ฝึกฝนลับ

       สามวันต่อมา เตียวหย่งไจ้ออกจากตระกูลชิวไปรับรองเพื่อนรัก  เขาขอให้เพื่อนลอบเข้าจวนไปสอนหลานสาวช่วงที่คนในจวนนอนหลับ  สำหรับพื้นฐานวรยุทธของตระกูล เขาบังคับลูกสาวตัวแสบถ่ายทอดให้เพ่ยเพ่ย

       หลังพูดคุยกับเพื่อนจนเข้าใจ  เตียวหย่งไจ้รีบกลับจวนไปรายงานภรรยาสุดที่รักทันที  เจียวไฉ่หลานเองก็ไม่ชักช้า  นางรีบบอกหลานสาวถึงเวลาที่นางต้องฝึกฝน  เด็กน้อยเพ่ยเพ่ยผู้ไร้เดียงสาไม่รู้เลยว่าถูกท่านยายหลอกเข้าให้แล้ว

       สองตายายหลังสะสางเรื่องราวหลานสาว  พวกเขารีบหนีออกจากจวนชิวโดยไม่อยู่รอทานข้าวเย็นเสียด้วยซ้ำ  พฤติกรรมของพวกเขาสร้างความงุนงงให้ในคนตระกูลชิว  แต่สำหรับลูกสาวของพวกเขานั้น  นี่เป็นเรื่องที่สุดแสนจะธรรมดา พวกเขาคงกลัวว่าหลานสาวสุดที่รักจะโกรธเคือง จึงรีบเผ่นหนีกันจนฝุ่นตลบ  เป็นนางเสียอีกที่ต้องเจียดเวลาแสดงความรักกับสามี มาสอนคุณหนูแสนดีของตระกูลชิวไม่พอ พ่อจอมบงการยังทิ้งเรื่องตำหนักให้คนส่งข่าวมาถึงนางหากมีสิ่งที่พ่อบ้านจัดการไม่ได้ด้วย เฮ้อ~~ นางขอลาออกจากการเป็นลูกของพวกเขาตอนนี้ยังทันไหม

       เด็กน้อยชิวเพ่ยเพ่ยผู้ไร้เดียงสา ตั้งแต่ท่านยายคนสวยช่วยหาคนสอนวรยุทธให้นาง นางก็ไม่พบท่านยายกับท่านตาอีกเลย  นางพบเพียงท่านแม่ที่เคยอ่อนโยนต่อหน้าท่านพ่อ แปลงร่างเป็นปีศาจสาวแสนดุร้ายในยามที่สอนพื้นฐานวรยุทธให้นาง ฮือ~~ ข้าขอท่านแม่ผู้อ่อนโยนคืนมาได้หรือไม่

       นับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา  ชิวเพ่ยเพ่ยต้องเรียนวรยุทธกับท่านแม่สี่วันต่อสัปดาห์ ส่วนอีกสามวันที่เหลือจะมีท่านตาใจดีสามคนสลับกันมาสั่งสอนนาง  ท่านแม่ยังกำชับนางด้วยว่าเรื่องนี้ต้องเก็บเป็นความลับ ห้ามให้ท่านพ่อและคนอื่นในครอบครัวรู้เด็ดขาด  ด้วยความที่ถูกเลี้ยงดูมาให้เชื่อฟังตั้งแต่จำความได้  ชิวเพ่ยเพ่ยต้องอดทนเรียนรู้ทุกอย่างไม่ต่างจากตกนรก  ยังดีที่นางมีสมองเหมือนผู้เป็นพ่อ  ทำให้สิ่งที่อาจารย์ทุกคนสั่งสอนมา นางสามารถจดจำและทำตามได้อย่างรวดเร็ว

       โดยเฉพาะผู้เฒ่าเซียวฟาง เขาไม่คิดว่าเด็กหญิงตัวน้อยจะจดจำสมุนไพรในหนังสือที่เขามอบให้ได้ทั้งหมด ภายในเวลาเพียงแค่อาทิตย์เดียว เขาที่เห็นแววนางก่อนใครเพื่อน  รีบยัดความรู้ทั้งหมดในชีวิตที่สั่งสมมาให้นางทันใด

       เฒ่าหลิงไท่ที่สอนเรื่องค่ายคูประตูกลรู้เรื่องนี้เป็นคนที่สอง  เขาเลียนแบบตาเฒ่าเซียวฟางเช่นกัน  จนชิวเพ่ยเพ่ยตัวน้อยสมองแทบระเบิดเสียให้ได้  ยังดีที่ท่านตาหยวนซวนเอ็นดูนาง เขาจึงไม่เร่งรีบเหมือนเพื่อนทั้งสองที่ยัดความรู้มากมายให้เด็กวัยเพียงห้าขวบ

       อย่าได้พูดถึงเตียวเฟยหลิวผู้เป็นแม่ นางเพียงแค่รีบสอนรีบจบจะได้กลับไปนอนในอ้อมกอดอุ่นของสามีนาง  นางไม่เคยสนใจว่าลูกสาวตัวเองมีสิ่งใดผิดปกติ  ยกเว้นองครักษ์ลับของเตียวหย่งไจ้ที่ส่งมาดูแลหลานสาวสองคนที่รับรู้ว่าคุณหนูของพวกเขามีพรสวรรค์มากเพียงใด  มีที่ไหนกันที่เด็กอายุห้าขวบจะเรียนรู้การสั่งสมลมปราณได้เร็วขนาดนี้  คุณหนูใช้เวลาเพียงแค่หนึ่งสัปดาห์ร่วมกับยาของท่านผู้เฒ่าเซียวฟางก็สามารถผ่านปราณขั้นหนึ่งแล้ว  ถ้าเป็นคนธรรมดา ถึงแม้จะใช้ยาร่วมด้วยยังต้องใช้เวลาไม่ต่ำกว่าสามเดือนด้วยซ้ำ  พวกเขาที่รู้เรื่องนี้เข้าด้วยความบังเอิญจึงรีบส่งพิราบสื่อสารหาท่านเจ้าตำหนักอย่างเร็วไว  เพราะกลัวจะมีคนไม่ดีตรวจสอบพบคุณหนูของพวกเขาแล้วชิงตัวไปเสียก่อน  วิธีการปกปิดลมปราณ  พวกเขาคงต้องขออนุญาตท่านเจ้าตำหนักแอบสอนคุณหนูแสนซื่อไว้เสียก่อน ไม่อย่างนั้นคงเกิดเรื่องขึ้นเป็นแน่  พวกเขาไม่มีความสามารถที่จะรับผิดชอบเรื่องใหญ่ขนาดนั้นได้  ถ้าท่านเจ้าตำหนักรู้ทีหลัง พวกเขามีหวังตายหยังเขียด

       ชิวเพ่ยเพ่ยฝึกฝนทุกอย่างจนอายุ 14 ปี  ตอนนี้นางไม่ต้องเหนื่อยยากมากเท่าปีแรกที่เริ่มต้นแล้ว  แถมลมปราณของนางยังแซงหน้าผู้เป็นแม่ที่เอาแต่ออเซาะท่านพ่ออยู่ไม่เว้นแต่ละวันจนนางเอือมระอา  ต่อหน้าท่านพ่อ ท่านปู่และท่านย่า  นางยังคงเป็นคุณหนูผู้น่ารักดังเดิม  แต่พอถึงยามค่ำคืน  นางจะกลายร่างเป็นนายหญิงน้อยของตำหนักเมฆาดับเมื่อรับงาน  ไม่มีงานใดที่นางทำพลาด และไม่มีผู้ใดที่นางฆ่าไม่ได้มาก่อน  

       นางเริ่มรับภารกิจแรกตั้งแต่อายุ 10 ขวบ  ด้วยท่านตาอยากให้นางหาประสบการณ์เท่านั้น  แต่กลับกลายเป็นว่านางทำได้ดีเกินคาดจนท่านตาบอกว่าจะให้นางสืบทอดแทนมารดาผู้หลงสามีแทน  นางที่เห็นแก่ทรัพย์สมบัติที่ท่านตานำมาหลอกล่อตั้งแต่ 10 ขวบ จึงต้องเรียนรู้การควบคุมผู้คนในตำหนักไปด้วยอีกอย่างหนึ่งจนถึงทุกวันนี้

       คืนหนึ่งมีนกพิราบสื่อสารจากท่านตามาเรียกนางไปเที่ยวที่ตำหนัก  ชิวเพ่ยเพ่ยที่เบื่อจะมองสามีภรรยาที่เอาแต่รักกันจนนางต้องกินอาหารสุนัขแทนข้าว จึงรีบตอบกลับจดหมายท่านตาอย่างยินดี  รุ่งเช้าวันต่อมา นางขออนุญาตท่านปู่ ท่านย่า ท่านพ่อและท่านแม่อย่างเป็นทางการ  ทุกคนไม่มีใครคัดค้านการไปเที่ยวของนางในครั้งนี้

       วันนั้นทั้งวัน ท่านปู่ ท่านย่า และท่านพ่อให้คนจัดเตรียมของฝากเสียมากมายสำหรับท่านตากับท่านยาย ชิวเพ่ยเพ่ยได้แต่ให้คนจัดขึ้นรถม้าเตรียมเดินทางวันพรุ่งนี้หลังอาหารเช้า