ตอนที่ 29 เหยื่อในกรงทอง

รอยร้าวในความสัมพันธ์ระหว่างคีรินทร์และเกวลินค่อยๆ ขยายใหญ่ขึ้นราวกับรอยแยกบนแผ่นน้ำแข็งที่พร้อมจะแตกสลาย ความเปลี่ยนแปลงในตัวเกวลินทำให้คีรินทร์รู้สึกห่างเหิน แม้ร่างกายจะอยู่ใกล้กัน แต่จิตใจกลับเหมือนอยู่คนละโลก

เกวลินทุ่มเทเวลาทั้งหมดให้กับการบริหารจัดการแก๊งวาเลนซิโอ เธอเรียนรู้กลยุทธ์ต่างๆ ในโลกใต้ดินอย่างรวดเร็ว สั่งการและตัดสินใจอย่างเด็ดขาด จนลูกน้องต่างก็เกรงกลัวและเคารพเธอในเวลาเดียวกัน เธอกลายเป็นผู้นำที่แข็งแกร่ง แต่ในขณะเดียวกันก็เย็นชาและไร้ความปรานีมากขึ้นเรื่อยๆ

คีรินทร์พยายามที่จะพูดคุยกับเธอ ปรับความเข้าใจ และดึงเธอกลับมาเป็นผู้หญิงที่เขารัก แต่เกวลินกลับดูเหมือนจะจมดิ่งอยู่กับอำนาจและความต้องการที่จะควบคุมทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัว

"เกวลิน เธอพักผ่อนบ้างเถอะ" คีรินทร์กล่าวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน ขณะที่เธอกำลังนั่งตรวจเอกสารกองโตบนโต๊ะทำงานจนดึกดื่น

เกวลินเงยหน้ามองเขาด้วยแววตาที่เหนื่อยล้าแต่ยังคงมุ่งมั่น "ฉันยังทำไม่ได้ คีร์ มีหลายเรื่องที่ต้องจัดการ"

"แต่เธอไม่ได้นอนมาหลายวันแล้วนะ"

"ฉันไม่เป็นไร" เธอตอบด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ ก่อนจะก้มหน้าลงอ่านเอกสารต่อ

คีรินทร์รู้สึกเจ็บปวดที่เห็นเธอเป็นเช่นนี้ ความสดใสและความอ่อนโยนที่เคยมีในดวงตาของเธอได้เลือนหายไป เหลือเพียงความแข็งกระด้างและความทะเยอทะยาน

วันหนึ่ง คีรินทร์ตัดสินใจที่จะพาเกวลินไปยังสถานที่พิเศษที่พวกเขาเคยไปเดทกันครั้งแรก หวังว่าบรรยากาศเก่าๆ จะช่วยรื้อฟื้นความทรงจำดีๆ และดึงเธอกลับมา

เมื่อไปถึงร้านอาหารริมทะเลที่เงียบสงบ คีรินทร์พยายามที่จะพูดคุยกับเธออย่างเปิดอก แต่เกวลินกลับดูเหมือนไม่ใส่ใจ เธอเอาแต่พูดถึงเรื่องธุรกิจและแผนการขยายอิทธิพลของแก๊ง

"เกวลิน นี่ไม่ใช่สิ่งที่เราเคยเป็น" คีรินทร์กล่าวด้วยความผิดหวัง

เกวลินมองเขาด้วยแววตาที่ว่างเปล่า "เราเปลี่ยนแปลงไปแล้ว คีร์ โลกนี้มันไม่ได้สวยงามเหมือนที่เราเคยคิดไว้"

"แต่เรายังมีความรักให้กันนะ" คีรินทร์พยายามย้ำ

"ความรักอย่างเดียวมันไม่พอหรอก" เกวลินตอบด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา "เราต้องมีอำนาจ...เพื่อที่จะอยู่รอด"

คำพูดของเธอราวกับมีดกรีดลึกเข้าไปในหัวใจของคีรินทร์ เขารู้สึกว่าเขากำลังสูญเสียผู้หญิงที่เขารักไปทีละน้อย

ในขณะที่ความสัมพันธ์ระหว่างคีรินทร์และเกวลินกำลังตึงเครียด ศัตรูเงียบๆ ก็เริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง กลุ่มมาเฟียอื่นๆ ที่เคยเกรงกลัวอำนาจของคีรินทร์ เริ่มเห็นช่องว่างจากการที่เขาต้องใช้เวลาในการพักฟื้น และเกวลินที่ดูเหมือนจะมุ่งมั่นกับการขยายอำนาจมากกว่าการดูแลอาณาเขตเดิม

ข่าวการรุกรานจากกลุ่มมาเฟียคู่แข่งเริ่มแพร่กระจายเข้ามาในแก๊งวาเลนซิโอ ลูกน้องหลายคนเริ่มรู้สึกไม่มั่นใจในสถานการณ์

"หัวหน้าครับ กลุ่ม 'เดอะ สกอร์เปี้ยน' เริ่มเข้ามาเคลื่อนไหวในพื้นที่ของเราแล้วครับ" ริคาร์โด้รายงานคีรินทร์ด้วยสีหน้าที่กังวล

คีรินทร์ขมวดคิ้ว "พวกมันต้องการอะไร?"

"พวกมันต้องการที่จะยึดครองท่าเรือที่เราควบคุมอยู่ครับ"

"พวกมันคิดว่าฉันอ่อนแอลงหรือไง?" คีรินทร์กล่าวด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธ

"อาจจะเป็นเพราะช่วงนี้คุณยังไม่ค่อยได้ออกหน้าครับ และคุณเกวลินก็ดูเหมือนจะ..." ริคาร์โด้หยุดพูด

"มุ่งมั่นกับการขยายอำนาจมากเกินไป จนละเลยการป้องกันอาณาเขตเดิม ใช่ไหม?" คีรินทร์ต่อให้จบ

ริคาร์โด้พยักหน้าอย่างจนใจ

คีรินทร์ถอนหายใจยาว เขารู้ว่าเขาต้องทำอะไรบางอย่าง เขาต้องแสดงให้ศัตรูเห็นว่าเขายังคงเป็นราชาแห่งโลกใต้ดิน และอาณาเขตของเขานั้นไม่มีใครกล้ารุกล้ำ

"เตรียมกำลังพล" คีรินทร์สั่ง "เราจะไปสั่งสอนพวกเดอะ สกอร์เปี้ยนให้รู้สำนึก"

คีรินทร์ตัดสินใจที่จะนำทีมลูกน้องไปจัดการกับพวกเดอะ สกอร์เปี้ยนด้วยตัวเอง เขาต้องการที่จะแสดงให้เห็นว่าเขายังคงแข็งแกร่งและพร้อมที่จะปกป้องอาณาเขตของเขา

เกวลินรู้เรื่องแผนการของคีรินทร์ แต่เธอกลับไม่ได้แสดงความเห็นใดๆ เธอเพียงแค่พยักหน้าและปล่อยให้เขาทำในสิ่งที่เขาเห็นว่าสมควร

เมื่อคีรินทร์และลูกน้องออกเดินทางไปแล้ว เกวลินก็กลับไปทำงานของเธอต่อ ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

การเผชิญหน้ากับแก๊งเดอะ สกอร์เปี้ยนเป็นไปอย่างดุเดือด คีรินทร์นำทีมลูกน้องเข้าโจมตีอย่างไม่ทันตั้งตัว พวกเขาสามารถขับไล่ศัตรูออกไปได้สำเร็จ แต่ก็ต้องสูญเสียลูกน้องไปบ้าง

เมื่อคีรินทร์กลับมาถึงคฤหาสน์ เขาก็พบว่าเกวลินยังคงนั่งทำงานอยู่ในห้องทำงานของเขา ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"กลับมาแล้วเหรอคะ?" เธอถามด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบ

"ใช่" คีรินทร์ตอบด้วยความเหนื่อยล้า "เราจัดการพวกมันได้แล้ว"

"ดีค่ะ" เกวลินกล่าวสั้นๆ ก่อนจะก้มหน้าลงอ่านเอกสารต่อ

คีรินทร์รู้สึกเจ็บปวดกับท่าทีที่เย็นชาของเธอ เขาเดินเข้าไปใกล้และจับมือของเธอไว้

"เกวลิน...ทำไมเธอถึงเป็นแบบนี้?" เขาถามด้วยความอัดอั้น

เกวลินเงยหน้ามองเขาด้วยแววตาที่ว่างเปล่า "ฉันก็แค่ทำในสิ่งที่ฉันต้องทำ"

"แต่เธอไม่เหมือนเดิม"

"โลกนี้มันเปลี่ยนฉัน คีร์" เธอตอบ "และฉันคิดว่า...ฉันชอบมัน"

คำพูดของเธอราวกับมีดกรีดลึกเข้าไปในหัวใจของคีรินทร์ เขารู้สึกว่าเขากำลังสูญเสียผู้หญิงที่เขารักไปอย่างแท้จริง เธอติดอยู่ในกรงทองแห่งอำนาจที่เธอสร้างขึ้นเอง และดูเหมือนเธอจะไม่ต้องการที่จะออกมา

ในขณะที่ความสัมพันธ์ระหว่างคีรินทร์และเกวลินกำลังร้าวลึก ภัยคุกคามที่มองไม่เห็นก็กำลังคืบคลานเข้ามาใกล้พวกเขามากขึ้นเรื่อยๆ ศัตรูที่แท้จริงที่อยู่เบื้องหลังทุกสิ่งทุกอย่างยังคงซุ่มซ่อนอยู่ในเงามืด รอคอยเวลาที่เหมาะสมที่จะโจมตี

คืนหนึ่ง เกวลินได้รับข้อความลับจากแหล่งข่าวที่ไม่เปิดเผย ข้อความนั้นมีเพียงพิกัดและเวลา

ด้วยความสงสัย เกวลินตัดสินใจที่จะไปตรวจสอบสถานที่นั้นด้วยตัวเอง โดยไม่ได้บอกคีรินทร์

เมื่อไปถึงโกดังร้างตามพิกัด เกวลินก็พบกับชายลึกลับคนหนึ่งที่รอเธออยู่

"คุณคือ..." เกวลินถามด้วยความสงสัย

ชายคนนั้นยิ้มอย่างมีเลศนัย "ฉันมีข้อมูลบางอย่างที่คุณอาจจะสนใจ"

"เกี่ยวกับอะไร?"

"เกี่ยวกับคนที่อยู่เบื้องหลังทุกสิ่งทุกอย่าง...คนที่ฆ่าพ่อแม่ของคุณ และคนที่พยายามจะทำลายคีรินทร์"

หัวใจของเกวลินเต้นแรงด้วยความตื่นเต้นและความหวาดระแวง

"คุณรู้...คุณรู้ว่าใครเป็นคนทำ?"

"ใช่" ชายลึกลับตอบ "และฉันพร้อมที่จะบอกคุณ...แต่คุณต้องทำบางอย่างเพื่อแลกเปลี่ยน"

เกวลินจ้องมองชายลึกลับด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสงสัยและความมุ่งมั่น เธอรู้ว่านี่อาจจะเป็นโอกาสเดียวที่จะได้รู้ความจริงทั้งหมด แต่ในขณะเดียวกันก็อาจจะเป็นกับดักที่อันตรายถึงชีวิต

"คุณต้องการอะไร?" เกวลินถามด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น

"ฉันต้องการให้คุณช่วยฉัน...โค่นล้มอำนาจของคีรินทร์ วาเลนซิโอ" ชายลึกลับตอบด้วยรอยยิ้มที่เยือกเย็น

คำพูดของเขาราวกับสายฟ้าฟาดลงกลางใจเกวลิน เธอไม่เคยคิดว่าจะมีใครกล้าท้าทายอำนาจของคีรินทร์ได้ถึงเพียงนี้ และข้อเสนอที่เขาหยิบยื่นมานั้น...มันอันตรายและน่าดึงดูดใจในเวลาเดียวกัน

เกวลินตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบาก เธอต้องเลือกระหว่างความรักและความภักดีต่อคีรินทร์ กับความต้องการที่จะรู้ความจริงและล้างแค้นให้กับครอบครัวของเธอ

ทางเลือกของเธอในครั้งนี้...อาจจะเปลี่ยนทุกสิ่งทุกอย่างไปตลอดกาล

คำเชื้อเชิญที่แฝงไปด้วยอันตรายของชายลึกลับดังก้องอยู่ในหัวของเกวลิน ราวกับเสียงกระซิบของปีศาจที่พยายามจะชักจูงเธอให้ก้าวเข้าสู่ความมืดมิด ความต้องการที่จะรู้ความจริงเบื้องหลังการตายของพ่อแม่ และความปรารถนาที่จะล้างแค้นให้กับพวกเขา ปะทะกับความรักและความผูกพันที่เธอมีต่อคีรินทร์อย่างรุนแรง

เกวลินจ้องมองชายลึกลับด้วยแววตาที่สับสน เธอไม่รู้ว่าควรจะเชื่อใจเขาหรือไม่ ข้อมูลที่เขามีอาจจะเป็นจริง หรืออาจจะเป็นเพียงแค่กับดักที่ศัตรูวางไว้เพื่อทำลายเธอและคีรินทร์

"ทำไมฉันต้องเชื่อใจคุณ?" เกวลินถามด้วยน้ำเสียงที่ระแวง

ชายลึกลับยิ้มอย่างมีเลศนัย "เพราะฉันคือคนเดียวที่สามารถมอบคำตอบที่คุณต้องการได้...และเพราะเรามีเป้าหมายเดียวกัน"

"เป้าหมายเดียวกัน?"

"การโค่นล้มอำนาจของคีรินทร์ วาเลนซิโอ" ชายลึกลับย้ำ "เขาคืออุปสรรค...เขาคือคนที่ขวางทางเรา"

ความเงียบปกคลุมโกดังร้าง เกวลินครุ่นคิดอย่างหนัก เธอรู้ว่าคีรินทร์ไม่ใช่คนดีร้อยเปอร์เซ็นต์ โลกของเขาเต็มไปด้วยความรุนแรงและอันตราย แต่เขาก็รักและปกป้องเธอด้วยชีวิตของเขาเสมอมา การทรยศเขา...มันคือสิ่งที่เธอสามารถทำได้จริงหรือ?

ภาพใบหน้าของคีรินทร์ปรากฏขึ้นในความคิดของเธอ รอยยิ้มอบอุ่น แววตาที่เต็มไปด้วยความรัก และสัมผัสที่อ่อนโยน...ความรู้สึกผิดเริ่มกัดกินหัวใจของเธอ

"คุณต้องการให้ฉันทำอะไร?" เกวลินถามด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

"ง่ายมาก" ชายลึกลับตอบ "เพียงแค่ให้ข้อมูลภายในแก่ฉัน...บอกความเคลื่อนไหวของคีรินทร์ แผนการต่างๆ ของเขา...และฉันจะมอบความจริงที่คุณต้องการให้"

เกวลินหลับตาลงอย่างเจ็บปวด เธอรู้สึกเหมือนกำลังถูกฉีกออกเป็นสองส่วน ความภักดีต่อคีรินทร์และความต้องการที่จะล้างแค้นกำลังต่อสู้กันอย่างรุนแรงในจิตใจของเธอ

"ฉันขอเวลา..." เกวลินพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ

"เวลาของคุณเหลือน้อยแล้ว" ชายลึกลับเตือน "โอกาสแบบนี้ไม่ได้มีมาบ่อยๆ"

เกวลินลืมตาขึ้น จ้องมองชายลึกลับด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่นและความสิ้นหวัง

"ฉันจะทำ...แต่คุณต้องรักษาสัญญา"

รอยยิ้มพึงพอใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของชายลึกลับ "แน่นอน...เรามีข้อตกลง"

หลังจากนั้น เกวลินก็กลับมายังคฤหาสน์ด้วยความรู้สึกที่สับสนและหนักอึ้ง เธอเก็บเรื่องราวการพบกับชายลึกลับไว้เป็นความลับ และพยายามที่จะทำตัวเป็นปกติ

แต่ความจริงที่เธอซ่อนไว้เริ่มกัดกร่อนจิตใจของเธอ เธอรู้สึกผิดต่อคีรินทร์ แต่ในขณะเดียวกันก็ไม่สามารถละทิ้งความต้องการที่จะรู้ความจริงได้

เกวลินเริ่มสังเกตความเคลื่อนไหวของคีรินทร์อย่างลับๆ รวบรวมข้อมูลต่างๆ ที่ชายลึกลับต้องการ เธอรู้ว่าสิ่งที่เธอกำลังทำมันอันตราย และอาจจะนำมาซึ่งความหายนะครั้งใหญ่ แต่เธอรู้สึกเหมือนไม่มีทางเลือกอื่น

ในขณะที่เกวลินกำลังเดินอยู่บนเส้นทางที่เต็มไปด้วยความลับและการทรยศ เธอก็ไม่รู้เลยว่าคีรินทร์เองก็เริ่มสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงในตัวเธอเช่นกัน ความเย็นชา ความลับ และความกระวนกระวายที่เธอพยายามซ่อนไว้...มันชัดเจนจนเขาไม่อาจมองข้ามได้

ความสงสัยและความหวาดระแวงเริ่มก่อตัวขึ้นในใจของคีรินทร์ เขารู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างกำลังเกิดขึ้น และมันเกี่ยวข้องกับผู้หญิงที่เขารักสุดหัวใจ