บทที่ 284

เธอไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองเสียใจขนาดนี้ แต่เธอก็ควบคุมตัวเองไม่ได้ เธอรู้สึกว่าหัวใจตัวเองเจ็บปวดราวกับถูกมีดกรีด

ฟู่ซือเหยียนมองดูทุกอย่างนี้อย่างเหม่อลอย

หัวใจพลันเจ็บแปลบขึ้นมาเป็นระยะ ๆ ราวกับมีใครบางคนยิงกระสุนใส่กลางอกเขาอย่างกะทันหัน

เลือดไหลทะลักออกมาจากรอยแผลนั้นไม่หยุด!

ในทรวงอกก็มีเลือดลมปั่นป่วนไม่หยุด ร่างสูงใหญ่ของชายคนนั้นซวนเซเล็กน้อย

“แค่ก ๆ …”

มือใหญ่ ๆ ของฟู่ซือเหยียนกุมหน้าอกไว้ กระอักเลือดออกมาทันที!

ฉินเยี่ยนเฉิงตกใจสุดขีด “ฟู่ซือเหยียน!”

ฟู่ซือเหยียนคุกเข่าลงที่พื้น เลือดหยดลงมาจากมุมปากเขา

ดวงตาแดงก่ำของเขาจ้องมองใบหน้าขาวซีดไร้วิญญาณของหญิงสาวบนเตียงเข็นอย่างไม่ละสายตา

“เสิ่นชิงซู…”

เขาพึมพำ ดึงดันเชื่อว่าเธอไม่ได้ตาย

ดึงดันเชื่อว่าทั้งหมดนี้ก็เป็นเพียงแค่การเล่นละครตบตาของหญิงสาว

ดึงดันเชื่อว่าในวินาทีต่อมาหญิงสาวก็จะลืมตาขึ้นมา

ทั้งหมดนี้ก็เป็นแค่การหลอกลวงเท่านั้น!

เขาไม่เชื่อ ไม่มีทางเชื่อ…

ความมืดมนถาโถมเข้ามา ท้ายที่สุดเขาก็ทนไม่ไหว ร่างสูงใหญ่ล้มลงที่พื้นดังโครม…

“ฟู่ซือเหยียน!”

เสียงตะโกนร้องด้วยความตกใจของฉินเยี่ยนเฉิงก้องอยู่ในหูไม่ห