LOGINสายตาฉันดันเผลอจ้องแววตาคมนิ่ง จนเขาหยุดเดินแล้วหันหน้าเข้ากระจกตรงๆ ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้ควรทำตัวยังไงไม่ให้มีพิรุธ จึงได้แต่หยิบลิปสติกขึ้นมาทาที่เดิมซ้ำๆ
ร่างสูงกระตุกยิ้มแล้วสาวเท้าเข้ามาหน้ากระจก เปิดน้ำล้างมือตรงอ่างข้างๆเธอ
" เมื่อกี้ได้ยินเสียงอะไรแปลกๆรึเปล่าครับ "
เธอแลมองคนข้างๆก่อนจะพยายามทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ปิดฝาลิปสติกแล้วเก็บเข้ากระเป๋าสะพาย " ไม่นี่คะ ฉันพึ่งเข้ามา "
" จริงเหรอ ผมว่าผมก็ไม่ได้ยั้งแรงเลยนะ คุณไม่ได้ยินเสียง... "
" หยุด! " เธอยกมือขึ้นห้าม ก่อนจะหันไปสบตากับเขาตรงๆ " เออ! ได้ยิน! แล้วไงอะ! ทำไมไม่ไปหาทำที่มันดีๆ โรงแรมแถวนี้ก็เยอะแยะ "
เรียวขาแกร่งเคลื่อนเข้ามาใกล้หญิงสาว ก้มลงมากระซิบชิดหน้าหวานด้วยเสียงเบาหวิว " ก็มันไม่เร้าใจ... " แถมก่อนจะหันหลังเดินออกจากห้องน้ำยังยักคิ้วเข้มๆปิดท้าย ทิ้งให้เธออ้าปากค้างกับคำตอบของเจ้าของผับ
โรคจิต
" ทำไมมึงไปเข้าห้องน้ำนานอะ "
" คนมันเยอะ เลยไปเข้าด้านหลัง " จะบอกมันดีไหมว่า ไปเจออีบาร์เทนเดอร์บ้ากามมา
บอกดีไหมนะ!?
บอกสิ! เรื่องแบบนี้มันต้องเมาท์!
" มึง " เกริ่นแค่นี้ เพื่อนสาวถึงกับหันมาจ้องหน้า วางแก้วเหล้าลงแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้
" เล่า!! "
อะแฮ่ม! โอเค ขอปรับท่านั่งนิดนึง
" เมื่อกี้ตอนกูไปเข้าห้องน้ำอะ...กูเห็น " ขมิ้นอ้าปากจ้องหน้า สายตาจดจ่ออยู่แต่ริมฝีปากเพื่อนว่าจะพูดอะไร
" กูเห็นบาร์เทนเดอร์สุดหล่อมึงอะ "
" กรี๊ดๆๆ หล่อไหมมึงงงงง " มึงเบี่ยงประเด็นไปไกลมากเพื่อน " แล้วไงต่อออออ "
" กูเจอนางเดินออกมาจากห้องน้ำกับผู้หญิง "
" ...... "
" เขาเข้าไปอะจึ๊กดึ๊กดึ๋ยกับผู้หญิงในห้องน้ำเว้ย " อ้าปากค้างไปเลยสิเพื่อนกู อย่างงี้มันต้องซ้ำ!
" เสียงนี่คมชัดระดับ HD กูนี่ขนลุกไปหมด "
" ว้าย! จริงเหรอ! แล้วมึงเห็นรึเปล่า ว่าเขาทำท่าอะไรกันบ้าง " แล้วมันก็ทำจริตยกมือขึ้นปิดปาก
" บ้าาาาา! จะไปเห็นได้ยังไงกันเล่า กูแอบฟังอยู่ข้างน๊อกกกกก " แสร้งยกมือมาปัดผมทัดหู
" อะจริงรึ~ "
" อะจริงสิ! "
" อะแน่รึ~ "
" ก็แน่สิ! "
พ่ามพ๊าม!
" มึงอ่าาาา ทำไมไม่โทรเรียกกู กูอยากเห็นเขาตอนเหงื่อออก "
" ลามกนะมึงเนี่ย " แล้วก็หัวเราะคิกคักกันอยู่สองคน จนเวลาล่วงเลยมาหลายชั่วโมง ขมิ้นเริ่มเต้นท่าแปลกๆ แสดงมันเริ่มประคองสติตัวเองไม่อยู่แล้ว
" ป่ะมึง...กลับได้แล้ว มึงเมาแล้วเพื่อน " มันพยักหน้าแล้วเราก็เรียกพนักงานเช็คบิล หอบหิ้วเบียดเสียดกันออกมาสองคน นี่ผับหรืออะไร คนยั้วเยี้ยมาก
โอ๊ย! นี่เหนื่อยกับคนเมามากนะ! มึงอย่าพึ่งทิ้งตั๊วววววว ยังดีที่มันตัวเล็กกว่าเลยประคองง่าย ใจจริงอยากยกมันพาดบ่า แต่ก็กลัวฝูงชนจะตกใจ
" มีอะไรให้ช่วยไหมครับ " ฉันหยุดเดินพร้อมเอี้ยวหน้ามองข้างหลัง เพราะหันทั้งตัวไม่ได้ มือติดอยู่กับเอวคนเมาอยู่
อีบาร์เทนเดอร์โรคจิต!
" ขอบคุณค่ะ แต่ไม่เป็นไร " ฉันรีบเดินไม่อยากสนทนาด้วย แต่นางก็ยังก้าวขายาวๆมาดักหน้า!
" ผมก็กำลังจะกลับพอดี ให้ผมช่วยไหม "
" บอกว่าไม่! " ฉันประคองเพื่อนเดินหลบซ้ายเขาก็ยังมีหน้าเขยิบซ้าย!
ฉันเปลี่ยนเส้นทางเดินหลบขวา คนหน้าด้านก็เขยิบมาขวางทาง!
" หลบ! " แล้วกูก็หนักด้วย!
" คุณก็ดูเหมือนจะดื่มไปไม่น้อยนะ ขับรถกลับไหวแน่เหรอครับ โดนเป่ามารับรอง...ไม่รอด "
" เรียกแท็กซี่ดึกๆแบบนี้ไม่ปลอดภัยกับผู้หญิงสวยๆหรอกนะครับ " กูที่กำลังจะอ้าปากเถียงเป็นต้องกลืนคำว่าแท็กซี่ลงไป
" ตอนนี้ฉันหายเมาแล้ว ขับรถได้ หลบ!! " แล้วนางเบะปากพยักหน้า เอามือพ่ายหลังแล้วหลีกทางให้
แล้วทำไมไม่หลบตั้งแต่ทีแรกว่ะ แม่ง
" กวนตีน "
แล้วก็ฮึบแรงอีกเฮือกประคองเพื่อนสาวมาถึงลานจอดรถ เปิดประตูดันนางเข้าไป แล้วรีบประจำตำแหน่งคนขับพร้อมปาดเหงื่อ
หญิงสาวขับรถออกจากผับหรู หารู้ไม่ว่าเขาขับรถตามเธอออกมาตลอดทั้งเส้นทาง พอรถคันหน้าเลี้ยวเข้าคอนโดที่พัก ปากหนาก็กระตุกยิ้มแล้วเลี้ยวตามเข้าไปด้านใน แล้วถอยเข้าช่องห่างจากเธอสองล็อค
รถหรูจอดสนิทแล้วดับเครื่องนั่งดูเธอประคองเพื่อนจนประตูลิฟต์ปิดลง ถึงสตาร์ทรถอีกรอบแล้วขับออกไปอย่างอารมณ์ดี
บังเอิญซะจริง...
" อ้าว! ตาดิน! เมื่อคืนนี้กลับมานอนบ้านเหรอ เช้านี้ถึงลงมาทานข้าวกับแม่ได้ " คนเป็นแม่เดินออกมาจากห้องครัว พร้อมป้าแม่บ้านที่เดินตามมาจัดแจงโต๊ะอาหารเช้า
" ครับ เมื่อวานพ่อโทรบอกว่ามีเรื่องให้ช่วย " พูดถึงพ่อ พ่อก็ลงมาพอดี ทั้งสามคนนั่งทานอาหารเช้าด้วยกัน บิดาหัวโต๊ะจึงเริ่มบทสนทนาขึ้น
" ช่วงนี้ดินงานยุ่งรึเปล่า "
" ไม่ครับ พ่อมีอะไรรึเปล่า "
" พ่อจะฝากลูกความคนนึงให้แกดูแล เป็นภรรยาเพื่อนพ่อเอง " ลูกชายพยักหน้าตอบรับ พลางคิดว่าท่านคงอยากเกษียณเต็มตัว แถมลูกความเป็นถึงเพื่อน คงไม่อยากไว้ใจใครให้ดูแลคดี
" แล้วเพื่อนพ่อเขามีปัญหาอะไรหรือเปล่าครับ " บุคคลหัวโต๊ะวางช้อนข้าวต้ม ยกน้ำดื่มอุณหภูมิห้องขึ้นมาจิบแล้วเช็ดขอบปากเบาๆ
" เดี๋ยวทานเสร็จ ตามไปคุยกับพ่อต่อที่ห้องทำงานนะ รบกวนคุณภรรยาชงกาแฟให้สักแก้วด้วยนะครับ " แจ้งแก่ลูกชายซ้ายมือเสร็จ ก็หันไปออเดอร์กาแฟกับภรรยาสุดที่รักที่นั่งขวามือแล้วลุกออกไป
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
ประตูไม้สีน้ำตาลเข้มถูกเปิดเข้ามาพร้อมลูกชายที่ทำอาชีพตามรอยพ่อ ร่างสูงเดินไปนั่งเก้าอี้ตรงข้ามกับบิดา ที่มีเอกสารลูกความวางอยู่บนโต๊ะ
พ่อบอกว่าพ่อเป็นทนายประจำตระกูลของลุงไผ่ที่เพื่อนพ่อตั้งแต่สมัยเรียน แต่ปัจจุบันท่านเสียชีวิตไปแล้ว " อ้าว! แล้วใครโทรหาพ่อ "
" ภรรยาคนที่สองของเขา เห็นว่าพ่อเป็นทนายที่สามีไว้ใจ เลยขอให้เราช่วย " ผมหยิบเอกสารบนโต๊ะขึ้นมาอ่านคร่าวๆ ดูแล้วเป็นครอบครัวที่เรียกว่าเศรษฐีได้เลยนะเนี่ย ทรัพย์สมบัติมหาศาล เป็นเสือนอนกินทั้งชาติก็ไม่หมด
" แล้วภรรยาคนแรกล่ะครับ "
" ตั้งแต่เลิกกัน เธอก็ออกจากบ้านไปไม่ติดต่อมาอีกเลย "
" แล้วเขาให้เราช่วยอะไรครับ "
" มีขโมยขึ้นบ้าน ของที่ขโมยได้ไปคือบรรดาเครื่องเพชรและโฉนดที่ดิน " คิ้วหนาขมวดปม นั่งกอดอก สบตากับคนเป็นพ่อ
" แสดงว่าขโมยเป็นคนในครอบครัวเหรอครับ แล้วชื่อในโฉนดเป็นชื่อใคร "
" ชื่อในโฉนดยังเป็นของไผ่ " แล้วพ่อก็อธิบายเพิ่มถึงรายละเอียดครอบครัวของเพื่อน
ชื่อในโฉนดยังเป็นของลุงไผ่ ลุงไผ่จดทะเบียนสมรสกับภรรยาคนแรกยังไม่ได้หย่า ปัจจุบันคนที่อาศัยอยู่ที่บ้านหลังนั้นคือภรรยาคนที่สองที่ไม่ได้จดทะเบียนและลูกสาวของเธอ
มีเมียเยอะนี่ซับซ้อนจังวะ
" ผมอยากเข้าไปคุยกับภรรยาเพื่อนพ่อครับ เธออยู่ที่ไหน "
" เชียงใหม่ "
สองอาทิตย์ต่อมาสุริยันแสงสุดท้ายกำลังจะลับขอบฟ้า บริเวณโดยรอบของมหาวิทยาลัยถูกระบายด้วยสีส้มเข้มจากท้องฟ้าจนเต็มพื้นที่ รวมถึงนักศึกษากลุ่มสุดท้ายของตึกใหญ่ที่ทยอยกันเดินออกมาจากลิฟต์ คาบสุดท้ายถือว่าโหดหฤหรรษเนื่องด้วยอาจารย์ผู้สอนเป็นถึง ดร.จึงใช้เวลาในการสอนทุกนาทีอย่างมีค่า " มึงทำอะไรขมิ้น " เพื่อนสาวคนสนิทถามขึ้นขณะเดินตามกันมา ปฏิกิริยาเพื่อนดูแปลกๆเหมือนกำลังหลบอะไรสักอย่าง คอยหวาดระแวงทุกครั้งทั้งแต่เดินออกมาจากลิฟต์ " กูเปล่า " แต่ก็อาศัยฝูงชนกลุ่มใหญ่บดบังความสูงแค่ 155 ซม.ของตน จะให้บอกมันยังไงดีล่ะ? ไม่รู้จะเริ่มเล่าจากตรงไหนด้วยซ้ำ แค่หลบหน้ามาได้สองอาทิย์นี่ก็บุญหัวสุดๆแล้ว บ้านก็ไม่ได้กลับกลัวเขาไปดัก ต้องคอยโกหกพ่อแม่ว่าต้องเร่งทำรายงานก่อนสอบเลยต้องหอบสังขารมานอนคอนโด " กูไม่เชื่อ " แน่ล่ะ! คำพูดกับการกระทำโคตรจะสวนทาง ปากบอกเปล่าแต่ดูมันทำซิพอพ้นตัวตึกได้ หล่อนรีบจูงมือเพื่อนสนิทเดินสับขาไปยังลานจอดรถแล้วรีบปิดประตู นั่งเงียบทำใจอยู่นานกว่าจะอ้าปาก" มึง..." เอาวะ! ไหนๆก็ไหนๆ ลูกจันทร์ไม่ใช่คนอื่นคนไกลสักหน่อย " คือ...กูกับผู้กองอะ..." ฮืออออ จะเล่าก็กระดากป
ปากกระจับกดทับปกปิดริมฝีปากที่เผยอเผลอตอบ บดเบียดเอวหนาผ่านเนื้อผ้าบางๆ ของกันและกัน" อืมมม " ชายหนุ่มส่งความกำหนัดส่งต่อคนตัวเล็ก แลบลิ้นร้อนเลียตามเนื้อปากนุ่มภายนอกก่อนจะค่อยๆ แหย่ปลายนุ่มเข้าโพรงปากเธอช้าๆ แทรกได้ก็กวาดต้อน เกี่ยวรั้งลิ้นน้อยจนสมองเธอมึนเบลอ พัลวันดึงดูดจนร่างบางอ่อนเปลี้ยเพลียแรง ช่วงล่างก็ถูกรุกรานด้วยเอวหนาอ่า...เธอรับมือไม่ทัน" ผู้กอง..."" อืมม " ตอบส่งๆ ด้วยเสียงครวญคราง ไม่ยอมละเนื้อหวานในปากแม้แต่น้อยจูบจนพอใจก็ไล่พรมลมร้อนลงมาตามซอกคอขาว เลียหยอกจนเธอย่นคอหนีความซ่าน คนตัวโตคล่อมทับแทบไม่เห็นคนใต้ร่าง แต่มือใหญ่อีกข้างยังทำงานได้ปกติสอดเข้าใต้เสื้อยืดสีเข้มอ้อมแผ่นหลังบางแล้วปลดตะขอก่อนจะเลื้อยมืออุ่นๆ มาข้างหน้ากอบกุมเต้าเล็กพอดีมือ ปัดระรัวที่ยอดเล็กสีชมพูอ่อน" อื้อออ " คนถูกกระทำซ่านเสียว แอ่นรับความหรรษาที่เขาเสิร์ฟ ก่อนจะค่อยๆ ถอดเสื้อยืดแสนเกะกะทิ้งตามด้วยชั้นในตัวจิ๋วเมื่อลมเย็นๆ ปะทะผิวกายจนขนลุกซู่ หล่อนจึงยกมือขึ้นมาปิดหน้าอกตัวเอง จะว่าอายก็ได้ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยแก้ผ้าโชว์นมต่อหน้าใครเลยนะ" ปิดทำไมผมอยากเห็น " อยากจับ อยากเลียช่อเล็กๆ น
ตั้งแต่วันนั้นมานางก็เทวเข้าเทวออกบ้านฉันเป็นว่าเล่น ปกติวันจันทร์ถึงศุกร์ฉันจะไปนอนคอนโดเพราะใกล้มหาวิทยาลัย อีกอย่างคือมันเมาสะดวก เสาร์อาทิตย์ถึงค่อยกลับมาอยู่ในอ้อมอกพ่อแม่ร่างขาวนวลสวมแต่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวเดินออกมาจากห้องน้ำ พอดีกับเสียงโทรเข้าที่วางอยู่ปลายเตียงนอน มือขาวซีดหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูขึ้นมาดูจอแล้วจึงกดรับ(อาบน้ำเสร็จยัง เย็นนี้มึงมากินข้าวที่ห้องกูนะ) พอดีเลย กำลังจะไปขอข้าวห้องมันกิน ลูกจันทร์เป็นคนที่ทำอาหารอร่อยมาก ตั้งแต่ออกจากบ้านมาใช้ชีวิตข้างนอกก็มีนางนี่แหละเป็นบ่อประทังชีวิต" ไปดิ เดี๋ยวกูแต่งตัวเสร็จแล้วไปหา กูซื้อกับข้าวมาด้วย "(เคๆ)หลังสายถูกตัวหล่อนก็โยนโทรศัพท์ทิ้งลงบนเตียงนุ่มก่อนจะเดินหันหลังปลดผ้าขนหนูทิ้งแล้วใส่เสื้อผ้าแค่ไปกินข้าวห้องเพื่อนก็แต่งตัวชิวๆ นิ้วมือเรียวดึงเสื้อยืดสีดำพอดีตัวกับกางเกงขาสั้นสบายๆ แล้วหอบหิ้วถุงกับข้าวไปเคาะห้องเพื่อนสนิทข้างๆ" มึง "" ว่า "" คุณดินชวนไปกินข้าวที่ห้อง มึงไปกับกูนะ " มือที่กำลังหยิบจานชะงัก เดี๋ยวนะ! มันไปสนิทกับผู้ชายห้องตรงข้ามตอนไหน ทำไมกูไม่รู้เรื่อง" ทำไมเขาชวนมึงไปกินข้าวที่ห้อง มีอะไรที่กู
" อ้าว จริงหรือเนี่ย ฮ่าๆๆ ที่แท้ก็คนกันเองนี่เอง " บนโต๊ะอาหารมีแต่เสียงหัวเราะของพ่อกับแม่ และเสียงของอีตาตำรวจนั่นที่เข้ากับผู้ใหญ่ได้เป็นอย่างดี ส่วนฉันกลายเป็นตัวประกอบมื้ออาหารเย็นไปโดยปริยาย อีกนิดคือต้องยกจานข้าวตัวเองแล้วไปนั่งพับเพียบกินในครัวเหงาๆแล้วอ่ะ " ครับ ไว้วันหลังไปคุณพ่อกับคุณแม่ไปทานข้าวที่บ้านผมนะครับ พ่อผม ต้องตกใจแน่ๆเลย " " ฮ่าๆๆ เอาสิๆ ไปเซอร์ไพรส์อดีตตำรวจเก่ากัน ไม่ได้เจอกันตั้งหลายสิบปี อยากเห็นหน้าตอนมันตกใจเหมือนกัน ฮ่าๆๆ " มื้อนี้ดูพ่อจะดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษ ก็แหงล่ะ จู่ๆเขาก็บอกว่าเป็นตำรวจเพราะตามรอยพ่อ เล่าไปเล่ามา พ่อเขากับพ่อฉันกลายเป็นเพื่อนสมัย ม.ปลายด้วยกันเฉย แต่ต้องมาห่างกันเพราะต่างคนต่างแยกย้ายเรียนตามสายที่ตัวเองถนัดและสนใจ บ้างก็แต่งงานมีครอบครัว จึงไม่ได้นัดเจอกันเหมือนช่วงที่เรียนจบกันมาใหม่ๆ" ผู้กองชอบกินต้มแซ่บเหรอคะ เดี๋ยวแม่ไปตักมาให้เพิ่มนะ " " ครับ กลมกล่อมและแซ่บมาก ผมไปทานข้างนอกยังไม่อร่อยเท่าคุณแม่ทำ " คนตัวเล็กได้แต่แอบเบะปากหมั่นไส้ คนอะไรประจบประแจงผู้ใหญ่เก่ง ส่วนแม่ครัวได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มหน้าบานไปอีก เรื่องกับข้าวกับปล
" ค่ะแม่ หนูจะรีบไป แม่กับพ่อเช็กอินก่อนได้เลยนะคะ นั่งรอในเกตได้เลยค่า รับรองไม่เกินครึ่งชั่วโมงได้เห็นคนสวยคนนี้แน่นวล บายจุ๊บ " ฉันรีบกดวางสายแล้วยัดเสื้อผ้าที่เตรียมไว้ใส่กระเป๋าเดินทางแบบลวกๆฮืออออ~ไม่น่าดื่มเยอะจนตื่นสายเลยอ่ะร่างเล็กบอบบางหิ้วกระเป๋าใบโตเดินลงบันไดอย่างทุลักทุเล เปิดท้ายรถได้ก็โยนกระเป๋าลากใบใหญ่ลงไปแล้วรีบปิดดังปึง! สับขาสั้นๆ ขึ้นรถ จังหวะที่กำลังจะออกจากบ้านสายตาก็ดันเห็นรถยุโรปคันคุ้นตาจอดอยู่ไม่ไกล" แม่ง! จะตามกูไปถึงไหนวะ! " พูดดีก็แล้ว ไล่ก็แล้ว ทำไมผู้ชายหน้าด้านคนนี้ถึงฟังคำคนไม่รู้เรื่องเอาไงดี...เอาไงดี!?เธอกัดปากอย่างใช้ความคิด เรียวนิ้วก็คอยเคาะพวงมาลัยไปด้วย สุดท้ายหลอดไฟทิพย์บนหัวก็สว่างดัง ปิ๊ง!ลูกจันทร์เพื่อนรักฉันโทรขอความช่วยเหลือจากเพื่อนสนิ๊ทสนิทเพียงคนเดียว คนอื่นไม่ค่อยสนิทเท่าไหร่ แต่มันดันบินขึ้นเชียงใหม่ก่อนแล้ว แต่ไม่เป็นไร...นางฟ้าทูนหัวยังส่งคนมาช่วยคนสวยได้ทันเวลาเธอกดเบอร์โทรออกตามไลน์ที่เพื่อนส่งมาให้ไม่นานปลายสายก็รับ" สวัสดีครับ " อุ้ย เสียงหล่อน่าฟัง" สวัสดีค่ะ ใช่เบอร์ผู้กองกรกันต์หรือเปล่าคะ ฉันชื่อขมิ้น.... "" อ่
รถหรูยี่ห้อดังถอยจอดเทียบที่ชั้นวีไอพี เรียวขาแกร่งก้าวออกจากรถ เสยผมเล็กน้อยแอบปลดกระดุมที่หน้าอกลงมาอีกเม็ดเพื่อเช็คเรตติ้ง ก่อนจะมองทางเข้าประตูบานเดิมที่เคยใช้เมื่อหลายปีก่อน เสียงเพลงข้างในยังคงอึกทึกครึกครื้นไม่เปลี่ยน บรรดานักดื่มยังคงโยกย้ายกันอย่างสนุกสนานปลดปล่อยอารมณ์กันอย่างเต็มที่เขามองไปรอบๆ ก่อนจะเดินขึ้นบันไดมุ่งหน้าขึ้นชั้นสองท่ามกลางสายตาสาวๆ ที่คอยสะกิดกัน บ้างก็ยิ้มอ่อยสะบัดผมเชื้อเชิญ" คุณดินเชิญครับ คุณอคิณและคุณลมรออยู่ข้างในแล้วครับ " มือขวาพี่ชายกล่าวต้อนรับแล้วเปิดประตูเชิญเข้าข้างใน" ไงมึง " พี่ชายอย่างสายลมพยักหน้าทักทาย มือยังคนถือแก้วบรั่นดีสีอำพัน ถัดไปเป็นเพื่อนสนิทที่นั่งไขว่ห้างกอดอกทักทายคนมาใหม่ปฐพีทรุดตัวนั่งโซฟาฝั่งตรงข้ามตอบรับชายทั้งสองแล้วยกแก้วของตัวเองขึ้นจิบ" เมียมึงล่ะ "" ดูลูกอยู่บ้านแม่ไง " เมียมึงก็อยู่ด้วยปะ ไม่งั้นจะมีโอกาสมานั่งผ่อนคลายแบบนี้เหรอ" แสดงว่าคืนนี้มีแต่พวกเรา... " สายลมวางแก้วแล้วทำหน้าเจ้าเล่ห์" อยากลองเชิงพนักงานใหม่หน่อยไหม กูพึ่งรับมาเมื่ออาทิตย์ก่อน ชื่อน้องอมยิ้ม น่ารักแถมเอาใจเก่ง ลูกค้าติดตรึม "" กูขอบาย







