Share

07- อย่า

last update Last Updated: 2025-05-29 22:29:39

บรืนนนนนนน เสียงรอของคิว ขับเข้ามาจอดอย่างเร่งรีบ ทำเอาเสือที่ทำหน้าที่พ่อบ้านอยู่รู้สึก หงุดหงิดและ สงสัย

“ มาทำไมอีกว่ะ เหงาหรือไง’’ ผมวางมือจากตะหลิว ก่อนจะฝากสตูเนื้อ กับป้าอ้อย แม่ครัวของเรา ผมเดินออกมาไม่ทันได้ ด่าทอเพื่อน มันก็วิ่งแจ้น ขึ้นไปที่ห้องนอนของผมทันที

“ ไอสัสเอ้ย มาก็ไม่บอก ฝากตรงนี้แปปนึงนะครับป้า “

‘’ ตัน เป็นไงบ้าง ตัวร้อนชิบหายเลย “ คิวพูดขึ้นพร้อมเอามือมาประคบที่หน้าผากของฉัน

‘’ อืมม แค่ง่วงนอน ไม่มีไร’’

“ ไอเหี้ยวคิว มึงจะขึ้นมาก็บอกกูหน่อยดิวะ” เสือวิ่งขึ้นตามมาบ่น ก่อนจะเห็นว่าคิว ดูเป็นห่วงฉันผิดปกติ เขาจึงรีบวิ่งมาดู

‘’ ตัน เป็นไร เชี่ย มึงไม่สบายหรอ ‘’

‘’ อืม เอายามาให้กูกินหน่อย เดี๋ยวก็ดีขึ้น ‘’ ก่อนจะที่ฉันจะลุกขึ้นพยุงตัวเองขึ้นมานั่ง

‘’ แล้วมึงไม่ทำไรมาวะ เป็นไข้ ‘’ คิวถามด้วยความเป็นห่วง ฉันไม่ได้ตอบแต่อย่างใด รับยาลดไข้มาจากเสือ ก่อนจะยิ้มให้เขา

‘’ ไอเสือ มึงให้ไอตันเล่นน้ำฝนใช่มั้ย เมื่อวานฝนตก กูบอกแล้วว่าอย่าตามใจมัน มึงนี่ไม่ฟังเลย’’ คิวพูดบ่นเสือออกมาด้วยความเข้าใจผิด

“ เออๆ’’ เสือตอบแบบส่งๆ ก่อนที่ฉันจะยิ้มเชิงหัวเราะออกมา

“ เออ แล้วมึงอ่ะ ไม่ไปคลับละไง “

‘’ ไม่ไปละ เพื่อนกูไม่สบาย อยู่บ้านมึงดีกว่า “ คิวพูดขึ้น ก่อนจะนอนลงข้างๆฉัน พร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาไถเล่น

‘’ เออ แล้วผู้หญิงที่มึงพึ่งสี้ไป ไปไหนละ ‘มา ฉันที่กำลังดื่มน้ำอยู่ถึงกับสำลักออกมาแรงๆ

“ เป็นเชี่ยไร ไม่แดกดีๆวะ’’ คิวพูดบ่นฉันก่อนจะหยิบทิชชู่มาเช็ดให้

แค่กๆๆๆ

‘’ 55555” เสือหัวเราะออกมา เมื่อเห็นฉันสำลักน้ำออกมา

“ กลับไปแล้ว ‘’ เสือพูดบอกคิวให้หายสงสัย แต่เขาก็ยังยิ้มไม่หยุด

‘’ พวกมึงเงียบๆไปเลย กูจะนอน ‘’ ฉันทำหน้ามุ้ย ก่อนจะขดตัวนอนลงไป

ตกเย็น อาการฉันก็ดีขึ้น เลยเดินลงมาหาคนอื่นด้านล่าง เห็นว่าคิวกับเสือกำลังเล่นเกมกันอยู่

“ มีไรกินบ้างวะ ‘’ ฉันถามทั้งคู่ ก่อนที่ทั้งสองจะหันมามองด้วยความตกใจ

‘’ ตื่นแล้วเราะ “ คิวถามฉันขึ้น

‘’ อือ หิวชิบหาย ‘’

‘’ ในครัวมี สตู เผ็ดนะ กูทำไว้ ไม่รู้ว่ามึงจะป่วย ‘’

‘’ กินได้กูชอบกินเผ็ด ‘’ ฉันรู้สึกเหมือนจะหายดีขึ้นแล้ว แต่ตัวยังอุ่นๆอยู่ ฉันรีบทานอาหาร รีบกินยา ก่อนจะวิ่งมาเล่นเกมกับเพื่อนๆ

‘’ เห้ยๆๆๆอะไรๆ” คิวพูดขึ้นเมื่อเห็นฉันเบียด แทรกไปนั่งอยู่ตรงกลาง

‘’ เล่นด้วยย”

“ ป่วยอยู่ไม่ใช่หรออ ไปพักผ่อน “ คิวพูดหยอกล้อก่อนจะยิ้มใส่ฉัน ก่อนที่พวกเราจะนั่งเล่นเกมอยู่กลางบ้าน ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงได้ พี่สิง เตี๊ยะ กับ ม๊า ก็กลับมา

“ อ่าวม๊าหวัดดีค่ะ เตี๊ยะหวัดดีค่ะ พี่สิงหวัดดีค่า “ ฉันกล่าวคำทักทายกับผู้ใหญ่ ก่อนที่จะเล่นเกมต่อ

“ กินไรกันยังง “ เสียงม๊าถามขึ้น

‘ กินแล้วค่า/ครับ ‘

“ ม๊า มีสตูเนื้ออยู่ เสือทำไปกินดิ”

“ ฝนคงตกน้ำท่วมแล้วมั้งลูกชาย ทำอาหารเนี๊ยะ “

“ เวอร์ “ เสือพูดตอบคนเป็นแม่พร้อมกับยิ้มอย่างเขินอาย เมื่อพวกผู้ใหญ่รับประทานอาหาร เรียบร้อยแล้ว ต่างก็พากันขึ้นห้องไปพักผ่อน พี่สิงก็เช่นเดียวกัน เขาขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ใส่กางเกงขาสั้น เสื้อแขนกุดสีขาว ก่อนที่เขาจะเดินลงมาด้านล่าง เพื่อเล่นเกมกับพวกเราด้วย

พี่สิงนั่งลงที่ด้านหลังฉัน ครั้งแรกฉันไม่ได้คิดอะไร เขาขอจอยเกม ก่อนที่จะรอเล่น ในตาถัดไป

“ มาพี่สิง ‘’ คิวเรียกชักชวนพี่ชายของเสือ ก่อนทุกคนจะเริ่มเล่นกัน ตัวฉันเอง เอาผ้าห่มคลุมตัวไว้อยู่ ถ้าไม่ทันสังเกตุ ก็คงไม่มีใครรู้ว่าคนข้างหลังทำอะไร จู่ๆ พี่สิงก็สอดมือมาที่เอวฉัน เขายังคงเล่นเกมอย่างชำนาญ แต่ฉันกลับรู้สึกกลัวเขาอยู่มาก ถึงเขาจะมีความคล้ายเสือก็เถอะ แต่นิสัยต่างกันสุดขั้ว คิดอะไร อยู่ไม่มีใครเดาออก

‘’ พะ พี่ทำอะไร “ ฉันพูดเบาๆ บอกคนอีกฝ่ายที่เริ่มเอาหน้าเข้ามาใกล้ฉัน

‘’ หนาว ขอห่มด้วย ‘’ เขาพูดกระซิบข้างหูฉัน เสียงเกมดัง ปกคลุมเสียงของเราทั้งคู่ ฉันได้ยินเขาพูดได้แต่ตัวแข็งทื่อ ทำตัวไม่ถูก กลัวเอามากๆ ถ้าเป็นเพื่อนๆฉันคงมีแต่ความเคยชิน พอเป็นคนอื่นแล้ว ฉันกลัวไปหมด

ฉันไม่มีสมาธิมากพอที่จะจดจ่ออยู่ที่เกม จนทำให้คิวที่เล่นอยู่ หันมาสังเกตุ ภาพตรงหน้า อย่างกับคู่รักใหม่ ที่พึ่งคบหากัน พี่สิงโอบตัวเฟย์ตันที่ตัวเล็กว่าไว้ แถมยังเอาหน้ามาใกล้ๆ คนตัวเล็กว่า คิวเห็นว่าฉันก้มหน้า ทำท่าทางเหมือนกลัวเอามากๆ

‘’ พี่สิง ทำไรอะ’’ ทันทีที่คิวพูดขึ้น เสือก็หันมามอง พร้อมกลับดึงภาพห่มที่คลุมตัวฉันออก ภาพตรงหน้า ทำเอาเขาเลือดขึ้นสมอง

“ สิงมึงทำไร’’ เสือยังคงถามด้วยอารมณ์ที่ถูกระงับไว้อยู่

‘’ กูแค่หนาว เลยขอตันมันห่มด้วย “

‘’ แล้วมึงไม่เห็นหรอ ว่ามันกลัวมึงอ่ะ “

“ ก็ไม่เห็นว่าจะกลัว เหมือนจะยอมซะด้วยซ้ำ “ ทันที ที่สิงพูดจบ เขารู้สึกตัวอีกที ปากของเขาก็รู้สึกเจ็บจี๊ดไปถึงหัว เสือใส่หมัดเข้าหน้าเขาอย่างจัง

‘’ เสือ อย่า ‘’ ฉันห้ามปรามเพื่อนขึ้น

“ มึงพูดเหี้ยไร มึงพูดเหี้ยอะไร ‘’ เสือตะคอกถามสิงที่ยืนอยู่ตรงหน้า

‘’ ไอเสือ ขึ้นห้องเหอะ “ คิวพูดพร้อมดึงเพื่อน ขึ้นข้างบน

ภายในห้อง

“ ทำไม่มึงไม่พูดวะ ‘’ เสือหันมาดุใสฉัน

“ ก็ กู…….” ยังไม่ทันได้พูดจบ เสือก็ดึงฉันไปกอด ทำเอาฉันตกใจอยู่ไม่น้อย

‘’ กูว่า พวกมึงสองคนแปลกๆ มีไรกันป่าววะ “. คิวถามขึ้น ฉันตกใจเป็นอย่างมาก ที่ทำไมเซ็นเขาถึงได้แรงขนาดนี้ ก่อนที่ฉันจะพลักเสือ ให้ออกจากตัวฉันไป

‘’ ปะป่าว” ฉันตอบอย่างตะกุกตะกัก

‘’ เดี๋ยวนี้ พวกมึงชอบมาหากันบ่อยๆ ทำอะไรด้วยกันสองคนบ่อยๆ หรือว่า…………พวกมึงแอบเล่นเกมคำสั่งอะไรกันแล้วไม่บอกกูรึเปล่า “

“ จะบ้าหรอ ไม่ชะใช่ “

“ เออ ชั่งแม่งเหอะ นอนได้ละ พรุ่งนี้ไปเรียน ” เสือพูดขึ้น

“ เออพวกมึง กูมีไรจะบอก ” ฉันพูดขึ้นพร้อมกับทำสีหน้าที่จริงจัง

“ อะไรวะ ” คิวพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่ดูเป็นกังวล

“ พี่ชายกูซื้อคอนโดให้อยู่ละนะ อาจจะไม่ได้มาหาบ่อยๆเหมือนแต่ก่อนแล้ว พรุ่งนี้ช่วงเย็นกูก็ย้ายเข้าไปอยู่แล้ว ” ทั้งคู่เงียบไปสักพัก ก่อนที่คิวจะพูดขึ้นเพื่อปรับบรรยากาศ

“ ก็ไม่เห็นเป็นไร เดี๋ยวกูไปหามึงเอง ”คิวพูดขึ้น ก่อนจะยิ้มออกมา

“ เออนอนเหอะ “ เสือพูดด้วยน้ำเสียงที่หงุดหงิดเพียงเล็กน้อย ก่อนจะไล่ให้ทุกคนไปนอน ฉันที่นอนมาทั้งวันแล้วนอนไม่ค่อยหลับ ส่วนไอคิว หัวถึงหมอ ก็นอนกรนเบาๆออกมา

”นอนไม่หลับหรอ “ เสือพูดทักท้วง

”อืม “ ฉันพูดตอบ ก่อนที่เสือจะค่อยๆ สอดมือมากอดรัดฉันไว้แน่น

”ขอโทษนะ เรื่องไอสิงวันนี้ “ เสือพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูเศร้าๆ

” ไม่เป็นไร…….ถ้าว่างมึงก็ไปนอนกับกูที่คอนโดได้นะ“ ฉันพูดบอกคนที่กอดฉันไม่ปล่อย ก่อนที่เขาจะยิ้มออกมา แล้วหอมมาที่หัวของฉัน

”แล้วเรื่องของมึงกับกู จะไม่บอกให้คนอื่นรู้หน่อยหรอ“ เสือพูดเชิงตัดพ้อ

”ตอนนี้กูว่ายังก่อนดีกว่า กูแค่รู้สึกว่ามันยังไม่ถึงเวลา ให้เวลากูหน่อยนะ “ ฉันหันไม่พูดกับเสือ ก่อนที่เสือจะยิ้มเหมือนเป็นการตอบรับ และ กอดฉัน เชิงบอกว่าให้นอนพักผ่อนได้แล้ว

รุ่งเช้าวันถัดมา ที่มหาลัย

”หู้ยยย มึงดูดิ หนุ่มหล่อทั้งสอง สาวสวยขาสั้นหนึ่ง “ พอร์ชพูดคุยกับอิ้น

”5555ขาสั้น คนแคระๆ“ อิ่มหัวเราะชอบใจและตอบกลับพอร์ช

”ลมอะไร หอบให้มาด้วยกัน คนมองกันทั้งมหาลัยละ “ พอร์ชพูดขึ้น

”กูนอนบ้านไอเสือมา ไอตันไม่สบาย“ คิวพูดตอบ

”เอ้า ละหายยัง “

”สบายดีจ้าา พร้อมรับน้องครับ เตะอกๆ“ ฉันพูดแซวเพื่อนๆ ก่อนที่พวกพี่กันจะเดินผ่านมา

”อ่าวพี่วิน“ พอร์ชทักทายชายที่เคยเป็นคู่นอนด้วย

”รู้จักกันหรอ “ กันถามวิน

” เออ เจอกันบ่อยๆ “

”อ่อ “ พี่กันตอบเพียงสั้นๆก่อนจะยิ้มอย่างน่าขนลุกออกมา

”เฟย์ เป็นไงบ้าง ได้ข่าวว่าป่วยหายรึยัง “ พี่กันเดินมาใกล้ๆ เพื่อถามไถ่ฉันก่อนที่จะเอามือขึ้นมาจับที่หน้าผากของฉัน ทำเอาเสือไม่พอใจเป็นอย่างมาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะคนอื่นๆยื่นอยู่ด้วย

พี่เขาทำฉันตกใจจริงๆ เพราะถ้าไม่ใช่เพื่อน ฉันไม่ชอบให้ใครมาจับตัวง่ายๆ สัญชาตญาณของฉันมันเผลอปัดมือพี่กันออกไปทันที

“ ดีขึ้นแล้วค่ะ ”

“พี่ขอโทษ นึกว่าเฟย์จะไม่ถือสาอะไร”

“เมื่อก่อนอาจจะใช่ แต่ตอนนี้หนูมีแฟนแล้วค่ะ แฟนเห็นคงจะเสียใจ ” คำพูดของฉัน เป็นเหมือนเส้นทางแยกของรากต้นไม้ แค่เพียงฉันพูด เรื่องก็กระจายไปทั่วคณะว่าฉันประกาศตัวว่ามีแฟนแล้ว ทำเอาหลายๆคนสงสัย ว่าใครคือแฟนของฉัน ส่วนเสือ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างพอใจ ในขณะที่ฉันพูดออกไป

“ อ๋อ พี่ขอโทษที พอดีพี่ไม่รู้” พี่กันยิ้มขอโทษฉันเหมือนจะจริงใจ แต่ก็ไม่เลยสักนิด

“ป่ะ ขึ้นห้องกันเถอะมึง ร้อน ” ฉันตัดบทสนทนาของพี่กัน และชวนเพื่อนๆขึ้นคณะทันที เพราะเบื่อขี้หน้าพี่กันจะแย่

“ เดี๋ยวๆๆๆ ไอตันมึงมีแฟนตอนไหนวะ“ ระหว่างเดินขึ้นตึก คิวก็พูดถามฉันขึ้น ทำเอาทุกคนก็สงสัยไปด้วย

”เออหน่า ไม่มีไรหรอก “ ฉันไม่อยากพูดจริงตอบปัดๆ

”มึงบอกมา มันเป็นคนดีรึเปล่า เดี๋ยวเขามาหลอกมึงทำไง “ พอร์ชพูดขึ้น

” เขาก็เป็นคนดี แต่ถ้าเขามาหลอกกูคงเสียใจน่าดู “ ฉันพูดตอบก่อนที่เสือจะขมวดคิ้วเล็กน้อย

“ใครวะ ไอเสือมึงไม่พูดไรบ้างวะ ” คิวพูดขึ้นแบบอารมณ์เสีย

“จะให้กูพูดอะไรละ เพื่อนมันมีแฟนก็ดีอยู่แล้ว มันจะได้มีเวลาส่วนตัวกับแฟนบ้าง ”

“โธ่ไอสัส แทนที่จะเป็นห่วงเพื่อน กูเห็นก่อนหน้านี้ หวงจะตายห่า ”

“ชั่งมันเถอะๆๆ อย่ารู้เรื่องของกูเยอะเลย อายๆ” ฉันพูดตอบก่อนจะวิ่งเข้าห้องเรียนไป วันนี้เรียนชิวๆมาก ก่อนที่พวกเราจะพักเที่ยงและลงมาหาอะไรกิน รู้สึกว่า จะไม่ได้มากินโรงอาหารนานแล้ว วันนี้ฉันเลยชวนเพื่อนๆมาทานกันสักหน่อย พอลงมาถึง เหมือนพวกฉัน จะลงมาช้าไป สาวๆพาณิชยการ ต่างชอบพากันมากินที่ตึกโซนเหล่าช่าง เพื่อหวังจะเจอหนุ่มๆทั้งหลาย เลยทำให้วันนี้คนเยอะเป็นพิเศษ

“คนเยอะวะ ” ฉันพูดบ่นขึ้น มือท้าวเอวก่อนที่จะมองไปทั่วๆเพื่อหาโต๊ะว่าง

“กินไรตัน ” พอร์ชถามฉันขึ้น

“ ร้านนั้น ” ฉันพูดขึ้นพร้อมกับเดินตรงไปยังร้านข้าวทันที วันนี้คนฮือฮามากเป็นพิเศษ เพราะสุดหล่อปี 1-2 วิศวะ มาทานอาหารที่นี้ ยังไม่จบที่สุดหล่อไฟฟ้า ปี 3อีกต่างหาก ฉันวิ่งไปต่อแถวร้านข้าวก่อนที่จะหันมาเห็นว่า คนที่เดินมาต่อหลังฉันไม่ใช่เพื่อนๆแต่เป็นพวกรุ่นพี่ไฟฟ้า และต่อด้วยพวกเพื่อนฉัน และกลุ่มสาวพาณิช

“ น้องเฟย์ป่ะ ” พี่คนนึงพูดถามฉันขึ้น

“ใช่ ทำไมอะ ” ฉันพูดตอบหนุ่มหล่อจัดฟันที่อยู่ตรงหน้า

“ตัวจริง ตัวเล็กจัง” เข้าพูดตอบแต่ฉันก็ไม่ได้ พูดอะไรต่อ

“พี่ชื่อเหนือนะ เห็นเราอยู่บ่อยๆ รู้สึกว่าน่ารักดีแต่ยังไม่เคยคุยด้วยเลย”

“ ฝาน สือ เลอ “ พูดจบ ฉันก็เดินไปต่อแถวกับพวกเพื่อน ทำเอาคนที่ได้ยินงงไม่ใช่น้อย ส่วนเพื่อนๆฉันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ก่อนที่พี่เหนือ เหมือนจะใจดีสู้เสือ พูดถามขึ้นมา

”แปลว่าอะไรหรอ “

”ไอตันมันบอกว่า น่ารำคาญอ่ะ 5555“ คิวพูดพร้อมหัวเราะคิกคักเบาๆ ทำเอาพี่เหนือ ถึงกลับหัวเสีย ก่อนที่ฉันจะได้ยินเสียงสาวๆข้างหลัง พูดคุยซุบซิบกันก่อนน

” นี่ๆ เสือป่ะ “ สาวพาณิชหนึ่งคนถามขึ้น

”ใช่ ทำไมอ่ะ “

” เราขอไลน์ไว้หน่อยได้ป่ะ ”

“เอาไปทำไรอ่ะ ”

“อยากรู้จัก ไม่ได้หรอ ” ก่อนเสือจะหยิบโทรศัพท์มือถือจากผู้หญิงคนนั้นมาแล้ว

“อ่ะ ไอคิว เขาขอไลน์มึงอ่ะ ” เสือยื่นโทรศัพท์ไปให้คิว ก่อนเขาจะเอามือทั้งสองข้าง มาจับไหล่ฉันไว้ แสดงถึงความเป็นเจ้าของ พอพวกเรารับอาหารเสร็จก็มานั่งที่โต๊ะว่างโต๊ะหนึ่ง เจ้ากรรมนายเวรก็ยังไม่หาย พวกไฟฟ้ายังตามมาอีก

“พวกพี่นั่งด้วยดิ ” ทันทีที่พี่เหนือนั่งลงข้างฉัน เสือก็ลุกขึ้นก่อนจะช้อนแขนฉัน เพื่อเลื่อนตัวให้ฉันไปนั่งข้างคิวแทน ส่วนเสือมานั่งขั้นกลางระหว่าง ฉันและพี่เหนือเอาไว้

”พวกพี่มาจีบเพื่อนผมรึเปล่าครับ “ คิวถามด้วยท่าทางกวนโอ้ยสุดๆ

”ถ้าใช่แล้วจะทำไมวะ “ พี่เหนือหนุ่มสุดฮอตของไฟฟ้าพูดขึ้น

”เปล่าพี่ มองไปโต๊ะโน้นก่อนป่าว “ คิวพูดพร้อมชี้ไปทางโต๊ะพี่กัน ขณะที่พวกเขากำลังจ้องมองมาทางโต๊ะของฉัน เหมือนเขาทั้งสองกลุ่มจะไม่ค่อยถูกกันเท่าไหร่

”จีบไร กูมีแฟนละ “ สิ่งที่ฉันพูดขึ้น ทำเอาทุกคนตกใจกันอีกรอบ เพราะครั้งแรกเพื่อนๆคิดว่าฉันพูดหยอกล้อเล่น

”ใครวะมึงบอกกูดิ กูอยากเสือกละ “พอร์ชพูดขึ้น

“ก็พวกมึงไง เปลี่ยนเสือผ้าให้กู ดูแลกู นอนกับกู หอมแก้มกู แฟนชัดๆ” ฉันพูดเชิงติดตลกก่อนจะทำให้คนอื่นๆขำตามๆกัน

“น้องเฟย์นี่ตลกดีเนาะ ถึงว่าเพื่อนๆรักกันจัง ” พี่เหนือพูดพร้อมยิ้มมาทางฉัน

“พี่ขอไลน์หน่อยดิ ”

“ไม่มีอ่ะ ”

“เฟส ไอจีก็ได้ ”

“ไม่มีเหมือนกัน ”

“ จริงป่ะเนี๊ยะ ปกติคุยกับเพื่อนยังไง ”

“สื่อสารทางจิต”

“กูว่าละมันจะใช้มุขนี้555” คิวหัวเราออกมาอย่างหนักชอบใจกับมุขที่ฉันเล่น

“กูเก่งยังๆ555” ฉันพูดขึ้นหวังให้เพื่อนๆชมตัวเอง ก่อนที่เสือจะยิ้ม แล้วเอามือมาขยี้หัวฉันเบาๆ

“ไอเสือ” คิวเรียกชื่อเสือ ก่อนที่จะมองด้วยสายตาดุๆ แต่ไม่พูดอะไร

“เหมือนพี่เป็นอากาศเลยเนาะ ” พี่เหนือพูดขึ้นมา

“ไม่อยากให้ทุกคนเครียดค่ะ ไม่มีอะไร ”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ข้างกาย หัวใจวิศวะ   #12 ใคร

    เสือทำตาเขียวใส่ฉัน เขาดูโกรธเอามากๆ เขานิ่งและไม่พูดอะไรกับฉันเลย แต่ก็ยังหวงฉันอยู่ ทันทีที่เห็นเปรมจับมือฉัน เขาก็รีบดึงฉันให้ไปนั่งข้างๆ “ไอตัน มึงนี่ตลอดเลยนะ เรื่องความเด๋อเนี้ย” คิวดุฉัน “ขอโทษ ก็ไม่รู้อ่ะ ” “ไม่รู้เหี้ยไร ไออิ้นก็บอกอยู่ว่าจองโต๊ะนี้” พอชดุฉันขึ้น “ก็มีพนักงานมาบอกกูว่า มีคนจองแล้ว แล้วเค้าก็ให้กูไปนั่งตรงนั้น ” ฉันพูดพร้อมทำหน้ามุ้ย “ใคร?” อิ้นถามขึ้นด้วยความสงสัย ฉันเห็นท่าไม่ดี กลัวว่าเด็กคนนั้นจะโดนดุเลยปัดๆคำตอบไป ”ไม่มีไรกินเถอะๆๆๆ“ ฉันชวนทุกคนให้สนุกกับงานที่อยู่ตรงหน้า ทุกคนดื่มและมีความสุขกันมากที่ไม่ได้ปลดปล่อยกันมานาน เล่นเอาเพลียกันเลยทีเดียว พอถึงเวลาก็แยกย้ายกันกล้บบ้าน ทุกคนเรียกคนขับรถให้มารับตนกลับ ส่วนฉัน ต้องขับรถไปส่งเสือกับเปรมที่บ้านก่อน เพราะทั้งคู่ แข่งกันกินเหล้าจนเมาไม่เป็นท่า คนที่นั่งข้างๆที่คนขับคือเสือ ส่วนเปรมนั่งเบาะหลัง เมื่อไปถึงบ้านของเสือ ฉันก็พยุงร่างหนาเข้าบ้าน ก่อนแม่บ้านจะเข้ามาช่วยฉัน ”หมดสภาพเลยนะคะคุณเสือ “ แม่บ้านพูดแซว ”หนูฝากดูแลด้วยนะคะ ป้านิด พี่ๆทุกคน “ ”อ้าว หนูตันไม่นอนร้างที่นี่หรอค

  • ข้างกาย หัวใจวิศวะ   11-เปรม

    ฉันยิ้มดีใจออกมาที่ทุกคนชอบฉากที่ฉันเป็นคนตั้งใจทำมันออกมา เรื่อยราวแย่ๆวันนี้หายไปทันที รอยยิ้มของฉันผุดขึ้นมาบนใบหน้า ทำเอา เสือและคิวที่กำลังแสดงละครอยู่ถึงกลับ ยิ้มออกมาตามๆกัน ฉันมองไปที่เขาทั้งคู่ ก่อนจะรู้สึกว่า เปรมได้เอามือของเขามาลูบที่หัวของฉันอย่าทะนุถนอม สัมผัสในตอนนั้นมันทำเอาฉันใจฟูเอามาๆ เปรมมองหน้าฉันแล้วยิ้มออกมา “ ดีใจมั้ย ที่คนอื่นๆชอบ ” ฉันพยักหน้าตอบเปรมทันที เขามองหน้าฉัน ยิ้มไม่หยุด เสือที่อยู่ด้านหน้าเห็นทุกกิริยาบทของเขา สีหน้าแววตาที่คมกริบ ดั่งเจ้าป่าที่จะขย้ำเหยื่อ หลุดออกมาจากสายตาของเขาทันที เมื่อทำการแสดงละครจนจบ เพื่อนๆก็มานั่งที่ของตนเอง เสือเดินตรงมายังฉันท่าทางเหมือนจะหาเรื่องเปรม เอามากๆ ฉันเห็นท่าไม่ดี เลยลุกขึ้น แล้วค่อยๆพยุงตัวไปนั่งข้างๆเสือแทน โดยตำแหน่งการนั่ง ฉันอยู่ตรงกลางระหว่าง2หนุ่ม “ มึงเป็นไรมากป่ะ ”เสือหันไปพูดกับเปรม “ก็เปล่านิ” เขาตอบพร้อมยิ้มมุมปากท่าทางเจ้าเล่ห์ไม่น้อย “อะไรเสือ อย่าหาเรื่องคนอื่น ” ฉันพูดห้ามปรามเขาทั้ง2 “ คนอื่นที่ไหน ไอเปรมไออ้วนไง ลูกพี่ลูกน้องกูอ่ะ ” เสือพูดด้วยอารมณ์ฉุนๆ ฉันนึกอยู่สักพัก จนนึกอ

  • ข้างกาย หัวใจวิศวะ   10- ทะเล

    วันเวลาผ่านมาจนถึงวันที่พวกเรา ออกเดินทางไปทริปกัน รถทัวร์ออกเดินทางกัน3คัน คันที่ฉันขึ้นอยู่ท้ายสุด พวกฉันถูกจับแยกกับเพื่อนๆ สลับคละกันไปหมด รุ่นพี่มาผสมปนกับรุ่นน้อง ฉันนั่งอยู่กับเปรม ส่วนดีนนั่งอยู่กับพี่กัน ทุกคนต่างพากันสนุกสนานเต็มที่มีแต่ฉันที่นั่งกินลมชมวิว “ เอาป่ะ ” ฉันยื่นซองขนมไปให้เปรม เขาก็หยิบมากินอย่างไม่เกรงใจ พอท้องเริ่มอิ่ม ตาก็เริ่มจะปิด ฉันฝากขนมไว้กับเปรม ก่อนที่จะห่มผ้าห่มเตรียมนอน ไอตัวฉันเองแหละที่เป็นตัวปัญหา ฉันหนุนที่ไหล่แกร่งของเขาทำเอาคนที่โดนพิงถึงกับเขินเล็กน้อย ก่อนที่ฉันจะหลับไป เอาเข้าจริงๆ ฉันรู้สึกไว้ใจเปรมอย่างบอกไม่ถูกแถมเขายังหน้าคุ้นๆเหมือนเคยเจอที่ไหนมาก่อน ผ่านไป3ชั่วโมงเราก็มาถึง หัวหิน สถานที่นัดพบของพวกเรา พี่ๆเริ่มแจกกุญแจสำหรับห้องพัก ด้วยความที่ผู้หญิงที่มามีน้อย จึงทำให้ฉันต้องได้นอนรวมกับพวกรุ่นพี่ปี2ด้วย ฉันไม่ได้สนิทกับใครเลยสักคนเพราะ แต่ละคนต่างไม่ชอบฉันเพราะฉันมีแต่เพื่อนผู้ชายมารุมล้อม ฉันเดินเข้าที่พักแบบไม่พูดคุกับใคร และไม่มีใครอยากจะพูดคุยกับฉัน ทุกคนต่างมองฉันเป็นตัวประหลาด “ เห้ออ ทำยังไงดีน๊าา ไม่มีสาวคนไหนดูท

  • ข้างกาย หัวใจวิศวะ   09-กิจกรรม

    เสือมองหน้าฉัน ทำเอาฉันเขินจนทำอะไรไม่ถูกเลยก็ว่าได้ ก่อนที่เขาจะเอามือใหญ่ๆหนาๆมาจับที่ท้ายทอยคอของฉันและดึงให้ต่ำลงมา เสือสบดปากของเขา เข้าริมฝีปากบางนุ่มของฉันอย่างรุนแรง บ่งบอกว่า วันนี้เขาต้องการเป็นอย่างมาก และเหมือนจะลงโทษฉันที่ทำให้เขาต้องเสียน้ำตา เขาถอดเสื้อของตัวเองออก ก่อนที่เขาจะถอดเสื้อของฉันทำให้เห็นชุดชั้นในสีดำที่ขับผิวขาวๆสุดๆ เสือปลดมันออกอย่างชำนาญ เขาใช้ปากดูดดื่มมันทันที หลังจากที่เผยให้เห็นเม็ดไตที่กำลังชูชัน มืออีกข้างขย่ำอย่างไม่ลดละ ก่อนที่เสือจะอุ้มฉันลอยไปนั่งอีกฝั่ง เขาลุกขึ้นถอดกางเกงอยู่ข้างเตียง เสือดึงขาฉันให้มาอยู่ขอบข้างเตียง เขาถอดกางเกงผ้าร่มขาสั้นของฉันออก ทำให้เราทั้งคู่เปลือยเปล่า เสือจับให้ฉันนั่งลง ก่อนที่เขาจะนั่งคุกเขา และก้มลงไปชิม น้ำรักหวานชื่น จากรูช่องแคบ “ อ๊าส์เสืออ ตรงนั้น ‘’ ฉันพยายามจะห้ามปรามชายหนุ่มที่ดูหิวโหยคนนี้มาก แต่ก็ไม่ทันได้เอ่ย ริมฝีปากและลิ้นสาก ก็มาตวัดเลียอยู่ที่เม็ดเสียวแล้ว เขาใช้นิ้วกลางถูๆที่ช่องแคบ ก่อนที่จะยัดมันเข้าไป เขากระตุกนิ้วรัวๆ ทำเอาฉันที่นอนอยู่ ดิ้นไปทั่วเตียง เหงื่อไหลไปทั้งตัว ‘’ หืมม กระตุ

  • ข้างกาย หัวใจวิศวะ   08-หวง

    เมื่อเราคุยหยอกล้อเล่นกัน ก็ทานอาหารไปด้วย จึงถึงเวลาที่ทุกคนแยกย้ายกันไปขึ้นชั้นเรียน ฉันก็แยกย้ายจากพวกที่เหนือ เขาดูเป็นคนดีพอสมควร อีโก้ไม่สูง เฟรนลี่และน่ารักเอามากๆๆ วันนี้พวกเรามีเรียนกันจนถึงแค่บ่าย3 ตกเย็นต้องมารูมกับพวกรุ่นพี่อีก ทำให้อาจารย์ปล่อยพวกเราเร็วกว่าปกติ เพื่อให้พวกเรามีเวลาว่างนั่งพักัน เป็นอาจารย์ที่เข้าใจลูกศิษย์และน่ารักจริงๆเลย พวกเราลงมารอพวกรุ่นพี่อยู่ด้านล่าง ใต้ตึกของคณะ นั่งคุยพูดเล่นหยอกล้อกันไปมา ‘’ เออวันนี้เดี๋ยวกูกลับเองนะ ‘’ ฉันพูดขึ้นก่อนเพื่อนๆจะเริ่มโวยวาย “ ทำไมอะ กลับกับกูก็ได้ จะกลับไปนอนบ้านหรอ “พอร์ชพูดถามขึ้น “ เออ ไปนอนบ้านกูมั้ยละ มึงจะไปไหนวันนี้ “ คิวถามอย่างกระตือรือร้น ส่วนเสือได้แต่ยืนเงียบไปพูดอะไร พอมองไป กรามนี่กัดกันแน่นเชียว “ เปล่า พอดีพี่ชายกูเขาซื้อคอนโดให้ใหม่ วันนี้เลยจะย้ายเข้าไปอยู่ พี่ก็ขนของไปให้เสร็จแล้วด้วย “ คำตอบของฉันทำเพื่อนๆโล่งใจ ก่อนจะยิงคำถามมาอีกรอบ ‘’ อยู่แถวไหน ตรงนั้นคนไว้ใจได้รึเปล่า “ พอร์ชพูดถามฉันด้วยความเป็นห่วง อิ้นที่มองพอร์ชอยู่ก็ถามขึ้นที่พอร์ชเอาแต่พ่นคำถามใส่ฉันมารัวๆ “ เออ เด

  • ข้างกาย หัวใจวิศวะ   07- อย่า

    บรืนนนนนนน เสียงรอของคิว ขับเข้ามาจอดอย่างเร่งรีบ ทำเอาเสือที่ทำหน้าที่พ่อบ้านอยู่รู้สึก หงุดหงิดและ สงสัย “ มาทำไมอีกว่ะ เหงาหรือไง’’ ผมวางมือจากตะหลิว ก่อนจะฝากสตูเนื้อ กับป้าอ้อย แม่ครัวของเรา ผมเดินออกมาไม่ทันได้ ด่าทอเพื่อน มันก็วิ่งแจ้น ขึ้นไปที่ห้องนอนของผมทันที “ ไอสัสเอ้ย มาก็ไม่บอก ฝากตรงนี้แปปนึงนะครับป้า “ ‘’ ตัน เป็นไงบ้าง ตัวร้อนชิบหายเลย “ คิวพูดขึ้นพร้อมเอามือมาประคบที่หน้าผากของฉัน ‘’ อืมม แค่ง่วงนอน ไม่มีไร’’ “ ไอเหี้ยวคิว มึงจะขึ้นมาก็บอกกูหน่อยดิวะ” เสือวิ่งขึ้นตามมาบ่น ก่อนจะเห็นว่าคิว ดูเป็นห่วงฉันผิดปกติ เขาจึงรีบวิ่งมาดู ‘’ ตัน เป็นไร เชี่ย มึงไม่สบายหรอ ‘’ ‘’ อืม เอายามาให้กูกินหน่อย เดี๋ยวก็ดีขึ้น ‘’ ก่อนจะที่ฉันจะลุกขึ้นพยุงตัวเองขึ้นมานั่ง ‘’ แล้วมึงไม่ทำไรมาวะ เป็นไข้ ‘’ คิวถามด้วยความเป็นห่วง ฉันไม่ได้ตอบแต่อย่างใด รับยาลดไข้มาจากเสือ ก่อนจะยิ้มให้เขา ‘’ ไอเสือ มึงให้ไอตันเล่นน้ำฝนใช่มั้ย เมื่อวานฝนตก กูบอกแล้วว่าอย่าตามใจมัน มึงนี่ไม่ฟังเลย’’ คิวพูดบ่นเสือออกมาด้วยความเข้าใจผิด “ เออๆ’’ เสือตอบแบบส่งๆ ก่อนที่ฉันจะยิ้มเชิงหัวเราะออ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status