เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 33
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-08-06 17:30:34
บทล่าสุด
ของเล่นของไนต์ บทที่ 106
“คนเก่งของมี้หยุดร้องแล้ว” “ลูกกินได้ไหม” ไนต์ถามถึงเค้กที่ภรรยานำมาว่าลูกน้อยสามารถทานได้ไหม “กินได้ค่ะ มินสั่งทำมาให้ลูกกินได้โดยเฉพาะเลย” ได้ยินแบบนั้นเขาก็ปล่อยมือที่จับมือลูกไว้ เพียงแค่มือน้อยๆ ถูกปล่อยให้เป็นอิสระ เจ้าตัวก็ยัดมือตัวเองเข้าปากดูดกินครีมเค้กแสนอร่อยที่คว้าติดมือมาได้ทั
ของเล่นของไนต์ บทที่ 105
เธอยอมให้เขาสมหวังกับสิ่งที่ตัวเองปรารถนาแล้วจริงๆ ใช่ไหม “ไม่แน่ใจค่ะ มินแอบตรวจเมื่อเช้าที่ตรวจขึ้นสองขีดทุกอันเหมือนตอนมีนับดาวเลย” จัสมินตอบกลับด้วยรอยยิ้ม จ้องหน้าสบตากับสามีที่นั่งคุกเข่าอุ้มลูกอยู่ตรงหน้าด้วยความดีใจไม่แพ้กัน ตอนที่บอกไปว่ากำลังท้อง ทำให้เธอนึกย้อนกลับไปถึงเหตุการณ์วันน
ของเล่นของไนต์ บทที่ 104
หนึ่งเดือนต่อมา... จัสมินในชุดว่ายน้ำสีชมพูพาสเทลเดินถือผ้าขนหนูสีขาวสะอาดตาผืนใหญ่ออกไปยังสระว่ายน้ำ ก่อนจะวางพาดไว้บนเก้าอี้ใกล้ๆ กับสระว่ายน้ำแล้วเดินไปนั่งลงที่ขอบสระหย่อนเท้าทั้งสองข้างลงในน้ำ มองสองพ่อลูกที่กำลังเล่นน้ำอยู่ในสระกันอย่างสนุก เป็นภาพที่คุ้นตา เพราะในหนึ่งสัปดาห์เธอและสามีจ
ของเล่นของไนต์ บทที่ 103
“ไหนว่ามาซื้อชุดว่ายน้ำ” “ก็เดี๋ยวไปซื้อค่ะ มินซื้อของให้ลูกก่อน ขอบัตรด้วยค่ะสามี” “ของตัวเองก็มี” ถึงจะพูดแบบนั้นแต่มือก็หยิบกระเป๋าตังค์ออกมาหยิบบัตรเครดิตยื่นให้อยู่ดี จัสมินพาสามีและลูกเดินเข้าร้านนั้นออกร้านนี้ไม่หยุด เธอซื้อของทุกอย่างที่คิดว่าจำเป็นและต้องได้ใช้ตลอดที่อยู่ที่นี่ และ
ของเล่นของไนต์ บทที่ 102
“อู้ว~ อูว~” เสียงอ้อแอ้และสัมผัสที่เปียกชื้นบนใบหน้าปลุกให้ไนต์ต้องรีบลืมตาขึ้นมอง เพียงแค่สายตาปรับโฟกัสได้ก็พบกับแก้มกลมๆ ของลูกสาว ที่ตอนนี้กำลังพยายามกัดจมูกของเขาจนน้ำลายยืด “นับดาว” ไนต์เอ่ยเรียกชื่อลูกสาวด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง เด็กน้อยที่รู้จักชื่อตัวเองสะดุ้งโหย่งรีบเงยหน้าขึ้นมองพ
ของเล่นของไนต์ บทที่ 101
สัปดาห์ต่อมา... การเตรียมตัวเดินทางข้ามทวีปครั้งแรกกับเด็กน้อยวัยเจ็ดเดือนเศษนั้นค่อนข้างที่จะวุ่นวายอยู่ไม่น้อย แต่ทุกอย่างก็ไม่ได้ยากเกินความสามารถของไนต์ ที่ตั้งใจจะพาลูกเมียไปเที่ยวพักผ่อน หนึ่งปีกว่านับตั้งแต่ย้ายกลับมาอยู่ที่อังกฤษจัสมินก็ไม่ได้กลับไทยอีกเลย “อูววว~” จัสมินยิ้มกว้างทั
