Share

บทที่ 3

Author: เสี่ยวซื่อเว่ย
ไม่นานผลการชันสูตรก็ออกมา

“ผู้เสียชีวิตอายุประมาณยี่สิบหกปี คนที่ลักพาตัวน่าจะเกลียดชังเธอมาก ก่อนตายเธอถูกทรมานอย่างหนัก และสุดท้ายก็ตายเพราะระเบิด”

“ที่สำคัญที่สุดคือ ผู้เสียชีวิตตั้งครรภ์ได้สองเดือนแล้ว”

ทันทีที่จบประโยคนี้ ทุกคนก็ตกลงสู่ความเงียบงัน

ถูกทรมาน ตายเพราะระเบิด หนึ่งศพมีถึงสองชีวิต

เมื่อทุกคำถูกนำมารวมกันก็สร้างความสะเทือนใจให้ทุกคน

ฉันที่ได้ยินคำพูดของจางเฉิงก็ชะงักไป และมองท้องของฉันอย่างไม่อยากจะเชื่อ

ฉันตั้งท้องเหรอ?

เด็กยังเล็กมาก ถึงขั้นที่ฉันไม่รู้การมีตัวตนของเขาด้วยซ้ำ แต่เขากลับถูกบังคับให้ต้องจากโลกนี้ไปแล้ว

น้ำตาของฉันไหลรินออกมาทีละหยด

จางเฉิงทำเพียงถอนหายใจ

“เป็นคนที่น่าสงสาร หวังว่าพวกคุณจะใช้เวลาใช้คุ้มค่า พยายามคลี่คลายคดีนี้ให้ได้โดยเร็ว เพื่อความเป็นธรรมของผู้เสียชีวิต ตอนนี้ผมยังไม่มีคดีในมือ สามารถทำคดีนี้กับพวกคุณได้พอดี”

ฉันมองจางเฉิง ก่อนจะหัวเราะเยาะ

ถ้าเขารู้ว่าผู้เสียชีวิตคือฉัน เขาจะยังพูดแบบนี้ไหม?

หลังจากชันสูตรพลิกศพเสร็จ เขากับหวังฉู่ก็มานั่งยอง ๆ สูบบุหรี่ที่สวน

หวังฉู่โน้มน้าวเขาว่า “พี่จาง คู่รักกันจะมาทะเลาะกันทำไม พี่สะใภ้โกรธพี่ก็แค่เกลี้ยกล่อมเธอหน่อยก็พอแล้วไม่ใช่เหรอ?”

จางเฉิงหัวเราะเยาะ “เกลี้ยกล่อมเธอเหรอ? เธอมีแต่จะเพิ่มความวุ่นวายมากขึ้นไปอีกเรื่อย ๆ วันนี้ก็โทรหาฉันตอนทำงาน ทั้งยังมาข่มขู่ฉันด้วย ครั้งหน้าคงได้แกล้งตายให้ฉันดูด้วยซ้ำ”

สิ่งที่จางเฉิงไม่รู้คือ ฉันตายไปแล้วจริง ๆ

ไม่รู้ว่าหลังจากเขารู้ความจริง จะนึกเสียใจที่พูดประโยคนี้ไหม

แต่ฉันไม่สนใจแล้ว ตอนนี้ฉันแค่อยากไปจากเขา

หวังฉู่เห็นว่าเกลี้ยกล่อมฉันไม่สำเร็จ ก็ทำได้เพียงถอนหายใจเล็กน้อย

การสืบสวนเริ่มจากผู้ที่สูญหาย หวังฉู่สืบหาในสำนักงานอยู่หลายวัน แต่ก็พบเพียงผู้หญิงที่สูญหายไม่กี่รายเท่านั้นที่มีเงื่อนไขสอดคล้องกัน

เวลานี้เองโทรศัพท์ของจางเฉิงก็ดังขึ้น

เป็นอู๋เชี่ยนเพื่อนสมัยเด็กของเขาโทรมา

“พี่ชาย พี่จะกลับบ้านเมื่อไรเหรอ? วันนี้ฉันไปหาแต่ไม่เจอพี่เลย”

ใบหน้าที่หม่นหมองเพราะนอนดึกของจางเฉิงเผยรอยยิ้มออกมาทันที “พี่กำลังทำคดีอยู่ ถ้าเสร็จแล้วจะกลับไปอยู่เป็นเพื่อนเธอดีไหม?”

อู๋เชี่ยนมีน้ำเสียงอ่อนหวาน ฟังดูแล้วคล้ายการออดอ้อน เธอพูดว่า “แต่พี่ชาย ฉันอยากดูหนังผีนี่นา ถ้าไม่มีพี่อยู่เป็นเพื่อน ฉันก็ไม่กล้าดูหรอก”

“เมื่อก่อนพี่จะอยู่ข้างฉันตลอดเลย”

จางเฉิงไม่เพียงแต่ไม่โกรธเพราะอู๋เชี่ยนมาขัดจังหวะการทำคดี กลับยังปลอบโยนอย่างมีน้ำอดน้ำทนด้วย “พี่สัญญาว่าหลังจากทำคดีนี้เสร็จแล้ว พี่จะลาพักร้อนแล้วพาเธอไปเที่ยวดีไหม?”

อู๋เชี่ยนถามอย่างไม่ยี่หระ “เอาเถอะ แล้วพี่ทำคดีอะไรอยู่เหรอ?”

จางเฉิงพูด “มีผู้หญิงคนหนึ่ง หลังถูกคนร้ายลักพาตัวไป ถูกระเบิดตาย ตอนนี้กำลังตรวจสอบหาตัวตนของผู้หญิงคนนี้อยู่ และสงสัยว่าเธอกับคนร้ายอาจมีความแค้นต่อกัน”

เขายิ้ม แล้วพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “ส่วนรายละเอียดไม่บอกให้เธอฟังหรอกนะ เธอขี้กลัว ถ้าได้ฟังคงนอนไม่หลับแน่”

ฉันหัวเราะเยาะเมื่อเห็นฉากนี้ เหมือนเป็นการประชดกันจริง ๆ

เขาถึงขั้นมีเวลาเป็นห่วงว่าอู๋เชี่ยนจะกลัวหรือไม่ แต่กลับไม่คิดด้วยซ้ำว่าฉันอยู่ที่ไหน

แต่ไหนแต่ไรมา จางเฉิงก็มีวิธีปฏิบัติต่อฉันและอู๋เชี่ยนที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

หลังจากอู๋เชี่ยนวางสายไป ก็ไล่ดูบุคคลที่สูญหายกับหวังฉู่ต่อ

เวลาล่วงเลยไปถึงช่วงหลังของคืน ก็ตรวจสอบคนที่หายตัวไปทั้งหมดครบแล้ว

แต่ไม่มีคนไหนตรงกับรูปพรรณสัณฐานนี้เลย

เมื่อคดีมาถึงทางตัน ทุกคนก็ได้แต่เงียบงัน และครุ่นคิดว่าควรทำอย่างไรต่อไปดี

หวังฉู่จ้องมองศพของฉัน หลังจากนั้นก็พูดว่า “เอารูปของรูปพรรณสัณฐานของเหยื่อกระจายออกไป และลองดูว่าครอบครัวไหนมีคนหายตัวไปแต่ยังไม่ได้แจ้งความบ้างดีกว่า”

หวังฉู่พยักหน้า และติดต่อไปที่สถานีโทรทัศน์ท้องถิ่นอย่างรวดเร็ว

สิบนาทีต่อมา ข้อมูลของฉันก็แพร่กระจายไปทั่วเมือง

หลังจากนั้นไม่นาน โทรศัพท์ของจางเฉิงก็ดังขึ้น

ฉันที่อยู่ข้างจางเฉิงอย่างทึมทื่อ เมื่อได้ยินเสียงในโทรศัพท์ก็ได้สติขึ้นมาทันที

เสียงจากปลายสายคือพ่อของฉัน เขาพูดอย่างร้อนรน “จางเฉิง ซูซูหายตัวไปหลายวันแล้ว อีกทั้งข้อมูลยังตรงกับที่สถานีตำรวจประกาศด้วย”
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Mga Comments (3)
goodnovel comment avatar
Varoot Jing
เติมจน 800 แล้วก็ยังดูไม่ได้เหมือนกันค่ะ
goodnovel comment avatar
kusuma136606
แต่ฉันได้เติมเหรียญเพื่อไว้อ่านแล้ว ฉันยังมีเหรียญอยู่
goodnovel comment avatar
kusuma136606
ฉันไม่สามารถที่จะอ่านต่อได้ เพราะระบบให้ฉันสมัครแพ็คเก็จ ซึ่งฉันไม่สะดวกใช่ระบบรายสัปดาห์ รายเดือนหรือรายปี
Tignan lahat ng Komento

Pinakabagong kabanata

  • ความรักค่อย ๆ จางหายไป   บทที่ 10

    หลังจากจ้องมองอยู่สักพัก จางเฉิงก็หยิบโทรศัพท์ลุกขึ้น และเดินไปที่ห้องน้ำในที่สุดฉันถอนหายใจอย่างโล่งอก ขอเพียงทำให้จางเฉิงพบความจริง ฉันก็จะหลุดพ้นได้แล้วห้องน้ำของร้านชุดแต่งงานไม่ได้แยกชายหญิง ดังนั้นไม่ว่าใครก็เข้าได้ทั้งนั้นได้ยินเสียงของอู๋เชี่ยนพูดอย่างภาคภูมิใจ “ตอนแรกฉันคิดจะให้หวังเหยี่ยไประเบิดฟางซูตาย เพื่อให้ระบายความแค้นไปบ้าง ใครจะไปคิดว่าฟางซูไม่ได้เรื่อง จางเฉิงไม่ได้รักเธอสักนิด คนที่เขารักที่สุดก็คือฉัน ดังนั้นสุดท้ายหวังเหยี่ยก็ต้องลักพาตัวฉันไปอีกครั้ง”“เสียแรงที่ฉันเล่าให้หวังเหยี่ยฟังอย่างเป็นจริงเป็นจังมาก น่าเสียดาย”จางเฉิงได้ยินแบบนั้นก็หันหลังกลับไปที่ล็อบบี้ของร้านชุดแต่งงานฉันรู้สึกประหลาดใจที่พบว่า ฉันตามติดจางเฉิงต่อไปไม่ได้อีกแล้ว แต่กลับมาอยู่ข้างตัวอู๋เชี่ยนแทนมุมมองเปลี่ยนไปอย่างกะทันหันขณะที่อู๋เชี่ยนกับเพื่อนกลับไปที่ล็อบบี้ จางเฉิงก็กำลังเลือกชุดแต่งงานอยู่เมื่อเห็นเธอออกมา จางเฉิงก็ยิ้ม “ที่รัก ชุดที่เธอใส่เมื่อกี้สวยมาก พวกเราสั่งตัวนี้ไปเลยเถอะ”อู๋เชี่ยนแปลกใจอยู่บ้าง แต่หลังจากนั้นก็เผยรอยยิ้มหวานออกมา“แล้วแต่ที่รักเถอะ ชุ

  • ความรักค่อย ๆ จางหายไป   บทที่ 9

    หนึ่งปีต่อมา จางเฉิงก็เตรียมจะแต่งงานกับอู๋เชี่ยนพูดให้ถูกคือ อู๋เชี่ยนทั้งยุ่งและกระตือรือร้นอยู่ฝ่ายเดียวแต่จางเฉิงเอาตัวเองโยนเข้าไปในคดีที่สถานีตำรวจโดยสมบูรณ์ จนยุ่งทั้งวันทั้งคืนหวังฉู่เห็นเขามีท่าทีแบบนี้ก็รู้สึกกลัวอยู่บ้าง จึงคิดจะโน้มน้าวให้จางเฉิงพักผ่อนจางเฉิงกลับเอาแต่ส่ายหน้าตลอด ก่อนจะมองศพต่อ และใช้เวลาอยู่ในห้องนิติเวชทุกวันหนึ่งปีที่ผ่านมานี้ฉันยังคงตามเขาอยู่ และเห็นจางเฉิงแสร้งทำเหมือนไม่เป็นไรในตอนกลางวัน แต่ตอนกลางคืนกลับกอดรูปของฉันร้องไห้อย่างเจ็บปวดทั้งยังคอยพร่ำบอกว่ารักฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า หลังจากนั้นก็ขอโทษแต่ฉันกลับไม่มีความรู้สึกอะไร และถึงขั้นที่ไม่รู้สึกเกลียดเขาแล้วด้วยซ้ำฉันแค่อยากไปจากเขาแต่ฉันลองทุกวิถีทางแล้ว ก็ทำอะไรไม่ได้เลยตั้งแต่ต้นจนจบมีพลังลึกลับบางอย่างที่ทำให้ฉันต้องคอยอยู่ข้างกายเขาฉันค่อย ๆ หมดหวังไป บางทีฉันกับจางเฉิงอาจมีเวรกรรมต่อกัน และฉันคงได้หลุดพ้นหลังจากที่เขาตายหวังฉู่ทนไม่ไหวจึงรายงานสถานการณ์ปัจจุบันให้ผู้กำกับทราบ ผู้กำกับจึงมีคำสั่งบังคับให้จางเฉิงพักหนึ่งเดือน เพื่อเตรียมงานแต่งงานเพราะอู๋เชี่ยนได้นำขนม

  • ความรักค่อย ๆ จางหายไป   บทที่ 8

    ดวงตาของจางเฉิงเฉยชา ราวกับมองไม่เห็นอะไรเขาอยากจะทุบตีหวังเหยี่ยให้ตายเป็น ๆแต่เสียงกรีดร้องของอู๋เชี่ยนก็ดังขึ้นมา “จางเฉิง ระเบิดเหลือเวลาอีกห้านาที มาช่วยฉันก่อน!”ตอนนี้เองที่จางเฉิงเหมือนเพิ่งจะรู้สึกตัวกลับมา และรีบไปปลดระเบิดออกจากร่างของอู๋เชี่ยนหวังเหยี่ยลุกก็ขึ้นมา ในมือถือรีโมทควบคุมไว้ ด้วยใบหน้าที่เปื้อนเลือด“พวกเราไปลงนรกด้วยกันเถอะ”ในช่วงเวลาคับขันนี้ ตำรวจที่อยู่ด้านนอกก็พุ่งเข้ามายิงหวังเหยี่ยจนตายคนอื่น ๆ ก็รีบเข้ามาช่วยปลดระเบิดออกจากตัวอู๋เชี่ยนเวลาของระเบิดที่ถูกปลดออกยังไม่ได้หยุดเดินทันที และหลังจากอู๋เชี่ยนได้ปลดจากระเบิดแล้วก็วิ่งหนีออกไปนอกโกดังทันที เพราะกลัวว่าตัวเองจะถูกระเบิดตายหวังฉู่ดึงจางเฉิง “พี่จาง พวกเรารีบไปเถอะ ระเบิดเหลืออีกสามนาทีก็จะทำงานแล้วนะ”คนส่วนใหญ่ต่างรีบหนีออกไปข้างนอก แต่จางเฉิงยังยืนอยู่ที่เดิมมองระเบิดอย่างงงงวยหวังฉู่กัดฟัน พยายามลากจางเฉิงออกไปจากโกดังวินาทีต่อมา ระเบิดภายในโกดังก็ทำงานแรงระเบิดเป็นเหมือนที่หวังเหยี่ยบอก ทั้งโกดังถูกทำให้เหลือแต่ซากในชั่วขณะสุดท้ายหวังฉู่ที่ทับร่างของจางเฉิงไว้ ก่อนจะถูกแ

  • ความรักค่อย ๆ จางหายไป   บทที่ 7

    ทันใดนั้นโทรศัพท์ของจางเฉิงก็ดังขึ้นอีกครั้งเขารับโทรศัพท์ราวกับร่างไร้วิญญาณ “ฮัลโหล?”ได้ยินเพียงเสียงกรีดร้องแหลมสูงของผู้หญิงดังออกมา “พี่จางเฉิง ช่วยด้วย! มีคนลักพาตัวฉันมา!”“คนร้ายบอกให้พี่มาเดี๋ยวนี้ พี่รีบมาช่วยฉันที ที่ตัวฉันมีระเบิดด้วย!”เสียงนี้มาจากอู๋เชี่ยนจางเฉิงชะงักไป ก่อนจะรีบเดินออกจากห้องนิติเวช “แบ่งคนตามฉันไปช่วยคน หวังเหยี่ยโผล่หัวมาแล้ว!”อู๋เชี่ยนได้ยินการเตรียมการของจางเฉิง ก็ปฏิเสธซ้ำไปมา “ไม่ ไม่ ไม่ พี่ต้องมาด้วยตัวเอง คนร้ายบอกว่าถ้าพี่พาคนอื่นมาด้วย จะระเบิดฉันทันที ฉันกลัว”จางเฉิงขึ้นรถไปตัวคนเดียว ก่อนจะขับไปยังสถานที่ที่อู๋เชี่ยนบอกแต่ตำรวจก็ตามหลังมาห่าง ๆ เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเหตุอะไรขึ้นฉันนั่งอยู่บนรถของจางเฉิง สีหน้าของเขาไร้ซึ่งความรู้สึกอาจพูดได้ว่าตอนนี้ในใจของเขาตายด้านไปแล้ว จนไม่อาจตอบสนองต่อเรื่องใดรอบตัวได้เลย และเพียงแค่ทำตามหน้าที่ในฐานะตำรวจของตัวเองไปตามกลไกของร่างกายเท่านั้นจางเฉิงเหยียบคันเร่งจนสุด และมาถึงสถานที่ที่อู๋เชี่ยนบอกในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเสียงกรีดร้องของอู๋เชี่ยนดังมาจากที่ไกล ๆจางเฉิงเดินไปตามเส

  • ความรักค่อย ๆ จางหายไป   บทที่ 6

    ฉันน้ำตาไหลออกมาไม่หยุดตอนนี้ฉันนึกเสียใจจริง ๆ นึกเสียใจที่ได้เจอกับจางเฉิง ทั้งยังนึกเสียใจกับทุกอย่างที่เกิดขึ้น และยิ่งนึกเสียใจที่ฉันทะเลาะกับพ่อก่อนตายเพียงเพราะฉันกับจางเฉิงคบกันมาหลายปี แต่เขากลับไม่ยอมแต่งงานกับฉันพ่อฉันโน้มน้าวให้ฉันเลิกกับเขา แต่ฉันกลับทะเลาะกับพวกเขาเสียใหญ่โตพวกเขาไม่เคยคิดทำร้ายฉัน เป็นฉันที่ทำร้ายตัวเองเฝ้ามองแผ่นหลังของพ่อแม่ที่งอตัว และพยุงกันจากไปฉันก็รู้สึกเกลียดจางเฉิงมาก ทั้งยังเกลียดหวังเหยี่ย และยิ่งเกลียดตัวเองมากกว่าหลังจากจางเฉิงปิดประตู ก็ขมวดคิ้วอย่างครุ่นคิด ก่อนจะโทรหาฉันโทรศัพท์ยังคงโทรไม่ติด เขาจึงส่งข้อความเสียงแทน“ฟางซู เธอหยุดสร้างปัญหาได้ไหม พ่อแม่เธออายุตั้งเท่าไรยังต้องมาคอยกังวลเรื่องของเธออีก เธอยังเป็นคนอยู่ไหม?”หลังจากวางสาย เขาก็รีบตรงไปที่สถานีตำรวจ ก่อนจะชนเข้ากับหวังฉู่หวังฉู่บอกว่าคนที่เฝ้าอยู่ที่บ้านของหวังเหยี่ย รายงานว่าหวังเหยี่ยยังไม่กลับบ้านจางเฉิงส่ายศีรษะ “คนนี้ทำตัวไม่ปกติ ถ้าไม่มีปัญหาอะไรทำไมถึงไม่กลับบ้านล่ะ?”หวังฉู่พูด “อืม ดังนั้นพวกเราก็เลยระบุว่าหวังเหยี่ยเป็นผู้ต้องสงสัย และทำการต

  • ความรักค่อย ๆ จางหายไป   บทที่ 5

    หวังฉู่รับที่อยู่มา และรีบเดินทางไปหาหวังเหยี่ยที่อยู่เป็นหมู่บ้านแห่งหนึ่งในเมือง เมื่อเห็นที่นี่แล้ว ทั้งร่างของฉันก็เริ่มสั่นเทาโดยไม่รู้ตัวตอนแรกฉันก็ถูกหวังเหยี่ยลักพาตัวมาที่นี่ และถูกทรมานอย่างไร้มนุษยธรรมเขาให้ฉันบอกที่อยู่ของจางเฉิง แต่ให้ตายฉันก็ไม่บอกสุดท้ายเขาก็มัดฉันไว้กับระเบิด และพาฉันไปที่โกดังร้างแถวชานเมืองหวังฉู่มาถึงหน้าบ้านหลังหนึ่ง หลังจากยืนยันแล้วว่าไม่มีคนอยู่ ก็เตะประตูเปิดออกฉันเข้าไปในบ้านหลังนั้น หวังเหยี่ยได้ทำลายหลักฐานการทรมานฉันในบ้านนี้ทิ้งไปหมดแล้ว ตอนนี้จึงไม่เหลือเบาะแสอะไรอยู่เลยหวังฉู่เดินไปรอบ ๆ บ้านในที่สุดฉันก็พบกระดุมเม็ดหนึ่งที่มุมตู้ นั่นคือกระดุมบนชุดของฉันขอเพียงจางเฉิงพบมัน ก็จะระบุตัวคนร้ายได้ฉันขยับตัวไปมาสุดชีวิต พยายามเรียกร้องความสนใจจากทั้งสองคนแต่ตั้งแต่ต้นจนจบมันก็ไร้ผล พวกเขาไม่เห็นมัน และสุดท้ายก็ออกไปจากบ้านหลังออกมา หวังฉู่ก็คุยกับจางเฉิงว่า “ไม่พบร่องรอยการทำระเบิดเลย หรือจะไม่ใช่เขา?”จางเฉิงส่ายศีรษะ “พูดยาก ถึงยังไงก็เกิดคดีมาหลายวันแล้ว ใครจะรู้ว่าเขากลับมาทำลายร่องรอยทิ้งไปแล้วหรือเปล่า ยิ่งไปกว่

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status