Mag-log inShare
ตอนที่ 6 บุรุษผู้หลงรักนางหัวปักหัวปำ!
Huling Na-update:
2025-07-14 20:57:42ตอนที่ 6
บุรุษผู้หลงรักนางหัวปักหัวปำ!
เสียงของเขายังกึกก้องในสมองนางกังวาน เส้นเสียงซ้อนทับกันราวกับอยู่หอระฆังที่ดังซ้ำๆ อยู่เช่นนั้นให้เหลียนปู้มาอยู่ข้างกายนาง ทำไมกันล่ะ?
ซ่งหวงหลงพลันตะลึงที่พูดเช่นนี้ออกมา เขายอมให้องครักษ์คู่ใจที่สนิทที่สุดมาปกป้องดูแลนางเลยหรือ ทำไมกันล่ะ?
“มะ ไม่เป็นไรหรอกสหายซ่ง”
หมินฉู่ฉู่เอ่ยตะกุกตะกัก ผ่านไปสักพักเห็นว่าคนด้านนอกไม่ตอบอะไรกลับมาแล้ว นางจึงถอนหายใจยาวเหยียด
เพิ่งโล่งใจได้ไม่ทันไร เงาร่างใหญ่ของซ่งหวงหลงก็พุ่งพรวดเข้ามาในรถม้าที่นางนั่งแทบไร้เสียง
“ไปจวนใต้เท้าผู้ตรวจการหมิน” น้ำเสียงเย็นชาที่เป็นเอกลักษณ์ของเขาเอ่ยบอกสารถีด้านนอก
“ขอรับ”
หมินฉู่ฉู่กระเถิบเข้าไปด้านในสุด ให้เขาได้นั่งสบายมากขึ้น ทั้งนางและเขาจะได้ไม่รู้สึกอึดอัด จากนั้นจึงแสร้งหลับในทันที
ซ่งหวงหลงหันไปมองสตรีตัวน้อยที่นอนขดอยู่ด้านในสุดรถม้า จึงอุ้มนางขึ้นมานอนบนตัก
ไม่ผิด! อุ้มมานอนบนตัก
ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดขึ้นข้างหู และตามมาด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก “ข้ารู้ว่าเจ้าเสแสร้ง”
หมินฉู่ฉู่ลุกพรวดขึ้นมามองค้อนเขาอย่างไม่พอใจ
เจ้าบ้านี่...
ฝีเท้าม้าวิ่งกุบกับเสมือนเป็นใจเหยียบลงหลุมใหญ่จนภายในรถม้ากระเด็นกระดอนเด้งเป็นจังหวะ หมินฉู่ฉู่ตกใจรีบคว้าคอเขามากอดไว้แน่นเพราะกลัวตก
“สตรีแซ่หมิน” เขากัดฟันแน่นยามเอ่ยเรียกนาง จนสาวน้อยที่รัดคอเขาอยู่ขนตั้งชันขึ้นมาดื้อๆ
“หะ หือ?”
“เอามือออกไป” ซ่งหวงหลงพูดเสร็จก็พยายามดันหน้านางออก
ช่วยไม่ได้นะ เขาเป็นคนอุ้มนางขึ้นมานั่งเองนี่นา หมินฉู่ฉู่ได้ทีแกล้งรัดคอเขาหนักขึ้นกว่าเดิม ทำหูทวนลมกับเรื่องที่เขาสั่ง
จากนั้นเสียงลอดไรฟันที่ฟังแล้วน่าขนลุกก็ตามมา “หมินฉู่ฉู่”
สาวน้อยหันไปยิ้มสดใส ดวงตาใสแป๋วกระพริบขึ้นลงถี่ๆ ฉีกริมฝีปากกว้างมองหน้าซ่งหวงหลง “ในที่สุดหวงหลงก็เรียกชื่อข้าแล้วหรือ”
บุรุษหนุ่มรีบหลบสายตา โยนนางลงเบาะรองนั่งด้านข้างอย่างไว สตรีเจ้าเล่ห์! ร้ายกาจเกินไปแล้ว
หมินฉู่ฉู่รีบเก็บรอยยิ้ม ก่อนจะพบว่าบนโต๊ะอาหารภายในรถม้าของเขามีของว่างน่ารับประทานมากมายเหลือเกิน นางจึงหยิบขึ้นมากินอย่างไม่เกรงกลัวพยัคฆ์ร้ายที่หางคิ้วกระตุกในยามนี้
หมินฉู่ฉู่มั่นใจแล้วว่าซ่งหวงหลงไม่ทำอะไรนางแน่นอน ไม่งั้นคราแรกเขาจะถึงกับกล้าให้องครักษ์คู่ใจมาดูแลเชียวหรือ
“หวงหลง ท่านไม่ต้องให้ท่านเหลียนปู้มาอยู่ข้างกายข้าหรอกนะ” สาวน้อยพูดทั้งที่ขนมเต็มปาก แต่หากใครได้มองกลับดูแล้วไม่ได้น่ารังเกียจสักนิด
“ท่านเหลียนปู้?”
ซ่งหวงหลงถามย้ำในคำเรียกของนาง จนเจ้าของชื่อที่ควบม้าอยู่ด้านนอกขนลุกขึ้นมาดื้อๆ
“อืม... ข้าเรียกไม่ถูกหรือ” หมินฉู่ฉู่กลืนขนมคำใหญ่ จากนั้นก็ตบอกตัวเองอย่างแรงเพราะว่าติดคอ “แค่ก! มีน้ำรึไม่”
ซ่งหวงหลงมองด้วยแววตาเยียบเย็น แต่มือใหญ่ก็ยื่นกระบอกไม้ที่บรรจุน้ำไว้ให้นางแต่โดยดี “เรียกเหลียนปู้ก็พอ”
“ไม่ได้นะ! ท่านเหลียนปู้เป็นนักรบผู้ยิ่งใหญ่ จะมาเรียกเหลียนปู้เฉยๆ ได้อย่างไรกันเล่า” ว่าแล้วก็ตบไหล่หนาของบุรุษด้านข้างไปที
“อะแฮ่ม! ได้ขอรับคุณหนูหมิน” เสียงบุรุษด้านนอกยอมล่วงเกินบทสนทนานี้ ลอดน้ำเสียงผ่านเข้ามาในม่าน หากไม่จบเรื่องนี้สักทีเจ้านายของเขาไม่สีหน้าบูดบึ้งเชียวหรือ!
ซ่งหวงหลงแม้ใบหน้าเขาจะถมึงตึงเช่นเดิมแต่ในอกกลับพอใจที่เหลียนปู้ตอบกลับมาเช่นนี้
ร่างสูงขยับเข้ามาใกล้หูคนตัวเล็กเพียงคืบ เสียงกระซาบแหบพร่าของบุรุษเอ่ยขึ้น “ได้ยินแล้วหรือไม่”
“อะ อืม” จู่ๆ ใบหน้าเล็กก็ร้อนผ่าวขึ้นมา นางรับรู้ได้ถึงลมหายใจเป็นจังหวะของเขา
หมินฉู่ฉู่พยายามเบี่ยงตัวนางกลับเข้าไปในซอกของรถม้าเช่นเดิม แล้วฮัมเพลงกลบเกลื่อนอาการประหลาดของตน...
เมื่อมาถึงจวนผู้ตรวจการนางก็โบกมือลาซ่งหวงหลงทันทีโดยไม่รอให้เขาเอ่ยคำใด สตรีตัวน้อยรีบดีดตัวเข้าประตูจวนไปทั้งยังไม่หันกลับมามอง
เมื่อเข้าจวนมาได้แล้ว สองขาของนางก็อ่อนระทวยลงไปกองกับพื้นอย่างเสียหลัก
เขาแปลกไป...
“เหลียนปู้...” น้ำเสียงแผ่วเบาเอ่ยเรียกช้าๆ แต่ผ่านไปนานเข้า นางกลับไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าหรือสัญญาณตอบกลับของผู้ใด
จากนั้นนางก็หัวเราะออกมาอย่างผู้ชนะ! ผู้ใดจะให้องครักษ์คู่ใจนางมาได้ง่ายๆ กัน
เช่นนั้นคนผู้นั้นคงหลงรักนางหัวปักหัวปำแล้วล่ะ!
เมื่อถอนหายใจโล่งอกเป็นที่เรียบร้อย นางก็ย่ำฝีเท้ากลับเข้าเรือนของตนไปทันที
สาวใช้ตัวน้อยรีบออกมาต้อนรับผู้เป็นนายทันที “คุณหนูกลับมาแล้วหรือเจ้าคะ”
หมินฉู่ฉู่กางแขนให้หนิงเชียนถอดชุดคลุมให้อย่างว่าง่าย “ข้าจะงีบเสียหน่อย หากทุกคนกลับมาแล้วไปบอกแก่พวกเขาทีว่าข้าไม่ทานอาหารเย็นแล้ว”
“เจ้าค่ะคุณหนู”
สาวใช้ขานรับคำต่อนางไม่ขาดตกบกพร่อง ผิดกับวันแรกที่หมินฉู่ฉู่เจอ เพราะนางเอาแต่ร้องห่มร้องไห้กอดขาหมินฉู่ฉู่แน่นไม่ยอมปล่อย คิดถึงตอนนั้นสาวน้อยก็อดขบขันขึ้นมาไม่ได้
“รบกวนเจ้าแล้ว” สตรีร่างเล็กจึงเขย่งปลายเท้าของตนขึ้นเล็กน้อย เพื่อจะลูบผมสาวใช้ที่น่าเอ็นดูของนาง
ทั้งสองหารู้ไม่ว่ามีเงาร่างสีดำร่างหนึ่งโฉบกระโดดขึ้นบนหลังคา ก้มลงมามองเหตุการณ์ด้านล่างโดยไม่ให้ขาดตกไปแม้แต่คำเดียว จนกระทั่งสตรีร่างเล็กเข้านอน ได้ยินเสียงหายใจสม่ำเสมอกันแล้วนั้น เงาร่างใหญ่ถึงจะหายกลับไปทางจวนโหว1
1 โหว คือ บรรดาศักดิ์ 5 ขั้นรองจากอ๋อง อันได้แก่ กง โหว ป๋อ จื่อ หนาน ตามลำดับ
Pinakabagong kabanata
ขอโทษทีนิยายเรื่องนี้มีตัวร้ายเป็นตัวเอก! ตอนพิเศษ 5
ตอนพิเศษ 5บทสรุปของนางร้ายในนิยายหมินฉู่ฉู่ลืมตาขึ้นมาอีกครั้งในช่วงบ่ายของฤดูเหมันต์ นางไม่รู้ว่าเหตุใดตนจึงมานอนอยู่ที่จวนสกุลหมินได้ พอตื่นเต็มตาก็รีบวิ่งออกนอกจวนทันที นางย่ำเท้าอยู่กลางหิมะ สายตาสอดส่องหาร่างที่คุ้นเคย“หวงหลง!” นางมองเห็นเขาในที่สุด เหตุใดวันนี้เขาจึงทำใบหน้าบึ้งตึงเพียงนี้กันนะน้ำเสียงเย็นยะเยือกถามขึ้นจมูกจนดูน่าขนลุก “เจ้าเรียกข้าว่าอะไรนะ?”“หวงหลงไง วันนี้ท่านจะมาไม้ไหนอีกล่ะ คงไม่ได้จะวางแผนให้ข้าเรียกท่านว่าสามีท่ามกลางผู้คนมากมายหรอกนะ” สตรีตัวน้อยวิ่งเข้าไปซุกในอ้อมกอดของเขาทันที มือเล็กก็เอื้อมมือเข้าไปรัดเอวชายหนุ่มเต็มรัก“ปล่อย!” ซ่งหวงหลงผลักนางออกอย่างแรง จากนั้นจึงฉุดนางลากเข้าไปในป่าเรื่อยๆ “มานี่!”“โอ๊ย! ข้าเจ็บนะ” สามีมังกรทองของนางเป็นบ้าอันใดไปอีกแล้วล่ะเนี่ย นับวันยิ่งเดาอารมณ์ไม่ถูกเสียจริงชายหนุ่มฉุดกระชากแขนเล็กของสตรีตัวน้อยมาหยุดอยู่กลางป่าลึก ไร้ผู้คนสัญจร ไร้สัตว์น้อยใหญ่วิ่งเล่น มีเพียงอากาศหนาวเหน็บที่พัดผ่านเฉียดร่างของทั้งคู่ไปมาหมินฉู่ฉู่รู้สึกว่าเหตุการณ์นี้มันคลับคล้ายคลับคลาว่านางจะคุ้นเคยเป็นอย่างดี เพราะว่า...มันเป็นจ
ขอโทษทีนิยายเรื่องนี้มีตัวร้ายเป็นตัวเอก! ตอนพิเศษ 4
ตอนพิเศษ 4องค์รัชทายาทผู้ตกหลุมพรางสาวงาม!จวินซานเหวินนั่งเหยียดบนตั่งทองคำในตำหนักตงกงอย่างเบื่อหน่าย เขารู้สึกอุดอู้เป็นอย่างมากถ้าต้องอยู่นิ่งๆ ในตำหนักอ้างว้างแห่งนี้ คิดได้ดังนั้นจึงเด้งตัวลุกขึ้น จากนั้นจึงมุ่งหน้าไปยังจวนของซ่งโหวเช่นทุกครั้งเมื่อเข้ามาในบ้านก็พบสีหน้าร้อนรนของซ่งหวงหลงเป็นอันดับแรก“หวงหลง ฉู่ฉู่ไปไหนแล้วเล่า”ท่านโหวหนุ่มหันมามองค้อนผู้มาเยือนทันควัน “หุบปาก!!”จวินซานเหวินหดคอแทบไม่ทัน เอะอะอะไรก็ให้หุบปากอยู่นั่นแหละเสียงเล็กโหยหวนของสตรีด้านในก็ร้องออกมาในเวลาไล่ๆ กัน “โอ๊ย!! หวงหลงข้าจะไม่คลอดลูกให้ท่านอีกแล้ว!!”“ฉู่ฉู่! อดทนหน่อยนะ” ซ่งหวงหลงทุบประตูห้องอย่างร้อนใจแต่อยู่ๆ เสียงร้องก็เงียบหายไป “ตายแล้วฮูหยินฟื้นขึ้นมาก่อนเจ้าค่ะ!” เสียงหมอตำแยลอดออกมานอกห้อง ครานี้ไม่เพียงแต่ซ่งหวงหลงที่ทุบประตู จวินซานเหวินเองก็มาช่วยทุบเช่นกัน“ฉู่ฉู่! ตอบข้าหน่อย!” ซ่งหวงหลงร้อนใจแทบขาด พวกบัดซบด้านในดันรู้ทันเขา รีบลงกลอนประตูตอนนางปวดท้องคลอดเสียก่อน“ฉู่ฉู่! เจ้าต้องคลอดบุตรบุญธรรมให้ข้าอย่างปลอดภัยนะ อย่าเพิ่งหลับ!”ซ่งหวงหลงหันไปมองรัชทายาทหนุ่มอย่างไม่พอใ
ขอโทษทีนิยายเรื่องนี้มีตัวร้ายเป็นตัวเอก! ตอนพิเศษ 3
ตอนพิเศษ 3สหายต่างวัยของซ่งเมยเมยเด็กผู้หญิงวัยประมาณหกขวบโดยประมาณวิ่งนำผู้เป็นบิดามารดาออกมาจากโรงเตี๊ยม นางตื่นตาตื่นใจกับหลายสิ่งที่ได้พบเป็นอย่างมาก จนผ่านไปสักพักเกิดพลัดหลงกับทั้งสอง และถูกพ่อค้าทาสคนหนึ่งต้อนจนไร้ทางหนี“จะ จะทำอะไรเจ้าคะ” เด็กน้อยถามด้วยน้ำเสียงสั่นเทา“ถามแปลกๆ เด็กผิวพรรณดีๆ เช่นเจ้าน่าจะขายได้ราคาดี ฮ่าๆๆ” พ่อค้าทาสตัวอ้วนล่ำหัวเราะออกมาจนเด็กน้อยขลาดกลัวยิ่งขึ้นจู่ๆ ก็มีเงาร่างปริศนาแทรกเข้ามาตรงกลางทั้งคู่ “คิดจะทำอะไรเด็กไม่รู้ประสีประสากัน! เดี๋ยวก็จับส่งทางการให้หมดหรอก!”เมื่อมีคนมาเห็นเหตุการณ์ ทั้งยังถูกคำขู่จนเขากลัว พ่อค้าทาสจึงพ่ายแพ้ไปอย่างราบคาบ วิ่งหนีหางจุกตูดไปในทันที“ขอบคุณนะเจ้าคะ ที่ช่วยข้าเอาไว้ท่านจอมยุทธ์” ‘ซ่งเมยเมย’ ก้มหัวขอบคุณชายวัยกลางคนตรงหน้า“อืม คราวหน้าคราวหลังก็ระวังด้วย...งั้นข้าไปล่ะ” ชายคนเดิมโบกมือให้นาง แต่ถูกแขนเล็กคว้าเอาไว้ “มีอะไร?”“คะ คือว่า ข้าพลัดหลงกับพ่อแม่ ยามนี้ข้าก็หิวมากเลยเจ้าค่ะ” ซ่งเมยเมยทำหน้าออดอ้อน เขย่าแขนชายวัยกลางไปมาช้าๆบุรุษวัยกลางคนพ่ายแพ้ให้กับนาง บางครั้งก็รู้สึกว่าเด็กหญิงผู้นี้จะคล้าย
ขอโทษทีนิยายเรื่องนี้มีตัวร้ายเป็นตัวเอก! ตอนพิเศษ 1 / ตอนพิเศษ 2
ตอนพิเศษ 1การสู่ขอภรรยาของคุณชายซ่ง!ยามที่ซ่งหวงหลงอุ้มหมินฉู่ฉู่ที่ร่างกายเปียกปอนเข้ามาในจวน เดิมทีหมินเฉียวไม่ถูกชะตากับเขาสักนิด เมื่อชายหนุ่มวางนางบนเตียงอย่างอ่อนโยนก็รีบพูดคำที่ตนอยากจะพูดทันที“เรียนใต้เท้าหมิน ข้าอยากจะสู่ขอฉู่ฉู่เป็นภรรยาของข้า” ชายหนุ่มเอ่ยอย่างตรงไปตรงมาไม่อ้อมค้อมหมินเฉียวเงียบอยู่พักใหญ่ จากนั้นจึงเอ่ยถามขึ้น “เจ้าคิดว่าจะดูแลนางได้ดีแล้วหรือ”“ข้ารับปากขอรับ ว่าจะดูแลนางให้ดีเท่าชีวิต ข้ารักนางจนถึงขั้นที่ว่าหากนางตายข้าก็พร้อมตายและฝังลงโลงไปกับนาง” ซ่งหวงหลงชี้ไปที่จี้ทองคำรูปหัวใจที่เขาห้อยไว้ให้นางระหว่างทาง “จี้ทองคำที่นางสวมถือว่าเป็นของหมั้นหมาย ขอให้ใต้เท้าอนุญาตให้การแต่งงานของข้าและนางเกิดขึ้นด้วย”หมินเฉียวใจอ่อนตั้งแต่ที่เขาบอกว่ายอมตายไปพร้อมกับบุตรสาวของเขาแล้ว แต่แค่อยากจะเล่นตัวไปตามประสาพ่อตาที่หวงลูกสาวเท่านั้น “ให้ข้าคิดดูก่อน ยังไม่รับปาก”“ขอบคุณขอรับ”จู่ๆ ร่างเล็กก็ละเมอออกมาจนทุกคนแปลกใจและต้องมองชายหนุ่มผู้นี้ใหม่ “หวงหลง... หวง...”“ข้าอยู่นี่ ไม่เป็นอะไร ไม่เป็นอะไรแล้ว...” เขารีบปรี่ตัวเข้ามาดึงมือเล็กวางไว้แนบแก้มตนเอง จา
ขอโทษทีนิยายเรื่องนี้มีตัวร้ายเป็นตัวเอก! บทส่งท้าย
บทส่งท้ายเวลาผ่านไปหนึ่งปีอย่างราบรื่นหมินฉู่ฉู่เดินเอื่อยเฉื่อยอยู่ลานบ้าน ก่อนจะก้มลงเด็ดดอกไม้ที่โผล่พ้นปลายหญ้าแล้วหมายจะยกขึ้นมาดม“หยุดเลยฉู่ฉู่!” จวินซานเหวินแย่งดอกไม้ในมือนางเข้ามาถือเอง “อย่าดมอะไรมั่วๆ สิ หากบุตรบุญธรรมข้าเป็นอะไรไป เจ้าจะรับผิดชอบยังไง”หมินฉู่ฉู่มองค้อนชายหนุ่มอย่างไม่พอใจ สรุปว่ายามนี้นางท้องเองหรือเป็นสหายของนางที่ท้องกันแน่! หญิงสาวไม่สนใจเขายกมือประคองท้องใหญ่โตของนางเดินลิ่วไปทางหน้าจวนต่อ“เดินช้าๆ! หากบุตรบุญธรรมข้าเป็นอะไรไปพวกเจ้าสองสามีภรรยาจะรับผิดชอบไหวไหม!” จวินซานเหวินยังคงเดินตามมาไม่ห่าง“อาเหวิน! หากท่านพูดมากข้าจะไม่ให้ท่านเป็นพ่อบุญธรรมลูกของข้าแล้วนะ” หมินฉู่ฉู่กล่าวคำขู่เด็ดขาด จากนั้นจึงไปนั่งบนม้านั่งใกล้ประตูจวนรัชทายาทหนุ่มนั่งลงไม่ไกลจากนาง “จะว่าไปสหายซ่งของข้าก็มีน้ำยาเช่นกันนี่นา แต่งงานไปไม่เท่าไหร่เจ้าก็ท้องแล้ว ฮ่าๆ”พลั่ก!ครานี้นางนับว่าสมใจอยากแล้ว ได้ตบหัวทายาทมังกรสักที!“โอ๊ย! ฉู่ฉู่ เดี๋ยวนี้ช่างกล้าไปกันใหญ่แล้วนะ” จวินซานเหวินลูบหัวตัวเองเบาๆ“ข้าไม่ได้ตบท่าน ลูกบุญธรรมของท่านต่างหากที่ทำ” นางหยักไหล่เบะปากอย่าง
ขอโทษทีนิยายเรื่องนี้มีตัวร้ายเป็นตัวเอก! ตอนที่ 31 การปรับความเข้าใจ
ตอนที่ 31การปรับความเข้าใจเดิมทีหมินฉู่ฉู่นึกว่าครั้งเดียวเขาจะพอ แต่ไม่เลย! เขาเหมือนพยัคฆ์ที่เพิ่งเคยลิ้มรสเนื้อเป็นครั้งแรกจึงไม่ยอมห่างจากนางเสียที ตอนแรกนางเห็นเขาหยุดพักแล้วกอดนางนิ่งไม่ขยับ แต่กลับลุกขึ้นมากินนางทั้งคืนจนถึงรุ่งสาง!แม้ในเวลาที่เขาเสร็จกิจบนเตียง ก็ยังคงตระกองกอดนางไม่ยอมปล่อย เหมือนในยามนี้...“หวงหลง...เช้าแล้ว” หมินฉู่ฉู่เขย่าร่างกายตนเองเพื่อหวังว่าเขาที่กอดนางอยู่จะรู้สึกตัว“อืม...”เขาตอบนางในลำคอ เป็นเพราะเมื่อคืนเขาใช้แรงรังแกนางมากเกินไปยามนี้กรรมเลยตามสนองแล้วเป็นแน่จึงได้อ่อนเพลียเช่นนี้หมินฉู่ฉู่ค่อยๆ เขยิบตัวเองลงไปด้านล่างเตียงเรื่อยๆ ด้วยหวังจะให้หลุดจากพันธนาการจากร่างใหญ่ แต่กลับถูกชายหนุ่มยึดร่างไว้แล้วดึงกลับขึ้นมาดังเดิม “จะไปไหน”“เช้าแล้ว ต้องไปคารวะผู้ใหญ่สิ” หมินฉู่ฉู่พยายามดิ้นต่อ“บ้านข้าไม่ต้องเคารพใคร ท่านพ่อก็ไปทำงานตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่าง นอนพักเถอะ” ซ่งหวงหลงกล่าวเสร็จก็คว้ามือนางมากอดเอวเขาหน้าด้านๆนางรู้ดีว่าเขาอยู่กับพ่อแค่สองคน มารดาบิดาของซ่งโหวก็จากไปตั้งแต่ซ่งหวงหลงยังไม่เกิด ซ่งฮูหยินตายไปเมื่อหลายปีก่อน และซ่งโหวเองก็ไ
Maaari mong magustuhan
ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ25.7K viewsเกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน
พิมพ์สีทอง43.2K viewsสามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง
ป่าดอกท้อ23.2K viewsโทษทีข้าเกิดมาต้องเป็นเมียเอกเท่านั้น
สั่งไม่หยุด96.9K viewsแม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า
จ้าวฮุ่ยอิง2.3K viewsบัลลังก์รัก บัลลังก์แค้น
malinee226 viewsย้อนเวลามาเป็นพระชายาของท่านอ๋องตาบอด
ซีไซต์3.6K viewsภรรยาเก่าท่านแม่ทัพ
ปลายฝนต้นหนาว5.9K views
