Share

ตอนที่ 23 ซับซ้อน1

Author: LiHong
last update Huling Na-update: 2025-08-11 20:41:24

โรงยาเจี้ยนคัง

วันนี้มีสหายรักมาเยี่ยมเยียนถึงเรือน อีกฝ่ายพร่ำบ่นไม่หยุดถึงบุรุษที่เห็นแก่ตัวผู้หนึ่ง

“เห็นได้ชัดว่าเขาแค่ทำไปเพราะต้องการเอาชนะข้า ช่างเป็นบุรุษที่เอาแต่ใจอย่างยิ่ง” 

ติงยวี่ถิงที่จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวพยักหน้าเออออ “ใช่! เขาทั้งสุภาพและดูดี ข้ายอมรับว่าหวั่นไหวจึงเอาแต่ใจและเห็นแก่ตัว”

“หือ...” วาจายาวเหยียดทำคิ้วงามขมวด “ถิงถิง เจ้ากำลังพูดถึงใคร?” นึกไปนึกมาพลันร้องห๊ะ! 

“ถิงถิง! อดีตสามีเจ้า เขาหาตัวเจ้าเจอแล้วหรือ?  เขาทำร้ายเจ้าหรือไม่ ทวงเงินหรือเปล่า” 

เหตุที่หลินซิงเยียนถามเช่นนี้เพราะวันที่ถิงถิงออกมา ลักลอบหอบเงินของสามีมาเยอะเลยทีเดียว

ติงยวี่ถิงร้องเฮอะ “เขาร่ำรวยปานนั้นไม่มีทวงเงิน” พูดอย่างเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน ทั้งยังตบโต๊ะดังปัง 

“อ่อนโยนกับผู้อื่น แต่กับข้า ชอบทำตัวหยาบคาย เล่นท่ายาก แซ่บตลอด บ้าที่สุด”

“หือ...” หลินซิงเยียนหรี่ตา ให้รู้สึกปวดหัวแล้วนะ “เจ้ากำลังพูดอันใด? แสบตรงไหน? บาดแผลรึ? ตกลงเขาทำอะไรเจ้า บอกมา ข้าจะไปจัดการเขาเอง”

ติงยวี่ถิงพลันมีสติกลับคืนรีบโบกมือปฏิเสธพัลวัน

“ไม่ๆ ไม่ได้ทำอะไร เขาไม่ทำร้ายทุบตีข้าหรอก” ติงยวี่ถิงนัยน์ตาเศร้า “แต่...เขาเอาเปรียบข้าอีกแล้ว”

“เอาเปรียบหรือ?” นางยังไม่เข้าใจอยู่ดี “เช่นใดล่ะ?  เขาทำร้ายเจ้าใช่หรือไม่?”

คนถูกถามส่ายหน้ายิ้มขื่น “ไม่เชิงทำร้ายหรอก แต่เขาทำให้ข้าคิดถึงเขาอีก พอคิดถึงแล้วข้าก็รู้สึกด้อยค่า จนต้องร้องไห้ออกมา ทั้งที่เขามีหญิงอื่นแล้วแท้ๆ เฮ้อ...”

ได้ยินเช่นนั้นหลินซิงเยียนรีบเอ่ยดึงสติอีกฝ่ายว่า “หากเจ้าคิดถึงก็จงคิดถึงให้พอ หากเสียใจก็จงร้องไห้ให้สุด ระหว่างนี้จงหาเงินอย่างบ้าคลั่ง แล้วใช้เงินกินอาหารดีๆ ดูแลตัวเองให้แข็งแรงงดงาม อย่าลดคุณค่าตัวเองด้วยการทำตัวแย่ลง ฟ้าหลังฝนสดใสเสมอ เชื่อข้า”

ติงยวี่ถิงพยักหน้า “แต่งานที่มี ยังไม่พอให้ข้ารวยนี่สิ อยากมั่งคั่งเหนืออดีตสามียิ่งนัก เขาจะได้ไม่เอาเปรียบข้า”

หลินซิงเยียนหรี่ตา 

สหายถูกสามีรังแกจริงๆ สินะ! 

หญิงสาวคิดว่าสหายถูกอดีตสามีข่มขู่ย่อมไม่กล้าเล่าให้ชัดเจนแน่ๆ จึงทำเพียงบอกกล่าวอย่างคลุมเครือแบบนั้น นางจึงลอบสำรวจร่างกายอีกฝ่ายอย่างละเอียดโดยพลการ เมื่อเห็นก็ตกใจนัก 

“ถิงถิง! ลำคอเจ้าไปโดนอะไรมา? เหมือนรอยฟันนะ เขากัดเจ้าหรือไร?”

ติงยวี่ถิงไม่ตอบได้แต่หน้าแดงก่ำ เขินอายเหลือเกิน

ทั้งที่หย่ากันแล้วแต่คนผู้นั้นยังกินนางซะเรียบ ท่าทางของเขาชัดเจนว่าไม่ได้ปลดปล่อยมานาน นางเองก็เหี่ยวแห้งมานาน เจอกันพลันประสานเหมือนน้ำมันกับไฟ 

ติงยวี่ถิงคิดในใจ ขณะที่หลินซิงเยียนเปิดสาบเสื้อ สำรวจไม่หยุด “ถิงถิง! เขากัดเจ้าเต็มไปหมด! โอ้!”

พูดไปพูดมาก็พลันฉุกคิดได้ รอยเยี่ยงนี้เหมือนรอย...

ครั้นคิดออก หลินซิงเยียนพลันเบิกตากว้างทันใด รีบยกมือปิดหน้าอกตัวเองทันที ครานี้นางเข้าใจแจ่มชัดแล้วว่าสหายถูกอดีตสามี ‘เอาแต่ใจ’ แบบใด

“โอ้ย! จะบ้าตาย เจ้ากับเขาหย่ากันแล้วแต่กลับ...เฮ้อ...” เรื่องราวความรักของชายหญิงช่างซ้ำซ้อนยิ่งนัก                สายลมรักพัดมา พาดวงตามืดมน ไม่ยินไม่ยล ไม่มีเหตุผลใด

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • ข้าไม่ชอบหญิงอื่น ข้าชอบแม่ของลูกคนเดียว   ตอนที่ 23 ซับซ้อน3

    จากนั้นนางก็อาศัยต้มยาในห้องครัวเล็กด้านหลังด้วยตัวเองอย่างยากลำบากเพราะร่างเก่าไม่เคยทำ จึงค่อนข้างเงอะงะพอควร อะไรที่ต้องการก็หาไม่ค่อยเจอ บ่าวไพร่ก็หนีหน้าไม่กล้าเข้าใกล้ระหว่างนี้นางยังปรนนิบัติดูแลเขาอย่างเอาใจใส่ คอยเช็ดตัวให้ ป้อนข้าวป้อนยา ไม่นาน เขาก็ค่อยๆ หายดี ช่วงเวลานี้ความสัมพันธ์ระหว่างนางกับสามีเริ่มต้นในทิศทางที่ดี กระทั่งมีราตรีวสันต์ด้วยกันจนรุ่งสางบนเตียงนอนหลังม่านพลิ้วไหวบนเตียงนอนวันนั้น มีสองร่างเปลือยเปล่าแนบชิดสนิทแน่นต่างคลอเคลียลูบไล้เสมือนไม่เคยผลักไส ดวงตาหญิงสาวปริ่มน้ำหยาดเยิ้มยั่วยวนใจ ดวงตาชายหนุ่มร้อนแรงยิ่งกว่าเปลวไฟ สันกรามที่ขบแน่นทรงเสน่ห์ลวงใจใบหน้าเนียนที่แดงก่ำและชุ่มฉ่ำไปด้วยหยาดเหงื่อเกาะพราวมีดวงตาสั่นไหวที่ทอดมองชายหนุ่มเหนือร่างอย่างหลงใหล ชั่วขณะหนึ่ง นางมองเขาอย่างแปลกใจ สมองเลอะเลือน เขาเป็นใคร? อ้อ...สามี หากแต่จากความทรงจำของร่างเก่า เขาคือบุรุษที่รังเกียจและผลักไสนางทุกวันนี่นาแต่บัดนี้ การแนบชิดที่สนิทแน่นปานนั้น โดยเฉพาะตอนใกล้เสร็จและหลังเสร็จภารกิจสัมพันธ์ เขาก็ยังกอดนางเอาไว้ใต้ร่าง ทาบทับนางทั้งตัว ซุกซ

  • ข้าไม่ชอบหญิงอื่น ข้าชอบแม่ของลูกคนเดียว   ตอนที่ 23 ซับซ้อน2

    หลินซิงเยียนให้รู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งใบหน้าและใบหู จนต้องยกพัดกลมโบกกระพือใส่ใบหน้าอย่างมิอาจควบคุม ขนนกสีฟ้าปลิ่วว่อนเนื่องจากนางไม่เคยมีเรื่องราวอันลึกซึ้งกับบุรุษคนใด แต่กลับ ‘เคยเกือบจะทำเรื่องแบบนั้นมาแล้ว’ จึงพอเข้าใจ แต่รู้สึกกระดากอายจนทำตัวไม่ถูกอย่างยิ่ง เพราะภาพที่นึกออกมันค่อนข้างสมจริงเกินไป...“เจ้ากับอดีตสามีนี่เป็นมาอย่างไรกันแน่ ถิงถิง เจ้าคิดกับเขาเช่นใด บอกมาเถอะ เผื่อข้ามีสิ่งใดช่วยเจ้าได้”“ข้าไม่รู้ต้องคิดยังไงกับเขา”“อ้าว?”ติงยวี่ถิงถอนหายใจ ค่อยๆ เปรยด้วยคำถาม “หากเจ้าต้องมาแทนที่ใครสักคนนึง ในตำแหน่งภรรยา เจ้าจะรักผู้ชายคนนั้นไหม?”หลินซิงเยียนทำท่าครุ่นคิด “เหมือนข้าหรือเปล่าที่มาสลับตัวกับพี่สาว แต่ว่าที่คู่หมั้นของพี่สาวของข้านั้น ทั้งเจ้าชู้มากตัณหา ข้ารักไม่ลงหรอก แต่คิดอีกที ต่อให้ข้ารักแต่คนๆนั้นเป็นของพี่สาว ข้าก็ไม่อาจจะแย่งได้หรอก” นางเงียบไปพักหนึ่งก่อนตัดสินใจถามสหายตามตรงอีกว่า “แต่เจ้าไม่เหมือนข้า ถึงอย่างไรอดีตสามีก็เป็นคนของเจ้า”ติงยวี่ถิงขมวดคิ้วนิ่วหน้า ท้ายที่สุดก็บอก “ช่างเถอะ เรื่องของข้ามันซับซ้อน”หลินซิงเยียนจึงเงียบไป นางไม่เข้าใจส

  • ข้าไม่ชอบหญิงอื่น ข้าชอบแม่ของลูกคนเดียว   ตอนที่ 23 ซับซ้อน1

    โรงยาเจี้ยนคังวันนี้มีสหายรักมาเยี่ยมเยียนถึงเรือน อีกฝ่ายพร่ำบ่นไม่หยุดถึงบุรุษที่เห็นแก่ตัวผู้หนึ่ง“เห็นได้ชัดว่าเขาแค่ทำไปเพราะต้องการเอาชนะข้า ช่างเป็นบุรุษที่เอาแต่ใจอย่างยิ่ง” ติงยวี่ถิงที่จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวพยักหน้าเออออ “ใช่! เขาทั้งสุภาพและดูดี ข้ายอมรับว่าหวั่นไหวจึงเอาแต่ใจและเห็นแก่ตัว”“หือ...” วาจายาวเหยียดทำคิ้วงามขมวด “ถิงถิง เจ้ากำลังพูดถึงใคร?” นึกไปนึกมาพลันร้องห๊ะ! “ถิงถิง! อดีตสามีเจ้า เขาหาตัวเจ้าเจอแล้วหรือ? เขาทำร้ายเจ้าหรือไม่ ทวงเงินหรือเปล่า” เหตุที่หลินซิงเยียนถามเช่นนี้เพราะวันที่ถิงถิงออกมา ลักลอบหอบเงินของสามีมาเยอะเลยทีเดียวติงยวี่ถิงร้องเฮอะ “เขาร่ำรวยปานนั้นไม่มีทวงเงิน” พูดอย่างเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน ทั้งยังตบโต๊ะดังปัง “อ่อนโยนกับผู้อื่น แต่กับข้า ชอบทำตัวหยาบคาย เล่นท่ายาก แซ่บตลอด บ้าที่สุด”“หือ...” หลินซิงเยียนหรี่ตา ให้รู้สึกปวดหัวแล้วนะ “เจ้ากำลังพูดอันใด? แสบตรงไหน? บาดแผลรึ? ตกลงเขาทำอะไรเจ้า บอกมา ข้าจะไปจัดการเขาเอง”ติงยวี่ถิงพลันมีสติกลับคืนรีบโบกมือปฏิเสธพัลวัน“ไม่ๆ ไม่ได้ทำอะไร เขาไม่ทำร้ายทุบตีข้าหรอก” ติงยวี่ถิงนัยน์ตาเศ

  • ข้าไม่ชอบหญิงอื่น ข้าชอบแม่ของลูกคนเดียว   ตอนที่ 22 จัดการเอง2

    จังหวะนั้นซูหลินพลันเดินเข้ามา นางจ้องมองน้องสาวในอ่างไม้ด้วยสองตาเปล่งประกาย “ฟางเอ๋อร์...” เพราะที่นี่เป็นจวนสกุลซูและนางก็เป็นเจ้าของเรือนที่ญาติผู้น้องมาพำนัก การเข้านอกออกในย่อมสะดวกยิ่งนัก แม้แต่สาวใช้ที่ยืนเฝ้าหน้าห้องยังไม่กล้าขัด ซูหลินจึงเดินเข้ามาได้จนถึงห้องอาบน้ำเลยทีเดียว ซูหลินใช้ดวงตาสมหวังจดจ้องน้องสาวอย่างลิงโลด “ฟางเอ๋อร์ พี่ได้ยินไม่ผิดใช่หรือไม่? สำเร็จแล้วสินะ!”เหวินฟางชะงักกึก นางให้รู้สึกอยากมุดน้ำแล้วจมดิ่ง ไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นไม่สมควรเล่าให้ใครฟังแน่นอน“พี่หลิน ข้า...” นางเอ่ยตะกุกตะกัก ในขณะที่อีกคนรีบหันไปหยิบเสื้อคลุมมายื่นให้น้องสาว ดวงตาที่พร่างพราวไล่สำรวจเนื้อตัวขาวจัดที่บัดนี้มีรอยจ้ำเหล่านั้นเต็มไปหมด นางรู้ดีเชียวล่ะ ว่าพวกมันคือรอยที่เกิดจากอะไร “มาเถิด รีบเช็ดตัวก่อน ค่อยพูดคุยกัน พวกเรายังต้องวางแผนกันต่อ อ้อ...หาฤกษ์งามยามดีรอไว้เลยดีหรือไม่?”“ไม่!”“...”เห็นน้องสาวตะเบ็งเสียงปฏิเสธดังลั่นปานนั้น ซูหลินให้รู้สึกแปลกใจยิ่งนัก “ฟางเอ๋อร์ หมายความว่าอย่างไร?”เหวินฟางอึกอัก “เอ่อ...ข้า...” นางรีบลุกจากถังไม้ เผ

  • ข้าไม่ชอบหญิงอื่น ข้าชอบแม่ของลูกคนเดียว   ตอนที่ 22 จัดการเอง1

    หลังจากถูกผลักไสจนตกจากเตียงไม่รู้กี่รอบ เซียวหงเย่ก็พาร่างระบมของตนออกมาจากโรงยาเจี้ยนคังแต่โดยดีไป๋ซั่วที่นั่งจิบชารอเขาไม่รู้กี่กาจำต้องกลับมารอที่โรงเตี๊ยมยู๋อี้จึงเพิ่งได้พบหน้าสหายเสียที“นึกว่าตายไปแล้ว ข้ารอจนตาแข็งไปหมด”ไป๋ซั่วบ่นอย่างหงุดหงิด คืนนี้จะนอนหลับหรือไม่?เซียวหงเย่นั่งลงตรงหน้า เอ่ยเสียงชืดชา “เมื่อคืน ข้านึกว่าตาฝาดเพราะคิดถึงอดีตภรรยาเกินไป แต่อันที่จริง มีคนเข้ามาวางยาปลุกกำหนัดถึงในห้องพักของข้า และนางก็นอนรอบนเตียงข้า มิใช่ภาพลวงตา” หลังจากครุ่นคิดกอปรกับการที่เหวินฟางไประรานถึงโรงยาเจี้ยนคังแต่เช้า ย่อมคาดเดาได้ไม่ยาก เขาหรี่ตา เป็นเหวินฟางสินะ!แม้จะมีนิสัยติดเที่ยวเล่นไร้แก่นสารและเจ้าสำราญ แต่ไป๋ซั่วมิได้โง่เขลา ชายหนุ่มเริ่มกระจ่าง “แต่ว่าแม่นางเหวินผู้นั้น เจ้าไปไหนมาไหนกับนาง มิใช่ว่าจะเอามาแทนที่อดีตภรรยาหรอกหรือ?”เซียวหงเย่แค่นเสียงฮึ “ไม่มีทาง ข้าไม่ได้ชอบนาง”ไป๋ซั่วร้องอ้อ... “เป็นนางที่เป็นฝ่ายตามติดเจ้า ชอบเจ้าฝ่ายเดียวสินะ ถึงได้อาจหาญวางยาเจ้าเพื่อรวบรัด แต่กลับเป็นข้าที่เข้าหา ทำนางผิดแผนไปหมด” มิน่าเล่าถึงได้ปฏิเสธขนาดนั้น เขาถอนหายใจก

  • ข้าไม่ชอบหญิงอื่น ข้าชอบแม่ของลูกคนเดียว   ตอนที่ 21 ขับไล่4

    ไป๋ซั่วสะบัดชายเสื้อดังพรึบ หรี่ตาลงอย่างหงุดหงิด ครั้นหันหน้ากลับมาทางสาวใช้ของโรงยาเจี้ยนคัง เขาถาม “สหายเซียวหงเย่อยู่ที่นี่ใช่หรือไม่? หากอยู่ รบกวนพวกเจ้าเข้าไปรายงานว่าข้า ไป๋ซั่วต้องการพบ”เสี่ยวจิงกับเจียวมิ่งมองไป๋ซั่วด้วยดวงตาพร่างพราวราวดวงดาวสุกสกาวบนท้องฟ้า ช่างรูปงามหล่อเหลายิ่งนัก เหมาะแล้วที่เป็นสหายของนายท่านเซียว ทั้งสองรีบค้อมกายคารวะก่อนเชื้อเชิญไป๋ซั่วเข้ามา“เชิญคุณชายนั่งรอตรงนี้ก่อนเจ้าค่ะ” เสี่ยวจิงว่า“ข้าจะไปชงชาให้เจ้าค่ะ” เจียวมิ่งเอาอกเอาใจช่างแตกต่างจากการปฏิบัติกับเหวินฟางอย่างชัดเจนบนเตียงนอนยับย่น ผ้าห่มไหลไปกองที่พื้นห้อง หมอนที่มีเพียงหนึ่งใบกลายเป็นไร้ความหมาย หลังม่านพลิ้วไหวบนเตียงนั้น มีสองร่างเปลือยเปล่านอนนิ่ง กึ่งกอดกึ่งเกยเสมือนไม่เคยผลักไส “ไปซะ! อยากรักกับใครก็รักไป ข้าไม่รักท่านแล้ว” หญิงสาวเอ่ยปากไล่ทันทีที่ลมหายใจหอบกระชั้นกลับมาเป็นปกติ นางเพิ่งรู้สึกตัว ว่าตนเองกำลังทำไม่ถูกต้อง ผู้อื่นเป็นคู่หมาย ส่วนนางเป็นอันใดเล่า? “ถูกไล่ขนาดนี้ข้าไปแน่ แต่เจ้าต้องฟังข้าพูดก่อน เหวินฟางกับข้า ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกัน”“อมนักบวชทั้งอารามไว

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status