บทที่ 7

บทที่ 5 อยากได้

หนึ่งปีผ่านไปไวเหมือนโกหกจริง ๆ จากรุ่นน้องปีหนึ่งเฟรชชี ตอนนี้ฉันกลายเป็นรุ่นพี่ปีสองแล้ว ทุกอย่างเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือเรื่องอ่อยผู้ชายคนเดิมที่ยังไม่ใกล้เคียงคำว่า ใจอ่อน

วันเปิดเทอมวันแรก ฉันกับเจสสิก้านั่งกันอยู่ที่โต๊ะม้าหินตรงลานเกียร์ จุดประสงค์แรกคืออยากเจอผู้ชายที่ฉันไม่ได้เจอหน้ามาเลยเกือบสองเดือนตลอดการปิดเทอม

อีกจุดประสงค์คือพาเจสสิก้าเพื่อนรักมาส่องรุ่นน้องปีหนึ่ง จะว่าไปก็มีแต่รุ่นน้องหน้าตาน่ารักทั้งนั้นเลย แต่ก็แค่น่ารัก ไม่ใช่คนที่ฉันถูกใจ

“เลิกเหอะมึง หนึ่งปีแล้ว ถ้าเขาชอบมึง เขาคงชอบไปนานละ ไม่ใช่ขายอ้อยทั้งสวนขนาดนี้เขายังไม่สนใจ” ตอกย้ำจังนะ แทนที่จะปลอบใจเพื่อน เลิกคบมันเลยดีไหม เพื่อนชั่วอย่างนังเจสเนี่ย

“แกไม่เคยได้ยินหรือไง ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น”

“เคยได้ยิน แต่ไม่เคยเชื่อ โดยเฉพาะเรื่องความรัก คนเราจะชอบจะรัก มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับความพยายาม มันขึ้นอยู่กับความใช่” เจ็บไปอีกนังนาย ไม่น่าถามมันเลย เกิดจะเป็นคนมีหลักการเสียอย่างนั้น

“ทำไมทีดาวดวงอื่นเขายังกิ