ตอนที่ 2 ลาก่อนนางร้ายอันดับหนึ่ง

ตอนที่ 2 ลาก่อนนางร้ายอันดับหนึ่ง

หนิงหนิงยืนอยู่ท่ามกลางพื้นที่กว้างที่มีแต่แสงสีขาวคล้าย ๆ หมอกลอยอยู่ทั่วบริเวณ เธอใช้ความคิดอย่างหนักว่าก่อนหน้านี้เธออยู่ที่ไหน และตอนนี้เธออยู่ที่ไหน หรือว่านี่จะเป็นความฝัน แล้วฝันอะไรถึงมีแต่หมอกเต็มไปหมด...

"มาถึงแล้วหรือเจ้าคะ" เสียงร้องถามดังขึ้น

ทำให้คนที่ได้ยินถึงกับหันซ้ายแลขวา เพื่อตามหาที่มาของเสียง และสิ่งที่เธอเห็นนั้นคือร่างกลมอวบอ้วนของเด็กน้อยคนหนึ่งที่ยืนยิ้มแฉ่งส่งมาให้

"หนู... พูดกับพี่หรือเปล่าคะ" หนิงหนิงชี้นิ้วเข้าหาตัวเองเพื่อเป็นการยืนยันว่าได้คุยกับเธอจริง ๆ ไหม

"ใช่แล้วเจ้าค่ะ" เสียงใสยังคงตอบกลับมาอย่างอารมณ์ดี

"หนูเป็นใคร ที่นี่คือที่ไหนเหรอ" หนิงหนิงเริ่มถามเพื่อหาคำตอบที่ตัวเองอยากรู้ทันที

"พี่สาวคนสวยตายแล้ว ที่นี่คือเส้นแบ่งความเป็นและความตาย ที่แห่งนี้มีไว้สำหรับพิจารณา เพื่อให้เลือกว่าจะไปเกิดใหม่ที่ไหน" เจ้าตัวเล็กยังคงอธิบายต่อเรื่อย ๆ

"ตายแล้วเหรอ... " หนิงหนิงทวนคำที่ได้ยิน เหมือนกับว่าเธอยังไม่แน่ใจกับสิ่งที่ได้ยิน

"ใช่ พี่สาวอยากไปเกิดที่ไหน ถิงถิงมีข้อเสนอให้ สนใจไหมเจ้าคะ" ถิงถิงเอียงคออย่างน่ารัก พร้อมทั้งฉีกยิ้มจนตาหยี

"เดี๋ยวก่อน!! ฉันตายได้ยังไง ตายที่ไหน ตายเมื่อไหร่ ไปเกิดใหม่ได้เลยเหรอ ไม่มีพิจารณาคนทำดีไม่ดีหรือยังไง" เมื่อเริ่มตั้งสติได้ แต่สติที่ตั้งได้นั้นแทบแตกอยู่แล้ว เลยรัวคำถามมากมายใส่เด็กน้อยทันที

หากจำไม่ผิดเธอนอนหลับอยู่บนเตียงของตัวเอง แล้วอยู่ดี ๆ โผล่มาอีกทีก็บอกว่าตายแล้ว เหอะ ๆ ฝันบ้าฝันบออะไรวะเนี่ย!!

"มันไม่ใช่ความฝัน มันคือความจริงที่พี่สาวต้องยอมรับ เพราะมีการพิจารณาถึงได้ให้เลือกว่าจะไปเกิดที่ไหนยังไงเล่า" ถิงถิงคนสวยไม่เข้าใจ ทำไมพี่สาวถึงเข้าใจอะไรยากแบบนี้

"..." หนิงหนิง

"เวลามีไม่มาก ควรตัดสินใจได้แล้ว ไม่ได้มีแค่พี่สาวคนเดียวที่ถิงถิงต้องดูแลรับผิดชอบ ยังมีดวงวิญญาณอื่นที่กำลังรอถิงถิงอยู่" ภูตน้อยถิงถิงรีบเร่งทันที

"เลือกยังไง มีที่ไหนบ้าง" เมื่อเจอเด็กเร่ง หนิงหนิงก็ลนลาน ยิ่งตอนที่สติแตกอยู่นี่ยิ่งไม่ต้องคิดอะไร เพราะเธอกำลังจะเป็นบ้า!!

"ตามถิงถิงคนน่ารักมาได้เลย รับรองได้ว่าถิงถิงคนสวยจะจัดให้อย่างงาม... " ถิงถิงเดินนำโดยมีอีกคนเดินตาม

จากตอนแรกบริเวณที่อยู่มีหมอกหนา ตอนนี้กลับกลายเป็นหมอกเริ่มจางลงเรื่อย ๆ จนสามารถมองเห็นท้องฟ้าปลอดโปร่ง หนิงหนิงใช้สายตากวาดมองสิ่งรอบข้าง ก็ถึงกับทำให้เธอตื่นตะลึงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน สถานที่แห่งนี้คือที่ไหน ทำไมมันสวยงามมากขนาดนี้ ท้องฟ้าสว่างสดใส มีสายรุ้งทอดยาวประดับอย่างสวยงาม บรรยากาศบางเบาเหมือนล่องลอยอยู่ในอากาศ กลิ่นหอมสดชื่นทุกครั้งที่สูดหายใจเข้า ทำให้เธอรู้สึกโล่งสบายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

"เจ้าตัวเล็ก ที่นี่คือที่ไหน ฉันเลือกที่นี่แหละ" ในเมื่อบอกเลือกได้ ก็เลือกมันตรงนี้เลยแล้วกัน

"ไม่ได้!! " เสียงนี้ไม่ใช่เสียงของเจ้าตัวเล็ก แต่เป็นเสียงของคนที่เธอไม่คิดว่าจะได้ยินในตอนนี้

"ยัยนางมาร!! " หนิงหนิงหันไปหาเสียง พร้อมทั้งเรียกฉายาที่ตัวเองตั้งให้อีกฝ่ายทันที

"ยัยปีศาจ!!" กู้เจ้าหรู

ตอบกลับโดยอัตโนมัติพร้อมเหยียดยิ้มอย่างเหนือกว่า เธอมาถึงที่นี่ก่อน ถึงแม้ว่าการมานั้นไม่ได้น่าภูมิใจสักเท่าไหร่ เพราะว่าเธอได้จากโลกที่เคยอยู่แล้ว แต่ไม่คิดว่าจะมาเจอคนที่ไม่อยากเจอมากที่สุด!!

ไม่ชอบหน้า แต่ดันมาตายพร้อมกัน อยู่สถานที่เดียวกัน และที่สำคัญคือ ในมือของอีกคนก็มีสร้อยไข่มุกเหมือนกันอีก!! ทั้งที่ต่างคนต่างเข้าใจว่าตัวเองได้เป็นคนถือครอง หรือที่เข้าใจง่าย ๆ คือ เธอคิดว่าตัวเองเป็นคนชนะ!!

"เดี๋ยวนะ!! ทำไมถึงมีเหมือนกัน!! " สองนางร้ายพูดขึ้นมาพร้อมกัน และสายตายังคงจับจ้องสร้อยไข่มุกของอีกฝ่ายอย่างไม่วางตา

"ฟังก่อนเจ้าค่ะ หากไม่รีบ ทั้งคู่จะติดอยู่ที่เส้นแบ่งความเป็นความตาย แม้แต่คนที่มีอำนาจมากที่สุดก็ไม่สามารถช่วยได้นะ" ถิงถิงบอกวิญญาณทั้งสองตนที่ทะเลาะกันตั้งแต่ยังมีชีวิต จนมาเป็นวิญญาณก็ยังไม่ยอมเลิกทะเลาะกันแบบเด็ก ๆ

"สวัสดี ถิงถิงเป็นภูตน้อยน่ารัก ที่นี่คือมิติของนายหญิง แต่ตอนนี้นายหญิงไม่อยู่ มันเลยเป็นของถิงถิงคนเดียวเจ้าค่ะ" เมื่อทั้งสองเงียบและตั้งใจฟัง ถิงถิงเลยจีบปากจีบคอพูดต่อ พร้อมทั้งยืดคอสั้น ๆ อย่างภาคภูมิใจที่สามารถดูแลมิติของนายหญิงได้ด้วยตัวคนเดียว

"นายหญิงคือใคร" สองสาวถามขึ้นพร้อมกัน จากตอนแรกจ้องสร้อยไข่มุกของกันและกัน ตอนนี้เริ่มจ้องเจ้าภูตน้อยที่บอกเล่าเรื่องแปลก ๆ ที่ทั้งสองไม่ค่อยเข้าใจ ก่อนจะขยับเข้าหากัน พลางกอดกันโดยที่ทั้งสองไม่รู้ตัว

"นายหญิงยังไม่กลับมา ถิงถิงกำลังตามหาอยู่ และตั้งใจฟังในสิ่งที่ถิงถิงจะบอกให้ดี... " ถิงถิงเริ่มบอกในสิ่งที่สองสาวจำเป็นต้องรู้ และบอกเท่าที่ถิงถิงจะบอกได้เพียงเท่านั้น

เรื่องราวต่าง ๆ ที่หนิงหนิงได้ฟังจากภูตน้อยนั้น ต้องตั้งสติก่อน และพยายามทำความเข้าใจ ถึงบางเรื่องจะไม่ค่อยเข้าใจก็ตาม จากที่สรุปด้วยตัวเองนั้น... ในโลกนี้มีสิ่งลี้ลับที่เราไม่สามารถพิสูจน์ได้ มีโลกหลายมิติ มีหลายยุค หลายสมัย และยังมีทั้งมิติคู่ขนานอีกด้วย ภูตน้อยถิงถิงเดินทางข้ามกาลเวลาไปตามมิติต่าง ๆ เพื่อตามหานายหญิง จนมาถึงโลกที่เธออยู่ และได้รู้ว่าดวงชะตาของเธอกำลังจะถึงฆาต เลยได้เข้ามาช่วยเหลือ

ถึงแม้จะไม่เข้าใจว่าช่วยยังไง ทำไมถึงมาอยู่ตรงนี้ หากช่วยจริง ๆ ก็ไม่น่าตายไม่ใช่เหรอ คำถามนี้ยังคงวนเวียนในหัวของหนิงหนิงตลอด

"แหนะ แอบสงสัยถิงถิงคนสวยใช่ไหม ช่วยในที่นี้คือ... ถิงถิงจะให้ข้ามกาลเวลาย้อนกลับไปอีกโลกหนึ่ง ไปอยู่ในร่างของตัวเองในอีกโลกหนึ่งอย่างไรเล่า! ดวงจิตจะได้หลอมรวม ไม่แปลกใจหรือเจ้าคะ ว่าทำไมเกิดมาไม่มีครอบครัวกับใครเขา ถึงมีเงินมากมาย พี่สาวทั้งสองก็ไม่ได้รับความอบอุ่นจากคนในครอบครัว นี่ยังไงเล่า!! ถิงถิงกำลังจะส่งให้ไปอยู่กับครอบครัวอย่างมีความสุข" ...แต่ก่อนจะสุขก็เหนื่อยหน่อยนะ ประโยคหลังถิงถิงละไว้ไม่ได้พูดออกไป

สองสาวมองหน้ากันอย่างรู้ได้ในทันที เพราะทั้งสองมาจากบ้านเด็กกำพร้า กว่าจะมาอยู่จุดนี้ได้ ทั้งสองลำบากเป็นอย่างมาก อาจเพราะพวกเธอต้องเอาเรื่องแพ้ชนะมาเป็นแรงกระตุ้นให้ฮึดสู้ เพื่อที่จะเป็นคนที่เก่งกว่าเดิมและดีขึ้นเรื่อย ๆ 

คนที่เป็นแรงกระตุ้นที่ดีก็คือคนที่อยู่ข้าง ๆ ในตอนนี้ แท้จริงแล้วทั้งสองไม่ได้เกลียดกัน แต่เพราะมาจากสถานที่เดียวกัน อยากปีนป่ายให้สูงกว่าเดิม เลยต้องแข่งขันกันอย่างนี้เรื่อยมา...

เมื่อสองนางร้ายรับรู้ได้ถึงความเป็นจริงก็ต่างมองหน้ากัน ก่อนจะสวมกอดกันและกัน พร้อมกับยิ้มให้กันแบบที่ไม่ได้เสแสร้งอีกต่อไป แข่งกันมานาน จนถึงวาระสุดท้ายกลับต้องมาอยู่ด้วยกัน ความรู้สึกแท้จริงแล้ว พวกเธอไม่ได้เกลียดกันเลย เพราะหากเกลียดกันจริง ๆ คงลงมือมากกว่าการเอาชนะกันอย่างที่เห็น

"เมื่อพี่สาวเข้าใจแล้วก็เตรียมตัวได้เลย" ถิงถิงรับรู้ถึงความคิดของทั้งสองเป็นอย่างดี

"บอกก่อน... พวกเราจะได้ไปที่ไหน" เจ้าหรูถามขึ้นพร้อมกับปรายตาดูคนที่อยู่ข้าง ๆ ยัยนี่ยิ่งไม่รู้เรื่องรู้ราว จะปล่อยไปแบบมั่ว ๆ ไม่ได้เด็ดขาด

"พี่สาวได้เลือกไว้แล้ว และสิ่งที่พี่สาวเลือก ก็คือชีวิตของพี่สาวในอีกมิติหนึ่ง สร้อยไข่มุกนั้นจะนำพาพี่สาวไปเอง" ถิงถิงบอกสองสาวให้รับรู้

"ฉันเคยรับแสดงบทย้อนเวลา ทะลุมิติอะไรแบบนี้ ของวิเศษอะไรก็ต้องมีพกติดตัวบ้าง หากถิงถิงบอกว่ามาช่วยก็ต้องให้ไปด้วยสิ" มีหรือเปล่าไม่รู้ แต่ถามไว้ก่อนดีกว่า

"สร้อยไข่มุกที่พี่สาวเสียเงินมากมายมหาศาลนั่นแหละเจ้าค่ะ คือของวิเศษ สร้อยไข่มุกจะอยู่ติดตัวพี่สาวตลอด ไม่ต้องกลัวว่าจะหายไป และต้องรอให้พี่สาวข้ามกาลเวลาไปอยู่ในร่างของตัวเองเสียก่อน ถึงจะรู้ว่าสร้อยไข่มุกมีความสามารถอะไร แต่ที่แน่ ๆ ข้าวปลาอาหารมีให้แน่นอนเจ้าค่ะ" ถิงถิงไขข้อข้องใจให้คนช่างถามทันที

"พี่สาวรีบไปได้แล้ว เวลาจะหมดแล้ว ถิงถิงต้องรีบไปรับดวงวิญญาณตนอื่น" ถิงถิงรีบเร่ง

"เราสองคนจับมือกันไว้ จะได้ไม่หลงทาง" หนิงหนิงบอกนางร้ายอีกคนพร้อมกับจับมือกันไว้แน่น

"พี่สาวต่างคนต่างไป ไม่ได้ไปด้วยกัน!! " ถิงถิงกลอกตามองบน ก่อนหน้านี้มีทั้งยัยปิศาจ ยัยนางมาร ตอนนี้รักกันปานจะกลืนกิน จับมือกัน ไปด้วยกัน เอาอะไรคิด!!

"อ้าว... ขอไปด้วยกันได้ไหม" สองหัวดีกว่าหัวเดียวแน่นอน

"อยู่คนละสถานที่ คนละยุค คนละสมัย ถึงเวลาแล้ว หากยังไม่ร่ำลากันจะไม่มีโอกาสแล้วนะเจ้าคะ" เพราะร่างทั้งสองเริ่มโปร่งแสง นั่นหมายถึง เวลามาถึงแล้ว...

ทั้งสองต่างร่ำลาซึ่งกันและกัน ต่างกล่าวอวยพรให้อีกคนโชคดีในโชคชะตาที่จะได้เจอ ถึงแม้ทั้งสองไม่อยากยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้น แต่เพราะสัญชาตญาณของทั้งคู่รู้ดีว่าไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ ภาพที่นางร้ายอันดับหนึ่งทั้งสองคนต่างยืนยิ้มให้กันและกันด้วยรอยยิ้มที่ไม่มีอะไรแอบแฝง

มีเพียงสามคนเท่านั้นที่ได้เห็นรอยยิ้มนี้...

หนึ่งคือ เย่เผยหนิง

สองคือ กู้เจ้าหรู

สามคือ ภูตน้อยถิงถิง

ก่อนที่ทั้งสองร่างจะค่อย ๆ เลือนหายไปจากบริเวณนั้นอย่างไร้ร่องรอย

"ถิงถิงช่วยเท่าที่พอจะช่วยได้ หวังว่าผู้ผ่านทางทั้งสองจะมีความสุขนะเจ้าคะ และหวังว่าสร้อยไข่มุกทั้งสองเส้นนั้นจะช่วยทั้งสองและช่วยถิงถิงตามหานายหญิงในมิตินั้นได้ด้วยนะเจ้าคะ" ถิงถิงพูดออกมาเสียงเบา

ภูตน้อยถิงถิงเดินทางมาแสนไกล ไม่เคยเจอคนที่ตามหา จนเมื่อไม่นานมานี้พลังของถิงถิงเริ่มฟื้นคืนมาบางส่วน ทำให้สามารถใช้วิธีนี้ตามหานายหญิงในสถานที่ต่าง ๆ โดยมอบเครื่องประดับแต่ละชนิดให้หญิงสาวที่มีดวงชะตาอยู่สองมิติ เฝ้ารอว่ามิติไหนจะมีอายุขัยสั้นลง แล้วนำทางดวงวิญญาณเหล่านั้นให้ไปอยู่ในอีกมิติหนึ่ง โดยใช้เครื่องประดับวิเศษในการช่วยเหลือดวงวิญญาณที่ข้ามกาลเวลาไป ซึ่งเครื่องประดับแต่ละชนิดจะสามารถรับรู้ได้ถึงว่า ในโลกที่ดวงวิญญาณไปจุตินั้น มีนายหญิงของถิงถิงอยู่หรือไม่

"ไปตามหาดวงวิญญาณที่ถึงฆาตต่อดีกว่า... " เมื่อนั่งเศร้าคิดถึงนายหญิงกับนายท่านจนเวลาล่วงเลย ถิงถิงตัวน้อยเลยต้องออกไปตามสถานที่ต่าง ๆ เพื่อช่วยเหลือทั้งดวงวิญญาณ ทั้งยังช่วยตัวเองตามหานายหญิงในเวลาเดียวกันได้อีกด้วย...