ตกอยู่ในสายตา

      ชิวเพ่ยเพ่ยกลับจากตำหนักเมฆาดับได้หลายวันแล้ว  นางถูกท่านแม่ผู้แสนดีสั่งให้ออกไปเลือกปิ่นสำหรับงานปักปิ่นที่ใกล้จะถึงนี้ของนางด้วยตัวเอง  ทั้งที่เรื่องแบบนี้ผู้เป็นแม่ต้องจัดหาให้นางไหม?  เฮ้อ วันนี้นางจึงได้เดินออกมาจากบ้านพร้อมบ่าวคนสนิทเพียงคนเดียวของนางที่ชื่อเตียวเตียวคนนี้นี่เอง

       เตียวเตียวเป็นลูกสาวแม่ครัวที่ท่านย่าชอบในฝีมือการทำอาหาร  นางจ้างแบบไปเช้าเย็นกลับมาตลอดหลายสิบปี  พอเห็นว่าเตียวเตียวอายุมากกว่านางห้าปี เลยรับเข้ามาดูแลนางตอนอายุห้าขวบ  ดีที่เตียวเตียวรู้ความ นางไม่เคยเอ่ยสิ่งที่นางรู้ให้พ่อกับแม่ของนางฟังแม้แต่ครั้งเดียว  ทำให้ชิวเพ่ยเพ่ยไว้วางใจและช่วยเหลือนางไม่น้อยยามที่ครอบครัวนางลำบาก  เป็นเพราะพี่ชายผู้ฟุ้งเฟ้อของนางที่สอบขุนนางได้แบบฉิวเฉียด เอาแต่คอยเรียกร้องเงินทองไปรองรับเหล่าคุณหนูและคุณชายเพื่อหวังไต่เต้าตำแหน่งขุนนางในเมืองหลวงนั่นแหละ  ทำให้เตียวเตียวต้องเจียดเงินส่วนตัวไปช่วยเหลือพ่อแม่จนตัวเองแทบไม่มียาไส้  นางสงสารจึงคอยให้ทีละนิดละหน่อย ไม่อย่างนั้นพี่ชายสารเลวนั่นต้องมาปล้นสาวน้อยเตียวเตียวของนางแน่

       เตียวเตียวที่เดินตามหลังคุณหนูพร้อมเหงื่อกาฬจากการเดินระยะไกล  นางได้แต่บ่นในใจว่าทำไมคุณหนูไม่เอารถม้ามาหนอ  นางเหนื่อยจะตายอยู่แล้วเนี่ย  ชิวเพ่ยเพ่ยผู้แข็งแกร่งไม่ได้รู้เลยว่าสาวใช้อ่อนแอของนางขาแทบจะลากไปตามทางอยู่รอมร่อ  นางเดินไปเห็นเหมือนร้านเครื่องประดับที่ท่านแม่บอกอยู่ไม่ไกลนัก นางเร่งฝีเท้าลิ่ว ๆ ตรงไปในทันใด  เตียวเตียวที่อ้อนล้ากลับพยายามก้าวตามเต็มที่แล้ว แต่ไม่ถึงสามก้าว นางก็เซถลาจากขาที่อ่อนล้าไปทางถนน  ขณะเดียวกันก็มีรถม้ากำลังจะมาถึงพอดี 

       ชิวเพ่ยเพ่ยได้ยินเสียงอุทานดังเซ็งแซ่จึงหันกลับไปดู  นางเห็นภาพเตียวเตียวน้อยบ้านนางกำลังจะถูกรถม้าชนตายแล้ว  ด้วยความฉุกละหุก นางรีบใช้วิชาตัวเบาไปคว้าตัวเตียวเตียวกลับเข้าทางด้านข้างได้อย่างฉิวเฉียด

       องค์ชายสามกับแม่ทัพเฟยที่นั่งดื่มชาคุยกันริมหน้าต่าง  คราแรกแม่ทัพเฟยกำลังจะลงไปช่วยบ่าวโชคร้ายคนนั้น  แต่เมื่อเขาเห็นสาวน้อยน่ารักใช้วิชาตัวเบาสุดเลิศล้ำภายใต้สายตาเข้า  เขาก็หััวใจเต้นแรงจนแทบทะลุอก  เขาเหม่อมองใบหน้าน่ารักนั้นอย่างไม่กระพริบตา  นางเป็นคุณหนูบ้านใดกัน  ทำไมเขาไม่เคยเห็นมาก่อน  ทั้งที่เขาก็เข้าร่วมงานเลี้ยงในวังแทบทุกปี  แต่ไม่เคยเห็นคุณหนูที่เก่งกาจและน่ารักแบบนี้มาก่อน  แล้วดูดวงตาใสซื่อของนางที่กล่าวขอโทษคนขับรถม้านั่นอีก อ่า เขาคิดว่าเขาน่าจะตกหลุมรักเป็นครั้งแรกเข้าเสียแล้ว

       องค์ชายสามเห็นสหายรักจ้องสาวน้อยด้านล่างตาไม่กระพริบ  แถมอยู่ดี ๆ ยังหน้าแดงก่ำขึ้นมาเสียเฉย ๆ เขาสามารถรู้ได้ในทันทีว่าสหายรักของเขาที่ไม่เคยชายตาแลคุณหนูบ้านไหนมาก่อน  ตกหลุมรักสาวน้อยด้านล่างเสียแล้ว

“เจ้าอยากให้ข้าส่งคนไปสืบให้หรือไม่” องค์ชายสามที่รู้ใจสหายรีบสอบถามอย่างอยากรู้อยากเห็น เขาเองก็อยากรู้ว่าคุณหนูคนนั้นเป็นลูกเต้าเหล่าใคร  ถึงได้มีวาสนาตกอยู่ในสายตาเจ้าแม่ทัพเย็นชาผู้นี้ได้

“ไม่จำเป็น ข้าจะให้คนไปสืบเอง” เฟยหยุนตอบกลับน้ำเสียงเย็นชา  เรื่องของนางในดวงใจ เขาต้องจัดการเองสิ คนอื่นจะมายุ่งด้วยทำไมกัน หึ

       องค์ชายสามหัวเราะร่วนกับความขี้หวงของสหายรัก  นี่ขนาดยังไม่ได้เป็นอะไรกัน อาการของเขายังหนักขนาดนี้  แล้วถ้าวันหนึ่งเขาได้สาวน้อยคนนี้มาจริง ๆ สหายรักของเขาจะคลั่งใคล้นางขนาดไหน เขาอยากให้ถึงวันนั้นเร็ว ๆ จริง ๆ เจ้าน้ำแข็งนี่จะเปลี่ยนไปได้ขนาดไหนกันนะ?

       เฟยหยุนมองค้อนสหายสนิทจอมเสแสร้งของเขา  องค์ชายสามที่ไม่คาดหวังตำแหน่งรัชทายาทเหรอ ฮึ หลอกได้แค่ควายเท่านั้นแหละ  เบื้องหน้าเป็นองค์ชายเสเพล แต่ลับหลังกลับช่วยงานฮ่องเต้เป็นบ้าเป็นหลัง  แถมยังเป็นลูกชายคนเดียวของฮองเฮาสุดที่รักของฝ่าบาทอีก  ถึงคนอื่นจะเกิดก่อนก็ไม่มีภาษีดีเท่ากับสหายเขาคนนี้

       ด้านชิวเพ่ยเพ่ยที่ช่วยสาวใช้ของตนได้อย่างฉิวเฉียดนั้น นางไม่รู้เลยว่ากำลังตกอยู่ในสายตาของคนดังในเมืองหลวงอย่างแม่ทัพเฟยเข้าแล้ว  นางประคองพาเตียวเตียวไปที่ร้านเครื่องประดับแล้วรีบเลือกซื้อแบบสุ่มมาเสียหนึ่งชุด เรื่องราคานางไม่แม้แต่จะถาม เพียงแค่หยิบตั๋วเงินหมื่นตำลึงมาวางตรงหน้าแล้วนั่งรอเงินทอนเท่านั้น  ขากลับ นางยังให้คนของร้านเครื่องประดับไปจ้างรถม้าให้นางเสียอีก  ตอนนี้เตียวเตียวของนางคงเดินกลับเองไม่ไหวแน่ เฮ้อ สงสัยนางต้องให้เตียวเตียวฝึกร่างกายเสียหน่อยแล้ว ไม่อย่างนั้นนางจะเดินตามข้าผู้เป็นนายได้อย่างไร  ข้าเบื่อการนั่งรถม้าจะตาย