บทที่ 249

“งั้นก็แปลกมากเลยค่ะ” หัวหน้าหวังพูด “เพื่อความปลอดภัย กลับไปตรวจสอบที่บ้านดูหน่อยดีกว่านะคะ”

“ค่ะ ขอบคุณค่ะหัวหน้าหวัง”

“ไม่ต้องเกรงใจค่ะ สถานการณ์นี้ของคุณนับว่าพบเร็วถึงไม่ทำให้เสียทารกไป แต่การตรวจคัดกรองความผิดปกติในภายหลังก็ต้องระวังแล้ว ถ้าเคยสัมผัสกับของที่แผ่รังสีจริง งั้นเราก็ต้องให้ความสำคัญกับการเจริญเติบโตของทารกเป็นพิเศษแล้วละค่ะ”

หัวหน้าหวังไม่ได้พูดตรงจนเกินไป แต่ทุกคนล้วนเข้าใจความหมาย

รังสีอาจทำให้ทารกรูปร่างผิดปกติ

หัวใจของเสิ่นชิงซูเริ่มบีบรัดอีกครั้ง

ไป๋เจี้ยนเหวินลูบมือเธอเบา ๆ อย่างปลอบใจ “ฉันส่งหัวหน้าหวังออกไปก่อน เธออย่าคิดมาก หัวหน้าหวังบอกว่าพบอย่างทันท่วงที ลูกจะไม่เป็นอะไรแน่”

“ค่ะ” เสิ่นชิงซูพยักหน้า

ไป๋เจี้ยนเหวินส่งหัวหน้าหวังออกไป

เสิ่นชิงซูสีหน้าเคร่งเครียด

เวินจิ่งซีเดินมาแล้วมองเธอ “คุณนึกอะไรออกบ้างไหม?”

“พักนี้นอกจากสตูดิโอกับคฤหาสน์หนานซี ฉันก็ไปแค่โรงพยาบาล” เสิ่นชิงซูนึกย้อนแล้วพูด “แต่โรงพยาบาลฉันก็ไปแค่สวนดอกไม้ด้านหลังเองนะ”

“สร้อยคอคริสตัลคราวก่อนก็ไม่มีปัญหานี่” เวินจิ่งซีนิ่งไป แล้วพูดอีกว่า “หรือจะเป็นคฤหาสน์หนานซี?”

“ไม่น่า