้นมาอ้าง เขาสงสารผู้หญิงที่มันแต่งงานด้วยขึ้นมาทันที ชีวิตที่เหลือคงซวยไปตลอดที่ได้คนแบบนี้มาเป็นสามี

“ไปเตรียมรถ ฉันจะกลับเพนท์เฮ้าส์ บอกไอรินให้กลับพร้อมฉัน” ออกคำสั่งพลางหยิบมือถือขึ้นมากดหาคนที่อยู่ทางไกลด้วยอารมณ์ขุ่นมัว “ไปรอที่รถเลย เดี๋ยวฉันตามลงไป”

“ครับบอส”

วิลล์รีบออกไปจัดการงานที่พลชสั่งอย่างรวดเร็ว เขายังไม่อยากถูกลูกหลงจากบอสหรอกนะ พลชเป็นคนมีเหตุผล แต่ถ้าอารมณ์ไม่ดีขนาดนี้ใครก็เข้าหน้าไม่ติด

“ไอ้เพื่อนเวร!” เสียงเข้มก่นด่าเพื่อนสนิททันทีที่อีกฝ่ายรับสาย “มึงคิดว่าอิตาลีอยู่แค่หัวหินเหรอ”

พลชสบถด่าอีกหลายคำเพราะได้ยินเสียงหัวเราะจากปลายสาย เขาเป็นคนสุภาพเพราะเป็นนักธุรกิจ ต้องทำธุรกิจกับคนมากหน้าจึงฝึกพูดจาเพราะ ๆ และฝึกมารยาทเข้าสังคมมาตั้งแต่เด็ก ๆ คงจะมีแค่คนนี้คนเดียวที่ทำให้เขาหลุดคำหยาบคายออกมาได้ทุกครั้งที่คุยกัน

ราฟาเอล รอสซี

(อย่าหยาบคายสิบอส)

“มึงมัน..” พลชอยากด่าอีกฝ่ายอีกหลาย ๆ คำ แต่สุดท้ายก็เปลี่ยนใจ คนอย่างราฟาเอลด่าไปก็เปลืองน้ำลาย มันเคยฟังใครที่ไหน “คนแบบมึงมีผู้หญิงหลงผิดมาแต่งงานด้วยเหรอวะ”

(คนแบบกูนี่แหละที่มีแต่คนวิ่งเข้าหา)

“วิ่งหนีสิไม่ว่า”

ราฟาเอลหัวเราะชอบใจ ก็จริง มาเฟียอย่างเขามีแต่คนวิ่งหนีเพราะความหวาดกลัว ไม่ใช่แค่ผู้หญิง แต่ไม่ว่าจะเพศหรือวัยไหนก็ไม่อยากพบเจอเขาทั้งนั้น คนทั่วไปขนานนามว่าราฟาเอลคือเฮเดสที่มีชีวิตอยู่จริง ถูกราฟาเอลหมายหัวเมื่อไหร่ก็ไม่ต่างอะไรจากตกนรกทั้งเป็น

ไม่เหมือนเพื่อนที่มีแต่คนวิ่งเข้าหาเพราะความหล่อเหลา และนิสัยสุภาพบุรุษที่หาตัวจับยาก รวมทั้งชาติกำเนิดที่เกิดมาในตระกูลอดีตขุนนางชั้นสูงของอิตาลี มีแม่เป็นสาวไทยที่สวยและอ่อนหวาน ฐานะชาติตระกูลสูงส่งไม่แพ้กัน ประวัติคร่าว ๆ แค่นี้ก็เพียงพอให้ใครต่อใครยกให้พลชเป็นชายในฝันที่อยากแต่งงานด้วย

แต่เคยได้ยินคำนี้ไหม คนแบบเดียวกันถึงจะคบหากันได้

พลช ดีน แม็กซ์เวล ไม่ได้นิสัยดีไปกว่า ราฟาเอล รอสซี นักหรอก เพื่อนเขามันแค่ใส่หน้ากากเก่ง ที่จริง.. ผู้ชายอย่างพลชอันตรายกว่าราฟาเอลร้อยเท่า เป็นคนที่ผลประโยชน์มาก่อนทุกอย่าง หัวใจเย็นชายิ่งกว่าน้ำแข็ง ตั้งแต่เกิดมาราฟาเอลไม่เคยเห็นเพื่อนชอบพอใครสักคน

นอกจากคน ๆ นั้นจะมีผลประโยชน์ให้ และต้องมากพอ

“แต่งกับใคร” พลชถามเสียงเครียด ถึงจะด่าเพื่อนไปมากมายแต่ยังไงก็คือเพื่อน ราฟาเอลเป็นคนตรงไปตรงมาและเชื่อเรื่องความรัก การที่จะแต่งงานกับใครสักคนหมายความว่าราฟาเอลรักคน ๆ นั้นอย่างไม่ต้องสงสัย

แต่ใครกันที่ทำให้มาเฟียใหญ่แห่งอิตาลีหลงรักได้

(เป็นสาวไทย)

“สาวไทย?”

(อืม มาเรียนต่อปริญญาโทที่โรม กูชอบเขาก็เลยจีบ แต่เขาเอาแต่หนี กูก็เลยหาทางบีบจนเขายอม)
Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ขย้ำรักเลขา NC-20   บทที่ 254

    “ปะป๊าหล่อที่สุด” จู่ ๆ พาดาก็พูดขึ้น อินทัชรู้ทัน เขาหลุบตามองถ้วยไอศกรีมที่หมดเกลี้ยงแล้วส่ายหน้า“ไม่ต้องเลยครับ ปะป๊าไม่ให้เพิ่มนะครับ”“บู้ว! ปะป๊ารู้ทันอีกแล้ววว”..ช่วงเย็น คุณหมอได้รับสายจากอลิษาว่างานยังไม่เสร็จ และอาจจะกลับบ้านดึก ให้อินทัชพาลูกเข้านอนก่อนได้เลย คนเป็นสามีได้ยินแบบนั้นก็

  • ขย้ำรักเลขา NC-20   บทที่ 253

    อินทัชขับรถไปที่โรงเรียน เขารีบรับขุนเขาพาดาขึ้นมาเพราะไม่อยากให้ลูกรอนาน และก็เป็นไปตามคาด ทันทีที่ขึ้นมาบนรถพาดาก็ทวงไอศกรีมจากปะป๊าทันที“ไอติม ไอติม”“ค่ะ เดี๋ยวปะป๊าพาไป แต่ตอนนี้พาดาต้องเบาเสียงหน่อยนะคะ น้องนอนอยู่”“พาดาขอโทษค่ะ โอ๋ ๆ นะสายหมอก หลับน้า”“คาดเข็มขัดกันด้วยครับ ไม่อย่างนั้นอดไ

  • ขย้ำรักเลขา NC-20   บทที่ 252

    (น้องหมอกต้องทานนมตอนเที่ยงนะคะ พี่อินเอาออกมาอุ่นก่อน อย่าลืมเหยาะหลังมือเทสอุณหภูมิด้วยนะคะ)“ครับ” อินทัชหนีบมือถือด้วยไหล่ มือทั้งสองข้างหยิบนมที่ภรรยาปั๊มเอาไว้ออกมาจากตู้แช่เพื่อเตรียมอุ่น “ลิษาไม่ต้องห่วง ประชุมต่อเถอะครับ”(พี่อินไม่เคยต้องอยู่กับลูกตามลำพัง ลิษากลัวว่าพี่จะเหนื่อยเกินไป)“ไ

  • ขย้ำรักเลขา NC-20   บทที่ 251

    “เตเต้ว่าพาดาอ้วน บอกว่าของขวัญว่าขี้โรค”“เตเต้คะ” ได้ฟังแบบนั้นคุณครูจึงกดเสียงต่ำ เด็กชายตัวกลมเริ่มเกรงกลัวเพราะครูตัวสูงกว่ามาก“กะ ก็จริงนี่คับ”“เตเต้คะ” คุณครูย่อตัวลงให้เท่ากับส่วนสูงของเด็กชาย “พูดถึงรูปร่างคนอื่นแบบนั้นไม่ดีเลยนะคะ จะอ้วน จะผอม เราก็ไม่มีสิทธิ์ไปว่าเขา ขอโทษเพื่อนนะคะ”“ไ

  • ขย้ำรักเลขา NC-20   บทที่ 250

    “ใช่แล้วค่ะ วันนี้มีข้าวผัดเบคอนของโปรดของหนู พี่ขุนหม่ำได้เลยครับ ส่วนพาดาเอาผ้ามาคลุมก่อนนะ เดี๋ยวจะเลอะเสื้อนักเรียน”พาดาทำตามที่หม่าม้าบอกอย่างแข็งขัน มือป้อม ๆ หยิบจับทุกอย่างอย่างคล่องตัวเพราะถูกฝึกให้ทำตั้งแต่เริ่มเข้าโรงเรียน มื้อเช้าเริ่มต้นขึ้นพร้อมกับเสียงพูดคุยของพาดาจนจบมื้ออาหาร คุณปู

  • ขย้ำรักเลขา NC-20   บทที่ 249

    เสียงนกร้องจิ๊บ ๆ ดังปลุกตอนหกโมงครึ่ง ตรงเวลาไม่ขาดไม่เกิน ร่างอวบอ้วนที่ตื่นเต็มตานอนตากลมแป๋วบนเตียงนุ่ม ซุกตัวในผ้านวมผืนหนาที่หอมและอบอุ่น ไม่มีทีท่าว่าจะลุก แต่ก็ไม่ได้หลับต่อสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ เริ่มต้นกิจกรรมตามปกติ แต่ใครบางคนกลับนอนนิ่ง ราวกับไม่ต้องการลุกไปทำอะไรทั้งนั้นไม่ใช่เพราะขี้เกีย

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status