LOGINShare
พวกเขาปกป้องนางหรือ นี่มันแปลกเกินไป
Last Updated:
2025-02-17 23:09:41ทางด้านสามคนที่กลับสำนักศึกษาเข้าห้องเรียนก็เดินผ่านคุณหนูทั้งหลายไปนั่งยังที่ประจำเพื่อรออาจารย์ เว่ยซูถิงไม่ได้อยากแต่งงานกับจินเสี่ยวฟงอยู่แล้ว นางแอบชอบรัชทายาทและนางอยากเป็นไท่จื่อเฟยมากกว่า พี่ชายได้ขึ้นชื่อว่ามีบุญคุณช่วยเหลือพระองค์ตอนที่ถูกลอบทำร้ายเมื่อปีที่แล้ว ยามนี้ไท่จื่อมักจะมาพูดคุยสนทนาที่จวนเสมอ นางขอท่านปู่ให้ถอนหมั้นนางกับจินเสี่ยวฟง แต่ท่านปู่ยังไม่รับปากเช่นนั้นนางจะหางทางเอง
“หึ จนป่านนี้เพิ่งจะเข้าเรียน จ่ายเงินเข้ามาก็ยังเรียนไม่ได้น่าสงสารจริงๆ”
“นี่เว่ยซูถิงสตรีปีศาจอย่างเจ้ากล้าต่อว่าคนอื่นหรือ หึ..อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ พี่ชายเจ้าพาเจ้าเข้ามาเรียนที่นี่ อาศัยแอบอ้างผลงานคนอื่นแล้วมาผยอง น่าสมเพช”
“สวีข่ายเหยียน เจ้าพูดดีๆ นะใครแอบอ้าง พี่ชายข้าที่ผ่านมาไม่มีสิ่งใดให้ละอาย”
“อ้อ..นี่เว่ยซูถิงข้าจินเสี่ยวฟงขอถามสักคำเถอะ พี่เจ้ากระบี่ยังตวัดสะเปะสะปะกลับบอกว่าคนเองเป็นวีรบุรุษอีกหรือ”
“จินเสี่ยวฟง เจ้ามันขยะที่เรียนก็ไม่ได้เรื่องข้าจะถอนหมั้นเจ้า”
“โย่ว..เจ้ารีบถอนเถอะ สตรีชั่วร้ายเช่นเจ้าใครได้ไปนับว่าชีวิตอัปมงคลยิ่งนัก”
“เจ้าๆๆๆ”
เว่ยซูถิงอับอายยิ่งนัก ยิ่งบรรดาลูกศิษย์ของสำนักศึกษาหันมามองนางเป็นตาเดียวนางก็ยิ่งอับอาย กำลังจะตวาดทุกคนแต่จ้าวหย่งเฉิงเดินเข้ามาในห้องพอดี ก่อนจะเอ่ยเสียงดัง
“ทำไม กฎสำนักที่ให้คัดเมื่อวานน้อยไปหรือ พวกเจ้าอยากได้เพิ่ม”
“พวกเราสามคนขออภัยอาจารย์จ้าวขอรับ”
จากนั้นทุกคนก็สงบปากแล้วรออาจารย์ขานชื่อ เมื่อมาถึงรายชื่อของไป่เจินเจินเรียกสามครั้งไม่ตอบ สวีข่ายเหยียนจึงลุกขึ้นประสานมือคำนับก่อนจะเอ่ย
“เรียนอาจารย์จ้าว อาเจินป่วยขอรับข้าเจอกับนางเมื่อเช้า นางไปร้านขายยาศิษย์ถามนางก็บอกว่าเป็นไข้หวัดน่าจะเพราะถูกคนจิตใจอำมหิตผลักตกน้ำวันก่อน”
“สวีข่ายเหยียนเจ้าว่าใคร”
เว่ยซูถิงลุกขึ้นชี้หน้าเขา สวีข่ายเหยียนแสยะยิ้มพี่ชายเจ้าอาศัยพ่ออาเจินบาดเจ็บขโมยความดีความชอบ ตัวเองละทิ้งหน้าที่กลับมาชุบมือเปิบน่ารังเกียจยิ่งนัก
“ข้าว่าเจ้า ทำไมหรือเจ้าเป็นคนทำเรื่องนั้นเพื่อกลั่นแกล้งอาเจินไม่ให้นางสอบเลื่อนชั้น”
ลูกศิษย์ทั้งหมดงงทันที ปกติสามคนนี้คือเทพเซียนของสำนัก ไม่มีใครในสายตาแต่กลับปกป้องไป๋เจินเจินงั้นหรือ เว่ยซูถิงชี้หน้าเขามือสั่น กลั้นโทสะจินเสี่ยวฟงเดินมาหาสวีข่ายเหยียนบอกให้นั่งลง แต่คำพูดทำเอาเว่ยซูถิงทิ้งภาพลักษณ์คุณหนูกรี๊ดออกมาก่อนจะพยายามเข้ามาทำร้ายเขา
“ข่ายเหยียนอย่าไปเปลืองน้ำลายกับคนเช่นนี้เลย พวกสุนัขแอบอ้างบารมีเสือ เสียเวลาเรียนเปล่าๆอาจารย์จ้าวจะได้สอนต่อ”
“กรี๊ดดด พวกเจ้าๆ เข้าข้างนังยาจกนั่นหรือ หึ หรือว่านางยาจกนั่นยอมถ่างขาให้พวกเจ้ากัน”
จ้าวหย่งเฉิงสายตาเข้มขึ้นทันทีที่เว่ยซูถิงเอ่ยจบ เสียงไม้เรียวกระทบโต๊ะก่อนที่ทั้งหมดจะหันมาทางเขา ทั้งสามคนคำนับอาจารย์ก่อนจะนั่งลง ฝางอี้หลุนที่เงียบมาตลอดเอ่ยเบาๆ กับเว่ยซูถิง
“อาเจินนางกตัญญูทำดีสวรรค์ย่อมเมตตาให้เจอบุรุษที่ดี แต่เจ้าแถมให้ข้าแสนตำลึงข้ายังไม่อยากถ่างขาเจ้าออกเลย น่าขยะแขยง”
“เจ้า..”
“พอได้หรือยัง พวกเจ้าทบทวนตำราไป เจ้าสี่คนไปพบข้าที่ห้องหนังสือตอนเที่ยงด้วย อาจารย์หม่าท่านมาสอนได้แล้ว ข้านั่งอยู่ตรงนี้หากใครกล้ากรีดร้องเสียงดังอีก ต่อให้เป็นองค์หญิงหรือองค์ชายข้าก็จะไล่ออกทันที”
สิ้นคำของอาจารย์หนุ่มทุกคนก็เงียบและเรียนต่อไป กลางวันทั้งสามคนไปพบจ้าวหย่งเฉิงเพื่อรับโทษพวกเขาถูกให้ล้างห้องน้ำสามวัน ส่วนเว่ยซูถิงไม่ยอมมา นางเป็นหลานสาวเสนาบดีใครจะทำอะไรนางได้ แต่เว่ยซูถิงไม่รู้เลยว่าหลังจากนั้นนางไม่สามารถกลับเข้ามาได้อีก นางถูกไล่ออก
หลังจากที่แยกจากกลุ่มของคุณชายเจ้าสำราญเรียบร้อยแล้วไป่เจินเจินก็ขึ้นเขาทันที ทั้งสี่คนไม่รู้ว่าระหว่างที่สนทนากันอยู่นั้นมีคนกลุ่มหนึ่งยืนฟังอยู่ด้วย แต่เพราะพวกเขามีวรยุทธเก่งกล้าและซ่อนลมหายใจไว้อย่างดีจึงไม่มีใครรู้ ทันทีเด็กทั้งสี่ไปหมดแล้วชายชราคนหนึ่งก็เดินออกมาก่อนจะประสานมือให้กับบุรุษรูปงามที่ยืนอยู่
"คุณชาย..ที่เด็กสาวคนนั้นกล่าวมาท่านคิดเช่นไรหรือ"
"ไปหาความจริงมา มู่ถิงตามไปดูเด็กคนนั้นสักหน่อย ขึ้นเขาลึกเพียงนั้น ดูท่าจะหนีเรียนมาแน่ๆ ข้าเห็นนางถอดชุดนักเรียนไว้ในกระเป๋าผ้า"
เหล่าชายฉกรรจ์รับคำจากนั้นก็ไปทำงานตามคำสั่ง บุรุษหนุ่มนั่งลงโบกพัดขนนกไปมาเขาๆราวกับว่าร้อนเสียเต็มประดา ลักขื่อเปลี่ยนเสาหรือน่าสนใจๆ ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปากก่อนจะนึกถึงใบหน้าหวานที่เพิ่งจากไป
" ดูท่าเจ้าไม่กลัวฟ้าไม่กลัวดินแต่กลับกลัวหย่งเฉิงหรือนี่ แม่หนูน้อยคนนี้ช่างน่าค้นหา"
Latest chapter
ข้านะหรือคือลูกศิษย์คนโปรดหรือเปล่า อยากแตะต้องนางมีปัญญาเจ้าก็มาสิ
นี่หรือคนที่ไม่ชอบสตรี นี่คือคนที่ไม่ไยดีผู้หญิงจริงๆหรือ สามสิบเจ็ดแล้วเขายังไม่เคยหลับนอนกับสตรีคนไหน จนมีข่าวลือว่าเป็นพวกตัดแขนเสื้อ ไป๋เจินเจินขยับเอี้ยวตัวไปหาเขาก่อนจะยิ้มให้แล้วตอบตกลง"เจ้าค่ะ แต่ห้ามอาจารย์แช่น้ำนานเกินไปนะเจ้าคะ อีกอย่าพวกเรายังไม่แต่งกันสักหน่อยคำว่าผัวเมียท่านเรียกบ่อยเกินไปแล้ว"หึ หึ หึ จ้าวหย่งเฉิงหัวเราะในลำคอจากนั้นก็อุ้มนางออกทางหลังเรือน พาดีดขึ้นยอดไม้ไปยังเขตต้องห้ามสำหรับเขาเท่านั้น เมื่อมาถึงก็วางร่างบางลง ไป่เจินเจินนั่งบนโขดหินรอเขาแช่น้ำ แต่คนตัวโตกลับไม่ยอม"ลงแช่น้ำกับอาด้วยเด็กดี""ห๊ะ ห๊า ไม่ดีกระมังเจ้าคะ ข้ามิได้เอาเสื้อผ้ามา ท่านอาตามสบายเถอะเจ้าคะ""ก็ไม่ต้องใส่ถอดเถอะ ยังมีอะไรที่ไม่เคยเห็นอีก อาเจินตั้งแต่เห็นเจ้าเดินขึ้นมาจากบ่อน้ำพุคราวนั้น อาก็ลืมภาพเย้ายวนเจ้าไม่ได้สักวัน"ไป่เจินเจินมองหน้าเขาทันที หรือว่าวันนั้นเขาเห็นงั้นหรือ ใบหน้าหวานแดงซ่านก่อนจะเอ่ยโมโหกลบเกลื่อนความเขินอาย"คนบ้า ท่านเป็นถึงราชครูแห่งแคว้น เป็นอาจารย์สำนักศึกษาเหตุใดไม่สำรวม ช่างหน้าหนายิ่งนักแอบดูข้าหรือคนหน้าไม่อาย"จ้าวหย่งเ
ข้านะหรือคือลูกศิษย์คนโปรดหรือเปล่า ขอราชโองการแต่งงานให้บุตรสาว
เมืองหลวงหยางตงชิงที่ยามนี้กำลังกราดเกรี้ยวใส่คนของตน เขาต้องการสังหารพระชายาและองค์ชายน้อยเหตุใดทั้งคู่จึงไม่ตาย ดีที่เขารอบคอบตอนที่วางเพลิงไม่มีคนพบเห็นเพราะเป็นจังหวะเดียวกับที่สำนักศึกษาพาลูกศิษย์มาไหว้พระและศึกษาพระธรรมจึงทำให้คนพลุกพล่านเหมาะแก่การลงมือ"แต่ละคนไม่ได้เรื่องทั้งนั้น""องค์ชาย ตอนนั้นหากไม่ใช่เพราะลูกศิษย์สำนักศึกษาที่ชื่อไป๋เจินเจินคนนั้นเข้าไปพาทั้งสองออกมาก็คงจะสำเร็จแล้วพ่ะย่ะค่ะ""ไป๋เจินเจินงั้นหรือ""ทูลองค์ชาย ไป๋เจินเจินคือบุตรสาวหัวหน้าองครักษ์หลวงไป๋จิ้งหยวน เขาเพิ่งกลับมารับตำแหน่งเมื่อไม่นานนี้พ่ะย่ะค่ะ"หยางตงชิงปาจอกชางงพื้นจนแตกกระจาย ไป๋จิ้งหยวนเป็นเจ้าอีกแล้ว สองปีก่อนถ้าไม่ใช่เพราะเจ้าข้าสังหารหยางมู่เฉินสำเร็จไปแล้ว ไอ้สารเลว"องค์ชายพ่ะย่ะค่ะ ท่านตาของพระองค์กำลังหาทางให้องค์ชายสิบสองผูกสัมพันธ์กับคณะทูตที่จะมาถึงเดือนหน้าพ่ะย่ะค่ะ""ท่านตาของข้างช่างทุ่มเทเสียจริงๆ หยางหลิงเทียนหรือจะนั่งบัลลังก์ ฝันเฟื่อง"หยางตงชิงเสแสร้งว่าตนเองไม่ฝักใฝ่ในอำนาจ ตำแหน่งรัชทายาทไม่ใชสิ่งที่เขาต้องการมาตลอด ทำตัวราวกับองค์ชายเกียจคร้านเรื่องกา
ข้านะหรือคือลูกศิษย์คนโปรดหรือเปล่า เรียกอาว่าสามีสักคำนะ
วันรุ่งขึ้น แสงแดดยามเช้าส่องลอดผ่านม่านหน้าต่างผืนบางเข้ามาภายในห้อง กลิ่นยาสมุนไพรอ่อนๆ ยังลอยตลบอยู่ในอากาศ ไป๋เจินเจินก้มลงจัดห่อสัมภาระใบเล็กอย่างคล่องแคล่ว แต่สายตายังไม่วางจากบุรุษที่นอนคว่ำอยู่บนเตียงจ้าวหย่งเฉิงยังคงมีสีหน้าอิดโรย แม้ไข้จะลดลงแล้ว แต่แผลที่ไฟลวกกลางหลังซึ่งถูกคานไม้ที่ไหม้ไฟหล่นทับยังไม่หายดี เพียงขยับตัวนิดเดียวก็ยังต้องเม้มปากกลั้นความเจ็บ เมื่อวานเขาฝืนมาหานางเพราะเกรงว่านางจะเสียเปรียบผู้อื่น ไป๋เจินเจินมองไปที่คนตัวโตที่ยังไม่ตื่น เมื่อคืนเขามีไข้ช่วงดึก แต่ยามนี้ไข้ลดลงมากแล้ว ไม่นานชายหนุ่มก็ตื่นขึ้นมา ของมองมาตามเสียงกุกกักที่ได้ยินเมื่อเห็นภรรยาที่ยังไม่แต่งของเขากำลังเก็บข้าวของก็เอ่ยขึ้น"ฮูหยิน... แผลของอามิไม่ได้หนักหนา เจ้าอย่ากังวลนักเลย" เสียงของจ้าวหย่งเฉิงยังคงทุ้มนุ่ม แผ่วเบาแต่มั่นคงพอจะปลอบใจหญิงสาวที่กำลังเก็บของ ไป๋เจินเจินมองอาจารย์กึ่งคู่หมั้นก่อนจะเอ่ย"ท่านอา เรายังไม่ได้เขาพิธีกันสักหน่อย คำเรียกนี้ท่านกล่าวเร็วเกินไปหรือไม่ อีกอย่างพ่อจะไม่อยู่ พวกเราผัวเมียไปอยู่เรือนไผ่ของท่านอย่างน้อยก็ปลอดภัย ท่านบาดเจ็
ข้านะหรือคือลูกศิษย์คนโปรดหรือเปล่า ทำร้ายสามีข้าใครให้ความกล้าพวกเขากัน
หยางมู่เฉินกับหยางเทียนกลับไปแล้ว ไป๋จิ้งหยวนคอยดูแลความสงบของวังหลวงจึงต้องกลับไป ก่อนหน้าเขาไม่ปรากฏตัวเพราะไม่อยากแหวกหญ้าให้งูตื่น แต่ยามนี้องค์ชายห้าผู้สันโดษก็เปิดหน้าออกมาแล้ว ถ้าหากมิใช่เพราะบุตรสาวเขาเอาตัวไปเสี่ยงเพื่อช่วยชีวิตบุตรชายและพระชายาองค์รัชทายาท และทั้งสองพระองค์เกิดเป็นอะไรขึ้นมารัชทายาทจะต้องจมอยู่กับความเศร้าโศก เช่นนั้นก็อาจเข้าทางพวกเขา คนที่เหมาะสมกับตำแหน่งก็เหลือเพียงองค์ชายห้ากับองค์ชายสี่และองค์ชายหก ได้ยินว่าเมื่อเจ็ดวันนก่อนองค์ชายสิบสองทรงพลัดตกจากหลังม้าที่ทรงขี่ประจำ ดูเหมือนว่าการตกจากหลังม้าครั้งนี้น่าจะไม่ใช่อุบัติเหตุเสียแล้ว ขนาดสายเลือดเดียวกันยังลงมือ หยางตงชิงนั้นล้ำลึกเสียจริงๆ จ้าวหย่งเฉิงไม่อยากให้ไป๋เจินเจินต้องมาพัวพันเขามองหน้าว่าที่พ่อตา ไป๋จิงหยวนรู้ดีจึงพยักหน้าก่อนจะเอ่ย"อาเจิน ลูกดูแลท่านราชครูให้ดี พ่อต้องกลับวังหลวงก่อน ต้องดูแลความสงบในวัง ทางนี้ก็ฝากลูกแล้ว""ท่านพ่ออย่าห่วงเลยเจ้าค่ะ ข้าสั่งรถม้าแล้วพวกเราจะกลับบ้านท่านอาที่ป่าไผ่วันรุ่งขึ้น ที่นั่นมีน้ำพุร้อนสามารถช่วยรักษาแผลได้เจ้าค่ะ"ไป๋จิ้งหยวนพยั
ข้านะหรือคือลูกศิษย์คนโปรดหรือเปล่า คนที่คาดไม่ถึง
จ้าวหย่งเฉิงเดินมาหาร่างบางที่กำลังมองไปยังคุณหนูสกุลหนานและสกุลหยุนด้วยสายตาอำมหิต นางโกรธเกลียดเด็กสาวสองคนนี้เพียงใดกันนะ เขารู้มาว่าวันที่เจอกับนางครั้งแรกตอนที่ถูกบังคับให้แช่น้ำในสระเด็กสองคนนี้มีส่วนร่วมด้วยเท่านั้น แต่จากสายตาของนางเหมือนกับว่าหนานซวงซวงกับหยุนเสี่ยวหว่านนั้นไม่อาจอยู่ร่วมกันได้ ร่างสูงเดินไปหานางมือหนาโอบรอบเอวรั้งนางเข้ามาหาไม่สนใจสายตาของอาจารย์และลูกศิษย์รวมถึงคนที่ยืนอยู่ก่อนจะเอ่ยถามไถ่"ฮูหยิน มีเรื่องอันใดหรือ"ไป๋เจินเจินที่เห็นหน้าเขาก็ร้องไห้ออกมาก่อนจะกอดเขาแน่นไม่สนใจสายตาของใคร"ท่านอา..ท่านมาทำไมท่านยังบาดเจ็บอยู่เลยฮือๆๆ""อาไม่เป็นไร เด็กดีไม่ร้องนะอาอยู่ตรงนี้แล้ว"ฮูหยินหรือ งั้นข่าวลือที่ว่าราชครูจ้าจะแต่งงานกับไป๋เจินเจินก็เป็นยเรื่องจริงน่ะสิ สายตาทุกคู่มองมายังทั้งสองคนพร้อมกับอ้าปากค้าง จ้าวหย่งเฉิงค่อยๆประคองร่างบางที่กำลังร้องไห้เอาไว้ เขาได้รับบาดเจ็บที่หลัง เมื่อสามวันก่อนเกิดไปไหม้อารามที่พระชายารัชทายาททรงไปพักผ่อนกับองค์ชาย นางเข้าช่วยสุดท้ายกลับติดอยู่ในนั้น จ้าวหย่งเฉิงเข้าไปพานางกับองค์ชายออกมาก่อนที่จะถูกคา
ข้านะหรือคือลูกศิษย์คนโปรดหรือเปล่า เริ่มเอาคืน
ทันทีที่ไป๋เจินเจินเอ่ยจบ หนานเฉาเหว่ยก็หน้าซีด นางเด็กนี้รู้อะไรมาหรือ เขาจึงเอ่ยกลับไปไม่ยอมรับ"เงินทองจวนข้ามีมากพอ อาหารเหล่านั้นไม่ได้แพงมากมาย เจ้าจะไปรู้อะไร"ไป๋จิ้งหยวนมองหน้าหนานเฉาเหว่ยทันที ดูเหมือนบุตรสาวของตนจะรู้อะไรมา ไม่นานชายที่สวมชุดสีม่วงใช้พัดปิดบังใบหน้าที่เพิ่งเดินมาถึงก็เอ่ยขึ้นมา"เงินเดือนเจ้ากรมหนึ่งร้อยยี่สิบตำลึง มีเมียรองสองคน อนุสี่คน ไปร่ำรวยมาจากไหนกัน"หนานเฉวเหว่ยหันไปทางเสียงที่เอ่ยมาก่อนจะชี้หน้า"เจ้า ไอ้บัณฑิตกระจอก เรื่องของบ้านข้าเจ้าจะไปรู้อะไร"ไป่เจินเจินปรบมือให้กับหนานเฉาเหว่ยก่อนที่นางจะเอ่ย" เมียรองก็มีสินเดิม อนุก็มีสินเดิม อาหารมื้อละสองร้อยตำลึง ใต้เท้าหนานเจ้าแต่งภรรยากับอนุมาเลี้ยงดูตนเองเช่นนั้นหรือ"ฮ่าๆๆๆ ฮ่าๆๆๆ ฮ่าๆๆๆเสียงหัวเราะดังลั่นสำนักศึกษา หนานเฉาเหว่ยโบกมือเพื่อให้คนของตนสั่งสอนไป๋เจินเจิน แต่ไป๋จิ้งหยวนกดเขาลงกับพื้นนก่อนจะเอ่ย"อยากแตะต้องบุตรสาวข้า ไปเอาความกล้ามาจากที่ใดกัน"หนานเฉาเหว่ยพยายาที่จะลุกไม่นานองครักษ์หลวงก็มาพร้อมกับเจ้าหน้าที่ศาลต้าหลี่ วั่นกงกงถือม้วนผ้าสีทองมาด้วยก่อนจะเอื้อนเอ่
You may also like
ชายชั่วหนีวิวาห์ ข้าหรือจะยอมเป็นม่ายขันหมาก
มู่อวิ๋นเฉิง60.5K viewsชาตินี้ ข้าไม่ขอรัก!
ซีไซต์29.3K viewsภรรยาเปลี่ยนชะตา
ไห่ถาง19.7K viewsทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ
หิมะที่ปลิดปลิว75.8K viewsสตรีในปกครองของจิ้งจอกเก้าหาง
ฮวาเฟิ่งหวง226 viewsหัวจะปวด...แพทย์ฝึกหัดทะลุมิติไปเป็นหมอเทวดา
Bunmeebooks544 viewsข้าเป็นเซียนอายุ 3,000 ปี
ซูฝ่า219 viewsวิวาห์ลวงรักแม่ทัพตาบอด
เทียนสื่อ5.6K views
