LOGINShare
แนะนำเรื่อง/ ตัวละคร
Last Updated:
2025-09-10 19:51:02...เมื่อรุ่นพี่ที่สนิท ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต
สิ่งที่พายุได้รับจากการเป็นเจ้าหนี้ ที่ไม่ได้เงินคืนซักบาท แถมยังต้องรับอุปการะสาวน้อยน่ารัก ที่สูญเสียทั้งพ่อและแม่ เขาจึงจำเป็นที่จะต้องรับเลี้ยงเธอไว้! ในฐานะ"ของเล่นแก้ขัด" แต่สำหรับสาวน้อยไร้เดียงสา ผู้อ่อนต่อโลกอย่าง "ข้าวหอม" กลับมองว่าสิ่งที่เขาให้มา มันคือ "ความรัก " เมื่อความดีและความใสซื่อของเด็กสาวคนหนึ่ง ไม่สามารถหยุดความเจ้าชู้รักสนุกของคนที่เธอรักได้ และได้ยินคำพูดเหยียดหยามมากมาย ข้าวหอมจึงเลือกที่จะหนีออกไปจากชีวิตผู้ชายใจร้ายที่เธอไม่มีวันลืมได้ลง... แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะ"บุญวาสนา" หรือ"บุญวาดชาติหมา" ทำให้ทั้งคู่กลับมาเจอกัน! ในฐานะ ท่านประธานของบริษัท กับเด็กนักศึกษาฝึกงาน ที่การกลับมาเจอกันครั้งนี้ ข้าวหอมคนเดิมของพายุ กลับเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง... พายุ นักธุรกิจหนุ่ม หล่อ รวย สายเปย์สุดๆ อายุ 35 ปี อดีตเป็นเสือ ปัจจุบันเป็นหมา! แรกๆ"คำราม" หลังๆ "หอน" "อย่าโง่ให้มันมากข้าว! ฉันเอาเธอไม่ได้แปลว่าฉันรักเธอ! " "ฮึก~ๆแต่ก่อนก็ไม่เคยใจร้ายกับอาแบบนี้เลย เดี๋ยวนี้เอะอะก็ทุบ เอะอะก็ตี" ข้าวหอม เด็กนักศึกษา สวยน่ารัก เรียบร้อย(ในอดีต) ปัจจุบัน เป็นสาวมั่น สุดฮอต อายุ 23 ปี "ทำไมอาพายุถึงมีคนอื่น? ไหนอาบอกว่ารักหนูไงคะ ฮือๆ ๆ " "5ปีก่อน คุณอายังเห็นหนูเป็นเด็ก นอนอ้าขาแลกข้าวกินอยู่เลย ไม่ใช่หรอคะ?" ❗️คำเตือน❗️ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537 ห้ามคัดลอก หรือดัดแปลงเนื้อหานิยายหรือนำไปเผยแพร่ โดยไม่ได้รับการยินยอมจากผู้แต่งซึ่งเป็นเจ้าของลิขสิทธิ์โดยเด็ดขาด มิเช่นนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฎหมาย 💚นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สามของไรท์เองค่าาา เรื่องนี้ไรท์ตั้งใจจะพาเพื่อนๆนักอ่านที่คอยติดตามผลงานก่อนหน้าของไรท์ ได้พักบำรุงตับ หรือเปล่านะ?5555 นิยายเรื่องนี้อาจจะมีปมดราม่าบ้างเล็กน้อย ตามสไตล์ของไรท์ที่ยังไงต้องมี555 แต่ยังไงก็เป็นนิยายรักแหละเนอะ อิๆ☺️☺️
Latest chapter
คุณอาขา หนู(คนเดิม)ขอลาก่อน บทส่งท้าย
"ป้าผิงสวัสดีครับ"ชายหนุ่มในชุดสูทสวมเเว่นตากรอบใสเดินเข้ามาในบ้านที่เป็นสถานที่และจุดเริ่มต้นของความทรงจำที่มี บ้านหลังนี้ยังคงเหมือนเดิมไม่มีสิ่งใดเปลี่ยนแปลงไป จะมีก็แค่เด็กรับใช้คนใหม่ที่มาเพิ่มหนึ่งคน เขาจ้างมาเพื่อให้อยู่เป็นเพื่อนป้าผิงและดูแลงานบ้านหญิงชราที่นั่งอยู่บนเสื่อใต้ต้นไม้ใหญ่ที่ปลูกอยู่ข้างบ้านค่อย ๆ หันมาและส่งยิ้มให้กับพายุ ตั้งแต่ที่ข้าวหอมไม่อยู่รอยยิ้มของป้าผิงก็เป็นรอยยิ้มธรรมดา ไม่ได้ร่าเริงและสื่อความสุขออกมาทางสายตาเหมือนแต่ก่อน"มาแล้วเหรอลูก เป็นไงเหนื่อยไหม?" ประโยคธรรมดาที่เเฝงไปด้วยความห่วงใยทุกครั้งที่ได้ยิน"นิดหน่อยครับ"พายุนั่งลงข้าง ๆ กับป้าผิง พร้อมเอนตัวลงนอนเพื่อผ่อนคลายความเหนื่อยล้า หลังจากที่ขับรถเดินทางมาหลายชั่วโมง เมื่อมาถึงก็ต้องรีบเข้าเคลียร์งานที่บริษัทก่อน สร้างความไม่พอใจให้ใครบางที่เป็นผู้ร่วมเดินทางเพราะเธออยากกลับบ้านมาก่อน"ป้าผิงครับ มีคนอยากมาเจอป้าด้วยแหละ""ใครจะอยากมาเจอคนแก่แบบป้ากัน" ป้าผิงพูดเสียงหงอย ๆ ไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นแต่อย่างใด"คนสวยของป้าผิงไงคะ"
คุณอาขา หนู(คนเดิม)ขอลาก่อน กลับบ้านเรากัน
"ปล่อยข้าวนะ""ขอจุ๊บนิดเดียวเอง ไม่ได้ทำตั้งนาน มาม่ะสาวน้อย มาให้เสี่ยจุ๊บซะดี ๆ""แหวะ เสี่ยไม้เอกหายน่ะสิ"ข้าวหอมที่หลุดออกจากอ้อมกอดของพายุได้ก็วิ่งมาหลบแถวโต๊ะทานอาหารทันที คล้ายกับคนหนีตาย แต่ก็ยังไม่วายเหน็บแนมพายุที่แทนตัวเองว่าเสี่ย พอได้ยินข้าวหอมสวนคืนก็ถึงกับตาโต"มานี่เดี๋ยวนี้""ไม่"ข้าวหอมยังคงเอ่ยเสียงเเข็ง เธอยืนหลบอยู่ตรงนั้นไม่นานก็เหลือบไปเห็นกล่องของขวัญที่วางเรียงกันอยู่ ตอนนี้คงเหลือเพียงสิ่งนี้เท่านั้นที่พายุไม่ได้ให้คนทำความสะอาดเก็บไป ข้าวหอมยืนนิ่งสักพักจ้องมองกล่องสี่เหลี่ยมตรงหน้าจนไม่ทันสังเกตว่าพายุเดินอ้อมมาโอบกอดจากด้านหลัง"อุ้ย" หญิงสาวสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อรู้สึกตัวได้จากสัมผัสที่โอบกอดเอวบางไว้หลวม ๆ พร้อมกับใช้คางวางเกยไว้บนไหล่เธอและซุกหน้าเข้าหาซอกคอขาว พายุเอ่ยเสียงอู้อี้"นี่เป็นของขวัญวันเกิดที่เตรียมรอข้าวไว้ทุกปี""แล้วเมื่อคืนก็จ้างคนมาจัดห้องเหรอคะ?" เธอคิดแบบนั้นจึงถามย้ำออกไป"ไม่ค่ะ ทำเองหมดเลย "พายุส่ายหน้าพร้อมกับเอ่ยตอบ ข้าวหอมได้ยินดังนั้นก็รู้สึกดีใจอ
คุณอาขา หนู(คนเดิม)ขอลาก่อน จะไม่ทำพลาดอีกครั้ง
ก๊อก ๆ ๆ เสียงเคาะประตูห้องเช่าห้องเดิมที่ข้าวหอมไม่ได้กลับมาพักหลายวัน ถูกบุคคลที่อยู่ด้านนอกเคาะเรียกอยู่หลายครั้ง ทำให้ข้าวหอมที่เอาแต่นั่งเหม่อได้สติขึ้นมา จึงลุกไปเปิดประตู"ทำไมไม่รอ แล้วมาอยู่อะไรที่นี่ไม่กลับไปคอนโด"เพียงแค่ประตูเปิดออกเท่านั้น เสียงบ่นของชายหนุ่มวัยกลางคนสวมแว่นกรอบบางก็ดังขึ้นทันที พายุบ่นเป็นคนแก่ เขาเพียงแค่เคลียร์งานเสร็จช้ากลับลงมาอีกทีข้าวหอมก็ออกมาก่อนแล้ว เขาจึงมีอาการไม่พอใจเล็กน้อย เพราะนึกว่าเธอจะกลับไปอยู่กับเขาเสียอีก"ข้าวมาเอาของ""อ้าวเหรอ ให้ช่วยไหม ขนไปหมดเลยหรือเปล่า"พายุสีหน้าเปลี่ยนไปทันที เขานึกว่าเธอจะดื้นด้านเหมือนเคย แต่พอรู้ว่าเธอแค่มาเอาของ คงกลับไปกับเขา พายุจึงสบายใจขึ้นมาบ้าง"ไม่ค่ะ""งั้นเอาแต่พอใช้ก่อนก็ได้ แล้วจะไปแจ้งย้ายออกเลยไหม" ดูพายุจะจริงจังกับการพาให้เธอไปอยู่กับเขาเสียจริง ข้าวหอมยิ้มจาง ๆ เธอส่ายหน้าไปมาเป็นการปฏิเสธ"ไม่หรอกค่ะ ข้าวเรียนจบก็จะย้ายอยู่แล้ว""ย้ายเลยไม่ได้เหรอ ทำไม่ต้องรอให้เรียนจบ อีกตั้งหลายเดือน"ข้าวหอมเหมือนจะอยากบอกอะไรพา
คุณอาขา หนู(คนเดิม)ขอลาก่อน ยังพอเป็นเพื่อนได้อยู่ไหม?
"ยิ้มหน่อยสิคะ ว่าที่เจ้าสาว กรี๊ด~"เสียงเเซวจากเพื่อนสนิทของหญิงสาวที่เอาแต่นั่งทำหน้าบูดบึ้ง อยู่บนเก้าอี้ตัวเดิม ต่างจากเพื่อนสองคนที่เอาแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่คล้ายกับคนสติไม่สมประกอบ คนหนึ่งนั่งอมยิ้ม อีกคนเดินไปหมุนไปท่าทางดีใจออกหน้าออกตา ยิ่งทำให้ข้าวหอมปวดหัวหนักกว่าเดิม"นี่อาพายุปล่อยข่าวแบบนั้นจริง ๆ เหรอ""ใช่จ้า พวกกูเห็นรูปสมัยก่อนมึงแล้วนะ น่ารักเกินเบอร์มาก อิจฉาอ่ะ ว่าที่สามีก็หล่อกินคนมาก" เจแปนที่ท่าทางสะดีดสะดิ้งเกินกว่าทุกคน"เดี๋ยว!! รูปอะไรก่อน?"ยังมีอะไรที่ทำให้เธอหนักใจเพิ่มอย่างนั้นหรือ? เธอไม่กล้าแม้กระทั่งเข้าไปอ่านคอมเม้นในกลุ่มมหาลัยเลยด้วยซ้ำ เพราะกลัวตัวเองจะรับไม่ได้!"มึงมุดออกจากถ้ำหน่อยเถอะ ก็รูปคู่มึงกับคุณพายุไง เรียงกันเป็นสตอรี่คลั่งรักเลยนะมึง"เจแปนยื่นโทรศัพท์ให้ข้าวหอมดูบ้าง แม้จะไม่อยากรับรู้ แต่ถ้าไม่ดูเลยก็คงไม่ได้ ข้าวหอมจึงเลือกรับโทรศัพท์มือถือเครื่องนั้นมา เเละเลื่อนดูรูปภาพเหล่านั้นมีทั้งรูปตั้งแต่ตอนที่เธออยู่กับพายุช่วงแรก ๆ บางรูปที่เธอถูกแอบถ่าย เเละรูปคู่ของทั้งสองคน ข้าว
คุณอาขา หนู(คนเดิม)ขอลาก่อน ทำเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องใหญ่กว่า
"คุณอา!"เมื่อรู้ว่าคนที่จัดการคีรินทร์ให้ลงไปนอนกับพื้นคือใคร ข้าวหอมยิ่งตกใจหนักกว่าเดิม เขามาได้อย่างไร และมาตั้งแต่ตอนไหน? ทำไมเธอถึงไม่รู้สึกตัวเลยสักนิด!"หยุดนะเว่ย!"เสียงชายหนุ่มวัยกลางคนที่ฟังดูคุ้นหูนัก ร้องห้ามพร้อมกับสาวเท้าเข้ามาอย่างรีบร้อน ข้างกายมี รปภ.ตามมาด้วยสองคนเพื่อมาลากเอาบุคคลที่บังอาจเข้ามาทำร้ายร่างกายลูกชายเจ้าของบริษัทอย่างไม่เกรงกลัว แต่เเล้วเมื่อมาถึงผู้มาใหม่กลับทำสีหน้าตกใจหนักกว่าข้าวหอมเสียด้วยซ้ำ!"ไอ้พายุ! ข้าว! มาได้ยังไง?""กูมาต่อยปากไอ้เด็กเวรนี่! ส่วนเมียกูมาให้มันด่า"พายุเอ่ยอย่างโมโห แถมยังตอบเเทนข้าวหอมจนเธออึ้ง พายุใจร้อนและปากแจ๋วคนเดิมยืนอยู่ข้างเธอจริง ๆ สินะ"หลานกูมันไปหาเรื่องอะไรมึง?"คิมหันต์ทำหน้างง ๆ เมื่อเห็นว่าพายุกับข้าวหอมไม่ตอบจึงหันมาถามหลานชายตนเอง ใช่แล้ว...คิมหันต์เป็นน้าของคีรินทร์ที่เข้ามาบริษัทวันนี้ก็เพื่อที่จะเข้ามาเยี่ยมหลานชาย แต่ก็ดันได้ยินพนักงานที่บริษัทบอกว่ามีเหตุทะเลาะวิวาทกัน ไม่คิดว่าคนที่เป็นคู่กรณีจะเป็นเพื่อนสนิทของตัวเอง"ว่าไงไอ้หลานชาย
คุณอาขา หนู(คนเดิม)ขอลาก่อน พ่อพระทำลาย ผู้ร้ายปกป้อง
"นั่นอิข้าวมาแล้ว!"น้ำเสียงและท่าทีร้อนรนผิดแปลกไปจากปกติของเจแปน ทำให้หญิงสาวที่เดินเคียงคู่มากับหนุ่มหล่อสวมเเว่น บุคลิกดูดีมีภูมิฐาน ต้องแปลกใจเล็กน้อยทั้งสองคนเข้าบริษัทมาพร้อมกัน สาเหตุที่เขาเดินตัวติดข้าวหอมได้ก็เพราะไม่ต้องปิดบังเพื่อนของเธออีกต่อไป แต่ต้องยอมรับว่าแอบรำคาญสายตาเหล่าพนักงานที่คอยมองตามแผ่นหลังทั้งสองคนอยู่เป็นระยะ"มีอะไรหรือเปล่า? กวางไม่ฝึกที่แผนกเหรอ"ข้าวหอมเอ่ยถามอย่างสงสัย พายุเองก็แสดงสีหน้าเช่นกัน เขาเดินถือกระเป๋าข้าวหอมเข้ามา พร้อมกับคลุมเสื้อทับให้สาวน้อยที่สวมชุดนักศึกษารัดรูป ก่อนมาก็เถียงกันตาแทบถลน แต่เพราะพายุมีอาการเหมือนจะไม่ค่อยสบาย จึงไม่มีเเรงเถียงสู้ข้าวหอมได้"ข้าวเกิดเรื่องใหญ่แล้วว่ะมึง!"กวางที่ปกติเอาแต่วางตัวนิ่ง ตอนนี้เองกลับมีท่าทีร้อนใจไม่ต่างกับเจแปน"มีเรื่องอะไร?""เอ่อ..."กวางหันไปมองทางพายุที สลับกับเจแปนบ้างข้าวหอมบ้าง เหมือนกับว่าจะสื่อสารทางสายตาว่าควรจะเล่าเรื่องนี้ต่อหน้าพายุจริงหรือไม่"เล่าเถอะ ถ้าเรื่องเกี่ยวกับข้าว ฉันก็ควรต้องรู้" พายุเหมือนจ
You may also like
คลั่งรักสุดใจของนายCEO
นครแสงจันทร์75.3K views3P อาหมวยโดนอาเฮียใหญ่ทั้งสองจับทำเมีย
Sadistic_X29.9K viewsคลั่งรักเมียแต่ง
ชะนีติดมันส์94.4K viewsท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน
ป่าดอกท้อ35.6K viewsหลงกลผัวกำมะลอ (NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น2.1K viewsกฎหลักคือห้ามรักมาเฟีย
แสนดาริกา745 viewsแฟนเช่าของฉันเป็นท่านรอง
จินต์พิชา1.3K viewsแรงรักซ่อนปรารถนา
อัญจรี166 views
