แชร์

บทที่ 32

ผู้เขียน: ชะนีติดมันส์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-13 11:05:08

คนตัวเล็กค่อยๆ ดันร่างกายที่บอบช้ำลุกขึ้นจากเตียง สายตาเธอมองดูผู้ชายที่นอนหลับอยู่ข้างๆ

"ฉันเกลียดคุณ.." มันเป็นคำที่เธอพูดกับเขาเมื่อคืนนี้ ใช่เธอต้องเกลียดเขาให้มากๆ ผู้ชายใจร้ายแบบนี้ไม่สมควรที่จะได้รับความรักจากใครเลย

คนร่างเล็กลุกขึ้นจากเตียงได้ก็ก้าวเดินไปที่ห้องน้ำ เมื่อคืนนี้เขาไม่ได้หยุดอยู่แค่ครั้งเดียว ยังทำกับเธอจนหมดเรี่ยวแรง

ถ้ายังอยู่ที่นี่ต่อเธอคงเป็นได้แค่ที่ระบายความใคร่ของเขา วันจันทร์คิดว่าจะขอคุยกับแม่เลี้ยงขอร้องให้ท่านช่วยพาเธอไปจากที่นี่

แกร็ก..ขณะที่อาบน้ำอยู่ก็มีคนเปิดประตูห้องน้ำเข้ามา

เธอที่กำลังอาบน้ำอยู่ไม่ได้ตกใจเลยเพราะมีแค่เขานั่นแหละที่จะทำแบบนี้

"อาบด้วย"

คนร่างหนาเดินเข้ามาใกล้ เธอก็รีบขยับออกจากฝักบัวโดยไม่พูดอะไร พอขยับออกมาหญิงสาวก็เอื้อมหยิบเอาผ้าเช็ดตัว

"อุ๊ย" กำลังจะเช็ดตัวแต่ถูกคนที่อยู่ใต้ฝักบัวคว้าเธอกลับเข้าไป "เปียกหมดเลยเห็นไหม" ผ้าเช็ดตัวมีแค่ผืนเดียว เปียกแบบนี้แล้วเธอจะเอาอะไรเช็ด

"ถูหลังให้หน่อย" เขาไม่สนใจเลยว่าเธอจะพูดหรือจะทุกข์ร้อนเรื่องอะไร

"ไม่!" เป็นบ้าหรือไง จะใช้ใครก็ดูหน้าเขาหน่อยสิ "โอ๊ย" พอปฏิเสธร่างของเธอก็ถูกจับพิงกับผ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 67

    จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด บทที่ 67 [วันพุธ)"หนูวันพุธอยากทำงานเหรอลูก?" กนกจันทร์เห็นลูกสะใภ้กับน้อง ลงมาขอออกไปทำธุระ ก็เลยลองถามดูว่าจะไปไหนกัน ได้ความว่าวันจันทร์จะพาน้องสาวไปสมัครงานที่โรงงานแต่นางก็ไม่เข้าใจทำไมไม่ออกไปพร้อมลูกชายของนาง"วันจันทร์ไม่อยากรบกวนคุณใหญ่ค่ะ" เธอเคยถูกมองว่าเป็นเด็กเส้นเด็กฝาก นั่นเพราะไม่มีวุฒิการศึกษามาสมัครงาน แต่น้องสาวมีวุฒิปวส. ก็เลยคิดว่าจะให้น้องใช้วุฒิการศึกษาที่มีอยู่สมัครเข้างานเอง"ทำไมต้องคิดกันแบบนั้นด้วย นั่นโรงงานของเรานะ เดี๋ยวแม่จะโทรไปหาตาใหญ่""สวัสดีครับ" จังหวะที่กนกจันทร์ยกหูโทรศัพท์ขึ้นมาก็ได้ยินเสียงของเพธา ที่เพธามาหาเช้าวันนี้ก็เพราะได้รับคำสั่งจากพ่อให้นำอะไรบางอย่างมาให้กับแม่ใหญ่"เรามาก็ดีแล้ว แม่วานอะไรหน่อยสิ" ครั้งที่สองแล้วมั้งที่ต้องทำอะไรแบบนี้ เพราะตอนวันจันทร์นางก็ฝากเพธานี่แหละให้รับเข้าทำงาน"วานอะไรครับ""หนูวันพุธจะเข้าไปสมัครงาน แม่วานให้เราพาน้องไปสมัครงานหน่อย ไม่สิ..ให้น้องทำงานกับเรานั่นแหละจะได้ใกล้หูใกล้ตา""อะไรนะครับ?" สายตาคมเหลือบมองไปดูผู้หญิงที่ท่านฝากฝัง"ถือว่าแม่ฝากหน่อยแล้วกันนะ เห็นว่าน้องมี

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 66

    "วันพุธ""วันพุธ???" ผู้ชายทั้งสามที่อยู่ในห้องโถงนั้นทวนคำพูดของวันจันทร์พร้อมกันแบบไม่ได้นัดกันเลย"พี่วันจันทร์" วันพุธเดินเข้ามากอดพี่สาวไว้ แต่สายตานั้นกรอกมองไปดูผู้ชายที่เปิดประตูห้องน้ำของเธอ"พี่เพิ่งรู้ว่าเรามาถึง""แล้วนี่พี่ไปไหนมารู้ไหมว่า.." วันพุธกำลังจะฟ้องพี่สาว แต่ตอนนี้มีสายตาของหลายคู่มองมาใครจะกล้าพูดล่ะว่ามีคนมายืนมองเธออาบน้ำ"พี่มาจากที่ทำงาน เราเป็นยังไงบ้าง""มานั่งก่อนดีกว่า" พันฤทธิ์ก็เลยชวนทั้งสองมานั่งก่อน"เดี๋ยวพี่จะแนะนำให้เรารู้จักนะ" พอนั่งลงวันจันทร์ก็เลยพูดกับน้องสาวเบาๆ "คนนี้คุณใหญ่สามีพี่เอง""สวัสดีค่ะ" วันพุธพอจะรู้เรื่องคร่าวๆ แล้ว ตอนที่ลูกน้องของพี่เขยไปรับมา ก็เลยดูไม่ค่อยแปลกใจ แต่ตอนนั้นก็ตื่นเต้นมากที่รู้ว่าพี่สาวได้เป็นสะใภ้พ่อเลี้ยงปางไม้"ส่วนคนนี้คือคุณเล็ก""เล็ก.." วันพุธเอ่ยออกมาเบาๆ พร้อมกับปรายตามองต่ำลงไปดูจุดนั้นของผู้ชายหลายคนก็เลยมองตามสายตาของวันพุธไป"หึหึหึ" พันฤทธิ์อดขำไม่ได้ มองแบบนี้ใครก็รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่"ถ้าจะมองแบบนี้ตัวต่อตัวเลยดีกว่าไหม..บอกไว้ก่อนนะว่าเล็กแต่ชื่อ"วันจันทร์แปลกใจทำไมเพธาถึงพูดแบบนั้น เพ

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 65

    "ผู้จัดการ.." พนักงานต่างก็ดีใจที่เห็นผู้จัดการใหญ่มาทำงานสักที นึกว่าจะถูกปล่อยลอยแพซะแล้ว เพราะผู้จัดการเพธาก็ไม่ยอมกลับมาทำตำแหน่งเดิม"เอางานที่ค้างอยู่เข้ามา" พันฤทธิ์สั่งเลขาโดยที่ไม่ได้หยุดมองไปด้วยซ้ำ และมือของเขาที่จูงเธออยู่ก็ไม่ยอมปล่อยด้วยวันจันทร์เดินตามเขาเข้ามาในห้องทำงาน ใบหน้างามนั้นมีรอยยิ้มออกมา ไม่รู้ว่าตัวเองมีความสุขอะไรถึงยิ้มไม่ยอมหุบ คงเป็นเพราะเขาจูงมือโดยไม่ยอมปล่อยถึงแม้ว่าคนงานจะมองกันแรงมาก"อยากกินอะไรก่อนไหม" ชายหนุ่มถามในขณะพาเธอไปนั่งลง ก่อนที่เขาจะถอดกระดุมเสื้อสูทที่สวมใส่อยู่ออก"อยาก" ตั้งแต่ทุกอย่างเคลียร์ลงตัวแล้วเธอก็เริ่มกลับมาหิวนั่นหิวนี่อีกครั้งได้ยินเธอบอกว่าอยาก ดวงตานั้นอดมองต่ำลงไปดูช่วงกลางลำตัวของตัวเองไม่ได้"อย่าแม้แต่จะคิด" วันจันทร์รู้ดีว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่"หึหึ" รู้อีกว่ากำลังคิดอะไร เพราะเขาคิดถึงตอนที่บังคับให้เธอใช้ปาก"ขออนุญาตค่ะ" เห็นว่าประตูไม่ได้ปิดดารินก็เลยไม่เคาะแต่ก็ขออนุญาตเข้ามากลัวถูกตำหนิ "งานก่อนหน้าดิฉันเอาไปให้พ่อเลี้ยงพิจารณาแล้วค่ะ" แล้วดารินก็ถือแฟ้มเอกสารที่ยังค้างอยู่เข้าไปให้"เดี๋ยวก่อน" เขาเรียกไว้

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 64

    "ไม่ค่ะ!" หญิงสาวปฏิเสธทันที เมื่อเขาขอให้จุ๊บแก้มอีกครั้ง"ไม่ก็ไม่ครับ" จากดวงตาที่เปิดกว้างอยู่เมื่อสักครู่ ค่อยๆ หลับลงเหมือนคนหมดเรี่ยวแรง ถ้าไม่ได้สัญญากับเธอไว้ สาบานได้เลยว่าจะไม่ปล่อยไปวันจันทร์เห็นว่าเขาปลอดภัยดีแล้ว เธอก็เลยกลับมาห้องที่เคยอาศัยอยู่ก๊อก ก๊อก พอออกมาจากห้องนั้นไม่นานก็ได้ยินเสียงเคาะประตู วันจันทร์อดไม่ได้ที่จะแง้มประตูออกไปดูว่าใครมาเคาะห้องของเขาแกร็ก.."พี่ใหญ่คะ" พะเพื่อนลองเปิดดูว่าห้องล็อกไหมพอไม่ล็อกก็เลยเข้ามา"อย่ามากวนพี่จะนอน""ตื่นเลยนะ พี่ลุกมาเล่าให้เพื่อนฟังก่อนว่ามันคืออะไรกันแน่" พะเพื่อนไม่ได้ปิดประตูห้องเสียงนี้ก็เลยดังแว่วมาถึงห้องวันจันทร์"จะถามอะไร""ลูกที่อยู่ในท้องของผู้หญิงคนนั้นใครเป็นพ่อ""ถ้าจะมาถามแค่นี้ก็ออกไปพี่จะนอน""บอกเพื่อนมาก่อนว่าไม่ใช่ลูกของพี่""ถ้าไม่ใช่ลูกของพี่แล้วจะลูกใครล่ะ""พี่ใหญ่ทำไมเป็นคนแบบนี้""ออกไปพี่จะนอน"พะเพื่อนเดินกระแทกเท้าออกมาจากห้องของพันฤทธิ์ พอออกมาก็เห็นวันจันทร์อยู่อีกห้องหนึ่งพอดีแปะ แปะ ไม่รู้จะพูดอะไรก็เลยปรบมือให้ในความเก่งกาจเพิ่งมาแค่ไม่กี่เดือนก็สามารถท้องกับพี่ใหญ่ได้แล้ว"พะเพื่

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 63

    "คุณจะไม่ยอมตกลงก็ไม่เป็นไรนะคะ ฉันไม่ได้บังคับ" วันจันทร์เห็นว่าเขาดูตกใจ ตอนที่ได้ฟังข้อแม้ของเธอเรื่องที่ไม่ให้เข้าใกล้จนกว่าเธอจะแน่ใจ"ตกลงครับตกลง คุณต้องการแบบไหนผมจัดให้ได้ทั้งนั้น" ยังไงก็ตกลงไปก่อนแล้วกันหวังว่าคงไม่ใจแข็งมากนะ"ขอบคุณมากครับที่ยอมมาเป็นธุระให้" พันฤทธิ์เดินออกมาส่งนายทะเบียนด้วยใบหน้าที่เปี่ยมล้นไปด้วยรอยยิ้ม"ถ้างั้นผมไปนะครับ"พอส่งนายทะเบียนขึ้นรถแล้วเขาก็รีบกลับเข้ามาในบ้านวันจันทร์ยังไม่อยากตามเขากลับ แต่ถ้าเธออยู่ที่นี่พวกพี่ๆ ก็คงใช้ชีวิตกันลำบาก เพราะถ้าเธอไม่ไปเขาก็ไม่ไป"ฉันจะยอมกลับไปกับคุณก็ได้ แต่มีข้อแม้.." ประโยคนี้เธอคุยกับเขาแค่สองคน"ข้อแม้...?" ข้อแม้อะไรอีกล่ะพูดโปรยมาสะเสียวสันหลังเลย"ฉันอยากให้น้องสาวไปอยู่ด้วย" มันคือสิ่งที่เธอคิดอยากจะทำมานานแล้ว พอมีโอกาสทำไมเธอถึงจะไม่รีบคว้ามันไว้ล่ะ"น้องสาวเหรอ.." พันฤทธิ์ไม่รู้ว่าเธอยังมีน้องอีก คิดว่ามีกันแค่สองคน "ได้สิ" ทำไมเรื่องแค่นี้เขาจะรับปากเธอไม่ได้ มันไม่ใช่เรื่องใหญ่เท่ากับเรื่องที่เธอไม่ให้เข้าใกล้สักหน่อย"ฉันยังมีน้องสาวอีกสองคน""จะให้ผมรับมาอยู่ด้วยกันทั้งสองเลยใช่ไหม" เขาไม่

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 62

    เช้าวันต่อมา..หลังจากคำถามเมื่อคืนนี้ที่เขาตอบไม่ได้ในทันทีแค่นี้ก็ทำให้เธอมั่นใจในตัวเขาไม่ได้แล้ว พันฤทธิ์ก็เลยถูกไล่ออกมานอกห้องอีก"พี่ครับพวกผมทำงานข้าราชการนะ จะหยุดพร่ำเพรื่อแบบนี้ไม่ได้" พายุเตรียมตัวจะออกไปทำงานแล้วแต่อยู่ดีๆ พี่ชายบอกวันนี้ให้อยู่บ้าน"โทรไปลางานทั้งสองนั่นแหละ" พันฤทธิ์ยังคงยืนยันคำเดิม บอกให้น้องชายและน้องสะใภ้ลางานก่อนที่พายุยังไม่อยากลาเพราะสัปดาห์หน้าคุณหมอก็นัดตรวจครรภ์ของภรรยาอีกแล้ว ก็เลยไม่อยากลาราชการบ่อยๆส่วนคะน้าไม่รู้หรอกว่าพี่ชายของสามี และอีกตำแหน่งหนึ่งคือน้องเขยจะให้หยุดงานทำไม แต่คะน้าก็ยอมทำตามและบอกให้สามีโทรไปลาด้วยจนเวลาผ่านไปตอนนี้วันจันทร์ก็ยังไม่ออกมาจากห้องนอน เพราะเห็นว่าพันฤทธิ์ยังคงอยู่บ้านหลังนี้แต่พอหญิงสาวได้ยินเสียงรถวิ่งเข้ามาจอดหน้าบ้านเธอก็รีบเดินไปแหวกผ้าม่านดู"รถใคร" คำถามประโยคนี้ไม่ได้มีแค่วันจันทร์..คะน้าและพายุก็สงสัยเหมือนกันว่ารถของใคร"เชิญข้างในเลยครับ" เชี่ยวชาญที่ได้รับคำสั่งให้ออกไปทำงานนี้ให้แต่เช้า ก็ได้พา ผู้ชายที่ดูภูมิฐานเดินเข้ามาในบ้าน"สวัสดีครับท่าน" พายุและคะน้าจำบุคคลท่านนี้ได้ในทันที เพราะตอน

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 61

    [โรงพยาบาลทหาร]คะน้าฝากท้องอยู่โรงพยาบาลแห่งนี้ พอลงจากรถวันจันทร์ก็เดินเข้าไปพร้อมกับพี่สาวและพี่เขยส่วนรถอีกคันที่วิ่งตามหลังมา ยังไม่หยุดดีเลยด้วยซ้ำคนที่นั่งอยู่ด้านหลังก็รีบเปิดประตูลงมาก่อน"ดูท่าเจ้านายเราจะเป็นเอามากนะพี่""หึหึ มึงว่าจะรู้ตัวไหมวะ""ผมจะไปรู้เหรอพี่""ที่กูพูดไม่หวังอยากได้คำตอบหรอกเว้ย""อ้าวแล้วพี่ถามผมทำไมล่ะ""กูขี้เกียจพูดกับมึงแล้ว"ในห้องตรวจ..ถ้าจะไม่ให้เขาเข้ามาในห้องตรวจด้วยเดี๋ยวก็โดนพี่สาวดุอีก"ผลตรวจครรภ์ออกมาแล้วครับ คุณวันจันทร์ท้องได้ 5 Week ครับ""เดือนกว่าเหรอคะ?" เธอตรวจครรภ์โดยการเจาะเลือดก็เลยรู้อายุครรภ์แบบชัดเจน"ใช่ครับ"นี่แสดงว่าเธอเริ่มท้องตั้งแต่ตอนหลังหยุดเป็นประจำเดือนเลยเหรอ วันจันทร์ก็แปลกใจอยู่ทำไมประจำเดือนเธอถึงเคลื่อนมาหลายวันจัง เพราะแบบนี้นี่เอง"คุณจะฝากครรภ์ที่นี่เลยไหมครับ แล้วคนไหนคือพ่อของเด็ก""ไม่ครับเราจะกลับไปฝากครรภ์ที่บ้าน""ฉันจะฝากที่นี่ค่ะ" วันจันทร์ทำเหมือนว่าพันฤทธิ์ไม่มีตัวตน จนนายแพทย์หันมองดูญาติ ว่าจะเอายังไงดีเวลาผ่านไปทุกคนก็ออกมาจากโรงพยาบาล..ตกลงพันฤทธิ์ยอมแพ้โดยให้เธอฝากครรภ์ที่นี่ โดยมีเขาเซ

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 60

    "พี่ใหญ่?" พายุจำได้ในทันทีเลยว่าผู้ชายที่เพิ่งลงมาจากรถคันนั้นเป็นใคร "พี่มาที่นี่มีอะไร" ทั้งแปลกใจและตกใจในคราวเดียวกัน ที่ตกใจเพราะคิดว่าที่บ้านมีใครเป็นอะไรหรือเปล่า แต่ไม่น่าจะใช่..โทรมาบอกก็ได้นี่"วันจันทร์อยู่ไหน" ประโยคแรกที่พันฤทธิ์พูดกับน้องชาย สายตาเขาเล็งไปที่ผู้ชายแปลกหน้า ..ที่เขาไม่ได้แปลกหน้าทศน ถึงแม้ตอนงานแต่งจะไม่ได้ใส่ใจใครเลย แต่ตอนที่นักสืบส่งรูปภาพไปให้ดู ก็รู้รายละเอียดผู้ชายคนนี้แล้ว ว่ามีภรรยาและภรรยากำลังตั้งท้อง..ด้วยเหตุนี้แหละเขาถึงไม่รีบร้อนตามเธอมา แต่กับผู้ชายอีกคนนี่สิมันเป็นใครมาจากไหนเพล้ง! ถ้วยในมือหล่นกระทบพื้นอย่างแรงจนแตกกระจาย"วันจันทร์" คะน้ากลัวน้องเหยียบเศษที่แตกกำลังจะเข้าไปช่วย แต่แขกที่มาใหม่รีบตรงเข้ามาถึงก่อน"ทำไมซุ่มซ่ามแบบนี้" พอพูดจบพันฤทธิ์ก็ช้อนร่างของเธอขึ้นมาไว้ในวงแขนในท่าอุ้ม แล้วพาก้าวออกมาจากเศษถ้วยที่แตก"ปล่อย" คนที่ถูกอุ้มอยู่ไม่แม้แต่จะแตะตัวเขา"อย่าดิ้นเดี๋ยวก็หลุดมือหรอก"สิ่งที่เขาทำทั้งหมดทำให้คนที่ไม่รู้เรื่องยืนมองตามแบบงงๆคะน้าจำพี่ชายของสามีได้เพราะตอนงานแต่งพวกเขาก็แนะนำให้เธอได้รู้จัก แต่ที่เธอสงสัย..ทำไม

  • จะหยุดเสือเหยื่อต้องเด็ด   บทที่ 59

    "เดี๋ยวก่อนนะครับพ่อเลี้ยง ไหนพ่อเลี้ยงบอกว่า.." เชี่ยวชาญหันมองไปดูคนที่มองมา มีทั้งแม่เลี้ยงกนกจันทร์และคุณพะเพื่อน รวมถึงแม่บ้านที่กำลังยกอาหารออกมาตั้งโต๊ะ"มึงจะลีลาอะไรนักหนาวะ รีบพากูไปที่นั่น""เดี๋ยวนะคะพี่ใหญ่ทำไมพี่ใหญ่ต้องรีบขนาดนั้นด้วยคะ" ก่อนหน้านี้ยังเห็นนั่งซังกะตายอยู่ พอเธอพูดเรื่องที่วันจันทร์ท้องเท่านั้นแหละ ดูมีชีวิตชีวาขึ้นมาทันทีเลยนะที่พะเพื่อนรู้ว่าเป็นวันจันทร์คือคนเดียวกัน เพราะตอนขอคุยกับพายุ พะเพื่อนถามรูปลักษณ์ ของวันจันทร์และมันก็ตรงกับวันจันทร์ที่มาที่นี่ ทีแรกคิดจะเล่าให้แม่ใหญ่ฟัง ไม่ได้อยากให้พี่ชายต้องรีบร้อนขนาดนี้สักหน่อย"ปล่อยพี่ไปเถอะเรามากินข้าวกัน" กนกจันทร์เข้าใจแล้วว่าทำไมลูกชายถึงรู้ว่าวันจันทร์อยู่ที่ไหน และก็รู้ไปถึงว่าทำไมลูกชายถึงก่อเรื่องในหลายวันที่ผ่านมา คงอยากสั่งสอนพ่อพะเพื่อนก็เลยเดินไปนั่งทานข้าวเป็นเพื่อนแม่ใหญ่ ทีแรกว่าจะทานข้าวกับพี่ชายสักหน่อย รู้แบบนี้กินข้าวเสร็จค่อยพูดให้ฟังก็ดีในเวลาต่อมาบนรถ.."ขับรถเร็วๆ หน่อยสิวะ""ผมว่าพ่อเลี้ยงไปขึ้นเครื่องดีกว่าไหมครับถ้าจะรีบขนาดนี้""มึงก็รู้ว่าทำไมกูถึงไม่ขึ้นเครื่อง" คราวก่

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status