ตอนที่8.

ตอนที่8.

หญิงสาวนั่งเอาเท้าแช่น้ำเล่นไปมาขณะเงี่ยหูฟังว่าเขาพูดอะไรบ้างนั้นรู้สึกชื่นชมเขาอย่างไม่อาจจะปฏิเสธได้ที่เขาเห็นความสำคัญกับความเดือดร้อนของคนอื่น

เนื่องจากเมื่อคืนมีพายุฝนตกหนักมากจนมีดินโคลนถล่มปิดกั้นเส้นทางเข้าหมู่บ้านและไฟฟ้าก็ดับอยู่หลายชั่วโมงราฟาเอลจึงพาคนงานไปช่วยกันจัดการกับดินที่ปิดกั้นเส้นทางและติดต่อเจ้าหน้าที่มาซ่อมไฟฟ้าจนสามารถใช้ได้ตามปกติ

วันนี้ทั้งวันเขาก็ขลุกอยู่ในหมู่บ้านกับชาวบ้านและก็เพิ่งจะกลับมาเมื่อครู่ เธอเห็นแล้วว่าชาวบ้านที่นี่รักเขามากและเรียกราฟาเอลว่า นายฝรั่ง ไม่ว่าเขาจะพูดหรือสั่งอะไรดูทุกคนจะให้ความร่วมมือและช่วยเหลือเป็นอย่างดี แล้วยังมีสาวๆ บางคนเหล่มองเธออย่างไม่ชอบใจเพราะคิดว่าเธอเป็นคู่แข่ง ซึ่งหญิงสาวเหล่านั้นก็คงอยากจะเป็นเมียของนายฝรั่งนั่นเอง พอคิดเรื่องนี้ใจสาวก็รุ่มร้อนขึ้นมาทันที    

“หึ เสน่ห์แรง จนสาวๆ ชาวบ้านแทบจะตีกันตายเพราะอยากได้ซาตานไปเป็นสามี เชอะ... ใครได้อีตานี่ไปเป็นสามีคงบ้าแน่ๆ คนอะไรเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย”

แทนฤทัยเชิดหน้าขึ้นอย่างไม่พอใจเขาขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผลดวงตากลมโตละจากร่างแกร่งของเขาด้วยหัวใจเต้นกระหน่ำจนน่าโมโหแล้วพยายามคิดเรื่องของตนเอง เธอจะต้องรีบอกแบบเครื่องประดับที่ลูกค้าสั่งมาเป็นพิเศษให้เสร็จโดยเร็วเพื่อจะได้กลับบ้านเร็วๆ บิดามารดาของเธอนี่ก็กระไร ยอมให้เธอมากับเขาได้โดยไม่ห่วงเธอเลยสักนิด ซ้ำยังโทร. มาย้ำว่าให้เธอศึกษางานกับราฟาเอลให้ดีอย่าเกเรอีกด้วย บิดามารดาของเธอเป็นพวกของราฟาเอลไปแล้วเรียบร้อย

ทางด้านราฟาเอลสั่งงานลูกน้องเสร็จก็หันมาทางด้านคนที่นั่งเล่นอยู่ริมตลิ่งซึ่งเป็นโขดหินกว้างและน้ำลึกพอที่จะเล่นน้ำในลำธารได้ และถัดขึ้นไปสูงกว่านั้นจะเป็นธารน้ำตกเตี้ยๆ แต่ทว่าจะมีน้ำตลอดปีเพราะราฟาเอลได้วางระบบน้ำในไร่ด้วยน้ำที่มาจากธรรมชาติและจากฝายน้ำเล็กๆ ที่เก็บกักน้ำไว้ใช้ในไร่ซึ่งก็จะมีการสูบน้ำขึ้นมาจากใต้ดินด้วย

ในอนาคตราฟาเอลจะผันตัวเองมาทำไร่องุ่นและรีสอร์ตแบบอิงธรรมชาติเพื่อการศึกษาเรียนรู้แหล่งป่าไม้และการทำเกษตรแบบผสมผสานอย่างที่ได้ดูงานในศูนย์การเรียนรู้ด้านเกษตรของชาวบ้านในละแวกนี้เป็นการถาวรด้วยเพราะเห็นว่ามันดีต่อธรรมชาติและเขาก็เบื่อแล้วกับธุรกิจที่ชิงดีชิงเด่นกัน เขาต้องการความสงบไม่อยากต่อสู้กับใครแล้วในตอนนี้ ที่สำคัญราฟาเอลอยากหายจากฝันร้ายที่ตามหลอกหลอนเขาไปทุกๆ ที่ ยกเว้นยามที่ทำงานในไร่จนเหนื่อยและหลับไปอย่างอ่อนเพลียเท่านั้นเขาจึงไม่ ฝันร้าย... 

เจ้าของดวงตาคมสีมรกตปรายตามองคนที่แกว่งเท้าเล่นในน้ำอย่างนึกอะไรดีๆ ขึ้นได้ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ผุดพรายขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลาแล้วค่อยๆ ย่อกายลงในน้ำลัดเลาะมาตามแอ่งน้ำและโขดหินอย่างเงียบเชียบไม่ให้หญิงสาวรู้ตัว ส่วนแทนฤทัยเมื่อเห็นว่าเสียงของเขาเงียบๆ ไปก็ชะเง้อมองหาแต่แล้วก็ไม่พบใครสักคนแม้แต่คนที่เธอแอบนินทาเขาอยู่เมื่อครู่ ใจสาวเริ่มหวั่นวิตกเมื่อเวลาเริ่มเย็นลง สถานที่ที่เธอไม่คุ้นเคยทำให้หญิงสาวกลัวเล็กน้อยจึงรีบลุกขึ้นยืนบนแผ่นหินซึ่งตนนั่งอยู่อย่างชั่งใจว่าจะร้องเรียกเขาหรือว่าเธอจะเดินเข้าบ้านไปก่อน...

“ไปไหนของเขานะ เร็วจริงๆ อย่างกับผีแน่ะ...”

หญิงสาวชะเง้อมองหาแล้วก็ตัดสินใจว่าจะเดินกลับเข้าบ้านก่อน แต่แล้วก็รู้สึกเย็นวาบไปทั้งตัวเมื่อมีมือเย็นเฉียบของใครบางคนมาคว้าหมับที่ข้อเท้า

“กรี๊ดดดด ตู้มมมม...”

เสียงกรีดร้องออกมาอย่างตื่นตกใจและเสียงของหนักๆ ร่วงหล่นลงน้ำดังก้องไปทั้งบริเวณ ตามด้วยเสียงตะกายน้ำผสมกับเสียงโวยวายของแทนฤทัยดังลั่นเมื่อเห็นใบหน้าเจ้าของมือปริศนาที่ทำให้เธอตกใจจนแทบสิ้นสติ

“นาย ไอ้โรคจิต ไอ้บ้า ไอ้ปีศาจหน้าขาว อี๊ ฉันเกลียดนายยย... แค่กๆ”

“ฮ่าๆ สมน้ำหน้า ถ้าเธอจะขาดใจตายนี่ไม่ใช่เพราะขาดอากาศหายใจเพราะจมน้ำ แต่ตายเพราะมัวด่าฉันจนหายใจไม่ทันมากกว่า”

ราฟาเอลเย้าแหย่หญิงสาวอย่างสนุกเสียงหัวเราะของเขายิ่งทำให้แทนฤทัยโกรธเกรี้ยวมากขึ้น มือบางฟาดตุบๆ ลงบนอกกว้างของเขาอย่างโมโห

“นี่แน่ะๆๆ สนุกใช่มั้ยที่แกล้งเขาได้ ไอ้คนโรคจิต”

“โอ๊ยๆ พอๆ เจ็บนะเนี่ย อะไรกัน มือเล็กๆ ทำไมตีหนักจัง ฮ่าๆ”

ราฟาเอลหลบมือบางพัลวันพลางว่ายน้ำหนีเธอ หญิงสาวว่ายน้ำตามไปด้วยความโกรธทั้งวิดน้ำใส่เขาอย่างโมโหจนมันกลายเป็นความสนุกเมื่อเขาสำลักน้ำไอหน้าดำหน้าแดงไม่ต่างจากเธอเมื่อครู่ หญิงสาวมองเยาะเขาอย่างสะใจ

“หึ สมน้ำหน้า แกล้งคนอื่นดีนัก สำลักน้ำตายไปเลย..”

แทนฤทัยพูดอย่างสะใจแล้วหันหลังว่ายน้ำหนีเขาเข้าฝั่งแต่แล้วเธอก็ต้องกรีดร้องอย่างตกใจอีกครั้งเมื่อราฟาเอลว่ายมาทันแล้วคว้าข้อเท้าบางดึงเธอลงไปใต้น้ำอย่างว่องไว กว่าจะตะเกียกตะกายขึ้นมาเหนือเหนือน้ำได้เธอก็กินน้ำไปหลายอึก หญิงสาวโผนเข้าหาร่างสูงแล้วกระหน่ำทุบเขาอย่างบ้าคลั่งเมื่อเขาหัวเราะอย่างอารมณ์ดีที่สามารถแกล้งเธอได้อีกครั้ง

“ฮ่าๆ โอ๊ยๆ มือหนักจริงๆ พอแล้วแทมมี่”

“ตีให้ตายเลยคนบ้า นี่ๆ แกล้งเขาดีนัก...”

หนุ่มสาวกอดรัดฟัดเหวี่ยงทุบตีกันราวเด็กๆ โดยลืมความขุ่นข้องหมองใจและความใกล้ชิดที่พวกเขามีต่อกันไปชั่วขณะจนกระทั่งพวกเขาตกอยู่ในอ้อมแขนกันและกัน...