ตอนที่8

"แก้มใส!เป็นอะไรรึป่าว!"อาธันเอ่ยถามฉันด้วยนำ้เสียงตกใจปนเป็นห่วง ฉันจึงแกล้งเอนหัวซบลงไปบนอกแกร่งของอาธัน

"แก้มใสเวียนหัวนะคะอาธัน"ฉันเอ่ยบอกอาธันไปด้วยนำ้เสียงออดอ้อนและเอื้อมมือทั้งสองข้างขึ้นไปโอบรอบคอของอาธันทันที

"อ้าวเหรอครับ แล้วหนูลงมาทำอะไรล่ะครับ?"อาธันเอ่ยถามฉันด้วยนำ้เสียงเหมือนเขาไม่เชื่อฉันปนแปลกใจ ฉันคงต้องทำอะไรสักอย่างแล้วแหละ 

"หนูแก้มใส หนูแก้มใส!"เสียงอาธันเอ่ยเรียกฉันด้วยนำ้เสียงตกใจ ร่างของฉันที่โดนอาธันจับเขย่าๆเบาๆเพื่อเรียกสติของฉัน อาธันขาแก้มใสมีสติครบถ้วนค่ะและตอนนี้สติของแก้มใสกำลังจะหมดไปกับร่างกายที่สุดแสนจะเพอร์เฟคของอาธันนี้แหละค่ะ!!ช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย

"อึ๊บ"อาธันช้อนร่างของฉันขึ้นอุ้มและพาร่างของฉันเดินไปที่ไหนสักทีหนึ่ง

พรึบ

"สงสัยจะไม่สบายจริงๆแฮะเลือดกำเดาก็ไหลไม่ยอมหยุด"เสียงอาธันเอ่ยขึ้นพลางจับศีรษะของฉันหนุนไปบนหมอนสูงและเขาก็จับหน้าของฉันให้นอนหงายหน้าขึ้นมองเพดานสีขาว ฉันกำลังนอนอยู่บนที่นอนนุ่มๆอย่าบอกนะ ว่านี้คือเตียงนอนของอาธันอ่ะ อื้อฟินนนโคตรๆๆ^//^

"อาธันขา หนูหิวจัง"ฉันลืมตาขึ้นไปมองอาธันที่ตอนนี้เขากำลังนั่งอยู่บนเตียงข้างๆฉันและเขากำลังเอากระดาษทิชชูเช็ดเลือดกำเดาให้ฉันอยู่ และเลือดกำเดาของฉันมันคงจะไม่หยุดไหลง่ายๆแน่ถ้าอาธันยังโชว์หน้าอกสุดล่ำให้ฉันดูอยู่แบบนี้น่ะ!!

"กะแก้มใส จะทำอะไรอ่ะครับ?"อาธันเอ่ยถามฉันด้วยนำ้เสียงสั่นๆที่ตอนนี้ฉันยื่นมือขึ้นไปลูบไล้หน้าอกที่เปลือยเปล่าของอาธัน อาธันก็เอามือของเขามาจับแขนของฉันให้หยุดลูบแผงอกของเขา

"แก้มใสรักอาธันนะคะ รักมาตลอด"ฉันเอ่ยบอกอาธันและค่อยๆขยับตัวลุกขึ้นนั่งพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปหาหน้าของอาธันที่ตอนนี้เขามองฉันด้วยสายตาตกใจ

"อาธันขา"ฉันเรียกอาธันด้วยนำ้เสียงหวานๆพร้อมกับขยับตัวขึ้นไปนั่งบนตักของอาธัน

"แก้มใสคิดอะไรอยู่ครับ! เราเป็นอาหลานกันน่ะ"อาธันเอ่ยบอกฉัน ฉันที่กำลังยื่นมือขึ้นไปลูบไล้โครงหน้าหล่อของอาธันอยู่ก็ต้องชะะงักกับคำพูดของเขาและหันกลับไปมองหน้าของอาธันด้วยสายตาไม่พอใจ

"ทำไมคะ!ทำไมแก้มใสจะรักอาธันไม่ได้ อาธันไม่ได้เป็นอาแท้ๆของแก้มใสสักหน่อย!!"ฉันตะโกนใส่หน้าของอาธันด้วยนำ้เสียงไม่พอใจแววตาของฉันที่มองเขาเต็มไปด้วยคำถาม ว่าทำไม ฉันจะรักเขาไม่ได้!

พรึบ

"แก้มใส!!"อาธันเรียกฉันด้วยนำ้เสียงดุๆพลางตกใจที่ตอนนี้ฉันถอดเสื้อยืดสีครีมของฉันออกไปแล้ว จนเผยให้เห็นหน้าอกอวบอิ่มขนาดใหญ่เกินตัวของฉันที่มียอดอกสีชมพูระเรื่อประดับไว้อย่างสวยงาม

"แก้มใสรักอาธันจริงๆนะคะ อาธันรักแก้มใสไหมคะ?"ฉันเอ่ยบอกอาธันและขยับตัวเอาหน้าอกอวบอิ่มของฉันไปสัมผัสกับหน้าอกแกร่งของอาธันพลางใช้ปลายปทุมถันถูเสียดสีไปกับแผงอกสุดล่ำของอาธัน

"ไม่นะอาธัน อาธันผลักแก้มใสทำไม!!"ฉันเอ่ยถามอาธันไปอย่างไม่พอใจที่เขาจับไหล่ของฉันและออกแรงดันเบาๆให้ฉันออกไปจากเขา

พรึบ

"ไม่ค่ะ แก้มใสอยากเป็นของอาธัน แก้มใสรักอาธันนะคะ"ฉันกอดคออาธันแน่นและเอ่ยบอกเขา ตอนนี้หน้าอกของฉันกำลังเบียดเสียดอยู่กับแผงอกที่เปลือยเปล่าของอาธันและส่วนล่างของฉันก็มีแค่แพนตี้ลายลูกไม้สีขาวตัวจิ๋วตัวเดียวแค่นั้น

"แก้มใสพูดอะไรอยู่น่ะ รู้ตัวบ้างไหม!!"อาธันเอ่ยถามฉันด้วยนำ้เสียงดุๆปนไม่พอใจ 

"แก้มใสรู้ตัวค่ะ ว่าแก้มใสพูดอะไรออกไป จ๊วฟฟ จ๊วฟฟ อื้ออ"ฉันเอ่ยบอกอาธันและฉันก็ขยับหน้าลงไปประกบริมฝีปากสีชมพูของอาธันทันที เขาไม่ยอมเปิดปากให้ฉัน ฉันจึงทำได้แค่เพียงดูดชิมความหวานจากริมฝีปากของอาธันแค่นั่นเอง ริมฝีปากของเขาช่างหวานซะเหลือเกิน

"อื้อ จ๊วฟฟ ซู๊ดดดด"ฉันดูดดึงริมฝีปากของอาธันพลางขบฟันกัดหยอกเย้าริมฝีปากของอาธันเล่นย่างหมั่นเขี้ยวดวงตาทั้งสองข้างของฉันก็ปิดลง

"อื้ออออ"อาธันร้องขึ้นแล้วเขาก็ออกแรงผลักไหล่ของฉันจนฉันหลุดออกมาจากตัวของเขาได้สำเร็จ

"ทีหลังอย่าเล่นอะไรแบบนี้อีก เราเป็นหลานของอา และที่สำคัญอามีแฟนแล้ว"

"เลิกคิดอะไรกับอาได้แล้วแก้มใส เรื่องของเรามันไม่มีทางเป็นไปได้เลย"อาธันเอ่ยบอกฉันด้วยนำ้เสียงจริงจัง แววตาที่เขามองมาที่ฉันมันเต็มไปด้วยความว่างเปล่าและนิ่งสงบเยือกเย็น แต่ผิดกับฉันที่ใจของฉันกำลังแหลกสลาย

"อาธันมีแฟนแล้วเหรอคะ?"ฉันมองหน้าอาธันพลางเอ่ยถามอาธันไปด้วยนำ้เสียงแผ่วเบาอย่างคนหมดแรง ฉันไม่มีแรงที่จะทำอะไรต่อไปแล้ว เพราะฉันกำลังอกหัก

"อืม อามีแฟนแล้วครับ อารักเธอมากและที่สำคัญอากำลังจะขอเธอแต่งงาน"อาธันเอ่ยบอกฉัน ฉันที่ได้ยินคำพูดของอาธันทำให้ฉันนำ้ตาคลอขึ้นมาทันที อาธันมีแฟนแล้ว อาธันกำลังจะขอผู้หญิงคนนั้นแต่งงาน เขาไม่ได้โกหกฉันใช่ไหม

"แก้มใส!"อาธันเอ่ยเรียกฉันเสียงดังด้วยความตกใจที่อยู่ๆฉันลุกขึ้นจากเตียงนอนของเขาและเดินออกมาจากบ้านของอาธัน ฉันรู้สึกหนาวฉันจึงยกมือขึ้นมาโอบกอดร่างของฉันและเดินกลับไปยังบ้านของคุณย่าด้วยสภาพที่ท่อนบนเปลือยเปล่าพร้อมกับใจที่แหลกสลาย

พรึบ