ตอนที่ 12 หลีกลี้หนีหน้า

ตอนนี้ข้าวโพดไม่เห็นหน้าพ่อเลี้ยงคนหล่อมาสองวันแล้วนับจากเกิดเหตุการณ์เกือบเสียตัวให้กับอีกฝ่าย ดีที่เช้าวันต่อมาพ่อเลี้ยงแค่ให้คนมารับตัวเองไปทำงานที่ออฟฟิศแทนโดยลุงนพที่ขับรถกระบะมารับให้เหตุผลแค่ว่าพ่อเลี้ยงติดธุระไปประชุมในตัวเมืองเป็นอาทิตย์ ข้าวโพดค่อยหายใจหายคอคล่องขึ้นมาหน่อย กลัวว่าถ้าเจอหน้ากันครั้งหน้าไม่รู้จะมองหน้าพ่อเลี้ยงยังไง

พออยู่คนเดียวร่างบางก็อดที่จะหวนคิดถึงเหตุการณ์หวุดหวิดจะเสียตัวคืนนั้นไม่ได้ พอร่างสูงส่งเขาไปเยือนสวรรค์เสร็จ พ่อเลี้ยงก็ยังคงพรมจูบตามผิวกายของเขาซึ่งมันกำลังเริ่มมีปฏิกิริยาตอบสนองต่อสัมผัสอันเร่าร้อนของคนตัวโตอีกครั้ง ริมฝีปากหยักเลื่อนขึ้นมาจูบแลกลิ้นกับเขาอีกครั้งและครั้งนี้มือหนายังก็กำแท่งเนื้อชักรูดตามความยาวให้เขาจนแท่งเนื้อที่เพิ่งอ่อนตัวเพราะเพิ่งโดนรีดน้ำไปเริ่มกลับมาแข็งชันอีก

แต่เหมือนมีระฆังช่วยไว้เสียงโทรศัพท์ของใครสักคนดังขึ้นตอนแรกก็ไม่มีใครใส่ใจที่จะหยุดยั้งความเสียวของตัวเองไว้ได้จนสายตัดไปและดังขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้รู้แล้วแน่แท้ว่าเสียงระฆังที่ช่วยชีวิตของคนทั้งคู่ไว้ไม่ให้จมดิ่งกับกิเลสตัณหานำพา เป็นเสียงจากพี่ดินโทรมาสอบถา