37.ยังทันนะครับ

เมคินเริ่มนั่งไม่ติด เขาออกมากับรมิดาตั้งแต่เที่ยงถึงตอนนี้ก็หลายชั่วโมงแล้ว แต่หญิงสาวก็ยังไม่ยอมให้เขากลับ

ที่เมคินยอมออกมากับรมิดาในวันนี้เพราะอยากคุยให้รู้เรื่องว่าเขาไม่ได้คิดอะไรกับเธอแล้ว เวลาที่เคยคบกันมันก็ผ่านมานานหลายปี ตอนนั้นเขายังไม่รู้ใจตัวเองแต่พอคบกับรมิดาแล้วก็รู้สึกว่ามันไม่ใช่ เขาไม่มีความสุขเลย ตอนนั้นคิดว่าเพราะนิสัยต่างกันจึงไปกันไม่รอด แต่พอมาทบทวนดีๆ นั่นเป็นเพราะเขาไม่ได้ชอบผู้หญิง ไม่ว่าจะเป็นรมิดาหรือใครอีกหลายคนที่เข้ามาต่างก็คบกับเขาได้ไม่นาน

จากนั้นเขาก็เริ่มคบผู้ชายแต่ไม่มีใครรู้ เพราะทั้งเขาและผู้ชายที่คบด้วยต่างช่วยกันปิดบัง จนกระทั่งกลับมาไทย เขากับชายคนนั้นก็ไม่ได้ติดต่อกันอีก

ชายหนุ่มไม่คิดเลยว่าอยู่ๆ รมิดาจะส่งดอกไม่มาให้เขาและมาหาเขาถึงบริษัทในวันวาเลนไทน์ แต่ที่ยอมออกมาตอนนั้นก็เพราะหงุดหงิดที่มีคนเอาดอกไม้มาให้คนของเขา และก็ไม่คิดว่าจะนานขนาดนี้

“หวาน พี่ว่าเราแยกกันตรงนี้เถอะ” ทั้งสองเพิ่งเดินออกมาจากโรงหนัง

“พี่คินจะรีบกลับไปไหนคะ ยังไม่ดึกเลยนะคะ”

“พี่เหนื่อยแล้วอยากกลับไปพัก”

“เราไม่ได้เจอกันตั้งนานนะคะ หวานอยากอยู่กับพี่คินแบบนี้”

“วันนี้พ