บทที่ 222 : เดิมทีเขาเคยมีคู่หมั้นด้วยนะ       

บทที่ 222 : เดิมทีเขาเคยมีคู่หมั้นด้วยนะ

เรื่องจับตัวแม่เล้ามาเค้นถามเป็นอันต้องยุติเอาไว้ก่อน เพราะต้องตามหาครอบครัวของนางให้เจอ คนของรุ่ยอ๋องจับตาดูความเคลื่อนไหว ของหอเยว่ชิงกับจวนอัครเสนาบดีอยู่ เพราะยังไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของคนบงการ เลยต้องหว่านแหออกไปแบบนี้

“เฟินเฟินทำไมเจ้ายังอยู่บ้านข้าอีกเล่า”

หลินลู่ฉีเห็นนางเดินตามตัวเองเข้าเรือนไปก็อดถามไม่ได้ คิดว่านางจะกลับไปพร้อมกับองครักษ์ที่มารับถึงหน้าประตู

“ข้าบอกให้คนไปแจ้งเสด็จพี่แล้ว ว่าข้าจะอยู่กับเจ้าสักพัก เสด็จแม่เลยส่งคนมาคุ้มกันข้า บ้านเจ้าน่าจะมีห้องว่างให้องครักษ์สองคนของข้าอยู่กระมัง”

“องครักษ์สองคน” หลินลู่ฉีมองไปด้านหลัง เห็นว่าพวกนางเป็นสตรีทั้งคู่ “ได้ ๆ เจ้าย้ายออกไปอยู่เรือนพักรับรอง พวกนางสามารถอยู่ห้องข้าง ๆ ได้”

องค์หญิงสิบเอ็ดเข้าไปกอดแขนเจ้าของเรือน “ขอบคุณฉีฉี ข้ารู้สึกอิจฉาเจ้าที่ได้ใช้ชีวิตอย่างอิสรเสรี เจ้าไม่รู้หรอกว่าในตำหนักของเสด็จแม่นั้น น่าเบื่อจะตายไป”

หลินลู่ฉีไม่รู้สึกรำคาญนางแต่อย่างใด กลับรู้สึกสงสารเล็กน้อย เกิดมาในราชวงศ์ย่อ