Home / โรแมนติก / คนโปรดของหมอจิณณ์ / บทที่ 2 ไม่เอาเท่ากับ... ? 3 (NC20+)

Share

บทที่ 2 ไม่เอาเท่ากับ... ? 3 (NC20+)

last update Last Updated: 2025-07-16 14:53:34

บทที่ 2

ไม่เอาเท่ากับ... ?

“พร้อมหรือยังคะ”

จิณณ์ในชุดคลุมอาบน้ำพยักหน้า วางเสื้อผ้าที่ใส่แล้วซึ่งพับเป็นระเบียบเรียบร้อยลงบนโซฟาเดี่ยวภายในห้อง จากนั้นก็หยิบของสำคัญที่เตรียมมาเองไปวางไว้บนโต๊ะข้างเตียงเพียงแค่หนึ่งชิ้น ก่อนร่างหนาขยับขึ้นไปนั่งบนเตียงฝั่งหนึ่ง

จรัสรักเห็นดังนั้นจึงรีบเดินเข้าไปหา พยายามข่มทุกความรู้สึกเอาไว้ให้ลึกสุดใจ แล้วท่องเอาไว้เพียงแค่ว่า ต้องทำให้ลูกค้าประทับใจมากที่สุด...เพื่อหวังให้เขารับดูแลเธอต่อหลังจากนี้

หญิงสาวรู้ว่ามันเป็นไปได้ยาก แต่ในเมื่อเลือกเดินทางนี้แล้ว เธอก็จะขอลองเสี่ยงดูสักครั้ง

“มีข้อห้ามอะไรไหมคะ” ร่างบางถามพลางเบี่ยงก้นนั่งขอบเตียง

“ผมไม่จูบและไม่เลีย” เขาใช้สายตามองไปยังกลางร่างกายของหญิงสาว เพื่อบอกให้รู้ว่าเขาจะไม่เลียตรงส่วนไหน “อย่างอื่นทำได้หมด”

“แต่ลีฟทำให้คุณได้ใช่ไหมคะ”

“ได้”

“งั้นเริ่มเลยนะคะ”

“อืม”

เมื่อลูกค้าหนุ่มพยักหน้าอนุญาต จรัสรักก็ค่อย ๆ ถอดชุดคลุมอาบน้ำของตนออกไป ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศปะทะผิว ส่งผลให้ขนอ่อนลุกซู่ไปทั่วร่างจนต้องห่อกายเล็กน้อย

หญิงสาวรวบรวมความกล้าขยับขึ้นไปนั่งทับขาของตัวเองบนเตียง เธอพยายามไม่สบตาอีกฝ่ายที่กำลังมองมาอย่างสำรวจร่างกาย ขณะยื่นมือออกไปปลดปมชุดคลุมของเขาซึ่งผูกไว้เพียงหลวม ๆ

จรัสรักเผลอกลั้นหายใจชั่วครู่หนึ่งเมื่อแหวกชายชุดคลุมออก แล้วสายตาปะทะกับความเป็นชายที่เหยียดขยายพาดอยู่บนหน้าท้องแกร่ง ก้อนเนื้อในอกข้างซ้ายสั่นแรงยิ่งกว่าเดิม แม้จะทำใจมาก่อนแล้ว หากพออยู่ในสถานการณ์จริงและเจอของจริง สติสตังของเธอแทบแตกกระเจิง

“ใหญ่...จังเลยค่ะ” เธอเอ่ยชมพร้อมยื่นมือสั่น ๆ เข้าไปจับ ด้วยเพื่อนรักอย่างศศิตาบอกว่าผู้ชายส่วนใหญ่ชอบคำชมประมาณนี้ ทว่าสิ่งที่เธอพูดกลับไม่เกินจริง เพราะแท่งร้อนที่เธอกำลังสัมผัสอยู่ตอนนี้มีขนาดใหญ่กว่าในคลิปที่เธอศึกษามาก่อนหน้าเสียอีก

แพทย์หนุ่มซึ่งได้ยินคำเยินยอประเภทนี้บ่อยแล้วไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เขามองมือเล็กที่กำลังลูบสัมผัสขึ้นลงตามความยาว สลับกับใบหน้าเนียนใสไร้เครื่องสำอาง แวบหนึ่งเขาเห็นแววตาแห่งความมุ่งมั่นราวกับคนเจนโลก ทว่าเมื่อได้มองดี ๆ แววตาคู่นั้นกำลังไหวระริกคล้ายกำลังหวาดกลัว หากแต่จิณณ์คิดว่าคงเป็นมารยาจริตชนิดหนึ่งของผู้หญิงที่ทำงานด้านนี้

ทั้งที่เขาค่อนข้างมั่นใจว่าไม่ชอบแนวนี้ ทว่าพอเป็นผู้หญิงตรงหน้า เขากลับรู้สึกลุ้นว่าเธอจะทำอย่างไรต่อไปกับร่างกายของเขา

“อืม...” ชายหนุ่มหลับตาพลางส่งเสียงครางในลำคอ เมื่อมือเล็กกำรอบความเป็นชายแล้วขยับขึ้นลง “แรงกว่านี้อีก”

จรัสรักเพิ่มความเร็วและน้ำหนักมือตามที่อีกฝ่ายเอ่ยขอ เธอเหลือบมองใบหน้าของเขาเพื่อสังเกตความพึงพอใจเป็นระยะ ครั้นเห็นได้สบกับนัยน์ตาสีเข้มที่ลืมขึ้นมาเจือไปด้วยแรงอารมณ์ ประกอบกับระดับความแข็งขึงที่เพิ่มขึ้นของแท่งเอ็นในมือ ส่งผลให้เธอรู้สึกได้ใจ ด้วยคิดว่าตนมาถูกทางแล้ว

เพราะอยากให้ลูกค้าคนแรกประทับใจ เธอจึงก้มหน้าลงไป แล้วใช้ลิ้นเตะลงไปที่ส่วนหัวซึ่งมีน้ำสีใสหยดซึมออกมาอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ ก่อนจะเริ่มทำตามคลิป ด้วยการแลบลิ้นเลียตั้งแต่โคนจนถึงปลายอย่างไม่รู้สึกรังเกียจ พร้อมทั้งใช้มือสาวรูดไปด้วย

“อ่าห์...แรงอีก” สีหน้าพอใจของชายหนุ่มทำให้จรัสรักมั่นใจและเกิดความฮึกเหิม งัดทุกกลเม็ดที่จำมาจากหนังเรตเอ็กซ์ออกมาใช้ เมื่อไล้เลียไปสักพัก เธอก็ตัดสินใจใช้ปากครอบครองความใหญ่โต ทว่ามันกลับเข้าไปได้ไม่ถึงครึ่งเลยด้วยซ้ำ หญิงสาวทำเท่าที่ทำได้ แต่ก็เหมือนว่าจะไม่เป็นที่พอใจของอีกคน “ลึกอีก”

“อื้อ อื้อ” เธอช้อนสายตาขึ้นไปมองชายหนุ่มซึ่งตกอยู่ในห้วงกามอารมณ์ พลางส่ายหน้าส่งสัญญาณบอกว่าไม่ไหว มันเข้าลึกสุดได้เท่านี้ เพราะส่วนปลายมันชนเข้ากับคอหอยของเธอแล้ว

ทว่าชายหนุ่มไม่สนใจ ด้วยมั่นใจว่ามันสามารถเข้าไปได้อีก

จิณณ์กดศีรษะของเธอเอาไว้ ก่อนจะเด้งสะโพกสวนเข้าใส่ พลางกัดฟันส่งเสียงครางระบายความเสียดเสียวจากโพรงปากนุ่ม เสียงอ็อกที่ดังจากเรียวปากอิ่มยิ่งทำให้อารมณ์ของเขาพุ่งทะยาน

ครั้นมือเล็กทุบหน้าขาหนักขึ้น เขาก็ยิ่งทำแรงมากขึ้นไปอีก กระทั่งความต้องการพุ่งถึงขีดสุดเกินที่จะกลั้น ชายหนุ่มถึงยอมถอนตัวตนซึ่งตอนนี้เหยียดขยายเต็มที่ออกมา เขายังไม่อยากเสร็จตอนนี้

“แค่ก! แค่ก!” จรัสรักไอสำลักจนหน้าดำหน้าแดง แต่เพียงแค่ครู่เดียวก็ต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจ เมื่อถูกจับพลิกให้เป็นฝ่ายนอนลงข้างล่างโดยมีร่างสูงใหญ่ของลูกค้าหนุ่มขึ้นมาคร่อมทับ

ชายหนุ่มใช้เข่าดันขาเรียวเสลาทั้งสองข้างแยกออกจากกัน แล้วแทรกตัวเข้าไปอยู่ระหว่างกลาง มองสำรวจร่างกายเปลือยเปล่าอย่างเต็มตาอีกครั้ง แววตาเขาฉายความต้องการออกมาไม่ปิดบัง ยิ่งตอนที่มองผ่านเต้าอวบซึ่งยอดชูชันท้าทายสายตา กระทั่งถึงจุดกลางกายเกลี้ยงเกลาราวกับของเด็ก กลีบเนื้อสีสวยปิดสนิทราวกับยังไม่เคยมีใครล้วงล้ำ

จิณณ์เผลอกลืนน้ำลายลงคอดับความกระหายอย่างไม่รู้ตัว แม้จะผ่านประสบการณ์มาพอสมควร ทว่าเขาไม่เคยเห็นของผู้หญิงคนไหนสวยเท่านี้มาก่อน

แต่สวยแค่ไหนก็คงทำได้แค่มองและใช้นิ้วสัมผัส เพราะเขาจะไม่แหกกฎตัวเองทำให้ใครเด็ดขาด

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • คนโปรดของหมอจิณณ์   ตอนพิเศษ 3

    ตอนพิเศษ 3“เกรซซี่!”เจ้าของชื่อซึ่งกำลังนอนคว่ำกระดิกปลายเท้าระบายสีอยู่กลางห้องนั่งเล่นชั้นล่าง เงยหน้าขึ้นไปมองน้าสาวที่เพิ่งเดินเข้ามาในบ้าน ในมือมีกระดาษอะไรสักอย่างติดมาด้วยฟังจากน้ำเสียงที่เรียกเมื่อกี้เกรซซี่รู้สึกเสียวสันหลังแปลก ๆ เพราะปกติเวลาน้ากิ๊ฟต์กลับบ้าน น้ากิ๊ฟต์จะเรียกหาเกรซซี่ด้วยเสียงที่นุ่มนวลหรือไม่ก็ร่าเริงกว่านี้ แต่วันนี้แค่เรียกเสียงเข้มไม่พอ ยังทำสีหน้ายุ่งใส่กันอีกเกรซซี่ไปทำอะไรของน้ากิ๊ฟต์พังหรือเปล่านะ...ก็ไม่นี่นา ไม่ได้เข้าไปในห้องของน้ากิ๊ฟต์เลยด้วยซ้ำใจจริงอยากวิ่งเข้าไปรับอย่างที่เคยทำ ทว่าวันนี้เกรซซี่สังหรณ์ใจไม่ดียังไงก็ไม่รู้ แต่ถึงกระนั้นก็ยังขานรับน้าสาวเสียงหวาน “...ขาน้ากิ๊ฟต์”จารวีหันหน้าไปไหว้แม่และยายของตนที่นั่งเอนกายบนตั่งไม้อีกฝั่งของบ้าน ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาอย่างแรง จากนั้นก็ยื่นเอกสารรายงานผลการเรียนชั้นอนุบาลไปตรงหน้าหลานสาวสุดที่รัก “อันนี้คืออะไรเนี่ย ทำไมเป็นแบบนี้”กนกนุชขยับนั่งขัดสมาธิ มองน้ากิ๊ฟต์กับกระดาษเอสี่ที่ถูกยื่นออกมาตรงหน้าด้วยความงุนงง ก่อนจะหันไปมองผู้เป็นแม่ซึ่งเดินตามหลังน้องสาวตัวเองเข้ามาด้วยรอยยิ้ม

  • คนโปรดของหมอจิณณ์   ตอนพิเศษ 2

    ตอนพิเศษ 2โชคดีที่จิณณ์ฝึกลูกให้นอนคนเดียวตั้งแต่ย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ ช่วงแรกที่ยังไม่เปิดเทอมอาจจะมีร้องไห้โยเยบ้าง เพราะตื่นมาแล้วไม่เจอใครอยู่ในระยะสายตา แต่พอค่อย ๆ บอกค่อย ๆ สอนว่าตื่นแล้วไปหาพ่อหรือหายายกับทวดได้ที่ไหน แกก็เริ่มเรียนรู้และเข้าใจ จากนั้นมาก็ไม่มีเสียงร้องไห้ตอนเช้าอีกเลยฉะนั้นหลังเล่านิทานส่งลูกเข้านอนเสร็จ คนเป็นพ่อเป็นแม่จึงได้มีเวลาสวีตหวานในห้องส่วนตัวกันบ้าง“เรียนทำขนมวันนี้เป็นไงบ้าง” จิณณ์เอ่ยถามภรรยาที่กำลังใช้สำลีลบเครื่องสำอางซึ่งแต่งแต้มเพียงบางเบา เตรียมตัวเข้าไปอาบน้ำ ส่วนเขาก็กำลังปลดเปลื้องเสื้อผ้าตัวเองเพื่อจะเข้าไปอาบพร้อมกันจรัสรักมองเรือนร่างของสามีผ่านกระจก ใบหน้าสวยร้อนผะผ่าวพร้อมกับหัวใจที่จู่ ๆ ก็สั่นรัวขึ้นมา หญิงสาวรีบเลื่อนสายตาไปโฟกัสจุดอื่น แม้จะเคยเห็นมานับครั้งไม่ถ้วน ทว่าเธอก็ไม่เคยทำใจให้ชินได้เสียที“กะ...ก็ดีค่ะ พี่ฟางใจเย็นและสอนดีมาก” เธอตอบเสียงกะตุกกะตัก เกร็งตัวขึ้นเล็กน้อยเมื่อเขาเดินเข้ามายืนใกล้ ๆ จิณณ์ดึงชุดคลุมอาบน้ำช่วงไหล่ของภรรยาลง ก่อนจะประทับจูบร้อน ๆ ลงบนไหล่เปลือย จากนั้นก็พูดต่อ“คุณอยากได้สูตรไหนหรือ

  • คนโปรดของหมอจิณณ์   ตอนพิเศษ 1

    ตอนพิเศษ 1หลังจากงานแต่งงานและทำบุญขึ้นบ้านใหม่ซึ่งถูกจัดขึ้นเป็นงานเล็ก ๆ แต่อบอุ่นเสร็จสิ้นไป จิณณ์ก็ขอให้ทุกคนย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกันที่บ้านหลังนี้ ซึ่งก็เป็นไปตามคาด หญิงมากวัยทั้งสองคนมีอาการงอแงเล็กน้อย ด้วยไม่อยากละทิ้งบ้านของตนที่เต็มไปด้วยความทรงจำมากมายจรัสรักพยายามเกลี้ยกล่อมพร้อมทั้งอธิบายให้แม่และยายของตนเข้าใจ เธอเองก็ไม่ได้จะทิ้งบ้านหลังนั้น แต่ด้วยสภาพที่เก่าและทรุดโทรมตามกาลเวลา อีกทั้งยังมีข้าวของเก็บไว้มากมาย ซึ่งบางอย่างก็เป็นของที่ไม่ได้ใช้แล้ว หญิงสาวจึงถือโอกาสนี้เคลียร์ของและจะทำการรีโนเวตบ้านใหม่ จากนั้นจะยกให้เป็นชื่อของจารวีจิณณ์ถามน้องสาวภรรยาว่าอยากรื้อแล้วสร้างใหม่เลยหรือไม่ จะได้บ้านในแบบที่ต้องการ ทว่าจารวีปฏิเสธพร้อมบอกว่าเอาไว้ก่อน เพราะล่าสุดพี่เขยก็เพิ่งจะถอยรถมินิคูเปอร์คันละสามล้านให้เป็นของขวัญเรียนจบแบบสด ๆ ร้อน ๆ โดยให้เหตุผลว่าระบบเซฟตีมันดีมากกว่ารถอีโคคาร์ทั่วไป ยังไม่นับคอนโดมิเนียมที่กำลังเลือกดูเพื่อจะซื้อให้พักอาศัยระหว่างที่เรียนต่อเนื่องจากสองพี่น้องมีความใฝ่ฝันที่จะเป็นหมอ แต่ขาดแรงสนับสนุนจึงไม่ได้ไปต่อ ทำให้ต้องเลือกเดินในเส้นทางอ

  • คนโปรดของหมอจิณณ์   บทที่ 32 รัก (ตอนจบ)

    บทที่ 32 รัก (ตอนจบ)“แต่งงานกับผมนะครับ”ในเมื่อเขาดีและทำเพื่อเธอขนาดนี้ ก็ไม่มีเหตุผลที่เธอต้องปฏิเสธ ถึงจะเป็นการขอครั้งที่สอง แต่เธอก็อดตื่นเต้นไม่ได้ จรัสรักพยักหน้า ตอบรับคำขอของเขาด้วยรอยยิ้มยินดี“ค่ะ รักจะแต่งงานกับคุณ”จบประโยคนั้นร่างบางก็สะดุ้งขึ้นเล็กน้อย เมื่อไฟที่ประดับประดาอยู่รอบ ๆ ตัวบ้านสว่างขึ้นพร้อมกันทุกดวง พร้อมกับเสียงโห่ร้องจากผู้คนมากมายดังขึ้นด้วยความยินดีใบหน้าสวยมองไปตามเสียงก็เจอกับเด็กหญิงกนกนุชในชุดสวยถือช่อดอกไม้วิ่งเข้ามาหา เลื่อนสายตาไปข้างหลังอีกก็เจอแม่และยายที่นั่งอยู่บนรถเข็น โดยมีปรานกับกฤษณ์เข็นให้ พร้อมทั้งพีรัช ภริตา จารวี และคุณหญิงพรรษา ยืนอยู่ข้าง ๆ กันทุกคนกำลังเดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มจรัสรักรู้ว่าวันนี้มีนัดรับประทานอาหารร่วมกัน แต่ไม่รู้ว่าทุกคนจะมารวมตัวกันที่บ้านของเธอก่อน พวกเขามาตั้งแต่เมื่อไรกัน ทำไมเธอไม่ได้ยินเสียงรถเลย“ป้อจิน เอาให้แม่” เสียงของลูกสาวดึงสายตาเธอให้กลับมาสนใจคนตรงหน้าอีกครั้ง เด็กหญิงกนกนุชยื่นช่อดอกทานตะวันให้คุณพ่อตามที่พ่อปรานบอก“ขอบคุณครับ” จิณณ์รับดอกไม้มาถือ ก่อนจะคว้าตัวลูกสาวเข้ามากอดและกดจมูกหอมแก้มแ

  • คนโปรดของหมอจิณณ์   บทที่ 32 รัก

    บทที่ 32 รัก (ตอนจบ)หลังจากหมูกระทะมื้อค่ำสิ้นสุดลง ทุกคนก็ช่วยกันเก็บจานไปล้างและทำความสะอาดสถานที่ จิณณ์รับหน้าที่พาเด็กหญิงกนกนุชไปอาบน้ำ เนื่องจากหนูน้อยเริ่มตาปรือเพราะใกล้ถึงเวลาเข้านอนเมื่อบรรยากาศภายในบ้านเริ่มเงียบสงบ จารวีนั่งเล่นกับหลาน พูดคุยกับแม่และยายสักพักก็เข้าห้องส่วนตัวของตัวเอง ส่วนอ้อมใจก็จัดที่นอนเตรียมพักผ่อน หน้าที่พยาบาลพิเศษในบ้านหลังนี้ไม่ได้หนัก และคนป่วยก็ไม่ได้จู้จี้จุกจิก พอทำหน้าที่หลักเสร็จก็สามารถนอนพักผ่อนได้ แต่ข้อเสียคือไม่มีห้องนอนส่วนตัวให้ ต้องนอนรวมกันที่ห้องโถงจรัสรักเดินมาเช็กความเรียบร้อยที่ครัวหลังร้าน เพราะพรุ่งนี้ต้องเปิดร้านขายของตามปกติหลังจากหยุดไปทำธุระหนึ่งวัน“อุ๊ย!” ทว่ายังไม่ทันได้หยิบจับสิ่งใด ร่างบางก็ถูกสวมกอดจากคนที่เดินตามเข้ามาติด ๆ หญิงสาวยิ้มและเอ่ยถามกลั้วขำ “อะไรคะเนี่ย”“อยากกอด” จิณณ์คลายวงแขนแล้วหมุนตัวเธอให้หันกลับมาเผชิญหน้ากัน จากนั้นก็โน้มใบหน้าลงไปจูบหน้าผากเธอแผ่วเบา “เมื่อไหร่บ้านจะเสร็จ”จรัสรักหลุดขำ นึกเอ็นดูคนตัวโตที่เริ่มงอแง นับวันก็ยิ่งเหมือนลูกมากขึ้นทุกที “คงอีกนานค่ะ ยังไม่ได้ลงเสาเลย”“รู้งี้ผมให้

  • คนโปรดของหมอจิณณ์   บทที่ 31 คนพิเศษ 2

    บทที่ 31 คนพิเศษ“แม่แค่เป็นห่วงครับ ไม่ได้ดุ”“ดุ” ใบหน้าน้อย ๆ เอียงซบไหล่แกร่ง พยายามหลบสายตาแม่ แต่กระนั้นก็ยังแอบเหล่มอง“รับปากแม่ได้ไหมว่าครั้งหน้าเกรซซี่จะใส่รองเท้าก่อนออกบ้านทุกครั้ง” จรัสรักยังคงเสียงแข็งแต่ก็ยังฟังดูอ่อนโยนอยู่ในที เธอไม่ได้อยากเป็นแม่ใจร้ายหรอก แต่บางทีก็ต้องบอกต้องสอนกันบ้าง“รับปากแม่เร็ว คนเก่งของพ่อทำได้อยู่แล้ว” จิณณ์ให้กำลังใจ พร้อมเบี่ยงร่างเล็กในอ้อมแขนให้หันไปหาคนเป็นแม่“ต่อไปนี้เกรซซี่จะใส่รองเท้าก่อนทุกครั้งค่ะ” หนูน้อยยอมพูดแต่โดยดี ซึ่งผู้เป็นแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรอีก ส่งยิ้มให้พร้อมยกมือขึ้นมาลูบศีรษะอย่างชื่นชม“เก่งมากค่ะ”กลายเป็นคุณพ่อที่ทวนความจำให้ลูกแทน “จำได้ไหมครับ ที่คุณแม่บอกว่าถ้าไม่ใส่รองเท้าจะเกิดอะไรขึ้น”“จะเหยียบปะตู เลือดไหล ต้องไปหาหมอ แล้วก็ร้องไห้แง ๆ” จิณณ์ไม่แก้ไขที่ลูกพูดผิด รู้ดีว่าความเข้าใจของแกก็คือตะปูนั่นแหละ“ใช่แล้ว เพราะฉะนั้นต่อไปนี้เกรซซี่ต้องใส่รองเท้าทุกครั้งนะ โอเคไหม”“โอเคค่า” เมื่อเคลียร์กันลงตัว หนูน้อยก็กลับมายิ้มแย้มแจ่มใส“หาแม่ไหม พ่อจะขนของลงรถ” ชายหนุ่มบอกพร้อมส่งลูกให้คนเป็นแม่อุ้ม ซึ่งมือเล็ก ๆ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status