ตอนที่ 15 เจรจา

ในยามที่แสงอรุณสาดส่องลงมากระทบกับผิวน้ำ ทำให้เกิดแสงระยิบระยับ สตรีร่างบางนั่งเหม่อลอยอยู่กลางสวนดอกไม้ ข้างน้ำตกจำลอง

นางหวนนึกถึงใบหน้าคมของใครบางคนที่ช่วยนางไว้เมื่อวานนี้ เหตุใดถึงได้รู้สึกจุกในอกอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน เมื่อรู้ว่าเขาคนนั้นจำนางไม่ได้ ทั้งที่ก่อนหน้านี้เป็นนางเองที่ไม่อยากให้เขาจำนางได้

ซูหวินซีส่ายหัวไปมาเพื่อไล่ความคิดที่ว้าวุ่นของตนเอง

" โอ๊ย "

มือเรียวยกขึ้นมาลูบที่ลำคอของตนเองเมื่อนางลืมนึกไปว่า ยังมีแผลที่คออยู่

" ซีซี "

ใบหน้าหวานหันไปตามเสียงเรียก ก็พบกับบุรุษสูงวัยที่กำลังเดินมา นางจึงเดินเข้าไปพยุงท่านเดินไปนั่งที่ศาลา

" ท่านตา.....เหตุใดถึงลงมาที่นี่เองหล่ะเจ้าคะ ทำไมไม่ให้สาวใช้มาตามข้าหล่ะ "

" ตาไม่ได้มาที่เรือนหลังเล็กนี่นานแล้ว จึงอยากจะมาดูเสียหน่อย และมาดูด้วยว่าเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง "

ท่านตามองไปรอบ ๆ ที่เรือนเล็กนี้แยกจากเรือนหลังใหญ่ไกลพอสม พื้นที่ส่วนใหญ่ถูกดัดแปลงให้เป็นสวนดอกไม้ ท