พลชอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ตลอดช่วงบ่ายเขาทำงานไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยจนลูกน้องคนสนิทยังแปลกใจ หลังจากคุยงานกับเจ้านายเสร็จวิลล์ก็ขอตัวออกมาข้างนอก ส่งยิ้มให้เพื่อนร่วมงานคนใหม่ พร้อมรับสายที่โทรทางไกลเข้ามา
“อะไรนะ! ด่วนขนาดนั้นเลยเหรอครับ”
ไอรินเงยหน้าขึ้นมองเล็กน้อยแล้วก้มหน้าทำงานต่ออย่างไม่ใส่ใจ อีกฝ่ายพูดภาษาอิตาลี เป็นหนึ่งในภาษาที่เธอร่ำเรียนมา แน่นอนว่าเธอฟังออกทั้งหมด
“เดินทางคืนนี้มันกะทันหันไป ผมหาตั๋วให้บอสได้ แต่บอสเองก็มีงานการต้องทำนะครับคุณราฟ”
ไอรินกลับมาสนใจอีกครั้งเมื่อบทสนทนาเอ่ยถึงเจ้านาย แต่เธอยังมีมารยาทพอไม่เงยหน้าขึ้นฟังอย่างประเจิดประเจ้อ
“แล้วทำไมคุณไม่โทรสายตรงหาบอสเองล่ะครับ ให้ผมรับหน้าให้ตลอด” ผู้ช่วยหนุ่มอดตัดพ้อไม่ได้ “ก็ได้ครับ ผมจะบอกบอสให้”
วิลล์พูดแค่นั้นก็กดวางสาย ชายหนุ่มมองหน้าไอรินเล็กน้อยแล้วเดินกลับเข้าไปในห้องทำงานของพลช สักพักไอรินก็ได้ยินเสียงไม่สบอารมณ์ของเจ้าของห้องดังออกมา
“มันคิดว่ามันเป็นใคร! ถึงอยากให้ฉันไปหาเมื่อไหร่ก็ได้ ฉันไม่ไป!!”
ไอรินชะเง้อคอมองทั้ง ๆ ที่มองไม่เห็น ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ดูเหมือนว่าบอสจะไม่พอใจเอามาก ๆ
ด้านในห้องทำงาน วิลล์ที่เข้ามารายงานเรื่องด่วนยืนเหงื่อตก เมื่อครู่บอสยังอารมณ์ดีอยู่แท้ ๆ คุณราฟนะคุณราฟ.. หางานได้เขาได้ตลอดเลยจริง ๆ
“แต่งานแต่งของคุณราฟ..”
“ไม่ไป!” พลชตอบแทบไม่ต้องคิด เขามีนัดคืนนี้แล้ว ถึงราฟาเอลจะเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยอนุบาล แต่ถ้าไม่นัดกันก่อนพลชก็ไม่แคร์ เขาเป็นนักธุรกิจ เวลาเป็นเงินเป็นทอง ต่อให้เป็นเพื่อนสนิทแต่จู่ ๆ จะโทรมาตามให้บินข้ามซีกโลกไปหาแบบนี้มันใช้ได้ที่ไหน
“คุณราฟบอกว่าบอสต้องไป เพราะบอสเคยให้สัญญาว่าจะยอมคุณราฟหนึ่งเรื่อง”
“ไอ้เพื่อนเวร” พลชสบถด่าคนที่อยู่ห่างออกไปอีกซีกโลก ไม่บ่อยนักที่คนรักษาภาพลักษณ์อย่างเขาจะก่นด่าใคร ถ้าไม่เหลือทนจริง ๆ “งั้นก็ซื้อตั๋วเครื่องบินให้ไอรินด้วย ไอรินจะไปกับฉัน”
“ไม่ได้ครับบอส”
“ทำไมอีก”
“คุณไอรินถือพาสปอร์ตไทย เธอไม่มีวีซ่า จะทำก็ต้องใช้เวลาหลายวัน ต่อให้เราเร่งแค่ไหนก็คงไม่ทันคืนนี้ครับ”
พลชปวดหัวตุ๊บ ๆ เขาอยากจะด่าเพื่อนสนิทสักชุดให้มันเลิกสร้างเรื่องซะที มีอย่างที่ไหนอยากแต่งงานก็แต่งทันทีไม่ปรึกษาใคร รู้ว่ารวย รู้ว่าเสกงานแต่งได้ในข้ามคืน แต่มันถามเขาบ้างไหมว่าว่างหรือเปล่า
ราฟาเอลคงไม่ยอมให้พลชปฏิเสธ ถึงได้ยกเรื่องบุญคุณตั้งแต่เมื่อชาติปางก่อนขึ้นมาอ้าง เขาสงสารผู้หญิงที่มันแต่งงานด้วยขึ้นมาทันที ชีวิตที่เหลือคงซวยไปตลอดที่ได้คนแบบนี้มาเป็นสามี
“ไปเตรียมรถ ฉันจะกลับเพนท์เฮ้าส์ บอกไอรินให้กลับพร้อมฉัน” ออกคำสั่งพลางหยิบมือถือขึ้นมากดหาคนที่อยู่ทางไกลด้วยอารมณ์ขุ่นมัว “ไปรอที่รถเลย เดี๋ยวฉันตามลงไป”
“ครับบอส”
วิลล์รีบออกไปจัดการงานที่พลชสั่งอย่างรวดเร็ว เขายังไม่อยากถูกลูกหลงจากบอสหรอกนะ พลชเป็นคนมีเหตุผล แต่ถ้าอารมณ์ไม่ดีขนาดนี้ใครก็เข้าหน้าไม่ติด
“ไอ้เพื่อนเวร!” เสียงเข้มก่นด่าเพื่อนสนิททันทีที่อีกฝ่ายรับสาย “มึงคิดว่าอิตาลีอยู่แค่หัวหินเหรอ”
พลชสบถด่าอีกหลายคำเพราะได้ยินเสียงหัวเราะจากปลายสาย เขาเป็นคนสุภาพเพราะเป็นนักธุรกิจ ต้องทำธุรกิจกับคนมากหน้าจึงฝึกพูดจาเพราะ ๆ และฝึกมารยาทเข้าสังคมมาตั้งแต่เด็ก ๆ คงจะมีแค่คนนี้คนเดียวที่ทำให้เขาหลุดคำหยาบคายออกมาได้ทุกครั้งที่คุยกัน
ราฟาเอล รอสซี
(อย่าหยาบคายสิบอส)
“มึงมัน..” พลชอยากด่าอีกฝ่ายอีกหลาย ๆ คำ แต่สุดท้ายก็เปลี่ยนใจ คนอย่างราฟาเอลด่าไปก็เปลืองน้ำลาย มันเคยฟังใครที่ไหน “คนแบบมึงมีผู้หญิงหลงผิดมาแต่งงานด้วยเหรอวะ”
(คนแบบกูนี่แหละที่มีแต่คนวิ่งเข้าหา)
“วิ่งหนีสิไม่ว่า”
ราฟาเอลหัวเราะชอบใจ ก็จริง มาเฟียอย่างเขามีแต่คนวิ่งหนีเพราะความหวาดกลัว ไม่ใช่แค่ผู้หญิง แต่ไม่ว่าจะเพศหรือวัยไหนก็ไม่อยากพบเจอเขาทั้งนั้น คนทั่วไปขนานนามว่าราฟาเอลคือเฮเดสที่มีชีวิตอยู่จริง ถูกราฟาเอลหมายหัวเมื่อไหร่ก็ไม่ต่างอะไรจากตกนรกทั้งเป็น
ไม่เหมือนเพื่อนที่มีแต่คนวิ่งเข้าหาเพราะความหล่อเหลา และนิสัยสุภาพบุรุษที่หาตัวจับยาก รวมทั้งชาติกำเนิดที่เกิดมาในตระกูลอดีตขุนนางชั้นสูงของอิตาลี มีแม่เป็นสาวไทยที่สวยและอ่อนหวาน ฐานะชาติตระกูลสูงส่งไม่แพ้กัน ประวัติคร่าว ๆ แค่นี้ก็เพียงพอให้ใครต่อใครยกให้พลชเป็นชายในฝันที่อยากแต่งงานด้วย
แต่เคยได้ยินคำนี้ไหม คนแบบเดียวกันถึงจะคบหากันได้
พลช ดีน แม็กซ์เวล ไม่ได้นิสัยดีไปกว่า ราฟาเอล รอสซี นักหรอก เพื่อนเขามันแค่ใส่หน้ากากเก่ง ที่จริง.. ผู้ชายอย่างพลชอันตรายกว่าราฟาเอลร้อยเท่า เป็นคนที่ผลประโยชน์มาก่อนทุกอย่าง หัวใจเย็นชายิ่งกว่าน้ำแข็ง ตั้งแต่เกิดมาราฟาเอลไม่เคยเห็นเพื่อนชอบพอใครสักคน
นอกจากคน ๆ นั้นจะมีผลประโยชน์ให้ และต้องมากพอ
“แต่งกับใคร” พลชถามเสียงเครียด ถึงจะด่าเพื่อนไปมากมายแต่ยังไงก็คือเพื่อน ราฟาเอลเป็นคนตรงไปตรงมาและเชื่อเรื่องความรัก การที่จะแต่งงานกับใครสักคนหมายความว่าราฟาเอลรักคน ๆ นั้นอย่างไม่ต้องสงสัย
แต่ใครกันที่ทำให้มาเฟียใหญ่แห่งอิตาลีหลงรักได้
(เป็นสาวไทย)
“สาวไทย?”
(อืม มาเรียนต่อปริญญาโทที่โรม กูชอบเขาก็เลยจีบ แต่เขาเอาแต่หนี กูก็เลยหาทางบีบจนเขายอม)