เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่4. ไม่สนใจ
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-13 15:25:41“นี่ ! หูหนวกหรือไง ข้าบอกว่ามาดื่มสุรา”
ซ่งเทียนตะคอก พร้อมกับจกระชากข้อมือเรียวจนตัวของเจ้าปลิวติดมือมา
“โอ๊ย..เจ็บ~~~”
เสียงหวานร้องเจ็บทันที แทนที่เจ้าบ่าวจะปล่อยกลับยิ่งบีบข้อมือของนางแรงขึ้น โดยไม่ได้สนใจว่านางจะเป็นอย่างไรแม้แต่น้อย
“คุณหนูแห่งจวนแม่ทัพช่างบอบบางเสียจริง” เขาทำเสียงไม่พอใจ
“ท่านก็เบามือหน่อยสิ กระชากแรงแบบนั้นต่อให้เป็นสตรีชาวไร่ก็ทนมือทนเท้าท่านไม่ไหว”
ฉู่เหลียนดึงมือออกจากกรงขังนั้น จ้องตาเขาเถียงกลับ ภาพที่เคยเห็นเขาเป็นเทพบุตรในหัวใจเสมอมาแทบจะสลายลงฉับพลัน นี่คือบุรุษที่นางหลงรักมากว่า 10 ปีจริง ๆ หรือ
“ลูกสาวท่านแม่ทัพ ช่างปากดีนัก”
ซ่งเทียนกระชากนางเข้าไปหาอีกครั้ง คราวนี้ร่างบางถึงกับปะทะเข้ากับอกแกร่ง
“อ๊ะ ! นี่ทำอะไร ปล่อยนะ”
ฉู่เหลียนตาโต ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราดนั้นทำให้นางสั่นด้วยความกลัว เหมือนลูกนกตัวน้อยๆ
“ในเมื่อเจ้าอยากแต่งกับข้านัก ข้าก็จะสนองต่อความต้องการของเจ้าไง”
ทันทีที่เขาพูดจบ เขาก็ช้อนตัวนางขึ้นมาในท่าเจ้าสาว สายตาของเขาเหมือนกำลังกลืนกินร่างกายของนางไปทั้งตัว
“หรือว่างานแต่งงานนี้ ท่านไม่เคยต้องการ”
ฉู่เหลียนถามเจ้าบ่าวด้วยใจระทึก ตั้งแต่เขาเหยียบเข้ามาในห้องหอ ไม่เคยพูดจาดี ๆ กับนางสักครั้ง หรือว่านางเข้าใจผิดมาตลอดว่าเขา คือ สุภาพบุรุษ เป็นองค์ชายที่แสนสง่างาม และบางทีเขาอาจมีใจให้บ้างจึงได้มีสมรสพระราชทานมาสู่ขอนาง
“ข้าถูกบังคับให้อภิเษกกับเจ้า ข้ามีสตรีที่ข้ารักอยู่แล้ว ไม่อยากแต่งกับเจ้าเลยสักนิด”
ซ่งเทียนแค่นเสียงอย่างดูถูก เขาคิดว่าบิดาของนางคงอยากได้เขาเป็นลูกเขย เพื่อสร้างอำนาจในวงขุนนาง ไต่เต้าขึ้นที่สูง ถึงได้ยอมยกลูกสาวให้เป็นชายาเขา
ฉู่เหลียนได้ยินเช่นนั้น หัวใจนางก็แทบแตกสลาย แท้จริงแล้วนางหลงรักเขาแค่ฝ่ายเดียว เช่นนั้น ข่าวลือหนาหูที่นางได้ยินว่า องค์ชายหลงรักอยู่กับแม่ค้าขายเครื่องหอมก็งจะเป็นความจริง
“ในเมื่อท่านไม่เต็มใจจะแต่ง เหตุใดท่านไม่ขอฮ่องเต้ให้ยกเลิกงานอภิเษกนี้เสีย”
“ข้าขัดคำสั่งมิได้ ดังนั้น เราทั้งสองก็อยู่กันแบบทรมานกันไปเช่นนี้ก็แล้วกัน”
สิ้นคำ องค์ชายซ่งเทียนก็โยนเจ้าสาวลงบนเตียงอย่างไร้ความเอ็นดู คิดว่าใบหน้างดงามของนางจะทำให้เขาใจอ่อนหรือ ไม่มีทาง ! เขาจะทรมานนาง ให้นางเจ็บช้ำใจ จนวิ่งหนีออกจากตำหนักไปเอง
ตุบ
“อ๊ะ เจ็บ !”
ฉู่เหลียนร้องทันทีที่ตัวถูกเหวี่ยงพร้อมกับร่างสูงที่ขึ้นมาคร่อมบนตัวของนาง ร่างกายของนางถูกพันธนาการด้วยสองมือของเขา พร้อมกับออกแรงบีบรัดจนนางเจ็บ
“อื้อ…อึก”
เขาก้มล้มไปจูบนาง ปีศาจร้ายอย่างซ่งเทียนไม่เคยปล่อยให้เหยื่อร้องนานหรอก ต่อให้ร้องไห้จนน้ำตาไหลออกมาเป็นสายเลือดเขาก็ไม่สน เขากระชากร่างบางเข้ามาจูบยัดเยียดความทรมานให้สมกับที่สตรีที่เขารักกำลังร่ำไห้ในวันวิวาห์
“อื้ออ”
หัวใจนางเต้นแรงจนตัวสั่น นางไม่เคยถูกใครบดจูบอย่างหนักหน่วงแบบนี้มาก่อน ปากของนางเจ็บไปหมด ในหัวของนางคล้ายกับไม่สั่งการ เรี่ยวแรงของนางค่อย ๆ หมดสิ้นลง
“หืม”
ซ่งเทียนคำรามในอก พร้อมกับดันตัวของร่างบางชิดไปกับหัวเตียง แล้วบดจูบขยี้ริมฝีปาก เขาไม่พอแค่นั้นใช้ฟันขบกัดซอกคอจนเลือดซิบ
“อ๊ะ..อึก…เจ็บ~~~”
ฉู่เหลียนเจ็บไปหมดจนต้องร้องออกมา ร่างบางดิ้นทุรนทุราย ความเจ็บเล่นงานนางจนใจนึกหวั่น เริ่มรู้กลัวกับการกระทำของเขา หรือเขาจะเป็นทรราชดั่งที่เล่าลือจริง ๆ หรือ
"ฮึ....ร้องสิ ร้องดัง ๆ..ให้พวกบ่าวไพร่นอกห้องมันรู้ว่า พวกเราสองคนเข้าหอกันดุเดือดแค่ไหน..หึ"
ซ่งเทียนยิ้มร้ายใส่ร่างบางที่นอนตัวสั่น มองนางด้วยสายตาที่น่ากลัว บ่งบอกว่าเขาไม่สนใจว่านางจะเจ็บแค่ไหน
“ออกไปนะ”
นางใช้แรงทั้งหมดที่มีผลักร่างแกร่งให้ออกห่าง แต่ร่างกำยำดุจหินผากลับไม่ไหวติงแม้แต่น้อย ทั้งยังใช้มือแกร่งจับที่ชุดเจ้าสาวแล้วออกแรงดึง
แคว้กก!!
ชุดสวยที่สวมใส่ก็ถูกกระชากขาดคามือ ไม่สนใจว่ามันจะทำให้นางเจ็บมากแค่ไหน
ซ่งเทียนขยับตัวขึ้นมานั่งคร่อมร่างบางทันทีหลังจากที่เขาปอกเปลือกนางเสร็จ เหลือเพียงร่างงดงามกระจ่างตาอยู่ตรงหน้า
"อ้ายยย เจ็บ...อึก..ปะ..ปล่อยยย นะ..อื้อออ~~"
ฉู่เลียนน้ำตาไหลอาบแก้มสองข้างอย่างน่าสงสาร นางกลัวจนตัวสั่นสะท้านไปหมด บุรุษที่นางแอบรักมานานไม่ไยดีนางเลยสักนิด
“ปล่อยทำไม ในเมื่อคืนนี้เป็นคืนเข้าหอ ไหน ๆ พวกเราก็แต่งกันแล้ว ข้าก็จะทำให้เจ้าเป็นภรรยาของข้าอย่างสมบูรณ์”
ขณะที่พูดนั้นก็ดึงขาเรียวที่พยายามหดหนีให้อ้าออกกว้างพอที่เขาจะจัดการชำแรกส่วนที่แข็งแกร่งที่สุดเข้าไปได้
สวบ !
“อ๊ายยยย ~~~~~”
บทล่าสุด
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่64 ใบหน้าบึ้งตึง
หลายวันต่อมา“องค์หญิง อาหารเช้ามาแล้วเพคะ”หมี่ชิงยกสำหรับอาหารมาเข้ามา พร้อมกับใบหน้าขะมุกขะมอมไป่อิงเดินมานั่งที่โต๊ะอาหาร เห็นมือของนางกำนัลข้างกายเต็มไปด้วยรอยแดงพุพองคล้ายถูกของร้อน ก็อดเอ่ยปากด้วยความสงสารจับใจมิได้ว่า“หมี่ชิง หลายวันมานี้ลำบากเจ้าแล้ว วันนี้เจ้าก็พักที่เรือนเถิด ข้าจะทำงานแทนเจ้าเอง”ตั้งแต่วันที่องค์ชายรัชทายาทออกจากตำหนักไปรบที่ชายแดนใต้ บ่าวไพร่ทุกคนในจวนก็ทำราวกับว่าพวกนางไม่มีตัวตน ไม่มีข้ารับใช้เหมือนอย่างเคย ดังนั้น หมี่ชิงจึงต้องทำงานบ้านงานเรือนทุกอย่างคนเดียว“ไม่เป็นไร หม่อมฉันยังทำไหวเพคะ”หมี่ชิงรีบหดมือกลับ ก้มหน้าลงซ่อนน้ำตาไว้ ทุกอย่างเป็นอย่างที่นางคิดไว้ไม่มีผิด ทันทีที่องค์รัชทายาทไม่อยู่ที่ตำหนัก บ่าวไพร่ของแคว้นโจวต่างก็สุมหัวกันกลั่นแกล้งนางกับองค์หญิง อีกทั้ง ยังกล้าด่านางตรง ๆ ว่านางทาสเชลยศึกทุกครั้งที่นางเข้าไปที่โรงครัวเพื่อปรุงอาหารให้องค์หญิง แม่ครัวก็มักจะหยิบเอาเศษอาหารเหลือ ๆ มาโยนให้ราวกับว่าพวกตนเป็นพวกขอทาน นางอดไม่ไหวจึงลงมือตบตีกับแม่ครัวเหล่านั้น“หมี่ชิง นั่นแก้มเจ้าไปโดนอะไรมา”ไป่อิงแตะปลายนิ้วลงไปที่รอยแดงบนแก้มของน
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่63 ใกล้ล่วงเวลาเข้าสู่ยามห้าย
ใกล้ล่วงเวลาเข้าสู่ยามห้าย ยามนี้ทั่วทั้งตำหนักตงกงเงียบสงัด และปกคลุมด้วยความมืด เป็นช่วงเวลาที่ทุกคนล้วนอยู่ในห้องของตน แต่ซีเฉินกลับนอนไม่หลับ เขาออกมายืนรับลมอยู่ที่ระเบียงทางเดิน หันหน้าไปยังเรือนรับรองดวงตาคมกริบของเขาจ้องไปที่ประตูห้องนั้น คล้ายกำลังเพ่งมองให้ทะลุเพื่อให้เห็นใครคนนั้นที่อยู่ภายในเขาอยากรู้ว่านางกำลังทำอะไรอยู่ หลายวันที่ไม่ได้เจอหน้ากัน นางจะรู้สึกโหยหาเขาบ้างหรือไม่ จะรู้สึกทุรนทุรายเหมือนกับที่เขาเป็นอยู่บ้างไหมหนอความจริงแล้วเพียงแค่เขาสั่งคำเดียว นางก็ย่อมต้องมาปรนนิบัติเขาถึงเตียง แต่เขาไม่อยากให้นางรู้สึกว่าเป็นนางบำเรอ ไม่อยากฝืนใจนาง จึงต้องหักห้ามใจทรมานตนเองอยู่เช่นนี้เขาจะพิสูจน์ให้นางเห็นว่า เขารักและให้เกียรตินางด้วยความบริสุทธิ์ใจโดยจะแต่งตั้งให้นางเป็นพระชายาอย่างถูกต้องตามประเพณีให้ได้ และเมื่อถึงวันนั้น เขาก็หวังว่านางจะรักและมอบกายใจให้เขาอย่างเต็มใจจริง ๆพรุ่งนี้เขาจักต้องนำทัพไปปราบกบฏที่ทางใต้แล้ว กว่าจะจบสิ้นสงครามคงจะร่วมเดือนจึงจะได้พบกัน เขาอยากเอ่ยคำร่ำลากับนางเหลือเกินในจังหวะที่เขาหันกายหมายจะมุ่งหน้าไปที่เรือนรับรอง ก็พบไป่อิ
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่62 ระวัง!
ณ ท้องพระโรงฮ่องเต้ทรงมีพระราชโองการเรียกขุนนางให้เข้าประชุมด่วน เนื่องจาก ตอนเช้าตรู่มีม้าเร็วส่งสารมาจากทางใต้ ระบุว่า - แคว้นอู่ก่อกบฏ -เมื่อขุนนางฝ่ายต่าง ๆ มากันจวนจะครบแล้ว แต่ผู้ที่สำคัญที่สุดในการประชุมครั้งนี้กลับยังไม่ปรากฏตัว ฮ่องเต้จึงตรัสถามขึ้นว่า“แม่ทัพใหญ่ห่าวเฉินเหตุใดยังไม่มา”ทั่วทั้งท้องพระโรงเงียบกริบ เป็นครั้งแรกที่แม่ทัพใหญ่เข้าประชุมสาย เพราะทุกครั้งที่มีการเข้าประชุม เขามักจะมาก่อนใครเสมอและในช่วงเวลานั้นเอง รองแม่ทัพจิ้งฉางก็ก้าวเข้ามาในท้องพระโรง น้อมประสานมือรายงานขึ้นว่า“ทูลฝ่าบาท แม่ทัพใหญ่ห่าวเฉินล้มป่วยกะทันหัน ไม่สามารถเข้าร่วมประชุมได้พ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้ได้ยินเช่นนั้นก็ถอนหายใจออกมา พร้อมกับยกมือขึ้นนวดคลึงที่ขมับ กองทัพของแคว้นโจวเพิ่งจะไปปราบปรามแคว้นซีทูได้สำเร็จ ทางใต้ก็มีข่าวว่าแคว้นอู่เริ่มกระด้างกระเดื่อง แล้วไยแม่ทัพใหญ่อย่างห่าวเฉินต้องมาป่วยเอาเวลานี้“ข้าได้รับสารจากทางใต้รายงานมาว่า แคว้นอู่ยกทัพบุกเข้ารุกล้ำในเขตของเราแล้ว แต่ตอนนี้ห่าวเฉินไม่สบาย ไม่สามารถยกทัพไปปราบกบฏได้ พวกท่านเห็นควรจะแก้ไขปัญหานี้อย่างไร”พระองค์ทรงโยนปัญหาไปที่
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่61 ณ จวนแม่ทัพใหญ่
ณ จวนแม่ทัพใหญ่ห่าวเฉินกระดกเหล้าเข้าปาก จอกแล้วจอกเล่าราวกับว่าสิ่งนั้นเป็นน้ำเปล่า จิ้งฉางเห็นดังนั้นก็อดเป็นห่วงมิได้จึงได้เอ่ยปากขึ้นว่า“ท่านแม่ทัพ ท่านดื่มไปแบบนี้ ร่างกายของท่านจะย่ำแย่เอาได้”“แย่แล้วอย่างไร มีใครเห็นหัวข้าบ้าง !”ตวาดเสร็จเขาก็วางจอกสุราลง แล้วหันไปคว้าเอากาสุราขึ้นกรอกปาก“ท่านแม่ทัพ สุรามิได้ทำให้ปัญหาในใจของท่านหมดไป ท่านทุกข์ใจเรื่องใดโปรดบอกข้าเถิด เผื่อข้าจะช่วยแบ่งเบาความทุกข์ท่านได้บ้าง”“ความทุกข์ใจเหรอ... ปัญหาเหรอ.... ข้าแค่ไม่เข้าใจว่าเหตุใดสวรรค์จึงลำเอียงเช่นนี้ เป็นข้าที่เป็นโอรสองค์โตใช่หรือไม่”ห่าวเฉินกระชากคอเสื้อรองแม่ทัพข้างกายเข้ามาถามด้วยเสียงอ้อแอ้“ใช่ขอรับ”จิ้งฉางตอบ ข้อนี้คนทั่วทั้งแคว้นมีใครไม่รู้บ้าง“โอรสองค์โตแล้วอย่างไร แต่ตำแหน่งรัชทายาทกลับไม่ใช่ของข้า !”ห่าวเฉินตวาดออกมาอย่างสุดเสียง แล้วปล่อยคอเสื้อของอีกฝ่าย เพื่อฉวยเอากาสุราขึ้นกรอกปากอีกหน“........”รองแม่ทัพได้แต่เฝ้ามองอย่างอับจนปัญญา ปัญหานี้เรื้อรังมาเนิ่นนาน ไม่ว่าเขากับท่านแม่ทัพจะพยายามลิดรอนอำนาจทางการเมืองของซีเฉินมากแค่ไหน แต่ตำแหน่งองค์ชายรัชทายาทก็ยังไม่เ
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่60 เจ็บ!
เมื่อนางเดินเข้าไปใกล้ในระยะเอื้อมถึงศีรษะของเขาแล้ว ก็หยิบขันตักน้ำสะอาดจากอีกถัง มือหนึ่งช้อนประคองเข้าใต้ศีรษะ อีกมือกำลังจะเทน้ำ แต่กลับถูกฝ่ามือแกร่งจับไว้หมับ !ซีเฉินรู้สึกถึงมือเรียวนุ่มของสตรีสอดเข้ามาที่ท้ายทอย ก็รู้สึกตกใจ เพราะห้องบรรทมของเขาไม่เคยอนุญาตให้สตรีอย่างกรายเข้ามา จึงรีบลืมตาขึ้น จับมือข้างนั้นเอาไว้ แล้วพลิกหันหลังกลับไปอย่างว่องไว“โอ๊ย ! เจ็บเพคะ”ไป่อิงอุทานออกมา ทั้งตกใจ ทั้งเจ็บที่ถูกบิดข้อมือเมื่อเห็นว่าเป็นสตรีที่เขารัก เขาจึงรีบคลายมือออก“ข้าขอโทษ ข้าไม่คิดว่าเป็นเจ้า เจ้าเข้ามาได้อย่างไร”“คือ... หม่อมฉันนำน้ำแกงกระดูกแพะมาถวายเพคะ” นางพยายามใช้คำราชาศัพท์กับเขา ตามที่หัวหน้านางกำนัลบอก “แต่ได้ยินพระองค์รับสั่งให้มาสระพระเกศาให้ก็เลย...”“ไป่อิง... หากอยู่ด้วยกันเพียงลำพัง เจ้าไม่ต้องใช้คำประดิดประดอยเหล่านั้นกับข้าหรอก พูดเหมือนอย่างที่เจ้าเคยพูดเถิด”ซีเฉินยิ้มให้นางอย่างเอ็นดู เขาได้สั่งให้หลิวเซียงคอยสอนกฎระเบียบของวังหลวงแคว้นโจวให้นาง รวมถึงกิริยามารยาทต่าง ๆ เพื่อเตรียมตัวเป็นพระชายาของเขาในอนาคตข้างหน้า“เพคะ...”ไป่อิงตอบรับเสียงเบา ที่แคว
ข้าคือสตรีในกรงขังของทรราชไร้ใจ ตอนที่59 ตั้งแต่วันนั้น
หลายวันต่อมาหลังจากที่ท่านหญิงจิ้งหว่านบุกเข้ามาทำร้ายองค์ไป่อิงถึงในตำหนักตงกงเมื่อวาน ทำให้ซีเฉินตระหนักว่า บ่าวรับใช้ในตำหนักล้วนเกรงกลัวอำนาจของท่านหญิงจิ้งหว่าน ไม่มีใครกล้ายื่นมือเข้าไปช่วยไป่อิงสักคนเดียวอีกทั้ง ในแต่ละวันเขายังต้องไปที่ห้องทรงงาน เพื่อช่วยฮ่องเต้ตรวจฎีกา และถวายความคิดเห็น จึงไม่อาจอยู่ดูแลไป่อิงได้ตลอดเวลาดังนั้น เขาจึงสั่งให้จิ่วลู่ลูกน้องคนสนิท ซึ่งเป็นหัวหน้าทหารอารักขาประจำตัวเขา ช่วยไปหาเชลยศึกจากแคว้นซีทูที่เคยเป็นข้ารับใช้ในวังหลวงมาก่อน เพื่อมาเป็นสาวใช้ประจำตัวขององค์หญิงไป่อิง“หมี่ชิง !”ไป่อิงสาวเท้าเข้ามาหาสตรีที่กำลังคุกเข่าอยู่บนพื้น ใบหน้าของหมี่ชิงเต็มไปด้วยคราบฝุ่น เสื้อผ้าเก่า และขาดหลุดลุ่ย ร่างกายเต็มไปด้วยรอยแส้เฆี่ยนตี“องค์หญิง”หมี่ชิงปล่อยโหออกมาจนสุดจะกลั้น ไป่อิงรีบเข้าไปสวมกอดนางอย่างไม่รังเกียจเรือนร่างที่เต็มไปด้วยคราบสกปรกนั้นหลังจากรับประทานอาหารเช้าเสร็จ นางกำนัลผู้หนึ่งก็นำทางไป่อิงมาที่ห้องโถง คาดไม่ถึงว่าจะได้พบหมี่ชิง ซึ่งเคยเป็นนางกำนัลประจำตัวของนางซีเฉิน สบตากับจิ่วลู่แล้วพยักหน้าให้ ฝ่ายนั้นประสานมือ แล้วโค้งศีรษ
บางทีคุณอาจจะชอบ
ครูสาวข้ามมิติกับท่านอ๋องปากแข็ง
ชาไทยเย็น10.2K viewsเกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน
พิมพ์สีทอง37.7K viewsนักฆ่าล่าหัวใจองค์ชายสายรุก
ชาไทยเย็น9.1K viewsข้าน่ะหรือสตรีน่ารังเกียจแห่งต้าหยวน
ชาไทยเย็น15.3K viewsหงส์เหนือพันธการ
KUNNUK479 viewsเล่ห์ปีศาจ
JIeC500 viewsหมอเกอเทวดาน้อย
หยางม่งเหยา14 viewsวาสนานี้เป็นของข้า
วอลจู1.7K views
