โซรันพยักหน้าและหัวเราะ "ดูเหมือนว่าคุณก็รู้จักลูกทูนหัวของผมด้วย! ผมตัดสินใจแล้วว่าจะให้เรเชลแต่งงานกับเขา"อีวาน ไวท์ก็ไม่ได้นับว่าเสียหายอะไรเช่นกันแต่เขาไม่ใช่แดร์ริล ดาร์บี้ในที่สุดเรเชลก็ทนไม่ไหว เธอกระทืบเท้าและกล่าว "พ่อ หนูบอกพ่อแล้ว หนูจะไม่แต่งงานกับเขา! หนูชอบอีวาน! ไม่ใช่ไอ้ลูกเขยบ้านคนอื่น!" เรเชลเกาะแขนอีวานแน่น"ไร้สาระ!" โซรันตำหนิติเตียน "ลูกไม่เชื่อฟังคำตัดสินของพ่อได้ยังไง! การแต่งงานไม่ใช่เรื่องที่ลูกจะเลือกได้"เรเชลกระวนกระวาย ขบริมฝีปากของเธอและกล่าว "พ่อ พ่อไม่เข้าใจ แดร์ริลมีดีอะไร? ถ้าพ่อไม่คิดกับเขาว่าเป็นอัจฉริยะ ให้เขามาประลองกับอีวานและมาดูกันว่าใครเก่จกาจกว่ากันจากทั้งสองคน ถ้าแดร์ริลชนะ หนูจะเชื่อฟังพ่อ แต่ถ้าอีวานชนะ พ่อจะต้องปล่อยให้หนูแต่งงานกับเขา"โซรันนั้นเงียบกริบ เขาไม่คาดคิดว่าลูกสาวของเขาจะเสนอข้อตกลงอะไรแบบนั้น แดร์ริลสูญเสียพลังของเขาทั้งหมดไป เขาจะประลองกับอีวานได้ยังไง? ในสภาพที่เขาเป็นอยู่โอฟีเลียกล่าวแทรกเข้ามา "โซรัน ในเมื่อเรเชลเสนอสิ่งนี้แล้ว ทำไมเราไม่ปล่อยให้พวกเขาได้ลองดู"โซรันพยักหน้า เขาสั่งคนรับใช้ให้ไปเรียกแดร์ริลไม
เรเชลเย้ยหยัน "อะไรก็ได้? งั้นเรามาประลองในการกลั่นโอสถกัน"ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม แดร์ริลจำเป็นต้องแพ้ พ่อของเธอกล่าวไว้ว่าแดร์ริลนั้นรู้วิธีการกลั่นโอสถ แต่ไอ้ขี้แพ้อย่างเขาจะมากำราบคนอย่างอีวาน? ตราบใดที่อีวานชนะเธอก็จะสามารถแต่งงานกับเขาได้"ได้" แดร์ริล ยักไหล่โอฟีเลียยิ้ม การแสดงฝีมือของแดร์ริลในการแข่งขันปรุงโอสถนั้นเฉิดฉาย เขานั้นคือผู้มีพรสวรรค์อย่างแท้จริง อย่างไรก็ตามเมื่อเปรียบเทียบกับอีวานเขาก็ยังห่างชั้นอยู่หลายขุมพวกเขาออกไปและเข้าห้องกลั่นโอสถ ห้องกลั่นโอสถของตระกูลคาร์เตอร์นั้นถือว่าเป็นห้องที่มีความเป็นมืออาชีพมากที่สุดในเมืองมิด และไม่ใช่แค่เพียงเพราะมีหม้อปรุงขนาดมโหฬารเท่านั้น แต่ยังมีสมุนไพรและส่วนผสมที่หายากมากมายอีกด้วยเมื่อพวกเขากำลังจะมาถึงที่ห้อง แดร์ริลก็ได้ยินเสียงคนเรียกเขามาจากไกล ๆ"แดร์ริล!" ซาร่าเข้ามาหาเขา เธอสวมชุดสีเหลืองน่ารัก ดูสดใสร่าเริงมาก เธอตื่นเต้นอย่างท่วมท้นขณะที่เธอกล่าว "ฉันไม่รู้มาก่อนว่านายรู้วิธีปรุงโอสถด้วย! นายสุดยอดมาก ฉันขอไปดูนายข้าง ๆ ได้ไหม?"แม้ว่าเธอเพิ่งจะได้พบกับเขาแค่เพียงในวันนี้ ซาร่ากลับรู้สึกผูกพันกับแดร์ริลอย่าง
"เอาล่ะ ฉันขออธิบายกติกาการประลองก่อน" โอฟีเลียอุทานขณะเธอกำลังนั่งลง "ใครก็ตามที่ปรุงโอสถได้พิสดารหายากที่สุดภายในหนึ่งชั่วโมงถือว่าชนะ ถ้าเวลาหมดแล้วแต่ยังกลั่นไม่เสร็จถือว่าแพ้"เธอมองนาฬิกาข้อมือและจับเวลา "เวลาของพวกคุณจะเริ่ม... ในตอนนี้"อีวานตอบสนองอย่างรวดเร็ว เขาเดินไปที่แผนกวัตถุดิบและตวงวัดส่วนผสมต่าง ๆ ด้วยมือเปล่า มันแม่นยำมากเขาจุดตั้งไฟ และเทส่วนผสมทั้งหมดลงไป และเริ่มกลั่นโอสถของเขาทุกอย่างดำเนินไปอย่างราบรื่น และไม่มีความยุ่งยากใด ๆ ในสายตาทั้งตระกูลคาร์เตอร์ห้อมล้อมตัวเขา มองดูทุกการเคลื่อนไหวของอีวานพวกเขาต่างหยักหน้าในความเห็นพ้องต้องกัน"ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาเป็นถึงลูกศิษย์ของโอฟีเลีย เขาช่างมีฝีมือที่ช่ำชอง!""ฉันอยากรู้เหลือเกินว่าเขาจะกลั่นโอสถหายากอะไร? นี่มันช่างน่าตื่นเต้น!"การได้ฟังความคิดเห็นของพวกเขาอีวานก็ปลาบปลื้มใจ ขณะเขายิ้มด้วยความมั่นใจอย่างไรก็ตามแดร์ริลดูนิ่งเฉย และเขาก็ยังไม่ได้เริ่มต้นหยิบวิตถุดิบเลยด้วยซ้ำหลายคนต่างส่ายหัวให้กับเขา เขาแพ้ตั้งแต่ยังไม่ทันได้เริ่มและดูเหมือนโอกาสของเขาที่จะชนะเหลือน้อยมากจนแทบจะไม่มีเลย "ดูเหมือนเ
เมฆอมฤตสีทองคำ แดร์ริลจะมาเหนือกว่านั้นได้ไหม?"มีเพียงแค่อาจารย์ผู้เกรียงไกรอย่างโอฟีเลียเท่านั้น ที่จะปั้นลูกศิษย์ที่มีศักยภาพได้!" ใครบางคนอุทานขณะทุกคนมองไปที่โอฟีเลียเธอไม่กล่าวอะไรและจิบน้ำชา เธอรู้ดีว่าทักษะของอีวานเป็นอย่างไรและนี่คือทั้งหมดที่คาดหวังจากเขา"ว้าว เมฆอมฤตสีทองคำ!" ซาร่าอุทานเธอหันไปหาแดร์ริลและกล่าว "เอาหน่อยแดร์ริล เราไม่อยากจะเห็นนายแพ้!"แดร์ริลยิ้ม แต่ไม่ได้กล่าวอะไร ถึงแม้ว่าเขาจะแอบชมอีวานอย่างลับ ๆ มันจะต้องใช้ทักษะสูงมากถึงจะสามารถดึงดูดเมฆอมฤตสีทองคำ มันไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมอีวานถึงมั่นใจเปรี้ยง!ทันใดนั้นหม้อต้มของอีวานก็สั่นสะเทือน โอสถลอยล่องออกมาจากหม้อต้ม และอีวานจับมันไว้ในมืออย่างง่ายดายทุกคนต่างมองไปที่อีวานอย่างคาดหวังเขายิ้มและผายมือออก แสดงโอสถให้กับทุกคนได้ดูพวกเขาต่างตกตะลึงมันคือเม็ดยาที่มีสีรุ้งเปล่งปลั่งแวววาว! โอสถชนิดไหนกันที่มีสีรุ้งอยู่ในตัว?โอฟีเลียพยักหน้าในความเห็นชอบขณะเธอกล่าว "อีวาน อธิบายให้โซรันฟังทีว่านายได้กลั่นโอสถอะไรออกมา"อีวานหัวเราะและภาคภูมิใจที่จะกล่าว "โอสถเม็ดนี้คือยาห้าวิญญาณ มันถูกตั้งชื่อตาม
"นายอยากโดนกระทืบเหรอ?" อีวานตะคอก จะมีคนมาแสดงกริยาหยาบคายแบบนี้กับอาจารย์ของเขาได้อย่างไร?"อีวาน ถอยไปก่อน" โอฟีเลียสั่งขณะเธอมองไปที่แดร์ริล "การคุยโม้โอ้อวดมันจะมีประโยชน์อะไร? ลูกศิษย์ของฉันได้รวบรวมเมฆอมฤตสีทองคำ และได้กลั่นยาห้าวิญญาณ นายคิดว่านายจะทำเหนือกว่านั้นได้งั้นเหรอ?""แน่นอน ยังไงก็ตามมันยังไม่หมดเวลา" เขากล่าวขณะดูแลหม้อต้มของเขาโอฟีเลียส่ายหัว "จดจำการเดิมพันของเราไว้หากนายแพ้นายจะต้องสำเหนียกว่าฉันคืออาจารย์ของนาย และมันจะต้องถูกจัดการอย่างเป็นพิธีการ ด้วยการที่นายกัมโค้งคำนับให้แก่ฉัน"ปุด! ปุด!แดร์ริลเปิดฝาของหม้อต้ม ทันใดนั้นความร้อนก็พุ่งกระจายออกมาตามด้วยกลิ่นอายของส่วนผสม'อะไร นั่นเขากำลังจะทำอะไร? การเปิดฝาหม้อต้มก่อนที่จะกลั่นโอสถเสร็จมันเป็นความผิดมหันต์' ทุกคนคิดขณะพวกเขาต่างตกตะลึงมึนงง"แกยอมรับความผ่ายแพ้แล้วใช่ไหม?" เรเชลเย้ยในตอนแรกเธอคิดว่าไอ้ลูกเขยบ้านคนอื่นจะพอมีทักษะกับเขาบ้างแต่ดูเหมือนเธอจะประเมินเขาสูงเกินไป การให้เขามาประลองกับอีวานเป็นเพียงแค่การดูถูกฝีมือของอีวานอย่างไรก็ตามโอฟีเลีย ตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัวขณะเธอมองดูทุกการเ
"คุณพระคุณเจ้า! ใครบางคนกำลังปรุงโอสถหายากสุด ๆ อยู่!" ใครบางคนอุทานขึ้นมาขณะพวกเขาชี้ขึ้นไปที่ท้องฟ้าเป็นความรู้ทั่วไปว่าการกลั่นโอสถจะรวบรวมเมฆอมฤต แต่พวกเขาก็ไม่เคยเห็นก้อนเมฆที่เปล่งแสงสายฟ้าออกมาทั่วทั้งคฤหาสน์ตระกูลคาร์เตอร์นั้นเงียบสงัดรอยยิ้มของเรเชลหายไปขณะร่างกายของเธอสั่นสะเทือนในความไม่เชื่อ เธอไม่สามารถจะเชื่อสายตาของตัวเองได้ มันเป็นไปได้อย่างไร?แดร์ริลไม่ได้เป็นอะไรเลยนอกจากคนไร้น้ำยาลูกเขยบ้านคนอื่น แล้วเขาจะมีทักษะกลั่นยาเก่งกาจกว่าอีวานได้อย่างไร? เรเชลนั้นตกใจมึนงงซ่า!ในขณะทุกคนยังตกตะลึงงัน หม้อต้มของแดร์ริลก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง หม้อต้มแตกหักครึ่งและโอสถก็ลอยล่องออกมาพร้อมกับสายฟ้าแดร์ริลจับมันไว้และยิ้มทุกคนมุ่งความสนใจไปที่เม็ดยาและพวกเขาก็ประหลาดใจ เม็ดยายังคงมีการปล่อยกระแสไฟฟ้าออกมาอยู่'นี่มันยังใช่เม็ดยาอยู่ไหม? มันควรจะนับได้ว่าเป็นโอสถของขลัง!' พวกเขาคิด"น่าทึ่งมาก!" โซรันปรบมือในความตื่นเต้นหัวเราะครื้นเครง "แดร์ริล เร็วเข้า บอกพวกเราทีว่ามันคือโอสถอะไร?""พ่อทูนหัว นี่มันคือยาเทพเจ้าซูส""อะไร? ยาเทพเจ้าซูส? นี่ นี่มันคือยาเทพเจ้
ในทางกลับกันซาร่ากลับร่าเริงดีใจ! เธอสวมกอดแขนของแดร์ริลและเชิดชู "นายสุดยอดมาก! ใครจะไปรู้ว่านายจะมีทักษะกลั่นโอสถ? คราวหน้าสอนฉันบ้างสิ!"แดร์ริลยิ้มไปที่เธอและพยักหน้า "ได้ ได้! ฉันจะสอน แต่หยุดเขย่าฉันก่อน ร่างกายฉันยังรับแรงไม่ไหว"ซาร่าหัวเราะเธอหน้าแดงและปล่อยแขนเขาไป ขณะที่โอฟีเลียเดินเข้ามาหาเขาแดร์ริลหัวเราะ เขาชื่นชมเธอขณะที่กำลังมองดูทรวดทรงที่เย้ายวนของเธอ "ท่านประธานหญิงเลน คุณแพ้เดิมพันคุณจะยอมรับผมเป็นอาจารย์ของคุณโดยการก้มโค้งคำนับผมไหม?"โอฟีเลียเลือดขึ้นหน้า"แดร์ริล หยุดเล่นได้แล้ว!" โซรันอุทานโอฟีเลียนั้นเป็นผู้มีทักษะสูงส่งและเป็นถึงท่านประธานหญิงสมาคมโอสถแห่งเจียงหนานที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก เธอจะมาก้มโค้งคำนับและยอมรับชายหนุ่มอย่างแดร์ริลเป็นอาจารย์ของเธอได้อย่างไร?โอฟีเลียสงบสติอารมณ์ของตัวเองและอ้อนวอน "แดร์ริล ฉันอยากจะรับเธอเข้าเป็นลูกศิษย์ของฉันมาก นายช่วยกลับไปคิดมาได้ไหม?" เธอต้องการรับเขาในฐานะลูกศิษย์ของเธอมาก ถ้าหากไม่เป็นเช่นนั้น เธอคงจะเสียใจอย่างสุดซึ้งที่ไม่มีลูกศิษย์ที่มีพรสวรรค์ขนาดนี้"ผมไม่มีปัญญาหรอก" แดร์ริลหัวเราะและกล่าวต่อ "ถึงอย่
แดร์ริลหยิบสมุนไพรเข้าปากอย่างไม่รอช้าความคิดที่จะฟื้นคืนพลังของเขาทำให้เขาตื่นเต้น ทว่าพลังของเขาไม่ได้ฟื้นกลับคืนมาเมื่อเวลาผ่านไปนี่มันเกิดอะไรขึ้น?เขามองไปที่โอฟีเลียด้วยความสงสัยและถาม "ท่านประธานหญิงเลน สมุนไพรนี้มันเสื่อมสรรพคุณหรือเปล่า? ทำไมผมถึงยังไม่มีกำลังภายใน?" แดร์ริลนั้นกระวนกระวายใจเป็นอย่างมากโซรันก็งวยงงพอ ๆ กัน "ใช่ ทำไมมันถึงไม่ได้ผล?"โอฟีเลียขบขันขณะเธอมองไปที่แดร์ริล "นายจะต้องเรียกฉันว่าท่านอาจารย์""ได้ ได้ ท่านอาจารย์" แดร์ริลทำอะไรไม่ได้ เขาเอามือวางลงไปในจุดสนามพลังต่าง ๆ และกล่าว "ผมไม่รู้สึกถึงกำลังภายในกลับคืนมาเลย"โอฟีเลียค่อย ๆ จิบน้ำชาและยิ้ม "ลูกศิษย์คนดีของฉัน นายไม่รู้เหรอว่าสมุนไพรหยินหยางนพเก้ามีสองส่วนผสม? หยิน และ หยาง ที่ฉันให้นายไปมันคือสมุนไพรหยางทานเพียงแค่ส่วนเดียวมันไม่มีทางได้ผล นายจำเป็นจะต้องมีสมุนไพรหยินด้วย"อะไร? แดร์ริลตกตะลึงเขามองโอฟีเลียด้วยความฉงนสนเท่ห์โอฟีเลียหยิบสมุนไพรอีกชนิดออกมามันเป็นสีฟ้าเย็นยะเยือก ตรงข้ามกันอย่างสิ้นเชิงกับสมุนไพรหยางที่เป็นสีแดงเพลิงไฟแดร์ริลมองไปที่สมุนไพรหยินและรีบกล่าว "ขอบคุณท่าน