LOGINShare
ขบคิดหาสาเหตุ2
Last Updated:
2025-08-31 16:06:44
Latest chapter
จอมใจจอมมาร อย่าคิดอีกเลย1
ริมลำธารจากปลายน้ำตกห่างออกมาจากก้นเหวลึกลับไกลหลายลี้ ซึ่งคาดว่าอาจจะเป็นเส้นทางที่เชื่อมต่อจากป่ารกทึบไปยังหมู่บ้านได้สองชายหญิงกับหนึ่งนกประหลาดตัวใหญ่บนบ่ากว้างกำลังเคลื่อนกายมาเรื่อยๆ ตามแนวคดเคี้ยวของริมธารครานี้หงซือกวนมิได้กลั่นแกล้งนางข้างกายให้รีบเดินตามอย่างทุลักทุเลแต่อย่างใด ทั้งยังใจดีหยุดพักหลายครั้งนอกจากนั้นยังเริ่มมีแผนการชั่วร้ายกับคนงามในแบบที่ไม่เคยเป็น นั่นก็คือแสดงปฏิกิริยาบางอย่างให้นางเข้าใจว่า นางควรอาบน้ำ...แน่นอนว่าเหม่ยหลินไม่อาจล่วงรู้ ว่าเขาได้เห็นนางหมดแล้วทุกสัดส่วนตั้งแต่คืนแรกยามตกหน้าผาจนมาในถ้ำแห่งนั้น เขาก็เห็นนางหมดแล้วจนสิ้น เนื้อนวลของนางนุ่มนิ่มปานใด เขาย่อมรู้ดี แม้กระทั่งยามที่นางได้อาบน้ำชำระล้างคราบเหงื่อไคล เขาก็ยลโฉมนางได้ไม่ยากเย็น ภาพลำคอระหง ช่วงไหล่กลมมน เนินเนื้อกลมกลึงของดอกบัวตูมสีชมพูสดที่ชูช่องดงาม เขาล้วนจำได้ดี เรือนผมสีดำขลับที่ลู่ลงแนบสนิทกับส่วนเว้าส่วนโค้งละมุน ผิวขาวผ่องเนียนละเอียดลออในน้ำที่สะท้อนกับแสงตะวันทุกสิ่งล้วนตรึงสายตาเขาให้จ้องมองได้ทุกคราสายตาคมเฉี่ยวของหงซือกวนเรียบเฉยแต่ทว่าดุดันทรงพลังร้ายกาจ บุคลิก
จอมใจจอมมาร ขบคิดหาสาเหตุ2
เสียงรุมประชาทัณฑ์เจ้าของตุ้มเหล็กที่บังอาจวิเคราะห์สาเหตุการตกหน้าผาของท่านประมุขได้ต่ำตมพลันเงียบลง เมื่อเฟิงหลิวปรากฏกายออกมาดังสายน้ำพลิ้วไหว สายลมอ่อนโชย ประหนึ่งดั่งลอยลงมาจากสรวงสวรรค์กลุ่มชายฉกรรจ์พลันหันหน้ามองเฟิงหลิวเป็นตาเดียวกัน พร้อมทั้งยืนตัวตรงตระหง่านดำทะมึนคล้ายปราการสูงใหญ่ สายตาเย็นเยียบแฝงความนัยว่าพร้อมฆ่าล้างสังหารจนแดดิ้น มิให้ชายตรงหน้าเหลือแม้แต่เถ้ากระดูกเก็บใส่โถเฟิงหลิวลอบกลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อก เขาอุตส่าห์โรยตัวลงมาด้วยท่วงท่าอันงดงามแล้วเชียวไม่รื่นรมย์กันเลยรึ!“เจ้าเป็นใคร?” เสียงห้าวใหญ่ของชายตัวโตผู้มีอาวุธเป็นเคียวเสี้ยวจันทร์เอ่ยถามทันที ไร้ซึ่งมิตรไมตรีอันใดทั้งนั้นเฟิงหลิวยกยิ้มมุมปากแล้วเอ่ยเสียงนุ่มหมายล่อลวงชายด้วยกันให้ใจเย็นลง “พวกท่านสงบสติกันก่อนเถิด ข้าแค่ออกมาเพื่อไขข้อข้องใจ อ้อ...” ชายหนุ่มลากเสียงเล็กน้อยเพื่อกล่อมผู้ฟังอย่างมีชั้นเชิง“ก่อนอื่น ข้าต้องแน่ใจก่อนว่าพวกท่านรู้ได้อย่างไร ว่านั่นเป็นหลุมศพใคร แล้วเหตุใดจึงแน่ใจว่าเขาคือคนสำคัญของพวกท่านที่ตกลงไปที่ก้นเหวนั่น” เขาแค่อยากยืดเวลาแห่งการสนทนาให้ชายกล้ามแน่นทั้งหลายผ่อนคลา
จอมใจจอมมาร ขบคิดหาสาเหตุ1
ยอดหน้าผาที่เดิม ยังคงมีป้ายศพตั้งอยู่หน้ากองหินที่วางเรียงรายยกสูงคล้ายหลุมศพสามศพเหมือนเดิม โดยมีเฟิงหลิวนั่งนิ่งอยู่บนต้นไม้ด้วยโรคสุ่ยหลินอยู่ที่เดิมเพียงครู่ต่อมาตรงริมหน้าผา พลันมีกลุ่มชายฉกรรจ์มากมายปรากฏกายวูบไหวจนพุ่มไม้กระเพื่อมรุนแรง พวกเขาเป็นชายที่มีรูปร่างสูงใหญ่กว่าคนทั่วไป ลำตัวเต็มไปด้วยมัดกล้ามตึงแน่นใหญ่โต ใบหน้าดำทะมึนคล้ายเมฆฝนก่อนพายุโหมกระหน่ำ นัยน์ตาของพวกเขาล้วนแวววาวกราดเกรี้ยวประหนึ่งเสือสิงห์กระหายเลือดกระหายเนื้อ รอบเรือนกายเต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งความโหดเหี้ยมเหนือสามัญ ดุจโผล่ออกมาจากห้วงอเวจี สองมือของพวกเขาล้วนพกพาอาวุธหน้าตาแปลกประหลาด มิใช่กระบี่หรือหอกธรรมดา อาวุธของพวกเขาทั้งใหญ่ทั้งยาว บางอันแหลมเล็กมีคมเขี้ยวรอบด้าน บางอันหนาหนักประหนึ่งภูเขาไท่ซาน บางคนพกตุ้มเหล็กที่วางลงบนพื้นดินก็เกิดเป็นหลุมลึก บางคนพกอาวุธประหนึ่งเครื่องประดับ คล้ายสร้อยไข่มุกเรียงตัวสวยงามเป็นเส้นเป็นสาย แต่หากมองดูดีๆ จะพบว่าเป็นโซ่ตรวนลูกเหล็กที่มีหนามรอบด้านซ่อนอยู่ บางคนพกมีดดาบที่คล้ายกับเคียวเกี่ยวข้าว มิรู้ได้ว่าจะทำนาที่ใด แต่ที่แน่ใจ อาวุธชนิดนี้เมื่อเหวี่ยงออกไปล
จอมใจจอมมาร ริษยาของสตรี 2
“ท่านแม่ทัพ” เพ่ยอิงเอ่ยเรียกขานเสียงเบาหวิว นางยังคงซาบซ่านอยู่มาก เหงื่อกาฬไหลเยิ้มเต็มไปหมดหยวนจงนอนตะแคงข้างเอามือหนึ่งค้ำศีรษะตนเองเอาไว้ แล้วใช้มืออีกข้างหนึ่งเอื้อมขึ้นมาตรงใบหน้าแดงก่ำของเพ่ยอิง ก่อนจะค่อยๆ ใช้ปลายนิ้วไล้เกลี่ยเม็ดเหงื่อที่พร่างพราวออกจากวงหน้าของนาง เขาทำด้วยท่าทางสุภาพอ่อนโยนยิ่งเพ่ยอิงถึงกับสะท้านเฮือก ร่างงามสั่นระริก ประหนึ่งถูกขึ้นคร่อมแล้วควบจังหวะอีกรอบริมฝีปากแดงสดบนใบหน้าหล่อเหลาจึงยกโค้งขึ้น เผยรอยยิ้มละมุนละไมราวเทพเซียนจำแลง ตามด้วยเสียงทุ้มต่ำทรงเสน่ห์แหบพร่าพาหัวใจหญิงสาวสะท้าน“เจ้ารู้ใช่หรือไม่ ว่าหากเรื่องของเราสอง ล่วงรู้ไปถึงเมียรักของข้า จักเกิดสิ่งใด”หญิงสาวคล้ายกับถูกต้องมนต์ด้วยปลายนิ้วกรุ่นร้อนและเสียงแหบเสน่ห์ของชายหนุ่ม นางจึงเอ่ยตอบเสียงแผ่ว “บ่าวรู้เจ้าค่ะ” จริงแท้ว่าองค์หญิงเหม่ยฮว๋าผู้ร้ายกาจ ไม่ปล่อยนางไปแน่หยวนจงยังคงคลี่ยิ้มล่อลวง แล้วเอ่ยอีกครา “แต่ว่า ฮว๋าเอ๋อร์ของข้ายังไม่ตั้งครรภ์ หากเจ้าตั้งครรภ์ก่อนนาง ย่อมไม่เหมาะสม”เพ่ยอิงมองแม่ทัพหนุ่มด้วยดวงตาหยาดเยิ้ม “มันจะไม่เป็นเช่นนั้นเจ้าค่ะ”เสียงทุ้มพร่ายังคงเอ่ยข้างใบ
จอมใจจอมมาร ริษยาของสตรี 1
ยามสายของเช้าวันใหม่ ภายในเรือนของเหม่ยฮว๋าแห่งจวนแม่ทัพหยวนจงเจ้าของเรือนยังคงนอนหลับใหลอยู่บนเตียงใหญ่ ในสภาพเปลือยกายไร้อาภรณ์ห่อหุ้ม กระทั่งผ้าห่มยังมิได้คลี่คลุมปิดบังเนื้อนวลที่เต็มไปด้วยริ้วรอยแห่งเพลิงพิศวาสแต่อย่างใดนางนอนหลับอย่างหมดเรี่ยวหมดแรง ลมหายใจอิดโรย อันเนื่องมาจากการร่วมรักเสพสมที่แสนจะเร่าร้อนกับสามีของตนเองแม่ทัพหนุ่มผละออกจากร่างเปล่าเปลือยบนเตียงนอนมาได้สักพักหนึ่งแล้ว เขากำลังยืนจัดอาภรณ์สีขาวพิสุทธิ์อยู่ตรงหน้าเตียง หางตาเรียวคมเพียงปรายลงมองเสื้อผ้าเนื้อบางของสตรีบนเตียงที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้นห้องแวบหนึ่ง ก่อนจะหมุนกายสูงใหญ่เดินออกไปจากในห้องนางเดือนก่อนยามที่จำใจยอมจำนนต่อสมรสพระราชทาน หยวนจงก็คิดแล้วว่าจะเปิดใจให้สตรีผู้นี้ การแต่งงานกับองค์หญิงสูงศักดิ์แน่นอนว่าเป็นเรื่องที่ดี นางทั้งสูงส่งและงดงาม เพียงแรกสบตาก็พาให้ใจเต้นระรัว เลือดลมในอกแกร่งพลันพลุ่งพล่านไปหมด ลีลารักของนางหรือก็ล้วนเลิศล้ำ ทำให้เขาลืมองค์หญิงเหม่ยหลินที่ปักใจได้ชั่วคราวหากแต่หนึ่งเดือนที่ผ่านมา เขายังไม่เห็นความดีส่วนใดนอกจากเรื่องบนเตียงของเหม่ยฮว๋าเลยสักนิดเดียวนางทั้งเกร
จอมใจจอมมาร ข่มกลั้น3
เวลาหมุนเวียนเคลื่อนขับจากรัตติกาลเป็นทิวากาล แสงแดดอบอุ่นทอประกายเจิดจ้าฝ่าหมู่เมฆลงมาจนกระทบกับพื้นดินเบื้องล่างภายใต้หุบเหวเย็นเยียบหงซือกวนตื่นนานแล้ว หากแต่ใครบางคนที่หลับซบไหล่เขาทั้งคืนกลับยังไม่ยอมตื่นขึ้นมาง่ายๆ เขาจึงนั่งเอนหลังพิงต้นไม้หาได้ขยับไปทางใด ถึงแม้ว่าภายในจิตใจให้รู้สึกได้ว่าไม่เคยชินสักเท่าไหร่ ด้วยสัญชาตญาณของเขาล้วนรับรู้ได้ ว่าเขามิใช่บุรุษผู้อ่อนโยนหากแต่การกระทำของเขาต่อสตรีข้างกาย คล้ายกับว่าตัวเขานั้น ไม่เป็นตัวของตัวเองอีกต่อไปชายหนุ่มเอียงใบหน้าคมสันปรายสายตาเหม่อมองหญิงสาวตรงไหล่กว้างนิ่งๆ เขาเห็นคนงามกำลังหลับตาพริ้ม ลมหายใจสม่ำเสมอ บ่งบอกได้ว่านางยังคงดำดิ่งในห้วงนิทรา การเดินตามเขาอย่างทุลักทุเลเมื่อวาน ทำให้นางอ่อนเพลียเป็นอย่างมาก จนร่างนุ่มนิ่มของนางบอบช้ำไปหมด สายตาเฉี่ยวคมเริ่มเลื่อนลงต่ำไปที่ฝ่ามือน้อยๆ ตรงตักนาง เขาเห็นรอยถลอกเล็กน้อยตรงฝ่ามือนั้น เท้าของนางที่อยู่ในรองเท้าผ้า ก็บวมมากเช่นกันนางที่ทั้งบอบบางทั้งอ่อนแอ ทำอันใดมิได้นอกจากร่ำไห้ แต่กลับข่มกลั้นทุกอย่างเอาไว้ นางไม่โอดครวญออกมาแม้เพียงครึ่งคำ แค่ปล่อยน้ำตาอาบสองแก้มนวลแบบไร
You may also like
องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน
เหลียงซานเหลากุ่ย359.9K viewsเจเจ๊ออกพระผู้นี้คือว่าที่สามีฉัน
นรินทร์ลดา657 viewsรัชทายาทชะตาฟ้า
เมิ่งซานเชียน252.6K viewsผู้ไม่เป็นที่โปรดปราน
แอปเปิลโซดา872 viewsรัชทายาทจอมเจ้าเล่ห์
ไห่ตงชิง204.4K viewsบัณฑิตยอดนักคิดแห่งต้าเย่
ชวินเป่ยอี๋662.6K viewsเจาะเวลาหาบูเชคเทียน
ไป๋เหลียนฮวา43 viewsองค์ชายอ่อนหัด หวนคืนชะตากลับมาแก้แค้น
จันทร์กระจ่างภูผา386.5K views
