Share

บทที่ 6

Author: อันนารา
พอเห็นสีหน้าที่จริงจังของเขา ฉันก็รู้สึกได้ทันทีว่าต้องมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นแน่

แต่สิ่งที่ทำให้ฉันอึ้งยิ่งกว่าคือ ในวินาทีถัดมา โจวอวี่เฟิงกลับแสยะยิ้มชั่วร้ายออกมาแล้วบอกว่าฉันทำเรื่องผิดกฎหมาย!

“มันจะเป็นไปได้ยังไง!? ฉันยังไม่ได้ทำอะไร!?”

เขาอธิบายว่าสร้อยที่ฉันใส่อยู่จริง ๆ แล้วทำมาจากสัตว์ป่าคุ้มครอง ซึ่งตอนนี้เจ้าหน้าที่ก็รับเรื่องเรียบร้อยแล้วพวกเขาเลยต้องปลอมตัวเป็นเจ้าหน้าที่ตรวจตั๋วเพื่อหาตัวคนร้าย!

ไม่นะ……เป็นแบบนี้ได้ยังไงกัน แต่สร้อยเส้นนี้เขาใส่ให้ฉันเองนี่! ฉันไม่รู้อะไรเลยด้วยซ้ำ!

“ตอนนี้เธอพูดไปแล้วจะทำอะไรได้? ยังไงตอนนี้เธอก็เป็นผู้ต้องสงสัยแล้ว”

“ฉันอธิบายได้! สร้อยเส้นนี้คุณให้ฉันมานี่! ฉันไม่เคยรู้เลยว่าทำจากสัตว์ป่าคุ้มครอง!”

คำพูดของฉันเหมือนไปจุดชนวนบางอย่าง สีหน้าของโจวอวี่เฟิงดุดันขึ้นมาทันที มือหนาของเขาบีบคอฉันแน่นดันตัวฉันเข้ากับผนัง ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ

“ถ้าเธอกล้าดึงฉันไปเกี่ยวด้วย รับรองเลย… ว่าคลิปของเธอจะถูกปล่อยว่อนไปทั่วแน่!”

เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว เขายังกล้าขู่ฉันแบบหน้าด้าน ๆ อีกเหรอ!?

พอคิดได้ว่าตัวเองถูกลากไปเกี่ยวกับเรื่องผิดกฎ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ความปรารถนาบนรางรถไฟ   บทที่ 8

    “ผู้ชายคนนั้นให้ฉันเอากระเป๋าใบเล็ก ๆ นั่นใส่ในกระเป๋าของฉัน เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจจากพวกคุณค่ะ แล้วให้ฉันถ่วงเวลาให้เขาหนีออกจากสถานีประมาณสิบห้านาทีด้วย”ทุกคนที่อยู่ตรงหน้าฉันนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง พวกเขารู้ได้ทันทีว่าในเมื่อโจวอวี่เฟิงกล้าเจาะจงเวลาหนีได้ขนาดนี้ พวกของโจวอวี่เฟิงน่าจะรออยู่ที่ทางออกสถานีแล้ว แสดงว่าเตรียมแผนไว้แล้วแน่นอนหลังเหตุการณ์ตึงเครียด พวกเขารีบติดต่อหาสายลับตำรวจคนอื่นทันทีพร้อมกำชับว่าให้ปลอมตัวเป็นผู้โดยสารธรรมดาไปดักรอที่ทางออก ส่วนฉันยังต้องรออยู่ที่นี่เพื่อไม่ให้คนพวกนั้นสงสัยจนไหวตัวหนีไปได้ทันคุณเอาหลิวเองก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วรีบเดินกลับยังตู้โดยสาร ส่วนฉันต้องอยู่กับเจ้าหน้าที่ตรวจตั๋วก่อนเพื่อให้โจวอวี่เฟิงตายใจหลังจากนั้น ตำรวจบนรถไฟก็เริ่มประสานงานกัน เดินวนไปวนมาในตู้รถไฟทำทีเหมือนกระจายข่าวว่ามีผู้หญิงต้องสงสัยคนนึงลักลอบขนสินค้าผิดกฎหมาย และตอนนี้ถูกควบคุมตัวไว้แล้วได้ยินว่าหลังข่าวนั้นแพร่สะพัดออกไป โจวอวี่เฟิงก็มีท่าทีได้ใจสุด ๆ เขาใช้ชีวิตปกติเหมือนไม่อะไรเกิดขึ้นทางตำรวจบอกฉันว่าฉันไร้เดียงสาและคิดน้อยเกินไปที่ทำแบบนี้ เ

  • ความปรารถนาบนรางรถไฟ   บทที่ 7

    หลังจากเหตุการณ์ในห้องน้ำ โจวอวี่เฟิงยื่นกระเป๋าที่ใส่สินค้าผิดกฎหมายมาให้ฉัน บอกให้ฉันหาจังหวะยัดมันลงในสัมภาระของฉัน ถ้าหากถูกจับได้จริง ๆ ห้ามพูดอะไรทั้งนั้น ให้รอจนเขาหนีไปได้สักสิบห้านาทีค่อยพูดความจริง“ไม่ต้องห่วง ฉันก็ไม่ได้อยากทำให้เธอซวยไปด้วย แต่คนเราต้องปกป้องตัวเองก่อนนี่ พอถึงสถานีจะมีคนของฉันมารับส่วนเธอก็ค่อยเอาตัวรอด”เขายังมีหน้ามาพูดว่าตัวเองวางแผนเพื่อฉันได้ยังไงกัน? ถ้าไม่ใช่เพราะเขา ฉันจะตกอยู่ในสภาพน่าเวทนาแบบนี้เหรอ!แต่ต่อให้ฉันพูดอะไรไปก็คงจะสายเกินไปแล้ว ตอนนี้คงทำได้แค่ทำตามแผนที่โจวอวี่เฟิงวางไว้หลังจากที่ฉันกลับมานั่งที่เดิมในตู้โดยสารได้ไม่นานนัก พนักงานหลายคนรีบเดินเข้ามาหาฉัน ในขณะที่พวกเขาตรวจตั๋วก็จ้องมองฉันไม่วางตาตั้งแต่หัวจรดเท้าเม็ดเหงื่อเริ่มผุดซึมออกมาตามร่างกาย หัวใจเต้นเร็วขึ้นด้วยความตึงเครียดจากสถานการณ์ในตอนนี้ แต่อยู่ดี ๆ คุณอาหลิวก็เดินเข้ามาชวนคุยในจังหวะตึงเครียดนี่“เด็กน้อย สร้อยเส้นนี้สวยดีนะ ซื้อมาจากไหนเหรอ? ฉันจะได้ซื้อให้ลูกสาวบ้าง”ทันทีที่ได้ยินประโยคนั้น หัวใจของฉันก็หล่นไปอยู่ตาตุ่มทันที เดิมทีฉันว่าจะทำเป็นไม่รู้ไม่

  • ความปรารถนาบนรางรถไฟ   บทที่ 6

    พอเห็นสีหน้าที่จริงจังของเขา ฉันก็รู้สึกได้ทันทีว่าต้องมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นแน่แต่สิ่งที่ทำให้ฉันอึ้งยิ่งกว่าคือ ในวินาทีถัดมา โจวอวี่เฟิงกลับแสยะยิ้มชั่วร้ายออกมาแล้วบอกว่าฉันทำเรื่องผิดกฎหมาย!“มันจะเป็นไปได้ยังไง!? ฉันยังไม่ได้ทำอะไร!?”เขาอธิบายว่าสร้อยที่ฉันใส่อยู่จริง ๆ แล้วทำมาจากสัตว์ป่าคุ้มครอง ซึ่งตอนนี้เจ้าหน้าที่ก็รับเรื่องเรียบร้อยแล้วพวกเขาเลยต้องปลอมตัวเป็นเจ้าหน้าที่ตรวจตั๋วเพื่อหาตัวคนร้าย!ไม่นะ……เป็นแบบนี้ได้ยังไงกัน แต่สร้อยเส้นนี้เขาใส่ให้ฉันเองนี่! ฉันไม่รู้อะไรเลยด้วยซ้ำ!“ตอนนี้เธอพูดไปแล้วจะทำอะไรได้? ยังไงตอนนี้เธอก็เป็นผู้ต้องสงสัยแล้ว”“ฉันอธิบายได้! สร้อยเส้นนี้คุณให้ฉันมานี่! ฉันไม่เคยรู้เลยว่าทำจากสัตว์ป่าคุ้มครอง!”คำพูดของฉันเหมือนไปจุดชนวนบางอย่าง สีหน้าของโจวอวี่เฟิงดุดันขึ้นมาทันที มือหนาของเขาบีบคอฉันแน่นดันตัวฉันเข้ากับผนัง ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบ“ถ้าเธอกล้าดึงฉันไปเกี่ยวด้วย รับรองเลย… ว่าคลิปของเธอจะถูกปล่อยว่อนไปทั่วแน่!”เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว เขายังกล้าขู่ฉันแบบหน้าด้าน ๆ อีกเหรอ!?พอคิดได้ว่าตัวเองถูกลากไปเกี่ยวกับเรื่องผิดกฎ

  • ความปรารถนาบนรางรถไฟ   บทที่ 5

    แต่ในจังหวะที่ฉันแทบจะหมดแรงต่อกรกับเขา เสียงเคาะประตูห้องน้ำก็ดังรัวขึ้นมาจากด้านนอก“ข้างในน่ะ ยังไม่เสร็จอีกหรอ? ยืนรอนานแล้วนะครับ!”เป็นเสียงของคุณอาหลิว เสียงของเขาเหมือนเสียงระฆังชีวิตช่วยชีวิตฉันไว้ ตอนที่ฉันกำลังจะส่งเสียงของความช่วยเหลือกลับถูกโจวอวี่เฟิงยกมือปิดปากไว้แน่น เขาจ้องเขม็งมาที่ฉันด้วยสายตาดุดัน พร้อมกับตะโกนตอบรับร่างสูงที่รอด้านนอกไปส่ง ๆ เหตุการณ์ที่เหมือนฝันร้ายนั้นก็ถูกหยุดลงในวินาทีสุดท้าย ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไปฉันใช้เวลานานกว่าจะลากร่างสั่นระริกของตัวเองกลับมายังเตียงนอน แต่ไม่ว่าจะย้อนคิดอีกกี่ครั้ง สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้มันก็ยากเกินกว่าที่ฉันจะยอมรับโดยเฉพาะความลับน่าอายนั่นดันถูกโจวอวี่เฟิงล่วงรู้เข้า ทั้งยังถูกเขาคุกคามแถมยังให้สร้อยคอเป็นของขวัญ และเกือบจะข่มขืนกันในห้องน้ำ……ไม่สิ! นี่มันแปลกเกินไปแล้ว! ฉันสัมผัสได้ว่ากำลังตกลงไปในหลุมพรางบางอย่าง เหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังพรากชีวิตปกติของฉันไปฉันเดินกลับเข้ามาในตู้โดยสารพร้อมกับสติที่เหมือนจะหลุดลอยไปแล้ว หันไปเห็นว่าคุณอาหลิวเปิดโคมไฟเล็ก ๆ ไว้บนโต๊ะ ส่วนตัวเขาก็นั่งอยู่บนเตียงของตน ซ

  • ความปรารถนาบนรางรถไฟ   บทที่ 4

    ไม่นะ…….ทำไมถึงเป็นแบบนี้ได้ล่ะ? นี่เขากำลังขู่ฉันเหรอ ทำไมกัน?เมื่อเห็นฉันยังคงนิ่งเฉยไม่ยอมทำตามที่เขาบอก โจวอวี่เฟิงก็ดูไม่สบอารมณ์ขึ้นมา เขาส่งข้อความมาติด ๆ กัน ทุกถ้อยคำแฝงไปด้วยข้อความข่มขู่ว่าถ้าฉันไม่ทำตามที่เขาสั่ง เขาจะปล่อยคลิปของฉันให้คนทั้งรถไฟได้ดู!“อย่านะ! ฉัน ฉันจะทำเดี๋ยวนี้แหละ ปล่อยฉันไปเถอะนะคะ……!”ฉันซ่อนตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม พยายามตอบกลับข้อความของเขาด้วยมืออันสั่นเทา พยายามปาดหยดน้ำใส ๆ บนหน้าทิ้ง อาศัยความมืดมิดภายในรถค่อย ๆ ขยับผ้าห่มออกแสงจันทร์ลอดผ่านหน้าต่างกระทบลงบนผิวของฉัน ทำให้ผิวของฉันดูขาวสว่างและเปล่งประกายกว่าที่เคยเมื่อฉันเบนหน้ามอง ชายบนเตียงฝั่งตรงข้ามก็ได้จ้องมาที่ฉันอยู่แล้ว สายตาเต็มไปด้วยความคาดหวังว่าหุ่นเชิดอย่างฉันจะเริ่มทำเรื่องแบบนั้น!ท่ามกลางความกดดันนี้ ฉันต้องจำใจยอมรับชะตากรรมนี้ หนึ่งวินาที สองวินาทีผ่านไป……คิดไม่ถึงเลยว่าร่างกายของฉันจะอ่อนไหวขนาดนี้ไม่นานนัก ฉันก็ลืมเรื่องของโจวอวี่เฟิงไปจนหมด ความรัญจวนแผ่ซ่านทั่วทั้งร่างจนควบคุมตัวเองไม่อยู่ ฉันจมดิ่งไปกับด้านมืดนั่นยอมรับเลยว่าภาวะเสพติดนั่น พร้อมจะกำเริบได้ทุกที่ทุ

  • ความปรารถนาบนรางรถไฟ   บทที่ 3

    โจวอวี่เฟิง! ตอนนี้ฉันสับสนไปหมด ผู้ชายคนนี้คิดจะทำอะไรกันแน่?!เหมือนศักดิ์ศรีของฉันถูกฉีกออกเป็นชิ้น ๆ ในตอนนี้ฉันรู้สึกหวาดกลัวและไม่ปลอดภัย กลัวว่าเขาจะรู้ความลับที่ปกปิดไว้แต่ไม่รู้ทำไม ในขณะเดียวกันฉันกลับรู้สึกตื่นเต้นไปกับการกระทำหยาบคาบของโจวอวี่เฟิง ในใจลึก ๆ ฉันกลับอยากให้เขารับรู้ถึงด้านมืดนั่น เพราะถ้าเป็นแบบนั้นฉันก็ไม่จำเป็นต้องเสแสร้งแกล้งทำอีกต่อไป!ความขัดแย้งในใจเหล่านั้น ทำให้ร่างกายของฉันสั่นสะท้าน ในตอนนี้ขาทั้งสองเหมือนทรงตัวไม่อยู่เหมือนร่างสูงด้านหลังสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของฉัน เขาเริ่มหัวเราะเบา ๆ ดันร่างของฉันไปเบียดกับร่างสูงตรงหน้า พร้อมฉวยโอกาสสอดมือหยาบเข้ามาใต้กระโปรง รุกร้ำเข้ามาในส่วนลึก“รู้สึกดีใช่ไหม? แบบนี้ล่ะ? หืม?”โจวอวี่เฟิงเอ่ยถามด้วยเสียงกระเส่าที่ข้างหู และการเคลื่อนไหวของเขาก็สอดประสานรับกับจังหวะการพูดเป็นอย่างดีร่างกายฉันเดิมทีก็รู้สึกแปลก ๆ อยู่แล้ว บวกกับตอนนี้ที่ต้องอั้นความอยากเข้าห้องน้ำไว้อีก ทำเอาฉันแทบควบคุมสติไม่อยู่กับสถานการณ์ที่ถูกชายแปลกหน้าที่เพิ่งรู้จักได้ไม่ถึงยี่สิบนาทีทรมานกันแบบนี้!แต่ฉันกลับไม่กล้าที่จ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status