Beranda / รักโบราณ / ของหวงของ ท่านแม่ทัพ / ตอนที่ 65 ไร้จิตสำนึก

Share

ตอนที่ 65 ไร้จิตสำนึก

last update Terakhir Diperbarui: 2025-09-04 10:47:41

เสียงเหล็กกล้ากระทบกันดังระงมไปทั่วทั้งตำหนัก พร้อมกับเสียงหวีดร้องแห่งความเจ็บปวดของผู้ที่ได้รับบาดเจ็บ

องค์ชายสี่กับท่านตาของเขาช่างโหดเห*้ยมยิ่งนัก ล้อมตำหนักของฝ่าบาทเอาไว้ยังไม่พอ ยังจะส่งคนมาจับตัว พระชายาองค์รัชชายาทไปอีก

เขาฉวยโอกาสในตอนที่หลิงกุ้ยเฟยผู้เป็นมารดาไปปฏิบัติธรรมบนเขาเสินหลัวทำการกบฏ เพราะรู้ดีว่ามารดาของเขาคงจะไม่เห็นชอบด้วยเป็นแน่

กู้ซีหยางนางย่างกลายผ่านซากศพของเหล่าทหารสกุลหลิงด้วยเท้าที่มั่นคง และไม่มีท่าทีหวาดหวั่นต่อภาพการมองเลือดตรงหน้าเลยแม้แต่น้อย

การสู้รบเช่นนี้นางเห็นมามากพอแล้ว และไม่อยากให้มันเกิดขึ้นอีก ดังนั้นนางคงต้องไปช่วยเขา

" แม่ทัพฉู่ "

" เพคะ "

" หลิงกุ้ยเฟย ไม่เห็นด้วยกับการก่อกบฏครั้งนี้จริงหรือ "

อินหยวนหยุดชะงักไปครู่หนึ่งเมื่อได้ยินคำถามของสตรีสูงศักดิ์ตรงหน้า ใบหน้าของนางนั้นเรียกเฉยไร้ซึ่งอาการหวาดกลัวแต่อย่างใด

จากการที่เห็นพระชายาผู้นี้ร่
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • ของหวงของ ท่านแม่ทัพ   ตอนที่ 66 เจ็บกายหรือจะสู้ปวดใจ

    เสนาบดีหลิงเดินเข้ามาหาหลานชายของตนที่กำลังเกลี้ยกล่อมฝ่าบาทอยู่ด้วยความใจเย็น แต่พอมองสบตากับบุคคลตรงหน้าแล้วเขาแทบจะหน้าถอดสี " เป็นไปไม่ได้ " " อะไรเป็นไปไม่ได้หรือท่านตา " " ฝ่าบาทยังไม่ถูกพิษ " เสนาบดีเฒ่าชี้ไม้ชี้มือไปที่องค์ฮ่องเต้ด้วยความตื่นตระหนก ทำให้อี้หลางต้องหันกลับมามองเสด็จพ่อของตนด้วยเช่นกัน " เป็นไปไม่ได้ ข้าน้อยปรุงยานี้กับมือ คนที่มียาถอนพิษก็มีแค่ข้าคนเดียวเท่านั้น " เติ้งฮุย ลูกน้องคนสนิทของเสนาบดีเอ่ยขึ้นอย่างร้อนรน และยิ่งตกใจมากกว่าเดิมเมื่อองค์ฮ่องเต้ยืนขึ้นแล้วเดินตรงมาหาเขา " เสด็จพ่อ อย่าบังคับข้าเลย " " อี้หลางอย่ามัวชักช้า รีบจับเขาไว้และเอาตราประทับมาให้ตา มิเช่นนั้นเราไม่มีทางรอดหรอก " " ลูกเอ๋ย กลับตัวกลับใจเสียเถิด " " อี้หลางอย่าไปฟังเค้า.....ฝ่าบาทส่งตราประทับมาเสียดีกว่า " เป็นเสนาบดีเฒ่าเอ่ยขัดขึ้นเพราะกลัวว่าหลานชายของตนจะใจอ่อน เขาสาวเท้าถือดาบเล่มยาวเดินตรงเข

  • ของหวงของ ท่านแม่ทัพ   ตอนที่ 65 ไร้จิตสำนึก

    เสียงเหล็กกล้ากระทบกันดังระงมไปทั่วทั้งตำหนัก พร้อมกับเสียงหวีดร้องแห่งความเจ็บปวดของผู้ที่ได้รับบาดเจ็บ องค์ชายสี่กับท่านตาของเขาช่างโหดเห*้ยมยิ่งนัก ล้อมตำหนักของฝ่าบาทเอาไว้ยังไม่พอ ยังจะส่งคนมาจับตัว พระชายาองค์รัชชายาทไปอีก เขาฉวยโอกาสในตอนที่หลิงกุ้ยเฟยผู้เป็นมารดาไปปฏิบัติธรรมบนเขาเสินหลัวทำการกบฏ เพราะรู้ดีว่ามารดาของเขาคงจะไม่เห็นชอบด้วยเป็นแน่ กู้ซีหยางนางย่างกลายผ่านซากศพของเหล่าทหารสกุลหลิงด้วยเท้าที่มั่นคง และไม่มีท่าทีหวาดหวั่นต่อภาพการมองเลือดตรงหน้าเลยแม้แต่น้อย การสู้รบเช่นนี้นางเห็นมามากพอแล้ว และไม่อยากให้มันเกิดขึ้นอีก ดังนั้นนางคงต้องไปช่วยเขา " แม่ทัพฉู่ " " เพคะ " " หลิงกุ้ยเฟย ไม่เห็นด้วยกับการก่อกบฏครั้งนี้จริงหรือ " อินหยวนหยุดชะงักไปครู่หนึ่งเมื่อได้ยินคำถามของสตรีสูงศักดิ์ตรงหน้า ใบหน้าของนางนั้นเรียกเฉยไร้ซึ่งอาการหวาดกลัวแต่อย่างใด จากการที่เห็นพระชายาผู้นี้ร่

  • ของหวงของ ท่านแม่ทัพ   ตอนที่ 64 ช่วยเหลือ

    แม่ทัพสาวเดินเข้ามาภายในห้องโถงใหญ่พร้อมกับผู้ติดตาม ด้วยความเร่งรีบ " แม่ทัพไป๋ องค์ชายสาม รวมถึงท่านทูต องค์รัชทายาทมีคำสั่งให้ข้าพาพวกท่านไปส่งที่ชายแดนโดยด่วน ข้าไม่มีเวลาอธิบายมาก เรารีบไปกันเถอะ " แม้ว่าอินหยวนจะพูดแบบนั้น แต่ก็มิมีผู้ใดขยับเขยื้อนเลยแม้แต่คนเดียว " จงหนานเกิดศึกภายใน แล้วเช่นนี้ พี่หญิงของข้าเล่า นางปลอดภัยดีหรือไม่ " " องค์ชายโปรดวางใจ ตอนนี้พระชายาอยู่ที่ตำหนักบูรพา มีเหล่าองครักษ์มากมายคอยคุ้มกัน นางไม่เป็นอะไรหรอกเพคะ พระนางทรงกำชับให้หม่อมฉันไปส่งองค์ชายให้ถึงชายแดน " องค์ชายสามได้ฟังเช่นนั้น ก็ยิ่งเป็นกังวลใจ มากกว่าเดิมอีก พี่สาวของเขากำลังเจอปัญหา จะให้เขาทิ้งนางแล้วหนีไปได้อย่าวไรกัน " เราไม่ไปหรอก " " จื่อหลง.....ซีหยางนางเป็นคนรอบคอบ ที่ให้เจ้าไปเพราะไม่อยากให้มันกลายเป็นสงครามระหว่างแคว้น เจ้าคิดดู หากองค์ชายสามแห่วแคว้นเหลียง มีอันเป็นไปในจงหนาน เจ้าคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้น แล้วอีกอย่างคนขององค์ชายสี่ก็กำลังจับตาดูเราอยู่ องค์หญิงใหญ่

  • ของหวงของ ท่านแม่ทัพ   ตอนที่ 63 เรื่องของความหึง

    จวนรับรองแคว้นจงหนาน จูหลงมองใบหน้าเคร่งขรึมของท่านผู้บัญชาการ ที่นั่งอยู่ที่โต๊ะตัวใหญ่กลางห้อง นางเดินตามหลังเสี่ยวฮัวมา หยุดยืนอยู่ตรงหน้าเขา " ท่านผู้บัญชาการ ข้าไม่ได้... " " ฮูหยินน้อยนางว่าอย่างไรบ้าง " ยังไม่ทันที่จูหลงจะได้เอ่ยจบ ท่านผู้บัญชาการก็เอ่ยถามขึ้นมาก่อน เหมือนกับว่าเขารู้อยู่ก่อนแล้วว่านางมาได้อย่างไร " จดหมายเจ้าค่ะ " จูหลงเลือกที่จะยื่นจดหมายของนายหญิงให้กับท่านผู้บัญชาการแทน เขาจึงรับมันไว้ และมีกล่องไม้เล็ก ๆ อีกหนึ่งกล่อง ที่ฮูหยินน้อยฝากมาให้ " พวกเจ้าไปเถอะ " " เจ้าค่ะ " ไป๋มู่จินมองดูกล่องไม้ที่วางอยู่บนโต๊ะ และจดหมายในมือ ก่อนที่จะถอนหายใจออกมา คาดว่าจูหลง กับฮูหยินน้อยคงจะร่วมมือกันแน่ ๆ ไม่อย่างนั้นต้าฉีคงจะต้องรายงานเขาแล้ว ป่านนี้ไม่รู้ว่าเจ้าเด็กนั่นจะรู้หรือยังว่าญาติผู้น้องของเขาแอบหนีมาที่นี่ เมื่อเปิดกล่องออกสิ่งแ

  • ของหวงของ ท่านแม่ทัพ   ตอนที่ 62 คิด แต่ไม่ถึง

    ภายในเรือนของสตรีตัวเล็กที่ได้ชื่อว่าเป็นฮูหยินของท่านแม่ทัพ ภายในห้องลับของนางเต็มไปด้วยขวดน้ำหอมและแป้งฝุ่นมากมาย แต่ไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปใช้กันเพราะทุกอย่างล้วนผสมยาพิษร้าย แตกต่างกันออกไป จูหลงมองสิ่งของต่าง ๆ ที่วางอยู่บนโต๊ะสลับกับมองหน้าของสตรีผู้งดงามตรงหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตา " เลือกสิ จะมัวมองอะไรนักหนา " " เจ้า....ทำเอง ทั้งหมดเลยหรอ แล้ว..... " " ใช่ ข้าทำตั้งแต่อยู่ที่อำเภอชิงเหอ หลังจากตั้งครรภ์ก็ไม่ได้แตะต้องพวกมันอีก " " แล้ว......ท่านผู้บัญชาการเขารู้ไหม " " ข้าคิดว่า...เขารู้นะ " จูหลงพยักหน้ารับ แล้วหยิบกล่องสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ ขึ้นมาดู ข้างในเหมือนจะเป็นแป้งฝุ่นธรรมดา " นั่นคือผงนิทรา มีฤทธิ์ร้ายแรงหากเผลอใช้มากเกินไปคนที่สูดดมเข้าไปอาจจะหลับยาว 3 วัน 7 วันเลยก็ได้ " จูหลงที่กำลังจะยกขึ้นมาดมดู ถึงกับต้องปิดไว้แล้ววางลงที่เดิมทันที " ส่วนชาติทาปา

  • ของหวงของ ท่านแม่ทัพ   ตอนที่ 61 เรื่องยุ่งยากของจงหนาน

    ท่ามกลางความมืดมิด ภายนอกจวนรับรองต่างแคว้น ยังมีเงาดำหลายสาย เคลื่อนไหวอยู่ภายนอก ในขณะที่คนด้านในยังคงนั่งนิ่งอยู่ตรงโต๊ะกลางห้อง แม้ว่าสายตาและใบหน้าของพวกเขาจะยังคงสงบนิ่งอยู่ แต่ภายในหัวของพวกเขากำลังนับและคำนวณ จำนวนคนรวมทั้งวรยุทธ์ของพวกที่คิดจะลองของอยู่ " เฮ้อ......ราตรีนี้ไร้ซึ่งแสงจันทร์ แต่ก็ยังดีที่ยังมีดาวดวงน้อยพวกนี้ให้เชิยชม " องค์ชายสามเอ่ยขึ้นอย่างอารมณ์ดี ในแววตาของเขาปรากฏความเจ้าเล่ห์อยู่อย่างไม่ปิดบัง ไป๋มู่จินมองดูเขาแล้วก็กระตุกยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยเขามองสบตากับเสี่ยวฮัวที่ยังยืนนิ่งอยู่เพื่อรอรับคำสั่ง " เสี่ยวฮัว เหลือเอาไว้ให้ข้าสอบสวนสักคนหน่อยก็แล้วกัน " " ขอรับ " " เฮ้.....เดี๋ยวสิศิษย์พี่ แค่องครักษ์เสี่ยวคนเดียวหรือ แล้วข้าหล่ะ " องค์ชายสามเอ่ยแย้งขึ้นเมื่อเห็นว่าเสี่ยวฮัวเดินออกไปแล้ว ส่วนลู่เกาหย่งก็ทำแค่จิบชาอย่างสบายใจ " หากองค์อยากออกไปเดินเล่นบ้างก็ตามใจ " " ออ....งั้นข้าไปล่ะนะ "

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status